1I przywołał swoich dwunastu uczniów, dał im władzę nad duchami nieczystymi, aby je wyganiali i aby uzdrawiali wszelką chorobę i wszelkie niedomaganie.[1] (Mt 9,35; Mt 28,19; Mk 3,13; Mk 6,7; Łk 6,7; Łk 6,12; Łk 9,1)2A te są imiona dwunastu apostołów:[2] pierwszy Szymon zwany Piotrem i jego brat Andrzej, Jakub, syn Zebedeusza, i jego brat Jan, (Mt 4,18; Mt 4,21; Mk 3,17; Łk 9,51; Łk 24,25; Dz 1,13)3Filip i Bartłomiej, Tomasz i Mateusz, celnik, Jakub, syn Halfeusza, i Tadeusz, (Mt 9,9)4Szymon Kananejczyk[3] i Judasz Iskariot,[4] który Go też wydał. (Mt 26,14; Mt 27,3; Łk 22,3)
Instrukcje Jezusa
5Tych dwunastu posłał Jezus i polecił im, mówiąc: Nie wyruszajcie w drogę do pogan[5] i nie wchodźcie[6] do miasta Samarytan. (Mk 6,7; Łk 9,1; Łk 9,52; Łk 10,3; Łk 10,33; Łk 17,16; Dz 8,5; Dz 8,25; Dz 13,46)6Idźcie raczej do owiec, które zginęły z domu Izraela. (Mt 15,24; Dz 3,26; Dz 13,46; Rz 1,16; 1 P 2,25)7Idąc, głoście, mówiąc: Przybliżyło się Królestwo Niebios. (Mt 5,10; Mt 11,12)8Słabych uzdrawiajcie, umarłych wskrzeszajcie, trędowatych oczyszczajcie, demony wyganiajcie; darmo wzięliście, darmo dawajcie. (Dz 8,20; Ap 21,6; Ap 22,17)9Nie wkładajcie w wasze trzosy ani złota, ani srebra, ani miedzi; (Łk 22,35)10[nie bierzcie] ani torby[7] na drogę, ani dwóch koszul, ani sandałów, ani laski; gdyż godzien jest robotnik swojego wyżywienia.[8] (Łk 10,7; 1 Kor 9,7; 1 Tm 5,18)11A do któregokolwiek miasta lub wioski wejdziecie, wywiedzcie się, kto jest w nich godzien, i tam pozostańcie, aż wyjdziecie.12Wchodząc zaś do domu, pozdrówcie go.13I jeśli ten dom jest godzien, niech spocznie na nim wasz pokój,[9] a jeśli nie jest godzien, niech wasz pokój powróci do was.14Ktokolwiek zaś was nie przyjmie ani nie zechce słuchać waszych słów, wychodząc z tego domu lub miasta, strząśnijcie proch z waszych nóg.[10] (Łk 9,5; Dz 13,5; Dz 13,51; Dz 18,6)15Zapewniam was, w dniu sądu lżej będzie ziemi Sodomy i Gomory niż temu miastu.[11] (Mt 11,23; 2 P 2,6; Jud 1,7)
Zapowiedź prześladowań
16Oto Ja posyłam was jak owce między wilki, bądźcie zatem przemyślni[12] jak węże i niewinni[13] jak gołębice.[14] (Mt 7,24; Mt 25,2; Mk 13,9; Łk 10,3; Łk 16,8; Łk 21,12; Dz 20,29; Rz 11,25; Rz 12,16; Rz 16,19; 1 Kor 14,20; Ef 5,15; Flp 2,15)17Strzeżcie się zaś ludzi, gdyż będą was wydawać sądom[15] i biczować w swoich synagogach.[16] (Mt 5,22; Mt 23,34; Mt 24,9; Dz 5,40; Dz 22,19; Dz 26,11; Flp 3,2)18Ze względu na Mnie będą was też prowadzać przed namiestników i królów, na świadectwo im i narodom. (Mt 24,14; Dz 9,15; Dz 25,23; Dz 26,1; Dz 27,24)19A gdy was wydadzą, nie martwcie się, w jaki sposób i co macie powiedzieć; ponieważ w tej godzinie będzie wam dane to, co macie mówić; (Łk 12,11)20gdyż nie wy jesteście tymi, którzy mówią, lecz Duch waszego Ojca, który mówi w was. (Łk 12,12; Dz 4,8; 1 Kor 2,4)21Wyda zaś na śmierć brat brata i ojciec dziecko i powstaną dzieci