Jakuba 2 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Potępienie stronniczości

1 Bracia moi, nie łączcie wiary naszego Pana Jezusa,^[1] Chrystusa chwały,^[2] z wyróżnianiem jednych osób przed drugimi.^[3] (Mt 22,16; Dz 3,6; Dz 7,2; Dz 10,34; Rz 2,11; Rz 3,22; Rz 9,4; 1 Kor 2,8; 2 Kor 4,6; Ga 2,15; Ga 2,16; Ga 2,20; Ga 3,22; Ga 3,26; Ef 1,17; Ef 6,9; Kol 3,25; Hbr 1,3; Hbr 9,5; Jk 1,2; Jk 2,5; Jk 2,9; Jk 2,14; Ap 14,12)

Mt 22,16Dz 3,6Dz 7,2Dz 10,34Rz 2,11Rz 3,22Rz 9,41 Kor 2,82 Kor 4,6Ga 2,15Ga 2,16Ga 2,20Ga 3,22Ga 3,26Ef 1,17Ef 6,9Kol 3,25Hbr 1,3Hbr 9,5Jk 1,2Jk 2,5Jk 2,9Jk 2,14Ap 14,12

2 Bo gdyby wszedł na wasze zgromadzenie^[4] człowiek ze złotym pierścieniem na palcu i w lśniącej szacie oraz przyszedł ubogi w znoszonej szacie, (Łk 4,15; Łk 4,20; Łk 4,28; Łk 12,11; Ga 2,10; Hbr 10,25)

Łk 4,15Łk 4,20Łk 4,28Łk 12,11Ga 2,10Hbr 10,25

3 a wy zwrócilibyście uwagę na tego w lśniącej szacie i powiedzielibyście: Ty usiądź tu wygodnie, a ubogiemu powiedzielibyście: Ty stań lub usiądź tam^[5] u mojego podnóżka, 4 to^[6] czy nie dopuściliście między sobą do osądu i czy nie staliście się sędziami [kierującymi się] błędnym rozumowaniem? (Jk 3,17) 5 Posłuchajcie, bracia moi ukochani, czy nie Bóg wybrał ubogich w tym świecie,^[7] a bogatych w wierze i [przez to] dziedziców Królestwa, które obiecał tym, którzy Go kochają? (Mt 5,3; Łk 12,21; Łk 12,32; Dz 7,20; 1 Kor 1,18; 1 Kor 1,27; 1 Kor 2,9; 2 Kor 8,9; 2 Kor 10,4; 1 Tm 6,18; Jk 1,12; Jk 4,4; Ap 2,9)

Mt 5,3Łk 12,21Łk 12,32Dz 7,201 Kor 1,181 Kor 1,271 Kor 2,92 Kor 8,92 Kor 10,41 Tm 6,18Jk 1,12Jk 4,4Ap 2,9

6 Wy tymczasem pogardziliście ubogim. Czy nie bogaci was wyzyskują i nie oni ciągają was po sądach? (Dz 8,3; Dz 16,19; Dz 18,12; 1 Kor 11,22; Jk 5,1)

Dz 8,3Dz 16,19Dz 18,121 Kor 11,22Jk 5,1

7 Czy nie oni bluźnią szlachetnemu imieniu, które zostało nad wami wezwane? (Dz 15,17) 8 Jeśli rzeczywiście wypełniacie zgodnie z Pismem królewskie prawo: Będziesz kochał swojego bliźniego jak samego siebie, postępujecie szlachetnie. (Mt 5,43; Mt 19,19; Mt 22,39; Rz 13,9; Ga 5,14)

Mt 5,43Mt 19,19Mt 22,39Rz 13,9Ga 5,14

9 Lecz jeśli wyróżniacie jednych przed drugimi, popełniacie grzech, jako uznani przez Prawo za przestępców. (Jk 2,1) 10 Ktokolwiek bowiem zachowałby całe Prawo, a potknął się w jednym, stałby się winien wszystkiego. (Mt 5,19; Ga 3,10; Ga 5,3) 11 Bo Ten, który powiedział: Nie cudzołóż, powiedział też: Nie zabijaj; jeśli więc nie cudzołożysz, ale zabijasz, stałeś się przestępcą Prawa. (Mt 5,21; Mt 5,27; Mt 19,18; Rz 13,9)

