Zapisz się darmowo

Mateusza 8

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 A gdy zszedł z góry, poszły za Nim liczne tłumy. (Mt 4,25; Mt 5,1; Mk 1,40; Łk 5,12) 2 I oto podszedł trędowaty,[1] pokłonił Mu się i powiedział: Panie, jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić.[2] (Mt 2,11; Mt 8,13; Mt 9,18; Mt 10,8; Mt 11,5; Mt 15,25; Mt 20,20; Mt 26,6; Jk 4,2) 3 I wyciągnął rękę, dotknął go[3] i powiedział: Chcę, bądź oczyszczony! I zaraz został oczyszczony z trądu. (Mt 8,15; Mt 9,29; Mt 20,34) 4 I mówi mu Jezus: Uważaj, nie mów o tym nikomu,[4] lecz idź, ukaż się kapłanowi i na świadectwo dla nich[5] złóż dar nakazany przez Mojżesza. (Mt 9,29; Mt 9,30; Mt 12,15; Mt 12,16; Mk 5,43; Mk 7,36; Łk 17,14) 5 Gdy wszedł do Kafarnaum, podszedł do Niego setnik,[6] prosząc Go: (Mt 27,54; Łk 7,1; Dz 10,1) 6 Panie, mój sługa[7] leży w domu złożony paraliżem, strasznie nękany. (Mt 2,16; Mt 14,2; Łk 7,7; Łk 8,51; Dz 4,25) 7 Mówi mu: Ja, gdy przyjdę, uzdrowię go. 8 A setnik, odpowiadając, wyznał: Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod mój dach,[8] ale powiedz tylko słowo, a mój sługa będzie uleczony.[9] (Mt 8,16) 9 Bo i ja jestem człowiekiem podległym władzy i mam pod sobą żołnierzy; i mówię temu: Idź, a idzie; innemu: Przyjdź, a przychodzi; a mojemu niewolnikowi: Zrób to, a robi. (Tt 2,9) 10 Gdy Jezus to usłyszał, zdumiał się[10] i powiedział do tych, którzy [za Nim] podążali: Zapewniam was, u nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary. (Mt 15,28; Ef 5,10) 11 Mówię wam zaś, że wielu zjawi się ze wschodu i zachodu i spocznie przy stole w Królestwie Niebios z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem, (Łk 13,28; Rz 15,9; Ef 3,6) 12 a synowie Królestwa[11] będą wyrzuceni w ciemność zewnętrzną; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.[12] (Mt 3,9; Mt 13,42; Mt 13,50; Mt 22,13; Mt 23,13; Mt 23,15; Mt 24,51; Mt 25,30; Łk 13,28; Łk 16,8) 13 I powiedział Jezus do setnika: Idź, jak uwierzyłeś, niech ci się stanie![13] I w tej godzinie jego sługa został uleczony. (Mt 9,22; Mt 9,29; Mt 15,28) 14 A gdy Jezus przyszedł do domu Piotra, zobaczył jego teściową – złożona [chorobą] gorączkowała.[14] (Mk 1,29; Łk 4,38; 1 Kor 9,5) 15 Wówczas dotknął jej ręki i opuściła ją gorączka; a ona wstała i zaczęła Mu usługiwać.[15] (Mt 8,3) 16 A gdy nastał wieczór, przyprowadzili do Niego wielu opętanych; i wygonił duchy słowem, i uzdrowił wszystkich, którzy mieli się źle.[16] (Mt 4,23; Mt 8,8; Mt 8,14; Mk 1,21; Mk 1,33; Mk 4,24) 17 W ten sposób spełniło się to, co zostało powiedziane przez proroka Izajasza: On wziął nasze słabości i podźwignął nasze choroby.