przeciw rodzicom i uśmiercą ich. (Mt 10,35)22Z powodu mojego imienia będziecie też nienawidzeni przez wszystkich, kto jednak wytrwa do końca,[17] ten będzie ocalony. (Mt 24,9; Mt 24,13; Hbr 10,36; 1 J 3,13)23A gdyby was prześladowali w jednym mieście, uciekajcie do drugiego; bo zapewniam was, nie skończycie miast Izraela,[18] a Syn Człowieczy przyjdzie. (Mt 2,13; Mt 8,20; Mt 23,34; Dz 8,1; Dz 14,6; Dz 15,21)24Nie ma ucznia nad nauczyciela ani sługi nad jego pana; (Łk 6,40)25wystarczy uczniowi, by stał się jak jego nauczyciel, a słudze jak jego pan; jeśli gospodarza nazwali Beelzebulem,[19] tym bardziej jego domowników! (Mt 12,24; Mk 3,22; Łk 11,15)
Odwagi!
26Nie bójcie się ich zatem; nie ma bowiem nic zakrytego, co by nie miało być ujawnione, ani nic tajnego, co by nie miało być poznane. (Mk 4,22; Łk 8,17; Łk 12,2; 1 Tm 5,25)27Co mówię wam w ciemności, opowiedzcie w świetle; a co słyszycie na ucho, rozgłoście na dachach.[20] (Mt 10,16)28I nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, duszy zaś zabić nie są w stanie; bójcie się raczej Tego, który jest w stanie i duszę, i ciało zgubić w Gehennie. (Mt 5,22; Hbr 10,31; Jk 4,12; 1 P 3,14; Ap 2,10)29Czyż dwóch wróbli nie sprzedają za assariona?[21] A ani jeden z nich nie spadnie na ziemię wbrew waszemu Ojcu.30Nawet wasze włosy na głowie wszystkie są policzone. (Łk 21,18; Dz 27,34)31Nie bójcie się więc; wy jesteście ważniejsi niż wiele wróbli. (Mt 6,26; Mt 12,12)32Do każdego więc, który przyzna się do Mnie przed ludźmi, i Ja przyznam się przed moim Ojcem w niebie; (Rz 10,9; Ap 3,5)33tego jednak, który wyprze się Mnie przed ludźmi, i Ja wyprę się przed moim Ojcem w niebie. (Mk 8,38; Łk 9,26; 2 Tm 2,12)
Zapowiedź podziałów
34Nie sądźcie, że przyszedłem rzucić pokój na ziemię; nie przyszedłem rzucić pokoju, ale miecz.[22] (Łk 2,14; Łk 12,51; Łk 14,26; 2 Tes 3,2)35Bo przyszedłem poróżnić człowieka z jego ojcem, córkę z jej matką i synową z jej teściową. (Mt 10,21)36I wrogami człowieka będą jego domownicy. (Łk 14,26)37Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien; i kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien;38i kto nie bierze swojego krzyża[23] i nie idzie za Mną, nie jest Mnie godzien. (Mt 4,19; Mt 16,24; Mk 8,34; Łk 9,23; Rz 6,1; Ga 2,20)39Kto szuka swojej duszy, zgubi ją, a kto zgubi swoją duszę ze względu na Mnie, znajdzie ją. (Mt 16,25; Mk 8,35; Łk 9,24; Łk 17,33)40Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje, a kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. (Mt 18,5; Mk 9,37; Łk 9,48; Łk 10,16; Ga 4,14)41Kto przyjmuje proroka w imię proroka,[24] weźmie zapłatę proroka; i kto przyjmuje sprawiedliwego w imię sprawiedliwego, weźmie zapłatę sprawiedliwego.42A ktokolwiek napoi jednego z tych małych tylko kubkiem zimnej [wody] w imię ucznia, zapewniam was, na pewno nie straci swojej zapłaty.[25] (Mt 25,40; Mk 9,41; Hbr 6,10)