Mt 5,21Mt 5,27Mt 19,18Rz 13,9

12 Tak mówcie i tak czyńcie, jak ci, którzy mają być sądzeni przez prawo wolności. (Jk 1,25; Jk 3,1) 13 Sąd bowiem bez miłosierdzia temu, kto nie okazał miłosierdzia – miłosierdzie triumfuje nad sądem.^[8] (Mt 5,7; Mt 6,14; Mt 7,1; Mt 9,13; Mt 12,7; Mt 16,27; Mt 18,32; Mt 18,33; Mt 25,45; Łk 6,37)

Mt 5,7Mt 6,14Mt 7,1Mt 9,13Mt 12,7Mt 16,27Mt 18,32Mt 18,33Mt 25,45Łk 6,37

Związek wiary z uczynkami

14 Co za pożytek, moi bracia, jeśli ktoś mówi, że ma wiarę, lecz nie ma uczynków? Czy wiara jest w stanie go zbawić?^[9] (Mt 7,26; Jk 1,22) 15 Jeśli brat albo siostra są nadzy i pozbawieni są codziennego pożywienia, (Mt 25,35) 16 a ktoś spośród was im powie: Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i nasyćcie, nie zaspokajając jednak potrzeby ich ciała, jaki z tego pożytek? (Łk 3,11; 1 J 3,17) 17 Tak i wiara, jeśli nie ma uczynków, martwa jest sama w sobie. (Jk 2,20; Jk 2,26) 18 Lecz powie ktoś: Ty masz wiarę, a ja mam uczynki; pokaż mi swoją wiarę bez uczynków, a ja ci pokażę wiarę z moich uczynków. (Mt 7,16; Rz 3,28; Ga 5,6; Jk 3,13)

Mt 7,16Rz 3,28Ga 5,6Jk 3,13

19 Ty wierzysz, że Bóg jest jeden? Pięknie czynisz; demony również wierzą – i drżą. (Mt 8,28; Mk 12,29; Rz 3,30; 1 Kor 8,6)

Mt 8,28Mk 12,29Rz 3,301 Kor 8,6

20 Chcesz zaś poznać, pusty człowieku, że wiara bez uczynków jest bezużyteczna?^[10] (Jk 2,26; 2 P 1,8) 21 Czyż Abraham, nasz ojciec, nie z uczynków został usprawiedliwiony, gdy ofiarował na ołtarzu swego syna Izaaka? (Hbr 11,17) 22 Widzisz, że wiara współdziałała z jego uczynkami i z uczynków wiara została uczyniona doskonałą. (Ga 5,6; 1 Tes 1,3) 23 I wypełniło się Pismo, które mówi: Abraham zaś uwierzył Bogu i zostało mu to policzone jako sprawiedliwość, i został nazwany przyjacielem Boga.^[11] (Rz 4,3; Rz 4,9; Rz 4,22; Ga 3,6)

Rz 4,3Rz 4,9Rz 4,22Ga 3,6

24 Widzicie, że człowiek zostaje usprawiedliwiony z uczynków, a nie jedynie z wiary. (Rz 3,20; Rz 3,28; Rz 3,30; Ga 2,16)

Rz 3,20Rz 3,28Rz 3,30Ga 2,16

25 A podobnie i Rahab, nierządnica, czy nie z uczynków została usprawiedliwiona, gdy przyjęła posłów i wypuściła inną drogą? (Hbr 11,31) 26 Bo jak ciało bez ducha jest martwe, tak i wiara bez uczynków jest martwa. (Jk 2,17; Jk 2,20)

