1Drodzy, przestańcie wierzyć każdemu duchowi. Raczej badajcie duchy, czy pochodzą od Boga, gdyż wielu fałszywych proroków wyszło na ten świat.2Ducha Bożego rozpoznaje się w ten sposób: Wszelki duch, który przyznaje, że Jezus jest Chrystusem i że przyszedł w ciele, jest z Boga.3Wszelki duch natomiast, który tego o Jezusie nie wyznaje, nie jest z Boga. Jest to duch antychrysta, o którym usłyszeliście, że ma przyjść, i już teraz jest na świecie.4Wy, dzieci, pochodzicie od Boga i odnieśliście nad nimi zwycięstwo. Ten bowiem, który jest w was, jest potężniejszy niż ten, który jest na świecie.5Oni są ze świata, dlatego mówią, jak ludzie tego świata — i świat ich słucha.6My pochodzimy od Boga; kto zna Boga, słucha nas, kto nie pochodzi od Boga, nie słucha nas. Po tym poznajemy Ducha Prawdy i ducha fałszu.
Wezwanie do wzajemnej miłości
7Drodzy, kochajmy się nawzajem, gdyż miłość jest z Boga. Każdy, kto kocha, narodził się z Boga i zna Boga.8Kto nie kocha, nie zna Boga, gdyż Bóg jest miłością.9W tym uwidoczniła się miłość Boga do nas, że Bóg posłał na świat swojego Jedynego[1] Syna, abyśmy przez Niego mogli zyskać życie. (Jon 1,14; Jon 1,16; Jon 3,10)10W tym wyraziła się miłość, że nie my pokochaliśmy Boga, lecz że On nas pokochał i posłał swojego Syna jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy.11Drodzy, skoro Bóg nas tak ukochał, to i my powinniśmy kochać się wzajemnie.12Boga nikt nigdy nie widział. Jeśli jednak kochamy się wzajemnie, Bóg trwa w nas i Jego miłość osiągnęła w nas doskonałość.13Po tym poznajemy, że trwamy w Nim, a On w nas, że udzielił nam ze swojego Ducha.14My natomiast zobaczyliśmy i teraz o tym świadczymy, że Ojciec posłał Syna jako Zbawcę świata.15Ktokolwiek przyzna, że Jezus jest Synem Boga, w tym trwa Bóg, a on w Bogu.16I my poznaliśmy tę miłość, którą darzy nas Bóg, i zaufaliśmy jej. Bóg jest miłością. Kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg w nim.17W tym właśnie miłość osiągnęła względem nas doskonałość. Dzięki temu możemy ufnie i z odwagą wystąpić w dniu sądu, żyjemy bowiem w tym świecie jako Jemu podobni.18W miłości nie ma lęku. Doskonała miłość go usuwa. Lęk bowiem łączy się z karą. Ten więc, kto się boi, wciąż nie jest doskonały w miłości.19Nasza miłość bierze się stąd, że On pierwszy nas nią obdarzył.20Kto twierdzi, że kocha Boga, a jednocześnie nienawidzi swego brata — kłamie. Bo kto nie kocha brata, którego widzi, nie może kochać Boga, którego nigdy nie zobaczył.21Mamy też od Niego przykazanie, aby ten, kto kocha Boga, kochał też swojego brata.
