Mateusza 7,2 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

O osądzaniu

1 Nie sądźcie,^[1] abyście nie zostali osądzeni. (Łk 6,37; Łk 6,41; Rz 14,3; Rz 14,10; 1 Kor 4,5; 1 Kor 5,12; Jk 4,11)

Łk 6,37Łk 6,41Rz 14,3Rz 14,101 Kor 4,51 Kor 5,12Jk 4,11

2 Bo jakim sądem sądzicie, takim was osądzą, i jaką miarą mierzycie, taką i wam odmierzą. (Mk 4,24; Rz 2,1; Jk 2,13; Jk 5,9)

Mk 4,24Rz 2,1Jk 2,13Jk 5,9

3 Dlaczego to widzisz drzazgę w oku swojego brata, a belki w swoim oku nie dostrzegasz? 4 Albo jak możesz powiedzieć swojemu bratu: Pozwól, że wyrzucę drzazgę z twego oka, a oto belka jest w twoim oku? 5 Obłudniku, wyrzuć najpierw belkę ze swojego oka, a wtedy przejrzysz, aby wyrzucić drzazgę z oka swojego brata. (Mt 6,2)

O granicach poświęcenia

6 Nie dawajcie psom^[2] tego, co święte, i nie rzucajcie swoich pereł przed świnie, aby nie podeptały ich swoimi nogami, a następnie nie obróciły się i was nie poszarpały. (Mt 10,14; Mt 10,23; Mt 13,46; Mt 15,26; Dz 13,45; Dz 13,46; Dz 18,6; Flp 3,2; 2 Tes 3,2; Tt 3,10; 2 P 2,22; Ap 22,15)

Mt 10,14Mt 10,23Mt 13,46Mt 15,26Dz 13,45Dz 13,46Dz 18,6Flp 3,22 Tes 3,2Tt 3,102 P 2,22Ap 22,15

O pewności powodzenia

7 Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. (Mt 18,19; Mt 21,22; Mk 11,24; Łk 11,9; Łk 18,1; Jk 1,5; 1 J 3,22; 1 J 5,14)

Mt 18,19Mt 21,22Mk 11,24Łk 11,9Łk 18,1Jk 1,51 J 3,221 J 5,14

8 Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje, a kto szuka, znajduje, a kto kołacze, temu otworzą. 9 Albo czy jest między wami taki człowiek, który, gdy go syn będzie prosił o chleb, poda mu kamień? 10 Lub gdy poprosi o rybę, poda mu węża? 11 Jeśli więc wy, będąc^[3] złymi, wiecie, jak dawać dobre dary swoim dzieciom, o ile bardziej wasz Ojciec w niebie da to, co dobre, tym, którzy Go proszą. (Mt 12,34; Jk 1,17)

Złota zasada

12 Wszystko zatem, co byście chcieli, aby wam ludzie czynili, to i wy im czyńcie; takie bowiem jest Prawo i prorocy.^[4] (Mt 5,17; Mt 5,42; Mt 22,40; Łk 6,31; Rz 13,8; Ga 5,14)

Mt 5,17Mt 5,42Mt 22,40Łk 6,31Rz 13,8Ga 5,14

O rozważnym wybieraniu

13 Wejdźcie przez ciasną bramę; gdyż szeroka jest brama i przestronna droga, która prowadzi do zguby, i wielu jest tych, którzy przez nią wchodzą.^[5] (Łk 13,24) 14 Jak ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia – i niewielu jest tych, którzy ją znajdują. (Mt 19,24; Mt 22,14; Dz 9,2; Dz 19,9; Dz 19,23; Dz 24,22)

Mt 19,24Mt 22,14Dz 9,2Dz 19,9Dz 19,23Dz 24,22

O pozorach i owocach

15 Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w przybraniu owiec, wewnątrz jednak są wilkami drapieżnymi. (Mt 10,16; Mt 24,11; Mt 24,24; Mk 13,22; Łk 6,26; Łk 6,43; Dz 13,6; Dz 20,29; 2 P 2,1; 1 J 4,1; Ap 16,13; Ap 19,20)

