1 Koryntian 10

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Nie chcę bowiem, abyście byli nieświadomi, bracia, że nasi ojcowie wszyscy byli pod obłokiem i wszyscy przeszli przez morze. (Wj 13,21; Wj 14,22; Wj 14,29; Lb 9,18; Pwt 1,33; Ps 78,14; Ps 105,39)2 Wszyscy też w Mojżesza byli ochrzczeni w obłoku i w morzu, (Rz 6,3; Ga 3,27)3 wszyscy ten sam pokarm duchowy jedli (Wj 16,4; Wj 16,35; Lb 11,6; Pwt 8,3; Ps 78,24; Jan 6,31)4 i wszyscy ten sam napój duchowy pili; pili bowiem z towarzyszącej im duchowej skały, a tą skałą był Chrystus. (Wj 17,6; Lb 20,11; Ps 78,15)5 Ale większość z nich nie spodobała się Bogu, ciała ich bowiem zostały rozrzucone po pustkowiu. (Lb 14,16; Lb 14,23; Lb 14,29; Lb 26,65; Ps 78,31; Ps 106,26; Hbr 3,17; Hbr 11,6; Jud 1,5)6 Rzeczy te stały się dla nas wzorcami,[1] abyśmy my nie byli pożądającymi złych rzeczy, jak tamci pożądali. (Lb 11,4; Lb 11,34; Ps 106,14; 1 Kor 10,11)7 Nie stawajcie się też bałwochwalcami, jak niektórzy z nich; jak napisano: Usiadł lud, aby jeść i pić, i powstali, aby się bawić. (Wj 32,6; Wj 32,19; 1 Kor 5,11; 1 Kor 10,14)8 Ani nie oddawajmy się nierządowi, jak niektórzy z nich się oddawali i jednego dnia padło dwadzieścia trzy tysiące. (Lb 25,1; Lb 25,9; 1 Kor 5,1; Ap 2,14)9 Nie wystawiajmy też na próbę Chrystusa, jak niektórzy z nich wystawiali i poginęli od wężów, (Wj 17,2; Wj 17,7; Lb 21,5; Ps 78,18; Ps 106,14; Mt 4,7)10 ani nie szemrajcie, tak jak niektórzy z nich szemrali i zostali pobici przez niszczyciela. (Lb 14,2; Lb 14,27; Lb 14,36; Lb 17,6; Lb 21,5; Ps 106,25; Flp 2,14)11 Rzeczy te spadły na tamtych wzorcowo i zostały spisane, by być przestrogą dla nas, których dosięgnął koniec wieków. (Rz 4,23; Rz 4,24; 1 Kor 10,6; 1 P 4,7)12 Dlatego kto myśli, że już stanął, niech uważa, by nie upadł. (Rz 5,2; Rz 11,20; 1 Kor 3,18; 2 Kor 1,24)13 Próba was nie dopadła, za wyjątkiem ludzkiej;[2] Bóg jednak jest wierny; On nie dopuści, aby was próbowano ponad to, na co was stać, ale wraz z próbą da wyjście, abyście mogli przetrwać. (Pwt 7,9; Mt 6,13; 1 Kor 1,9; 1 Tes 5,24; Jk 1,13; 2 P 2,9)14 Dlatego, ukochani moi, uciekajcie od bałwochwalstwa. (1 Kor 10,7; 1 J 5,21)15 Przemawiam jak do rozsądnych; sami rozsądźcie, co mówię. (1 Kor 11,13)16 Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czy nie jest wspólnotą krwi Chrystusa? Chleb, który łamiemy, czy nie jest wspólnotą[3] ciała Chrystusa? (Ps 16,5; Ps 23,5; Ps 116,13; Mt 20,22; Mt 26,26; Mt 26,27; Mk 14,22; Mk 14,23; Łk 22,19; Łk 22,20; Jan 6,35; Jan 6,48; Jan 6,51; Jan 18,11; Dz 2,42; Dz 20,7; 