1 Jana 4
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
1Ukochani, przestańcie wierzyć każdemu duchowi,[1] ale badajcie[2] duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków wyszło na ten świat. (Mt 7,15; Mt 24,24; 1 Kor 14,29; 1 Tes 5,21; 2 Tes 2,2; 2 P 2,1; 1 J 2,12; 1 J 2,15; 1 J 2,18; 2 J 1,7; Ap 2,2)2Po tym poznawajcie Ducha Bożego: Wszelki duch, który przyznaje, że Jezus jest Chrystusem, który przyszedł w ciele, jest z Boga,[3] (Rz 8,3; 1 Kor 12,3; 1 Tm 3,16; 1 J 4,3)3a wszelki duch, który nie przyznaje tego o Jezusie, nie jest z Boga; i jest to [duch] antychrysta, o którym usłyszeliście, że przychodzi, i teraz już jest na świecie. (1 J 2,18; 1 J 2,22; 2 J 1,7)4Wy z Boga jesteście, dzieci, i zwyciężyliście ich, gdyż Ten, który jest w was, większy jest niż ten, który jest w świecie. (Mt 12,29; Rz 8,31; Ef 4,6; 1 J 2,13; 1 J 4,13; 1 J 5,19)5Oni są ze świata; dlatego mówią jak [ludzie] ze świata – i świat ich słucha.6My jesteśmy z Boga; kto zna Boga, słucha nas, kto nie jest z Boga, nie słucha nas. Po tym[4] poznajemy Ducha Prawdy[5] i ducha błędu. (1 Kor 2,12; 1 Tm 4,1; 1 J 3,24; 1 J 4,1; 1 J 4,4)
Wezwanie do wzajemnej miłości
7Ukochani, kochajmy się nawzajem, gdyż miłość jest z Boga, i każdy, kto kocha, został zrodzony z Boga i zna Boga. (1 P 4,8; 1 J 2,10; 1 J 2,29; 1 J 3,11; 1 J 3,23)8Kto nie kocha, nie zna Boga, gdyż Bóg jest miłością.[6] (1 J 1,5; 1 J 3,6; 1 J 3,10)9W tym uwidoczniła się miłość Boga do nas, że Bóg posłał swojego Jednorodzonego[7] Syna, na świat – byśmy przez Niego żyli. (Łk 7,12; Łk 8,42; Łk 9,38; Rz 5,8; Rz 8,3; Ga 2,20; Flp 1,21; Hbr 11,17; 1 J 3,16)10W tym jest miłość, nie że my pokochaliśmy Boga, lecz że On nas pokochał i posłał swojego Syna jako przebłaganie za nasze grzechy. (1 J 2,2)11Ukochani, jeśli Bóg nas tak ukochał, i my winniśmy kochać siebie nawzajem. (Mt 18,33)12Boga nikt nigdy nie widział; jeśli kochamy się nawzajem, Bóg trwa w nas i Jego miłość w nas jest wydoskonalona. (1 Tm 6,16; 1 P 1,8; 1 J 2,5)13Po tym poznajemy, że trwamy w Nim, a On w nas, że udzielił nam ze swojego Ducha. (Rz 8,9; 1 J 3,24)14A my zobaczyliśmy i świadczymy, że Ojciec posłał Syna jako Zbawiciela świata. (Łk 2,11; 2 P 1,16; 1 J 1,1)15Ktokolwiek przyzna, że Jezus jest Synem Boga, w tym trwa Bóg, a on w Bogu. (Mt 14,33; 1 J 2,6; 1 J 3,24; 1 J 5,5)16I my poznaliśmy i uwierzyliśmy miłości, którą Bóg ma dla nas.[8] Bóg jest miłością, a kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim.17W tym wydoskonaliła się[9] miłość u nas,[10] byśmy mieli ufną odwagę w dniu sądu, gdyż jak On jest, tak i my jesteśmy w tym świecie. (Ef 3,12; 1 J 2,5)18W miłości nie ma strachu, ale doskonała miłość wypiera strach, strach bowiem łączy się z karą; kto zaś się boi, nie wydoskonalił się w miłości. (Rz 8,15)19My kochamy, ponieważ On sam pierwszy nas pokochał.20Jeśliby ktoś mówi: Kocham Boga, a nienawidzi swojego brata, jest kłamcą; kto bowiem nie kocha swojego brata, którego widzi, nie jest w stanie kochać Boga, którego nie widzi.[11] (Mt 5,23; 1 J 2,4; 1 J 2,9)21A to przykazanie mamy od Niego, aby ten, kto kocha Boga, kochał też swojego brata. (Mt 22,37; Mk 12,29; 1 J 2,7; 1 J 2,10)