Jana 10

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Ręczę i zapewniam was, kto nie wchodzi do zagrody dla owiec przez bramę, lecz wdziera się skądinąd, ten jest złodziejem i zbójcą.2 Kto zaś wchodzi przez bramę, jest pasterzem owiec. (Mt 9,36; Mt 18,12; Mk 6,34; Mk 14,27)3 Temu odźwierny otwiera, a owce słuchają jego głosu; i woła swe owce po imieniu, i wyprowadza je.4 Gdy wszystkie swoje wypuści, idzie przed nimi, a owce idą za nim, gdyż znają jego głos.5 Za obcym jednak nie pójdą, ale uciekną od niego, ponieważ nie znają głosu obcych.6 Jezus opowiedział im to porównanie,[1] lecz oni nie zrozumieli, co znaczy to, o czym im mówił. (Mk 9,32)7 Wówczas Jezus znów im powiedział: Ręczę i zapewniam was, Ja jestem bramą dla owiec. (Mt 7,13)8 Wszyscy, ilu ich przyszło przede Mną, są złodziejami i zbójcami, lecz nie posłuchały ich owce.9 Ja jestem bramą; jeśli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony; i wejdzie, i wyjdzie – i znajdzie pastwisko.[2] (Łk 9,4; Dz 1,21)10 Złodziej przychodzi tylko po to, by kraść, zarzynać i tracić. Ja przyszedłem, aby miały życie i to w obfitości.[3] (Rz 5,17; 2 Kor 9,8; Ef 3,18; Flp 4,19; 2 P 1,11)11 Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz kładzie za owce swoją duszę. (Łk 15,4; Hbr 13,20; 1 P 2,25; 1 P 5,4; 1 J 3,16; Ap 7,17)12 Najemnik, który nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, gdy widzi zbliżającego się wilka, porzuca owce i ucieka – a wilk porywa je i rozprasza – (Mt 10,16; Dz 20,29)13 ponieważ jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach.14 Ja jestem dobrym pasterzem, znam moje [owce] i moje Mnie znają, (2 Tm 2,19)15 jak Ojciec zna Mnie i Ja znam Ojca – i duszę swoją kładę za owce. (Mt 11,27)16 Mam też inne owce, które nie są z tej zagrody; te również muszę przyprowadzić, i będą słuchać mojego głosu, i powstanie jedno stado, jeden pasterz. (Dz 11,18; Ef 2,12; Ef 2,13; Ef 3,6; 1 P 2,25)17 Ojciec dlatego Mnie kocha, że Ja kładę swoją duszę, aby ją znowu wziąć.18 Nikt mi jej nie odbiera, lecz Ja kładę ją sam z siebie. Mam władzę ją położyć i mam władzę znów ją wziąć; takie polecenie otrzymałem od mojego Ojca. (Mt 26,53; Flp 2,8)19 Z powodu tych słów znów powstał rozłam między Żydami.20 Wielu spośród nich mówiło: Demona ma i szaleje. Dlaczego Go słuchacie? (Mk 3,21; Mk 3,22)21 Inni mówili: To nie są słowa opętanego.[4] Czy demon może otwierać niewidomym oczy?22 Obchodzono wtedy w Jerozolimie rocznicę poświęcenia[5] świątyni;[6] była zima23 i Jezus przechadzał się po świątyni, po portyku Salomona. (Dz 3,11; Dz 5,12)24 Żydzi obstąpili Go więc i pytali: Jak długo będziesz trzymał w niepewności nasze dusze? Jeśli Ty jesteś Chrystusem, powiedz nam otwarcie. (Łk 22,67)25 Jezus odpowiedział im: Powiedziałem wam, lecz nie wierzycie; dzieła, których Ja dokonuję w imieniu mojego Ojca – te świadczą o Mnie;26 ale wy nie wierzycie, gdyż nie jesteście z moich owiec.27 Moje owce słuchają mojego głosu i Ja znam je, a one idą za Mną.28 I Ja daję im życie wieczne, i nie zginą na wieki, i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki.29 Ojciec mój, który mi je dał, jest większy od wszystkich i nikt nie zdoła ich wydrzeć z ręki Ojca.30 Ja i Ojciec jesteśmy jedno.31 Żydzi znów chwycili za kamienie, aby Go ukamienować.32 Wtedy Jezus zapytał ich: Pokazałem wam wiele dobrych dzieł [pochodzących] od mojego[7] Ojca; za które z tych dzieł chcecie Mnie ukamienować?[8]33 Żydzi odpowiedzieli Mu: Nie chcemy Cię ukamienować za dobre dzieło, ale za bluźnierstwo i za to, że Ty, chociaż jesteś człowiekiem,[9] czynisz siebie Bogiem. (Mt 26,63; Flp 2,6; 1 J 5,20)34 Jezus im odpowiedział: Czy w waszym Prawie nie zostało napisane: Ja powiedziałem: Jesteście bogami?35 Jeśli nazwał bogami tych, do których stało się Słowo Boże – a Pismo nie może być naruszone – (Mt 5,17; Łk 16,17)36 do Tego, którego Ojciec poświęcił i posłał na świat, wy mówicie: Bluźnisz, dlatego że powiedziałem: Jestem Synem Boga? (1 J 4,9)37 Jeśli nie dokonuję dzieł mojego Ojca, nie wierzcie Mi;38 jeśli jednak dokonuję, to choćbyście Mi nie wierzyli, wierzcie dziełom, abyście poznali i zrozumieli, że we Mnie jest Ojciec, a Ja w Ojcu.39 Znów zatem starali się Go schwytać, ale wymknął się im z ręki. (Łk 4,30)40 I znów odszedł za Jordan, na miejsce, gdzie dawniej chrzcił Jan, i tam pozostał.41 A wielu przychodziło do Niego i mówiło: Jan wprawdzie nie dokonał żadnego znaku, ale wszystko, co Jan o Nim powiedział, było prawdą.42 I wielu tam w Niego uwierzyło.