1 Kor 10,21; 1 Kor 11,23; 1 Kor 11,25; Hbr 9,14; Hbr 10,5; Hbr 10,10; 1 P 1,19; 1 P 2,24; Ap 14,10)17 Ponieważ jest jeden chleb, my, liczni, jesteśmy jednym ciałem, wszyscy bowiem bierzemy cząstkę z jednego chleba. (Rz 12,5; 1 Kor 12,12; 1 Kor 12,13; 1 Kor 12,20; 1 Kor 12,27; Ef 2,16; Ef 4,4; Ef 4,16; Kol 3,15)18 Przyjrzyjcie się Izraelowi według ciała; czy ci, którzy spożywają ofiary, nie są uczestnikami ołtarza? (Kpł 7,6; Kpł 7,15)19 Co zatem mówię? Czy to, że ofiara składana bóstwom jest czymś? Albo że bóstwo jest czymś? (1 Kor 8,4)20 Raczej że to, co ofiarują, ofiarują demonom,[4] a nie Bogu; nie chcę natomiast, abyście stawali się wspólnikami demonów. (Kpł 17,7; Kpł 19,31; Pwt 18,10; Pwt 32,17; 2 Krn 11,15; Ps 106,37; 2 Kor 6,15; 1 Tm 4,1; Ap 9,20)21 Nie możecie pić kielicha Pańskiego i kielicha demonów; nie możecie brać cząstki ze stołu Pańskiego i stołu demonów. (Iz 65,11; Ml 1,7; Ml 1,12; 1 Kor 10,16; 2 Kor 6,15)22 Czy pobudzamy [tu] Pana do zazdrości? Czy jesteśmy mocniejsi niż On? (Wj 20,5; Pwt 10,17; Pwt 32,21; Ps 24,8; 2 Kor 11,2)23 Wszystko wolno,[5] ale nie wszystko niesie korzyść; wszystko wolno, ale nie wszystko buduje. (1 Kor 6,12)24 Niech nikt nie szuka swego, lecz tego, co bliźniego.[6] (Rz 15,2; 1 Kor 10,33; 1 Kor 13,5)25 Wszystko, co jest sprzedawane na targu mięsnym,[7] jedzcie, o nic z powodu sumienia nie pytając;[8] (1 Kor 8,4; 1 Kor 10,27; 1 Tm 4,3)26 gdyżPańska jest ziemia oraz [cała] jej pełnia. (Wj 19,5; Pwt 10,14; Ps 24,1; Ps 50,12; Ps 89,12)27 Jeśli zaprasza was ktoś z niewierzących, a chcecie pójść, jedzcie wszystko, co przed wami postawią, o nic z powodu sumienia nie pytając. (Łk 10,8; 1 Kor 8,7; 1 Kor 10,25)28 Jeśli jednak ktoś powiedziałby wam: To jest ofiara złożona bóstwom, nie jedzcie ze względu na tego, który to wyjawił, a także na sumienie; (Rz 14,15; Rz 14,21)29 o sumieniu zaś mówię nie twoim, lecz bliźniego; bo dlaczego moja wolność ma być sądzona przez czyjeś sumienie? (1 Kor 8,7)30 Jeśli ja uczestniczę z wdzięcznością, dlaczego mam być obrażany za to, za co ja dziękuję? (Dz 27,35; Rz 14,6; 1 Tm 4,3)31 Cokolwiek zatem jecie czy pijecie, cokolwiek czynicie, wszystko czyńcie na chwałę Boga. (Rz 14,17; 1 Kor 6,20; Kol 3,17; 1 P 4,11)32 Bądźcie ludźmi, którzy nie dają powodu do potknięć ani Żydom, ani Grekom, ani zgromadzeniu Boga, (Rz 14,13; Rz 14,20; Rz 14,21; 1 Kor 8,9; 1 Kor 8,13)33 jak i ja wszystkich we wszystkim zadawalam, nie szukając własnej korzyści, lecz wielu, aby byli zbawieni. (Rz 11,14; Rz 15,2; 1 Kor 9,20; 1 Kor 9,22; 1 Kor 10,24; 1 Kor 13,5)