1Chodźcie teraz [wy], bogaci. Zapłaczcie, lamentując nad swymi nadchodzącymi nieszczęściami. (Iz 13,6; Ez 30,2; Łk 6,24; 1 Tm 6,9; Jk 2,6; Jk 4,9)2Wasze bogactwo zbutwiało, a wasze szaty zostały zżarte przez mole. (Job 13,28; Ps 39,12; Przyp 11,28; Iz 50,9; Iz 51,8; Mt 6,19)3Wasze złoto i srebro zaśniedziało, a ich śniedź[1] będzie świadectwem przeciw wam i strawi wasze ciała jak ogień. Nagromadziliście skarbów w dniach ostatecznych. (Ps 21,10; Łk 12,21; Jk 3,8)4Oto zapłata robotników, którzy zżęli wasze pola, zatrzymana przez was, krzyczy, a wołania żniwiarzy dotarły do uszu Pana Zastępów.[2] (Rdz 4,10; Kpł 19,13; Pwt 24,15; Ps 18,7; Jer 22,13; Ml 3,5)5Dogadzaliście sobie na ziemi i używaliście, utuczyliście wasze serca na dzień rzezi. (Jer 12,3; Jer 25,34; Ez 16,49; Am 6,1; Łk 16,19; 1 Tm 5,6; 2 P 2,13)6Skazaliście, zamordowaliście sprawiedliwego; nie opiera się wam.
12A przede wszystkim, moi bracia, nie przysięgajcie[8] ani na niebo, ani na ziemię, ani nie składajcie żadnej innej przysięgi;[9] ale niech wasze: tak, będzie: tak, a wasze: nie, niech będzie: nie, abyście nie popadli pod sąd. (Mt 5,34)