Mt 10,16Mt 24,11Mt 24,24Mk 13,22Łk 6,26Łk 6,43Dz 13,6Dz 20,292 P 2,11 J 4,1Ap 16,13Ap 19,20

16 Poznacie ich po ich owocach. Czy zbierają winogrona z cierni albo z ostu figi? (Mt 7,20; Mt 12,33; Jk 3,12) 17 Tak każde dobre drzewo wydaje piękne owoce, ale bezużyteczne drzewo wydaje złe owoce. (Mt 12,33; Ga 5,19; Ga 5,22) 18 Dobre drzewo nie jest w stanie wydawać złych owoców ani bezużyteczne drzewo wydawać pięknych owoców. 19 Każde drzewo, które nie wydaje pięknego owocu, zostaje wycięte i rzucone w ogień. (Mt 3,10; Łk 3,9; Łk 13,6) 20 A zatem poznacie ich po ich owocach. (Mt 7,16; Mt 12,33)

O poparciu słów czynami

21 Nie każdy, kto mówi do Mnie: Panie, Panie, wejdzie do Królestwa Niebios, lecz ten, kto pełni wolę mojego Ojca w niebie. (Mt 5,20; Mt 12,50; Mt 25,11; Łk 6,46; Łk 13,25; Dz 14,22; Rz 10,13; Rz 12,2; 1 Kor 12,3; Ef 5,17; Kol 1,9; 2 P 1,11; 1 J 2,17)

Mt 5,20Mt 12,50Mt 25,11Łk 6,46Łk 13,25Dz 14,22Rz 10,13Rz 12,21 Kor 12,3Ef 5,17Kol 1,92 P 1,111 J 2,17

22 W tym dniu wielu mi powie: Panie, Panie, czy nie prorokowaliśmy w Twoim imieniu i w Twoim imieniu nie wypędzaliśmy demonów, i w Twoim imieniu nie dokonaliśmy wielu cudów? (Mk 9,38; Mk 16,17; Łk 13,25; Dz 19,13)

Mk 9,38Mk 16,17Łk 13,25Dz 19,13

23 Wówczas wyznam im: Nigdy was nie poznałem. Odstąpcie ode Mnie wy, którzy czynicie bezprawie. (Mt 10,33; Mt 13,41; Mt 24,12; Mt 25,12; Mt 25,41; 2 Tm 2,12)

Mt 10,33Mt 13,41Mt 24,12Mt 25,12Mt 25,412 Tm 2,12

24 Każdy więc, kto słucha tych moich słów i wypełnia je, porównany będzie do człowieka mądrego, który swój dom zbudował na skale. (Mt 16,18; Mt 25,2; Łk 6,47; Jk 1,22)

Mt 16,18Mt 25,2Łk 6,47Jk 1,22

25 I spadł deszcz, wezbrały rzeki, dmuchnęły wiatry i uderzyły w ten dom, lecz on nie runął, gdyż został posadowiony na skale. (1 J 2,17) 26 A każdy, kto słucha tych moich słów, lecz ich nie wypełnia, porównany będzie do człowieka głupiego, który swój dom zbudował na piasku. 27 I spadł deszcz, wezbrały rzeki, dmuchnęły wiatry i uderzyły w ten dom – i runął, a jego upadek był wielki. 28 I stało się, gdy Jezus zakończył te słowa, że tłumy zdumiewały się Jego nauką; (Mt 13,54; Mt 22,33; Mk 1,22; Mk 6,2; Mk 11,18; Łk 4,32)

Mt 13,54Mt 22,33Mk 1,22Mk 6,2Mk 11,18Łk 4,32

29 uczył ich bowiem jak ten, kto ma władzę, a nie jak znawcy Prawa.