Hebrajczyków 3 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Wyższość Jezusa Chrystusa nad Mojżeszem

1 Stąd, bracia święci, uczestnicy powołania niebieskiego,^[1] skupcie się na Apostole i Arcykapłanie naszego wyznania,^[2] na Jezusie,^[3] (Mt 10,40; Mt 15,24; Mk 9,37; Łk 9,48; 1 Kor 1,9; Ef 1,18; Ef 4,1; Flp 3,14; Hbr 2,1; Hbr 2,14; Hbr 3,6; Hbr 4,3; Hbr 4,9; Hbr 4,14; Hbr 6,4; Hbr 6,20; Hbr 7,26; Hbr 8,1; Hbr 9,11; 1 P 1,15)

Mt 10,40Mt 15,24Mk 9,37Łk 9,481 Kor 1,9Ef 1,18Ef 4,1Flp 3,14Hbr 2,1Hbr 2,14Hbr 3,6Hbr 4,3Hbr 4,9Hbr 4,14Hbr 6,4Hbr 6,20Hbr 7,26Hbr 8,1Hbr 9,111 P 1,15

2 wiernym Temu, który Go ustanowił, podobnie jak Mojżesz w całym Jego domu. 3 Został On przecież uznany za godnego o tyle większej chwały od Mojżesza, o ile większym uznaniem^[4] niż dom cieszy się jego budowniczy. (Mt 16,18; Hbr 2,7) 4 Każdy bowiem dom jest przez kogoś budowany, tym zaś, który wszystko zbudował, jest Bóg. (1 Kor 3,9; 2 Kor 5,1; Ef 2,10; Hbr 11,10)

1 Kor 3,92 Kor 5,1Ef 2,10Hbr 11,10

5 Mojżesz wprawdzie, jako zaufany [sługa],^[5] był wierny w całym Jego domu dla poświadczenia tego, co miało być powiedziane, 6 ale Chrystus, jako Syn, [jest] ponad Jego domem. Tym domem my jesteśmy,^[6] jeśli tylko zachowamy odwagę^[7] i chlubę nadziei.^[8] (Łk 8,4; Łk 8,21; Dz 2,29; Dz 4,13; 2 Kor 13,5; Ef 2,19; Kol 1,23; 1 Tm 3,15; Hbr 3,14; Hbr 6,11; Hbr 10,35; 1 P 2,5)

Łk 8,4Łk 8,21Dz 2,29Dz 4,132 Kor 13,5Ef 2,19Kol 1,231 Tm 3,15Hbr 3,14Hbr 6,11Hbr 10,351 P 2,5

7 Dlatego, jak mówi Duch Święty: Dziś, jeśli usłyszycie Jego głos, (Rz 8,11; Hbr 9,8; Hbr 10,15; 2 P 1,21)

Rz 8,11Hbr 9,8Hbr 10,152 P 1,21

8 nie znieczulajcie waszych serc jak w czasie buntu, w dniu doświadczania na pustyni, 9 gdzie wasi ojcowie poddawali [Mnie] próbie – i oglądali moje dzieła przez czterdzieści lat.^[9] 10 Dlatego zniechęciłem się^[10] do tego pokolenia i powiedziałem: Zawsze błądzą sercem; nie poznali też moich dróg, 11 toteż przysiągłem w moim gniewie: Nie wejdą do mojego odpoczynku.^[11] (Hbr 4,3)

Przestroga przed niewiarą

12 Uważajcie, bracia, aby nie było w kimś z was złego serca niewiary^[12] – w odstępstwie od Boga żywego, (Mt 13,58; Mt 16,16; Mt 24,4; Mt 24,11; Mk 16,14; Rz 9,26; 2 Kor 6,16; 1 Tm 4,1; 1 Tm 6,10; 2 Tm 4,2; Hbr 2,1; Hbr 3,9; Hbr 3,15; Hbr 6,4; Hbr 9,14; Hbr 10,31; Hbr 12,22; Jk 5,19; 1 P 2,4; 1 J 2,23)

Mt 13,58Mt 16,16Mt 24,4Mt 24,11Mk 16,14Rz 9,262 Kor 6,161 Tm 4,11 Tm 6,102 Tm 4,2Hbr 2,1Hbr 3,9Hbr 3,15Hbr 6,4Hbr 9,14Hbr 10,31Hbr 12,22Jk 5,191 P 2,41 J 2,23

13 ale zachęcajcie się nawzajem każdego dnia, dopóki trwa to, co się nazywa dzisiaj,^[13] aby przez zwodniczość grzechu^[14] żaden z was nie uległ znieczuleniu – (Łk 8,4; Dz 14,22; 1 Kor 14,3; 1 Kor 14,31; 2 Kor 13,5; Ef 4,22; 1 Tes 5,11; 1 Tm 6,2; Hbr 10,24; Hbr 10,25)

