Zapisz się darmowo

Mateusza 11

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Po udzieleniu wskazówek swoim dwunastu uczniom, Jezus odszedł stamtąd. Poszedł nauczać i głosić dobrą nowinę w okolicznych miastach. 2 O dokonaniach Chrystusa usłyszał uwięziony Jan. Posłał on do Jezusa swoich uczniów z takim zapytaniem: 3 Czy to Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też mamy spodziewać się innego? 4 Idźcie i donieście Janowi — odpowiedział im Jezus — o tym, co widzicie i słyszycie: 5 Niewidomi odzyskują wzrok, kulejący chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, a ubogim głoszona jest dobra nowina — 6 i szczęśliwy jest ten, kto się do Mnie nie zrazi. 7 A gdy oni odchodzili, Jezus zaczął mówić do tłumów o Janie: Co wyszliście obejrzeć na pustkowiu? Trzcinę kołysaną przez wiatr? 8 Co zatem wyszliście zobaczyć? Człowieka ubranego w miękkie szaty? Ci, którzy noszą miękkie szaty, mieszkają w pałacach królewskich. 9 A więc co wyszliście zobaczyć? Proroka? Tak! Powiem wam, nawet więcej niż proroka. 10 To o nim napisano: Oto Ja posyłam przed Tobą mojego posłańca, który pójdzie przed Tobą i utoruje ci drogę. 11 Zapewniam was: Spośród tych, którzy wyszli z łona kobiet, nie było większego niż Jan Chrzciciel, ale najmniejszy w Królestwie Niebios jest większy niż on. 12 A od dni Jana Chrzciciela aż dotąd Królestwo Niebios doznaje przemocy i porywają je ludzie, którzy przed niczym się nie wahają. 13 Bo wszyscy Prorocy oraz Prawo prorokowali aż do Jana 14 i jeśli chcecie to przyjąć, on jest tym mającym nadejść Eliaszem. 15 Kto ma uszy, niech rozważy moje słowa! 16 Do czego mam porównać to pokolenie? Przypomina ono dzieci siedzące na rynku. Jedne mówią do drugich: 17 Graliśmy wam na fujarce, a nie tańczyliście, śpiewaliśmy żałobne pieśni, a nie płakaliście. 18 Przyszedł bowiem Jan, nie jadł ani nie pił, i mówią: Ma demona. 19 Przyszedł Syn Człowieczy, jadł i pił, i mówią: To żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników. I mądrość znalazła usprawiedliwienie w swoich czynach. 20 Wtedy Jezus zaczął grozić miastom, w których najczęściej dawał wyraz swej mocy, a które się nie opamiętały: 21 Biada tobie, Chorazynie! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda takie jak u was, dawno by na znak opamiętania siedziały w worze pokutnym i w popiele. 22 Posłuchajcie uważnie: W dniu sądu lżej będzie Tyrowi i Sydonowi niż wam. 23 A ty, Kafarnaum, czy twoja chwała sięgnie nieba? Przeciwnie, pogrążysz się w świecie umarłych! Bo gdyby w Sodomie miały miejsce takie cuda, jak u ciebie, istniałaby aż do dnia dzisiejszego. 24 Posłuchaj uważnie: W dniu sądu lżej będzie ziemi sodomskiej niż tobie. 25 W tym czasie Jezus odezwał się w te słowa: Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je ludziom o dziecięcej prostocie! 26 Tak, Ojcze, uczyniłeś to, gdyż takie było Twoje życzenie. 27 Wszystko zostało mi przekazane przez mojego Ojca i nikt oprócz Ojca nie pojmuje, kim jest Syn. Nikt też nie pojmuje, kim jest Ojciec, jak tylko Syn oraz ten, komu Syn zechce to objawić. 28 Przyjdźcie do Mnie wszyscy zapracowani i przeciążeni, Ja wam zapewnię wytchnienie. 29 Weźcie na siebie moje jarzmo, uczcie się ode Mnie łagodności i pokory serca, a znajdziecie ukojenie dla swych dusz. 30 Gdyż moje jarzmo jest wygodne, a moje brzemię — lekkie. 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki
© 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Mateusza 11

