Jakuba 3 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

O odpowiedzialności nauczycieli i o grzechach języka

1 Nauczycielami zostawajcie^[1] nieliczni, bracia moi, wiedząc, że otrzymamy surowszy wyrok. (Mt 23,8; Rz 2,20; Ef 4,11; Jk 2,12; Jk 5,9)

Mt 23,8Rz 2,20Ef 4,11Jk 2,12Jk 5,9

2 Często bowiem potykamy się wszyscy. Kto nie potyka się w słowie, ten jest człowiekiem doskonałym, zdolnym opanowywać całe ciało. (Mt 12,37; Rz 3,9; Jk 1,4; Jk 1,26; Jk 2,10; 1 P 3,10; 1 J 1,8)

Mt 12,37Rz 3,9Jk 1,4Jk 1,26Jk 2,101 P 3,101 J 1,8

3 Jeśli zaś koniom wkładamy w pyski wędzidła, aby nam były posłuszne, to kierujemy całym ich ciałem. 4 Oto i okręty, choć są tak wielkie i gnane przez silne wiatry, kierowane są przez maleńki ster, dokąd zechce wola sternika. 5 Tak samo i język jest małym członkiem, a pyszni się wielkim. Oto jak wielki las podpala tak mały ogień! 6 I język jest ogniem. Świat nieprawości to język umieszczony wśród naszych członków; plami [on] całe ciało i rozpala cykl^[2] życia,^[3] [sam] rozpalony przez Gehennę.^[4] (Mt 5,22; Mt 15,11; Mt 15,18) 7 Bo wszelki rodzaj^[5] [dzikich] zwierząt i ptaków, i płazów, i stworzeń morskich ujarzmiany jest i został ujarzmiony przez rodzaj ludzki. 8 Nikt z ludzi natomiast nie jest w stanie ujarzmić języka, krnąbrnego zła, pełnego śmiercionośnego jadu. (Rz 3,13) 9 Nim sławimy Pana i Ojca i nim przeklinamy ludzi, stworzonych na Boże podobieństwo; (1 Kor 11,7) 10 z tych samych ust wychodzi błogosławieństwo i przekleństwo. Nie trzeba, bracia moi, aby tak się działo. (Ef 4,29) 11 Czy źródło z tego samego otworu wydaje słodycz i gorycz? 12 Czy figowiec, bracia moi, może rodzić oliwki, a winorośl figi? Tak też słone nie może uczynić wody słodką. (Mt 7,16)

O prawdziwej mądrości

13 Kto mądry^[6] i uczony między wami? Niech dokaże ze szlachetnego postępowania^[7] czynów swoich w łagodności mądrości.^[8] (Ga 6,1; Jk 1,5; Jk 1,21; Jk 3,17; 1 P 2,12; 1 P 3,13; 1 P 3,16)

Ga 6,1Jk 1,5Jk 1,21Jk 3,171 P 2,121 P 3,131 P 3,16

14 Jeśli jednak macie w waszych sercach gorzką zazdrość^[9] i samolubstwo, nie chwalcie się i nie kłamcie wbrew prawdzie. (Dz 5,17; Rz 13,13; 1 Kor 3,3; 1 Kor 13,4; 2 Kor 12,20; Ga 5,20; Ga 5,26; Flp 1,15; 1 Tm 2,4; Jk 1,18; Jk 4,2; Jk 5,19)

Dz 5,17Rz 13,131 Kor 3,31 Kor 13,42 Kor 12,20Ga 5,20Ga 5,26Flp 1,151 Tm 2,4Jk 1,18Jk 4,2Jk 5,19

15 Nie jest to mądrość zstępująca z góry, lecz ziemska, zmysłowa, demoniczna. (1 Kor 2,14; 1 Tm 4,1; Jk 1,17; Jud 1,19; Ap 16,14)

1 Kor 2,141 Tm 4,1Jk 1,17Jud 1,19Ap 16,14

16 Bo gdzie zazdrość i samolubstwo, tam zamieszanie^[10] i wszelki zły czyn.^[11] (1 Kor 14,33; 1 Kor 14,40; Ga 5,20; Jk 1,8; Jk 3,8)