Łk 8,4Dz 14,221 Kor 14,31 Kor 14,312 Kor 13,5Ef 4,221 Tes 5,111 Tm 6,2Hbr 10,24Hbr 10,25

14 staliśmy się bowiem uczestnikami Chrystusa,^[15] jeśli tylko początkową podstawę^[16] zachowamy niewzruszoną aż do końca – (Rz 8,17; Ga 5,2; Hbr 1,3; Hbr 3,2; Hbr 3,6; Hbr 3,19; Hbr 6,11; Hbr 11,1)

Rz 8,17Ga 5,2Hbr 1,3Hbr 3,2Hbr 3,6Hbr 3,19Hbr 6,11Hbr 11,1

15 w słowach bowiem: Dziś, jeśli usłyszycie Jego głos, nie znieczulajcie swoich serc jak w [czasie] buntu,^[17] (Hbr 4,7) 16 kim właściwie byli ci, którzy usłyszeli i zbuntowali się? Czyż nie byli to ci wszyscy, którzy wyszli z Egiptu za sprawą Mojżesza? 17 Na kogo gniewał się przez czterdzieści lat? Czy nie na tych, którzy zgrzeszyli i których zwłoki porozrzucał po pustyni? (1 Kor 10,5; 1 Kor 10,10) 18 I którym to przysiągł, że nie wejdą do Jego odpoczynku,^[18] jeśli nie tym nieposłusznym? (Rz 4,21; Hbr 4,3; Hbr 4,6; Hbr 4,8; Hbr 4,9; Hbr 4,11)

Rz 4,21Hbr 4,3Hbr 4,6Hbr 4,8Hbr 4,9Hbr 4,11

19 Widzimy więc, że nie mogli wejść z powodu niewiary. (Mt 13,58)

Słowo Życia

od Biblica

Jezus przewyższa Mojżesza

1 Przyjaciele, jesteście święci i powołani do życia wiecznego. Pamiętajcie więc o Jezusie, Bożym posłańcu i najwyższym kapłanie naszej wiary. 2 On był wierny Bogu, który Go powołał, podobnie jak Mojżesz, który wiernie służył całemu Bożemu ludowi. 3 Budowniczy cieszy się jednak większym uznaniem niż budynek, który zbudował. Dlatego Jezus jest otoczony większą chwałą niż Mojżesz. 4 Każdy dom ma swojego budowniczego, a stwórcą wszystkiego jest Bóg. 5 Mojżesz wiernie służył Bożemu ludowi, ale był tylko sługą i zapowiadał to, co miało dopiero nastąpić. 6 Chrystus natomiast, jako Syn Boży, panuje nad Bożym ludem, do którego należymy także my, jeśli ufamy Panu i pokładamy w Nim naszą nadzieję.

Ostrzeżenie przed niewiarą

7 Dlatego właśnie Duch Święty mówi: „Dziś, jeśli usłyszycie głos Boga, 8 nie stawiajcie Mu oporu, jak Izraelici podczas buntu, gdy byli kuszeni na pustyni. 9 Bóg powiedział bowiem: Wasi przodkowie wystawiali mnie na próbę chociaż na własne oczy widzieli to, czego dokonałem. Dlatego przez czterdzieści lat 10 gniewałem się na to pokolenie i powiedziałem sobie: Ci ludzie wciąż błądzą i nie chcą poznać mojej woli. 11 Rozgniewałem się i powiedziałem: Nie dotrą na miejsce, w którym przygotowałem im odpoczynek”. 12 Przyjaciele, uważajcie więc, aby u kogoś z was nie pojawiła się w sercu niewiara i aby nie odsunął się od żywego Boga. 13 Codziennie zachęcajcie jedni drugich, dopóki trwa „dzisiaj”, aby nikt z was nie pozwolił okłamać się grzechowi i nie zaczął sprzeciwiać się Bogu. 14 Mamy bowiem udział we wszystkim, co należy do Chrystusa, jeśli do końca będziemy Mu ufać. 15 Właśnie dlatego powiedziano: „Dziś, jeśli usłyszycie głos Boga, nie stawiajcie Mu oporu, jak Izraelici podczas buntu”. 16 Kim byli ci, którzy słyszeli głos Boga, a jednak buntowali się? Czy nie byli to ludzie, którzy wcześniej pod wodzą Mojżesza wyszli z Egiptu? 17 Na kogo przez czterdzieści lat gniewał się Bóg? Czy nie na tych, którzy zgrzeszyli i poumierali na pustyni? 18 A jakich ludzi miał na myśli, mówiąc: „Nie dotrą na miejsce, w którym przygotowałem im odpoczynek”, jeśli właśnie nie tych, którzy okazali nieposłuszeństwo? 19 Widzimy więc, że powodem, dla którego nie dotarli na miejsce, była ich niewiara!