Słowo Życia

od Biblica

Traktujcie wszystkich tak samo

1 Moi przyjaciele, jeśli wierzycie Jezusowi Chrystusowi, naszemu Panu, nie możecie traktować jednych ludzi inaczej niż drugich. 2 Załóżmy, że na wasze spotkanie przychodzi ktoś bogaty, dobrze ubrany, z sygnetami na palcach, oraz ktoś biedny, w starym i zniszczonym ubraniu. 3 Wy zaś patrzycie na dobre ubranie tego pierwszego i mówicie: „Siądź tu z przodu, na honorowym miejscu”. Do biednego zaś mówicie: „Stań sobie tam z boku albo usiądź na podłodze”. 4 Czy, postępując tak, nie stajecie się niesprawiedliwymi sędziami, dzielącymi ludzi na lepszych i gorszych? 5 Moi kochani przyjaciele, posłuchajcie mnie uważnie. Czy Bóg nie wybrał właśnie biednych, aby—dzięki wierze—stali się bogaci i otrzymali królestwo, obiecane przez Boga tym, którzy Go kochają? 6 Wy jednak gardzicie biednymi. A czy to nie bogaci gnębią was i oskarżają przed sądem? 7 Czy to nie oni śmieją się z Tego, który jest waszym Panem? 8 Jeśli jednak kierujecie się królewskim przykazaniem Pisma, które mówi: „Kochaj innych ludzi jak samego siebie!”, to postępujecie właściwie. 9 Jeżeli jednak dzielicie ludzi na lepszych i gorszych, popełniacie grzech, i w świetle Prawa jesteście przestępcami. 10 Ten bowiem, kto przestrzega całego Prawa, a przekroczy tylko jedno z przykazań, ponosi taką sama winę jak ten, kto złamał wszystkie przykazania. 11 Bóg, który powiedział: „Bądź wierny w małżeństwie!”, powiedział także: „Nie zabijaj!”. Jeśli więc jesteś wierny w małżeństwie, ale zabiłeś kogoś, zgodnie z Prawem jesteś przestępcą. 12 Mówcie więc i postępujcie tak, abyście zostali dobrze osądzeni na podstawie prawa dającego wolność. 13 Ten bowiem, kto nie okazywał innym miłości, sam również jej nie doświadczy. Miłość jest ważniejsza niż sąd.

Wiara i czyny

14 Moi przyjaciele, jaki jest sens mówić, że się wierzy Bogu, jeśli ta wiara nie przejawia się w czynach? Czy taka wiara może kogoś zbawić? 15 Załóżmy, że ktoś z wierzących—mężczyzna lub kobieta—nie ma pieniędzy na ubranie i jedzenie. 16 Wtedy ktoś z was powie im: „Bądźcie dobrej myśli! Mam nadzieję, że uda wam się zdobyć coś do ubrania i jedzenia”, sam jednak nie da im tego, czego potrzebują. Czy jego słowa będą miały wtedy jakieś znaczenie? 17 Podobnie jest z wiarą. Jeśli nie wypływają z niej dobre czyny, znaczy to, że jest martwa. 18 Ktoś jednak może powiedzieć: „Jeden wierzy Bogu, a drugi czyni dobro”. Jak jednak udowodnisz, że wierzysz Bogu, skoro z twojej wiary nie wypływają żadne dobre czyny? Ja właśnie poprzez moje czyny pokazuję, że wierzę Bogu! 19 Twierdzisz, że wierzysz w istnienie Boga? To dobrze, ale demony też w to wierzą, a mimo to drżą ze strachu. 20 Niemądry człowieku! Czy mam ci udowodnić, że wiara, z której nie wypływają dobre czyny, jest bezużyteczna? 21 Czy Abraham, nasz przodek, nie został uniewinniony przez Boga na podstawie czynu? Złożył przecież swojego syna, Izaaka, na ołtarzu ofiarnym! 22 Widzisz więc, że jego wiara była ściśle powiązana z czynami i właśnie dzięki nim stała się doskonała. 23 W ten sposób wypełniły się następujące słowa Pisma: „Abraham uwierzył Bogu i został uniewinniony”. Co więcej, Abraham został nawet nazwany przyjacielem Boga! 24 Widzicie więc, że człowiek zostaje uniewinniony również na podstawie jego czynów, a nie tylko wiary. 25 Kolejny przykład stanowi Rachab, prostytutka z Jerycha. Czy nie została ona uniewinniona na podstawie jej czynu? Udzieliła przecież schronienia izraelskim zwiadowcom i wskazała im drogę ucieczki! 26 Ciało, w którym nie ma ducha, jest martwe. Podobnie jest z wiarą—jeśli nie wypływają z niej dobre czyny, jest martwa.