Jana 14

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Niech się nie trwoży[1] wasze serce; wierzycie[2] w Boga – i we Mnie wierzcie! (Ps 4,6; Mk 11,22; Jan 11,33; Jan 12,27; Jan 13,21; Jan 14,27)2 W domu mojego Ojca jest wiele mieszkań; gdyby tak nie było, byłbym wam powiedział, bo przecież idę przygotować wam miejsce. (Jan 2,16; Jan 2,21; Jan 7,33; Jan 13,3; Jan 13,33; Jan 13,36; Jan 14,23; Jan 14,28; Jan 16,5; 2 Kor 5,1; Ef 2,21; 1 Tm 3,15; Hbr 3,6; Hbr 11,10; 1 P 2,5)3 A gdy pójdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę znowu i wezmę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. (Mt 16,27; Jan 12,26; Jan 14,18; Jan 14,20; Jan 14,23; Jan 14,28; Jan 17,21; Jan 17,24; Flp 3,20)4 A dokąd Ja idę, drogę znacie.5 Wtedy odezwał się Tomasz: Panie, nie wiemy, dokąd idziesz, skąd możemy znać drogę? (Jan 11,16)6 Jezus odpowiedział mu: Ja jestem drogą, prawdą i życiem; nikt nie przychodzi do Ojca [inaczej], jak tylko przeze Mnie. (Jan 1,4; Jan 1,14; Jan 1,17; Jan 8,32; Jan 11,25; Jan 14,17; Dz 4,12; Rz 5,1; Ef 2,18; Kol 3,4; Hbr 10,20; 1 J 5,12)7 Skoro Mnie znacie,[3] poznacie też mojego Ojca; odtąd też Go znacie – i zobaczyliście Go. (Jan 1,18; Jan 8,19; 1 J 2,13)8 Wtedy Filip wtrącił: Panie, ukaż[4] nam Ojca, a [to] nam wystarczy. (Jan 1,43)9 Jezus odpowiedział mu: Tyle czasu jestem z wami i nie poznałeś Mnie, Filipie? Kto Mnie zobaczył, zobaczył Ojca. Jak możesz mówić: Ukaż nam Ojca? (Jan 12,45; Kol 1,15; Hbr 1,3)10 Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów, które do was kieruję, nie wypowiadam od siebie; to Ojciec, który mieszka we Mnie, dokonuje swoich dzieł. (Jan 7,16; Jan 10,30; Jan 10,38; Jan 12,49; Jan 14,20; Jan 14,24; Jan 16,13; Jan 17,21)11 Wierzcie mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie; a jeśli nie, to wierzcie ze względu na same dzieła. (Jan 5,36; Jan 10,25; Jan 10,38)12 Ręczę i zapewniam was, kto wierzy we Mnie, będzie również dokonywał dzieł, których Ja dokonuję, i dokona większych niż te; gdyż Ja idę do Ojca; (Mt 21,21; Mk 16,17; Łk 10,17; Jan 5,20; Jan 7,33; Jan 14,2; Jan 14,28)13 i o cokolwiek poprosilibyście w moim imieniu, tego dokonam,[5] aby Ojciec był uwielbiony w Synu – (Mt 7,7; Jan 12,28; Jan 13,31; Jan 15,16; Jan 16,23; Jan 17,1)14 jeśli o coś Mnie poprosicie w moim imieniu, Ja [to][6] spełnię. (Jer 29,12; Mk 11,24; Łk 11,9; Jan 15,7; Jk 1,6; 1 J 3,22; 1 J 5,14)15 Jeśli Mnie kochacie, będziecie zachowywać moje przykazania. (Ps 103,18; Jan 15,10; Jan 16,27; 1 J 2,3; 1 J 3,22; 1 J 3,24; 1 J 5,3; 2 J 1,6)16 Ja natomiast będę prosił Ojca, a [On] da wam innego Opiekuna,[7] aby był z wami na wieki – (Jan 15,26; Jan 16,7; 1 J 2,1)17 Ducha prawdy,[8] którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna; wy Go znacie, gdyż pozostaje przy was i w was będzie. (Jan 7,39; Jan 15,26; Jan 16,13; Jan 20,22; Rz 8,9; Rz 8,11; 1 Kor 2,14; 2 Kor 3,17; 1 J 2,27; 1 J 5,6)18 Nie zostawię was sierotami, przyjdę do was. (1 Krl 6,13; Jan 14,3)19 Jeszcze chwila, a świat Mnie już oglądać nie będzie; lecz wy Mnie oglądać będziecie, bo Ja żyję i wy żyć będziecie. (Jan 3,16; Jan 6,57; Jan 7,33; Jan 12,35; Jan 16,16; Ga 2,20; Flp 1,21)20 W tym dniu wy [sami] poznacie, że Ja jestem w moim Ojcu, wy zaś we Mnie, a Ja w was. (Jan 10,38; Jan 14,10; Jan 15,4; Jan 17,21; Jan 17,23; Rz 8,1; Rz 8,9; 1 Kor 1,30; 2 Kor 13,5; Kol 1,27)21 Kto ma moje przykazania i zachowuje je, jest tym, który Mnie kocha; ten zaś, który Mnie kocha, będzie kochany przez mojego Ojca i Ja będę go kochał, i objawię mu samego siebie. (Pwt 7,13; Jan 14,15; Jan 15,10; Jan 16,27; Dz 10,40; 1 J 5,3; 2 J 1,6)22 Wtedy Judasz, lecz nie Iskariot, powiedział do Niego: Panie, co się stało, że zamierzasz objawić samego siebie nam, a nie światu? (Dz 10,41)23 Jezus odpowiedział mu: Jeśli ktoś Mnie kocha, będzie zachowywał moje Słowo i mój Ojciec będzie go kochał – i do niego przyjdziemy, i u niego urządzimy mieszkanie. (Jan 14,2; Rz 8,9; Rz 8,11; Ef 3,17; 1 J 2,5)24 Kto Mnie nie kocha, nie zachowuje moich słów, a Słowo, którego słuchacie, nie jest moim [Słowem], lecz Ojca, który Mnie posłał. (Pwt 18,18; Jan 7,16; Jan 8,28; Jan 12,49; Jan 14,10)25 To już wam powiedziałem, przebywając z wami.26 Opiekun zaś, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem. (Jan 16,13; Dz 2,33; 1 J 2,20; 1 J 2,27)27 Pokój zostawiam wam, mój pokój daję wam; nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży wasze serce i niech się nie boi. (Lb 6,26; Ps 85,9; Mt 14,27; Łk 2,14; Łk 24,36; Jan 14,1; Jan 16,33; Rz 16,20; Flp 4,7; Kol 3,15)28 Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę, lecz przyjdę do was. Gdybyście Mnie kochali, cieszylibyście się, że[9] idę do Ojca, gdyż Ojciec większy jest niż Ja.[10] (Mt 16,27; Jan 10,29; Jan 14,2; Jan 14,12; Jan 14,18; Jan 16,16; Jan 20,17)29 Teraz też mówię wam [o tym], zanim to nastąpi, abyście, gdy nastąpi – uwierzyli. (Jan 13,19; Jan 16,4)30 Nie będę już długo z wami rozmawiał, nadchodzi bowiem władca świata, ale we Mnie[11] nic [on] nie ma. (Jan 12,31; Jan 16,11; Ef 2,2)31 Niech[12] jednak świat pozna, że kocham Ojca i czynię tak, jak Mi Ojciec polecił. Wstańcie, chodźmy stąd. (Jan 10,18; Jan 12,49)