[17] (Mt 1,22; Rz 6,4; Rz 6,6; Kol 2,14; 1 P 2,24) 18 Jezus zaś, widząc tłum[18] wokół siebie, rozkazał przeprawić się na drugą stronę. (Łk 9,57) 19 Wtedy podszedł pewien znawca Prawa i zwrócił się do Niego: Nauczycielu, pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz.[19] (Mt 10,38; Mt 19,21; Łk 14,1) 20 A Jezus mu mówi: Lisy mają nory i ptaki niebieskie gniazda, Syn Człowieczy[20] zaś nie ma gdzie skłonić głowy.[21] (Mt 9,6; Mt 11,19; Mt 12,8; Mt 12,32; Mt 12,40; Mt 13,37; Mt 13,41; Mt 16,13; Mt 16,27; Mt 26,64; Mk 2,10; Mk 8,31; 1 Kor 4,9; 2 Kor 8,9) 21 A inny spośród Jego uczniów powiedział Mu: Panie, pozwól mi najpierw odejść i pogrzebać mojego ojca.[22] 22 Jezus na to: Chodź za Mną i zostaw umarłym grzebanie ich umarłych.[23] (Mt 4,19; Mt 9,9; Rz 6,13; Ef 2,1; Ef 2,5; Kol 2,13) 23 Gdy wsiadł do łodzi,[24] poszli za Nim Jego uczniowie.[25] (Mk 4,36; Łk 8,22) 24 I oto na morzu zerwała się potężna burza, tak że łódź była przykrywana przez fale.[26] On natomiast spał.[27] 25 Wtedy podeszli, obudzili go i mówią: Panie! Ratuj! Giniemy! (Mt 14,30) 26 A [On] na to: Dlaczego jesteście przestraszeni, małowierni?![28] Następnie wstał, skarcił wiatry i morze – i nastała wielka cisza. (Mt 6,30; Mt 14,31; Mt 16,8; 2 Kor 1,11) 27 Mężczyźni zaś pytali zdumieni: Kim On jest, że nawet wiatry i morze są Mu posłuszne? 28 A gdy przybył na drugą stronę, do kraju Gadareńczyków,[29] spotkali Go dwaj opętani, którzy wyszli z grobów,[30] bardzo groźni, tak że nie było nikogo, kto ważyłby się przejść tą drogą.[31] (Mt 4,24; Mt 8,16; Mt 8,29; Mt 8,32; Mt 8,33; Mt 9,32; Mt 12,22; Mt 15,22; Mt 15,28; Mt 17,14; Mt 17,21; Mk 1,23; Mk 1,32; Mk 3,11; Mk 5,1; Mk 5,2; Mk 5,7; Mk 5,15; Mk 5,16; Mk 5,18; Mk 7,25; Mk 7,31; Mk 16,9; Łk 8,2; Łk 8,26; Łk 8,27; Łk 8,36; Łk 9,37; Łk 11,14; Łk 11,24; Łk 13,10; Łk 13,16; Dz 5,15; Dz 16,16; Dz 16,17) 29 I oto tak wrzasnęli: Co nam i Tobie, Synu Boga? Przyszedłeś tu dręczyć nas przed czasem?[32] (Mt 4,3; Mt 4,6; Mt 8,30; Mk 1,24; Mk 5,10; Łk 4,34; Łk 8,31; 2 P 2,4; Ap 20,13) 30 Daleko zaś od nich pasło się duże stado świń.[33] 31 Wówczas demony[34] zaczęły Go prosić: Jeśli nas wyganiasz, to poślij nas w tę trzodę świń. 32 I powiedział im: Idźcie! One zaś wyszły i weszły w świnie. I oto całe stado runęło w dół urwiska do morza – i zginęło w wodach.[35] (Mt 21,3) 33 Pasterze zaś uciekli, a gdy przyszli do miasta, donieśli o wszystkim, także tym, co dotyczyło opętanych. 34 I oto całe miasto wyszło na spotkanie Jezusa, a gdy Go zobaczyli, poprosili, aby odszedł z ich granic.[36] (Mk 10,23; Łk 5,8; Dz 16,39) 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny ©
2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Mateusza 8

