Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)
od Ewangeliczny Instytut Biblijny1Zauważcie, jak wielką miłość okazał nam Ojciec! Zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi. I jesteśmy nimi! Dlatego świat nas nie zna, że Jego nie poznał.2Drodzy, teraz jesteśmy dziećmi Boga, a kim będziemy, to się jeszcze okaże. Choć już wiemy, że gdy się okaże, będziemy podobni do Niego, gdyż zobaczymy Go takim, jaki jest.3I każdy, kto łączy z Nim taką nadzieję, oczyszcza się, podobnie jak On jest czysty.4Każdy, kto dopuszcza się grzechu, dopuszcza się też bezprawia, bo grzech jest bezprawiem.5A wiecie, że On się pojawił, aby usunąć grzechy. W Nim nie ma grzechu.6Każdy, kto trwa w Nim, nie grzeszy, a każdy, kto grzeszy, nie widział Go i nigdy nie poznał.7Dzieci, nie dajcie się zwieść! Kto postępuje sprawiedliwie, jest sprawiedliwy, podobnie jak On.8Kto postępuje grzesznie, pochodzi od diabła, gdyż diabeł grzeszy od początku. Syn Boży właśnie po to się pojawił, by położyć kres jego dziełom.9Nikt narodzony z Boga nie postępuje grzesznie, gdyż jest w nim Boże nasienie. Nie jest on w stanie żyć w grzechu, gdyż został zrodzony z Boga.10Po tym właśnie rozpoznaje się dzieci Boga oraz dzieci diabła. Mianowicie, kto nie postępuje sprawiedliwie, nie pochodzi od Boga, podobnie jak ten, kto nie kocha swojego brata.11Nowina bowiem, którą słyszeliście od początku, głosi, że mamy się darzyć wzajemną miłością.12Nie tak jak Kain, który pochodził od złego i brutalnie zamordował swojego brata. A zamordował go dlatego, że jego własne czyny były złe, czyny zaś jego brata sprawiedliwe.
Chrześcijańska codzienność
13Nie dziwcie się, bracia, jeśli świat was nienawidzi.14My wiemy, że przeszliśmy ze śmierci do życia, ponieważ kochamy braci. Ten, kto nie kocha, trwa w śmierci.15Każdy, kto nienawidzi swojego brata, jest zabójcą, a wiecie, że żaden zabójca nie nosi w sobie życia wiecznego.16Miłość rozpoznaliśmy po tym, że On oddał za nas swoje życie. My też powinniśmy oddawać życie za braci.17Jeśli ktoś posiada dobra tego świata, a widzi swego brata w potrzebie i zamyka przed nim swoje serce, to jak można powiedzieć, że jest w nim miłość Boga?18Dzieci, kochajmy nie słowem i nie językiem. Niech czyn potwierdza, że mówimy prawdę.19To nas też przekona, że pochodzimy z prawdy i upewni co do tego nasze serca przed Bogiem.20Bo jeśli serce nas oskarża, Bóg stoi ponad naszym sercem — i wie wszystko.21Drodzy, jeśli serce nas nie oskarża, zbliżamy się do Boga z ufną odwagą22i otrzymujemy od Niego to, o co prosimy. Zachowujemy bowiem Jego przykazania i czynimy to, co jest Mu miłe.23Jego przykazanie natomiast głosi, że mamy uwierzyć w imię Jego Syna, Jezusa Chrystusa, i darzyć się wzajemną miłością — zgodnie z danym nam przez Niego przykazaniem.24Ci, którzy przestrzegają Jego przykazań, trwają w Nim, a On w nich. To natomiast, że On trwa w nas, poznajemy po Duchu, którego nam dał.