1 Kor 14,331 Kor 14,40Ga 5,20Jk 1,8Jk 3,8

17 Mądrość z góry natomiast jest przede wszystkim czysta, następnie pokojowo usposobiona, uprzejma, dająca się przekonać, pełna miłosierdzia i dobrych owoców, niestronnicza, nieobłudna. (Mt 9,13; Łk 6,36; 1 Kor 2,6; 2 Kor 6,6; Ef 4,32; Flp 4,8; 1 Tm 1,5; 1 Tm 3,9; Jk 1,5; Jk 3,13; 1 P 1,22)

Mt 9,13Łk 6,361 Kor 2,62 Kor 6,6Ef 4,32Flp 4,81 Tm 1,51 Tm 3,9Jk 1,5Jk 3,131 P 1,22

18 A owoc sprawiedliwości zasiewany jest w pokoju tym, którzy pokój czynią.^[12] (Mt 5,9; Rz 12,18; Ga 5,22; Ga 6,7; Flp 1,11; Hbr 12,11; Hbr 12,14)

Mt 5,9Rz 12,18Ga 5,22Ga 6,7Flp 1,11Hbr 12,11Hbr 12,14

Słowo Życia

od Biblica

Panowanie nad językiem

1 Moi przyjaciele, niech niewielu z was dąży do tego, aby nauczać innych. Pamiętajcie, że my, nauczający, będziemy sądzeni surowiej niż inni. 2 Wszyscy dopuszczamy się wielu grzechów. Jeśli jednak ktoś nie grzeszy w mowie, znaczy to, że stał się człowiekiem w pełni dojrzałym—potrafiącym panować także nad całym sobą. 3 Wkładając koniowi do pyska małe wędzidło, sprawiamy, że jest nam posłuszny i możemy kierować całym jego ciałem. 4 Również ogromne statki, żeglujące dzięki silnym wiatrom, zmieniają kurs zgodnie z wolą sternika, który posługuje się małym sterem. 5 Podobnie język, choć jest małą częścią ciała, potrafi wiele zdziałać. Wielki pożar lasu rozpoczyna się od małego płomienia, 6 a język jest właśnie jak płomień ognia—jest pełen zła i niszczy całe ciało. On rozpala w nas szalejący żywioł, prowadzący do zniszczenia i klęski, a źródłem tego ognia jest samo piekło. 7 Ludzie są w stanie ujarzmić wszelkie gatunki dzikich zwierząt, ptaków, gadów i morskich stworzeń, 8 ale nikt nie potrafi ujarzmić języka—pełnego niepohamowanego zła i śmiercionośnej trucizny. 9 Naszym językiem wielbimy Pana i Ojca, a jednocześnie przeklinamy ludzi, stworzonych na obraz Boga. 10 Te same usta życzą innym szczęścia i przeklinają ich. Tak, moi przyjaciele, być nie może! 11 Czy z jakiegokolwiek źródła wypływa jednocześnie woda słodka i gorzka? 12 Czy drzewo figowe może zaowocować oliwkami, a winorośl figami? Czy ze słonego źródła może wypływać słodka woda?

Dwa rodzaje mądrości

13 Czy jest wśród was ktoś, kto uważa się za mądrego i rozsądnego? Jeśli tak, niech udowodni to dobrymi czynami, pełnymi łagodności i mądrości. 14 A skoro macie w sercach gorzką zazdrość i wrogość, to przynajmniej nie zasłaniajcie się kłamstwem lub przechwałkami. 15 Taka „mądrość” nie pochodzi z nieba, ale z ziemi, od ludzi i od demonów. 16 Tam zaś, gdzie jest zazdrość i wzajemna wrogość, tam panuje chaos i wszelkie zło. 17 Mądrość, która pochodzi z nieba, jest przede wszystkim czysta i dąży do pokoju. Jest łagodna i otwarta, pełna miłości i dobrych czynów, bezstronna i szczera. 18 Ci zaś, którzy sieją pokój, jako plon będą zbierać prawość.