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 I stało się, gdy Jezus zakończył wydawanie poleceń swoim dwunastu uczniom, że odszedł stamtąd, aby nauczać i głosić w ich miastach.[1] (Mt 9,35) 2 A Jan, gdy usłyszał w więzieniu[2] o czynach Chrystusa, posłał przez swoich uczniów, aby Go zapytać: (Mt 4,12; Mt 14,3; Mt 16,26; Łk 7,18; Dz 5,21) 3 Czy Ty jesteś Tym, który miał przyjść, czy też mamy spodziewać się innego?[3] (Dz 19,4; Hbr 10,37) 4 A Jezus im odpowiedział: Idźcie i donieście Janowi, co słyszycie i oglądacie: 5 Niewidomi odzyskują wzrok i kulejący chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia i głusi słyszą, umarli są wskrzeszani, a ubogim głoszona jest ewangelia[4] – (Mt 8,2; Mt 9,18; Mt 9,27; Łk 4,18; Łk 4,21) 6 i szczęśliwy jest każdy, kto się do Mnie nie zrazi.[5] (Mt 13,57; Mt 24,10; Mt 26,31) 7 A gdy oni odchodzili, zaczął Jezus mówić do tłumów o Janie: Co wyszliście obejrzeć na pustkowiu? Czy trzcinę chwiejącą się od wiatru?[6] (Mt 3,1; Mt 3,5; Mt 12,20; Łk 1,80; Łk 7,24) 8 Ale co wyszliście zobaczyć? Czy człowieka ubranego w miękkie szaty?[7] Oto ci, którzy noszą miękkie szaty, są w domach królewskich. (Mt 3,4) 9 Ale co wyszliście zobaczyć? Proroka? Tak! Mówię wam, nawet więcej niż proroka. (Mt 14,5; Mt 21,26; Łk 1,76) 10 To jest ten, o którym napisano: Oto Ja posyłam przed tobą mojego posłańca, który przed tobą przygotuje twoją drogę.[8] (Mt 11,11; Mk 1,2; Ef 3,2) 11 Zapewniam was: Nie powstał z tych, którzy rodzą się z kobiet, większy od Jana Chrzciciela, ale najmniejszy w Królestwie Niebios jest większy niż on.[9] (Ef 5,25; Ef 5,32; 1 P 1,10) 12 A od dni Jana Chrzciciela aż dotąd Królestwo Niebios doznaje przemocy i porywają je ludzie niepowstrzymani.[10] (Mt 10,7; Mt 10,37; Mt 13,24; Łk 16,16; 2 Tes 3,2) 13 Bo wszyscy prorocy oraz Prawo prorokowali aż do Jana (Łk 16,16) 14 i jeśli chcecie to przyjąć, on jest Eliaszem, który miał przyjść. (Mt 17,10; Mk 9,11; Łk 1,17) 15 Kto ma uszy, niech słucha! (Mt 13,9; Mt 13,43; Mk 4,23; Łk 14,35; Ap 2,7; Ap 13,9) 16 Do kogo zaś porównam to pokolenie? Podobne jest do dzieci siedzących na rynkach, które wołają [jedne] do drugich: (Łk 7,31) 17 Graliśmy wam na flecie, a nie tańczyliście, śpiewaliśmy wam żałobne pieśni, a nie uderzaliście się w piersi.[11] 18 Przyszedł bowiem Jan, nie jadł i nie pił, a mówią: Ma demona. (Mt 3,4; Mt 9,14; Łk 1,15) 19 Przyszedł Syn Człowieczy, jadł i pił, a mówią: Oto człowiek żarłoczny i nadużywający wina, przyjaciel celników i grzeszników. I mądrość jest usprawiedliwiona na podstawie swych czynów.[12] (Mt 8,20; Mt 9,10; Mt 9,11; Łk 7,35; Łk 15,1; Łk 15,2; Łk 19,7; 1 Kor 1,24; 1 Kor 1,30) 20 Wtedy zaczął grozić miastom, w których miało miejsce najwięcej przejawów Jego mocy,[13] że się nie opamiętały:[14] (Mt 12,38; Mt 21,15; Łk 5,26; Łk 10,13; Łk 13,17; Dz 2,19; Dz 2,22) 21 Biada tobie, Chorazynie,[15] biada tobie, Betsaido;[16] bo gdyby w Tyrze i Sydonie[17] miały miejsce przejawy mocy, do których doszło w was, dawno by się w worze i popiele opamiętały. (Mt 15,21; Mk 3,8; Mk 7,24; Mk 8,22; Łk 10,13) 22 Lecz mówię wam: W dniu sądu lżej będzie Tyrowi i Sydonowi niż wam.[18] (Mt 10,15; Mt 11,24; Łk 12,46) 23 A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba będziesz wywyższone? Aż do Hadesu[19] zstąpisz, bo gdyby w Sodomie miały miejsce te przejawy mocy, do których doszło w tobie, dotrwałaby do dnia dzisiejszego. (Mt 4,13; Łk 10,15; Łk 16,23; Dz 2,27; 2 P 2,6; Jud 1,7; Ap 1,18; Ap 20,13; Ap 20,14) 24 Lecz mówię wam: W dniu sądu lżej będzie ziemi Sodomy niż tobie. (Mt 10,15; Łk 10,12) 25 W tym czasie Jezus odezwał się w te słowa: Wysławiam cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je niemowlętom. (Mt 13,11; Łk 10,21; Dz 17,24; 1 Kor 1,26) 26 Tak, Ojcze, gdyż to stało się Twoim upodobaniem.[20] (Mt 11,16) 27 Wszystko zostało mi przekazane przez mojego Ojca i nikt nie zna Syna, tylko Ojciec, i nikt nie zna Ojca, tylko Syn oraz ten, komu Syn zechce objawić. (Mt 16,17; Mt 28,18; Łk 10,22) 28 Chodźcie do Mnie wszyscy zapracowani i przeciążeni, a Ja was odświeżę.[21] (Mt 23,4; Łk 11,46; Dz 15,10) 29 Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, że jestem łagodny i pokorny sercem, a znajdziecie odświeżenie dla waszych dusz. (Mt 21,5; 2 Kor 10,1; Ef 4,20; Flp 2,5; Hbr 4,9; 1 P 2,21; 1 J 2,6) 30 Gdyż moje jarzmo jest wygodne, a moje brzemię – lekkie. (1 J 5,3) 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny
© 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).