Jana 10

Słowo Życia

od Biblica
1 Następnie powiedział: —Zapewniam was: Kto nie wchodzi do owczarni przez bramę, lecz przez płot, jest złodziejem i przestępcą.2 Kto wchodzi przez bramę, jest pasterzem.3 Stróż otwiera mu drzwi, a owce reagują na jego głos. Woła je po imieniu i wyprowadza na pastwisko.4 Gdy już wszystkie wyprowadzi, staje na ich czele, a owce podążają za nim, bo znają jego głos.5 Za obcym natomiast nie pójdą. Spłoszą się, bo nie znają jego głosu.6 Słuchacze nie zrozumieli tej przypowieści opowiedzianej przez Jezusa.7 Wyjaśnił więc: —Zapewniam was: To Ja jestem bramą owczarni.8 Wszyscy, którzy przyszli przede Mną, to złodzieje i przestępcy, więc owce nie chciały ich słuchać.9 Ja jestem bramą. Kto przeze Mnie wejdzie, zostanie ocalony. Przejdzie przeze Mnie i znajdzie pokarm.10 Złodziej przychodzi, aby kraść, zabijać i niszczyć. Ja przyszedłem, aby owce miały życie—i to życie w obfitości.11 Ja jestem dobrym pasterzem, który oddaje życie za swoje owce.12 Najemnik, który nie jest pasterzem i właścicielem owiec, gdy zobaczy zbliżającego się wilka, zostawia owce i ucieka. Wtedy wilk napada na stado i rozprasza je.13 Najemnik jest tylko pracownikiem, więc nie zależy mu na owcach.14 Ja jestem dobrym pasterzem. Znam swoje owce i one też Mnie znają15 —tak jak Ojciec zna Mnie, a Ja Ojca. Jestem gotów oddać za nie życie.16 Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. Je również muszę przyprowadzić, aby słuchały mojego głosu. Wtedy będzie jedna owczarnia i jeden pasterz.17 Ojciec kocha Mnie, ponieważ Ja oddaję swoje życie za owce. Ale z powrotem odzyskam życie.18 Nikt Mnie do tego nie zmusza—z własnej woli się poświęcam. Mam władzę, aby oddać swoje życie i aby je odzyskać. Takie polecenie otrzymałem od Ojca.19 I znowu słowa Jezusa spowodowały podział wśród przywódców.20 —Jest opanowany przez demona i oszalał—twierdzili jedni.21 —Czy tak mówi człowiek opanowany przez demona?—komentowali drudzy. —Zastanówcie się! Czy ktoś, kto jest opętany, może uzdrawiać niewidomych?22 W Jerozolimie obchodzono wtedy święto Poświęcenia Świątyni. Była zima.23 Gdy Jezus spacerował po krużganku Salomona w świątyni,24 otoczyli Go żydowscy przywódcy i zapytali: —Jak długo będziesz trzymać nas w niepewności? Powiedz nam wprost: Jesteś Mesjaszem?25 —Przecież już powiedziałem, ale nie uwierzyliście—odrzekł Jezus. —W imieniu mojego Ojca dokonałem również wielu cudów.26 Lecz wy Mi nie wierzycie, bo nie należycie do moich owiec.27 One Mnie słuchają i podążają za Mną, a Ja je znam.28 Nigdy nie zginą, bo daję im wieczne życie. Nikt też nie jest w stanie wyrwać ich z mojej ręki.29 Mój Ojciec, który Mi je powierzył, jest najpotężniejszy. I nikt nie wyrwie ich z ręki mojego Ojca.30 Ja i Ojciec stanowimy jedno.31 Wtedy przywódcy chwycili kamienie, aby zabić Jezusa.32 On zaś zapytał ich: —Dokonałem w waszej obecności wielu dobrych czynów w imieniu mojego Ojca. Za który z nich chcecie Mnie zabić?33 —Nie za dobre czyny chcemy cię ukamienować, lecz za bluźnierstwo—odpowiedzieli. —Za to, że będąc człowiekiem, nazywasz siebie Bogiem!34 —Przecież w Prawie Mojżesza jest napisane: „Ja mówię: Bogami jesteście”—odrzekł Jezus.35 —Bóg nazywał tam bogami tych, do których skierował swoje słowo—a przecież Pisma nie wolno lekceważyć.36 Jak więc możecie oskarżać Mnie za to, że powiedziałem: „Jestem Synem Bożym”? Przecież to Ojciec poświęcił Mnie i posłał na świat!37 Jeśli nie wykonuję dzieł mojego Ojca, możecie Mi nie wierzyć.38 Jeśli jednak wykonuję je, to nawet jeśli nie wierzycie Mi, uwierzcie tym dziełom i przekonajcie się, że Ojciec jest we Mnie, a Ja w Nim.39 Wtedy raz jeszcze chcieli Go aresztować, ale Jezus wymknął się im.40 Przeprawił się na drugi brzeg Jordanu i zatrzymał się w miejscu, w którym poprzednio Jan Chrzciciel udzielał chrztu.41 I przychodziło do Niego wielu ludzi, mówiąc: —Jan nie czynił wprawdzie cudów, ale wszystko, co powiedział o Jezusie, dokładnie się sprawdziło.42 I wielu uwierzyło Mu.