от Bulgarian Bible Society1И тъй, нека всякой човек ни счита за служители Христови и разпоредници на тайните Божии; (2 Кор 6:4)2а това, що нататък се иска от разпоредниците, то е – всеки от тях да се окаже верен. (Мт 24:45; Лк 12:42)3Малко ми струва да бъда съден от вас, или от човешки съд; но и аз сам себе си не съдя.4Защото в нищо виновен не се съзнавам, ала с това се не оправдавам: съдия ми е Господ. (Изх 34:7; Йов 9:2; Д А 23:1)5Прочее, за нищо не съдете преди време, докле не дойде Господ, Който и ще изнесе на виделина тайните на мрака и ще извади наяве намеренията на сърцето; и тогава похвалата ще бъде всекиму от Бога. (Мт 7:1; Мт 25:21; Рим 2:1)6Това, братя, приспособих към себе си и Аполоса зарад вас, за да се научите от нас да не мъдрувате повече от онова, що е писано, и да се не гордеете един пред други за някого си. (Пр 3:7; Рим 12:3)7Защото, кой те отличава от другите? Какво имаш, което да не си получил? А щом си получил, защо се хвалиш, като да не си получил? (Йн 3:27)8Преситени сте вече, обогатихте се вече и се възцарихте без нас; о, да бяхте се възцарили, та и ние да царуваме с вас!9Защото мисля, че нас, апостолите, Бог постави най-последни, като осъдени на смърт; понеже станахме зрелище на света на Ангели и човеци. (Пс 43:5; Рим 8:36; 2 Кор 4:11)10Ние сме безумни зарад Христа, а вие сте мъдри в Христа; ние сме немощни, а вие силни; вие сте славни, а ние безчестни.11Дори до тоя час и гладуваме, и жадуваме, и ходим голи, и ни бият по лице, и се скитаме,12и се трудим, работейки с ръцете си. Злословени – благославяме; гонени – търпим; (Мт 5:44; Лк 23:34; Д А 7:60; Д А 20:34; 1 Сол 2:9; 2 Сол 3:8)13хулени – молим се. Станахме като измет на света, измет за всички досега.14Не за да ви посрамя пиша това, а ви поучавам като мои възлюбени чеда.15Защото, ако имате и десетки хиляди наставници в Христа, много бащи нямате, понеже аз ви родих в Иисуса Христа чрез Евангелието. (Гал 4:19; Фил 1:10)16Прочее, моля ви, бъдете ми подражатели, както съм аз на Христа.17За това пратих при вас Тимотея, който ми е възлюбено и вярно чедо у Господа; той ще ви напомни моите пътища в Христа, както уча навред във всяка църква.18Някои си се възгордели, като че няма да дойда при вас;19но аз ще дойда скоро при вас, ако ще Господ, и ще позная не думите, а силата на ония, които са се възгордели; (Д А 18:21; Як 4:15)20защото царството Божие е не в думи, а в сила. (1 Кор 2:4)21Какво искате? С палица ли да дойда при вас или с любов и кротък дух? (2 Кор 13:10)
1So soll man uns betrachten: als Diener des Christus und Haushalter[1] der Geheimnisse Gottes. (Мт 24:45; 1 Кор 3:5; 2 Кор 6:4; Кол 1:26; Тит 1:7; 1 Пет 4:10)2Im Übrigen wird von einem Haushalter nur verlangt, dass er treu erfunden wird. (Лк 12:42; Евр 3:5; Отк 2:10)3Mir aber ist es das Geringste, dass ich von euch oder von einem menschlichen Gerichtstag beurteilt werde; auch beurteile ich mich nicht selbst. (1 Кор 6:4)4Denn ich bin mir nichts bewusst; aber damit bin ich nicht gerechtfertigt, sondern der Herr ist es, der mich beurteilt. (Пс 19:13; Пр 21:2; Евр 4:12; Отк 2:23)5Darum richtet nichts vor der Zeit, bis der Herr kommt, der auch das im Finstern Verborgene ans Licht bringen und die Absichten der Herzen offenbar machen wird; und dann wird jedem das Lob von Gott zuteilwerden. (Йов 12:22; Пс 90:8; Екл 12:14; Мт 7:1; Рим 2:16; Рим 14:10; 1 Кор 3:8)