1 Jana 3
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
od Ewangeliczny Instytut Biblijny1Zobaczcie, jak wielką miłość okazał nam Ojciec, abyśmy[1] zostali nazwani dziećmi Bożymi – i [nimi] jesteśmy. Dlatego świat nas nie zna, że Jego nie poznał. (Rz 8,16; Ga 4,4; Ef 1,5; 1 J 3,10; 1 J 4,9)2Ukochani, teraz jesteśmy dziećmi Boga, a jeszcze nie okazało się, kim[2] będziemy. Wiemy, że gdy się okaże, będziemy podobni do Niego, gdyż zobaczymy Go takim, jaki jest.[3] (Rz 8,29; 1 Kor 13,12; 1 Kor 15,49; 2 Kor 3,18; Flp 3,21; Kol 3,4; 1 J 2,28)3A każdy, kto pokłada w Nim tę nadzieję, oczyszcza się, tak jak On jest czysty. (Rz 8,24; 2 Kor 7,1; Kol 1,27; Jk 4,8; 1 P 1,3; 2 P 1,9)4Każdy, kto popełnia grzech, popełnia bezprawie, grzech bowiem jest bezprawiem.[4] (Mt 7,23; Mt 13,41; Rz 4,7; 1 J 3,8; 1 J 5,17)5A wiecie, że On się objawił, aby usunąć grzechy i w Nim grzechu nie ma. (2 Kor 5,21; Hbr 4,15; Hbr 7,26; Hbr 9,14; Hbr 9,26; 1 P 1,19; 1 P 2,22; 1 P 2,24; 1 P 3,18; 1 J 2,2; 1 J 4,10)6Każdy, kto w Nim trwa, nie grzeszy;[5] każdy, kto grzeszy, nie widział Go ani Go nie poznał. (Mt 5,8; Rz 6,2; Rz 6,14; 1 J 2,4; 1 J 2,6; 1 J 3,9; 1 J 4,8; 1 J 5,18; 3 J 1,11)7Dzieci,[6] niech was nikt nie zwodzi; kto czyni sprawiedliwość, jest sprawiedliwy, tak jak On jest sprawiedliwy. (Rz 2,13; Ef 5,6; 2 P 2,7; 1 J 2,1; 1 J 2,26; 1 J 2,29)8Kto popełnia grzech, jest z diabła, gdyż diabeł od początku grzeszy. Po to objawił się Syn Boży – aby zniszczyć[7] dzieła diabła. (Mt 13,39; Hbr 2,14; Ap 2,10; Ap 12,9)9Każdy, kto został zrodzony z Boga, nie popełnia grzechu, gdyż trwa w nim Jego nasienie, i nie jest w stanie grzeszyć, gdyż został zrodzony z Boga. (1 P 1,23; 1 J 2,14; 1 J 5,18)10Po tym rozpoznaje się dzieci Boga i dzieci diabła. Każdy, kto nie czyni sprawiedliwości, nie jest z Boga, jak i ten, kto nie kocha swojego brata. (Mt 13,38; 1 J 3,1; 1 J 4,8; 1 J 4,20)11Gdyż takie jest to przesłanie,[8] które słyszeliście od początku, abyśmy kochali się nawzajem. (Mt 22,39; 1 J 1,5; 1 J 2,10; 2 J 1,5)12Nie tak jak Kain, który był od złego i zamordował[9] swojego brata. A dlaczego go zamordował? Dlatego, że jego czyny były złe, a czyny jego brata sprawiedliwe. (Jud 1,11)
Chrześcijańska codzienność
13I nie dziwcie się, bracia, jeśli was świat nienawidzi. (Mt 5,10; Łk 6,22)14My jesteśmy świadomi, że przeszliśmy ze śmierci do życia, ponieważ kochamy braci; ten, kto nie kocha, trwa w śmierci. (1 J 2,11)15Każdy, kto nienawidzi swojego brata, jest mężobójcą, a jesteście świadomi, że żaden mężobójca nie ma życia wiecznego, które by w nim trwało. (Mt 5,21; Ga 5,21; 1 J 2,9; Ap 21,8)16Po tym rozpoznaliśmy miłość, że On położył za nas swoją duszę; i my powinniśmy kłaść duszę za braci. (Ga 2,20; Ef 5,2; Flp 2,17; 1 Tes 2,8; 1 Tm 2,6; Tt 2,14)17Jeśli ktoś posiada dobra tego świata, a widzi swojego brata w potrzebie i zamyka przed nim swoje wnętrze, jak może w nim mieszkać miłość Boga? (Łk 3,11; Jk 2,15; 1 J 4,20)18Dzieci, kochajmy nie słowem lub językiem, ale czynem i prawdą.[10] (Rz 12,9; Jk 2,15; 1 P 1,22; 2 J 1,1; 3 J 1,1)19Po tym też poznamy, że jesteśmy z prawdy, i upewnimy[11] przed Nim nasze serce,20że – jeśli oskarża nasze serce – że[12] Bóg jest większy niż nasze serce i wie wszystko. (Łk 15,20; 1 Kor 4,4)21Ukochani, jeśli nasze serce nie oskarża, mamy ufną odwagę[13] przed Bogiem (Rz 5,1; Ef 3,12; Hbr 4,16; Hbr 10,22; 1 J 2,28; 1 J 4,17)22i otrzymujemy od Niego to, o co prosimy, gdyż zachowujemy Jego przykazania i czynimy to, co jest Mu miłe. (Mt 7,7; Mt 21,22; Mk 11,24; Hbr 13,21; 1 J 2,3; 1 J 5,14)23A to jest Jego przykazanie, abyśmy uwierzyli w imię Jego Syna, Jezusa Chrystusa, i kochali się wzajemnie – jak dał nam [na to] przykazanie. (Rz 13,8)24A kto zachowuje Jego przykazania, trwa w Nim, a On w nim; to natomiast, że On trwa w nas, poznajemy po Duchu, którego nam dał. (Rz 8,9; 1 J 2,5; 1 J 4,13)