Słowo Życia

od Biblica
1 Jezus zszedł ze wzgórza, a ogromne tłumy poszły za Nim. 2 Wtem podszedł do Niego jakiś trędowaty, pokłonił Mu się i poprosił: —Panie! Jeśli zechcesz, możesz mnie uzdrowić. 3 Jezus dotknął go i powiedział: —Chcę. Bądź uzdrowiony! I w jednej chwili trąd zniknął. 4 —Nie mów o tym nikomu!—dodał Jezus. —Idź i poproś, aby zbadał cię kapłan. A na dowód tego, że wyzdrowiałeś, zanieś ofiarę, jaką Mojżesz wyznaczył uleczonemu z trądu. 5 Gdy Jezus przybył do Kafarnaum, podszedł do Niego rzymski dowódca oddziału z prośbą: 6 —Panie, mój sługa leży w domu, jest sparaliżowany i strasznie cierpi. 7 —Dobrze, pójdę go uzdrowić—rzekł Jezus. 8 —Panie—powiedział dowódca—nie jestem godny przyjmować Ciebie w moim domu. Wystarczy, że powiesz jedno słowo, a on wyzdrowieje. 9 Wiem to, bo sam podlegam władzy i mam pod sobą żołnierzy. Jeśli powiem któremuś: „Idź!”, on idzie, a jeśli powiem któremuś: „Przyjdź tu!”, przychodzi. I jak powiem słudze: „Wykonać!”, to wykonuje polecenie. 10 Słysząc taką odpowiedź, Jezus zdziwił się. Rzekł więc do tłumu: —Zapewniam was: Tak wielkiej wiary nie spotkałem u nikogo w Izraelu! 11 Przyjdzie czas, że wielu pogan z całego świata zasiądzie w królestwie niebieskim razem z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem. 12 Natomiast ci, dla których to królestwo było przygotowane, zostaną wyrzuceni na zewnątrz—w ciemności, gdzie panuje rozpacz i lament. 13 Dowódcy zaś powiedział: —Idź do domu. Niech stanie się tak, jak uwierzyłeś. I właśnie o tej godzinie jego sługa odzyskał zdrowie. 14 Potem Jezus poszedł do domu Piotra. Gdy wszedł do środka, zauważył, że teściowa Piotra leży na łóżku i ma wysoką gorączkę. 15 Dotknął jej ręki i temperatura natychmiast spadła, a teściowa wstała i przygotowała im posiłek. 16 Wieczorem przyprowadzono do Jezusa wielu zniewolonych przez demony. Rozkazał demonom wyjść z ludzi i uzdrowił wszystkich chorych. 17 Tak spełniło się proroctwo Izajasza: „On wziął na Siebie nasze słabości i niósł nasze choroby”. 18 Tłumy wokół Jezusa zaczęły rosnąć. Polecił więc uczniom przeprawić się na drugi brzeg jeziora. 19 Wówczas podszedł do Niego jeden z przywódców religijnych i powiedział: —Nauczycielu, pójdę z Tobą, dokądkolwiek się udasz! 20 —Lisy mają nory, a ptaki gniazda—odrzekł mu Jezus—lecz ja, Syn Człowieczy, nie mam własnego kąta, gdzie mógłbym odpocząć. 21 A któryś z uczniów powiedział: —Panie, pozwól mi tylko pójść i pochować zmarłego ojca! 22 —Chodź ze Mną!—odpowiedział Jezus. —Niech umarli grzebią umarłych. 23 Następnie wsiadł z uczniami do łodzi i wypłynęli na jezioro. 24 W pewnej chwili zerwała się tak silna burza, że fale zalewały łódź. Jezus wtedy spał. 25 Zaczęli więc Go budzić: —Panie, ratuj nas, toniemy! 26 —Dlaczego się tak boicie, nieufni?!—rzekł Jezus. Wstał i rozkazał wiatrowi oraz wodzie zamilknąć. I zaległa głęboka cisza. 27 —Kim On jest—dziwili się wszyscy—że nawet wiatr i jezioro są Mu posłuszne? 28 Gdy przybyli na drugi brzeg jeziora, do krainy Gadareńczyków, wybiegło Jezusowi naprzeciw dwóch opętanych. Mieszkali w grobowcach i byli tak niebezpieczni, że nikt nie miał odwagi tamtędy chodzić. 29 —Czego od nas chcesz, Synu Boży?—zaczęli krzyczeć. —Czemu przyszedłeś przed czasem nas dręczyć?! 30 W oddali zaś pasło się wielkie stado świń. 31 —Jeśli już nas wypędzasz, poślij nas w te świnie—prosiły demony. 32 —Dobrze!—zezwolił im. —Idźcie! Opuściły więc ludzi i weszły w świnie, po czym całe stado rzuciło się pędem ze stromego zbocza wprost do jeziora i utonęło. 33 Pasterze stada uciekli wtedy do pobliskiego miasta i o wszystkim tam opowiedzieli—również o opętanych. 34 Wkrótce całe miasto wyszło Jezusowi na spotkanie. Gdy Go zobaczyli, zaczęli prosić, aby odszedł z ich okolic. 

Polish Living New Testament TM
(Słowo Życia TM)
Copyright © 1991, 2005, 2016 by Biblica, Inc.
Used with permission. All rights reserved worldwide.

“Biblica”, “International Bible Society” and the Biblica Logo are trademarks registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.