Die Überheblichkeit der Korinther und das Vorbild des Apostels
6Das aber, meine Brüder, habe ich auf mich und Apollos bezogen um euretwillen, damit ihr an uns lernt, in eurem Denken nicht über das hinauszugehen, was geschrieben steht, damit ihr euch nicht für den einen auf Kosten des anderen aufbläht. (Рим 12:3; 1 Кор 3:4)7Denn wer gibt dir den Vorzug? Und was besitzt du, das du nicht empfangen hast? Wenn du es aber empfangen hast, was rühmst du dich, als ob du es nicht empfangen hättest? (Йн 3:27; Як 1:17)8Ihr seid schon satt geworden, ihr seid schon reich geworden, ihr seid ohne uns zur Herrschaft gelangt! O dass ihr doch wirklich zur Herrschaft gelangt wärt, damit auch wir mit euch herrschen könnten! (Рим 8:17; 2 Тим 2:12; Отк 3:17)9Es scheint mir nämlich, dass Gott uns Apostel als die Letzten hingestellt hat, gleichsam zum Tod bestimmt; denn wir sind der Welt ein Schauspiel geworden, sowohl Engeln als auch Menschen. (Рим 8:36; 2 Кор 6:9; Евр 10:33; Евр 12:1)10Wir sind Narren um des Christus willen, ihr aber seid klug in Christus; wir schwach, ihr aber stark; ihr in Ehren, wir aber verachtet. (Лк 6:26; 1 Кор 2:3; 1 Кор 3:18; 2 Кор 4:7; 2 Кор 12:9; 2 Кор 13:9)11Bis zu dieser Stunde leiden wir Hunger und Durst und Blöße, werden geschlagen und haben keine Bleibe (Д А 23:2; Рим 8:35; 2 Кор 11:27)12und arbeiten mühsam mit unseren eigenen Händen. Wenn wir geschmäht werden, segnen wir; wenn wir Verfolgung leiden, halten wir stand; (Д А 18:3; Рим 12:14; 1 Пет 3:9)13wenn wir gelästert werden, spenden wir Trost; zum Kehricht der Welt sind wir geworden, zum Abschaum aller bis jetzt. (П Ер 3:45; Лк 6:22)14Nicht zu eurer Beschämung schreibe ich das, sondern ich ermahne euch als meine geliebten Kinder. (2 Кор 12:14; 1 Сол 2:11)15Denn wenn ihr auch zehntausend Lehrmeister[2] hättet in Christus, so habt ihr doch nicht viele Väter; denn ich habe euch in Christus Jesus gezeugt durch das Evangelium. (1 Кор 9:1; Гал 4:19; Флм 1:10)16So ermahne ich euch nun: Werdet meine Nachahmer! (Фил 3:17; 1 Сол 1:6; 2 Сол 3:9)17Deshalb habe ich Timotheus zu euch gesandt, der mein geliebtes und treues Kind im Herrn ist; der wird euch an meine Wege in Christus erinnern, wie ich überall in jeder Gemeinde lehre. (Мт 28:20; Йн 14:26; Д А 19:22; Фил 2:19; Фил 2:22; 1 Тим 1:2; Тит 3:8)18Weil ich aber nicht selbst zu euch komme, haben sich etliche aufgebläht; (1 Кор 4:6; 1 Кор 5:2)19ich werde aber bald zu euch kommen, wenn der Herr will, und nicht die Worte der Aufgeblähten kennenlernen, sondern die Kraft. (Д А 18:21; Рим 15:32; Евр 6:3; Як 4:15)20Denn das Reich Gottes [besteht] nicht in Worten, sondern in Kraft! (Рим 14:17; 1 Сол 1:5)21Was wollt ihr? Soll ich mit der Rute zu euch kommen, oder in Liebe und im Geist der Sanftmut? (2 Кор 13:10)