Znaczenie wiary w oczach Boga i przykłady jej bohaterów
2Ze względu na taką [wiarę] starsi [ludu] otrzymali [dobre] świadectwo.[3] (1 Tes 1,3)3Dzięki wierze pojmujemy, że wszystko, co istnieje w czasie i przestrzeni, zostało ukształtowane Słowem Boga, tak że to, co widzimy, nie powstało z rzeczy widzialnych.[4] (Rz 4,17; 2 P 3,5)4Dzięki wierze Abel złożył Bogu cenniejszą ofiarę niż Kain,[5] przez którą otrzymał świadectwo, że jest sprawiedliwy, gdy Bóg poświadczył jego dary – i dzięki niej, [choć] umarł, wciąż przemawia. (Mt 23,35; Rz 14,23; Hbr 12,24)5Dzięki wierze został przeniesiony Henoch, tak że nie oglądał śmierci i nie znaleziono go, gdyż przeniósł go Bóg. Przed przeniesieniem bowiem otrzymał świadectwo, że podoba się Bogu;[6] (Jud 1,14)6bez wiary zaś nie można podobać się [Bogu]; kto bowiem przychodzi do Boga, musi uwierzyć, że On istnieje i wynagradza tych, którzy Go poszukują.[7] (Hbr 4,16; Hbr 7,19; Hbr 7,25; Hbr 10,35)7Dzięki wierze Noe, ostrzeżony o tym, czego jeszcze nie widziano, przejęty [przestrogą] zbudował arkę dla ocalenia swego domu; przez nią potępił świat i stał się dziedzicem sprawiedliwości według wiary.[8] (Rz 3,22; Rz 4,13; Rz 9,30; Hbr 11,1; 1 P 3,20)8Dzięki wierze Abraham usłuchał wezwania, aby wyjść do miejsca, które miał objąć w dziedzictwo, i wyszedł, nie wiedząc, dokąd idzie.[9] (Dz 7,2; Rz 4,11; Ga 3,7; Ga 3,9; Ga 3,29; Jk 2,14)9Dzięki wierze zamieszkał jako cudzoziemiec w ziemi obiecanej, na obczyźnie, żyjąc pod namiotami z Izaakiem i Jakubem, współdziedzicami tej samej obietnicy. (Dz 7,5; Hbr 6,17)10Czekał bowiem na miasto o stałych fundamentach, którego architektem i wykonawcą[10] jest Bóg. (Hbr 12,22; Hbr 13,14; Ap 21,2; Ap 21,10)11Dzięki wierze również sama Sara, niepłodna, otrzymała – i to pomimo podeszłego wieku – moc poczęcia, gdyż uznała Tego, który dał obietnicę, za godnego zaufania.[11] (Rz 4,19; 1 Kor 1,9; 2 Tm 2,13; Hbr 6,18; Hbr 10,23)12Dlatego też od jednego, i to obumarłego, pochodzi niezliczoność niczym gwiazdy na niebie w wielości i jak piasek na brzegu morskim. (Rz 4,19)13Ci wszyscy poumierali w wierze; nie otrzymali tego, co głosiły obietnice, lecz z daleka zobaczyli je i przywitali, i wyznali, że są gośćmi i przechodniami na ziemi.[12] (Mt 13,17; Ef 2,19; Flp 3,20; Hbr 11,40; 1 P 2,11)14Ci bowiem, którzy tak mówią, okazują, że szukają ojczyzny.15I jeśliby im chodziło o tę, z której wyszli, mieli czas do niej wrócić;16tymczasem oni spragnieni są lepszej, to jest niebieskiej.[13] Dlatego Bóg nie wstydzi się ich, być nazywany ich Bogiem; przygotował im bowiem miasto. (Flp 3,20; Hbr 2,11; Hbr 12,22; Hbr 13,14; Ap 21,2; Ap 21,10)17Dzięki wierze Abraham, poddawany próbie, przyniósł na ofiarę Izaaka i ofiarował jednorodzonego – on, który otrzymał obietnicę (Jk 2,21)18[i] do którego powiedziano: Od Izaaka nazwane będzie twoje nasienie,[14] (Mt 5,48; Rz 8,32; Rz 9,7)19licząc na to, że Bóg ma moc wskrzeszać nawet umarłych[15] – skąd go też, mówiąc obrazowo, odzyskał.[16] (Rz 4,17; Rz 4,21)20Dzięki wierze i w związku z [tym], co miało nastąpić, Izaak pobłogosławił Jakuba i Ezawa.21Dzięki wierze umierający Jakub pobłogosławił każdemu z synów Józefa i pokłonił się, wsparty o wierzchołek swojej laski.22Dzięki wierze konający Józef wspomniał o wyjściu synów Izraela i wydał polecenia dotyczące swoich kości.23Dzięki wierze Mojżesz był przez trzy miesiące po narodzeniu ukrywany przez swoich rodziców, widzieli bowiem, że dziecko jest piękne, i nie przestraszyli się rozkazu króla. (Dz 7,19; Dz 7,20)24Dzięki wierze Mojżesz, kiedy dorósł, odmówił nazywania się synem córki faraona,25i wolał raczej współcierpieć z ludem Bożym, niż zażywać przemijającej rozkoszy grzechu,[17] (Mt 4,9)26uznając hańbę Chrystusową za większe bogactwo niż skarby Egiptu – kierował bowiem oczy na zapłatę.[18] (Łk 14,33; Rz 15,3; Flp 3,7; Hbr 10,33; Hbr 10,35; Hbr 13,13; 1 P 4,14; Ap 22,12)27Dzięki wierze opuścił Egipt, nieprzestraszony gniewem króla; trzymał się bowiem Niewidzialnego tak, jak gdyby Go widział.[19] (Dz 7,29; Kol 1,15; Hbr 11,1; Hbr 11,19)28Dzięki wierze obchodził Paschę i dokonał pokropienia krwią, aby nie dotknął ich ten, który zabijał pierworodne.29Dzięki wierze przeszli przez Morze Czerwone jak po suchej ziemi, a gdy Egipcjanie podjęli tę próbę, potonęli.30Dzięki wierze runęły mury Jerycha, okrążane przez siedem dni.31Dzięki wierze Rachab, nierządnica, nie zginęła razem z niewiernymi, gdyż przyjaźnie przyjęła zwiadowców. (Jk 2,25)32I co mam jeszcze powiedzieć? Zabrakłoby mi bowiem czasu na opowiadanie o Gedeonie, Baraku, Samsonie, Jeftem, Dawidzie i Samuelu, i o prorokach,[20] (Dz 3,24; Dz 13,20)33którzy dzięki wierze pokonali królestwa, zaprowadzili sprawiedliwość, doczekali spełnienia obietnic, zamknęli paszcze lwom,[21]34zgasili moc ognia, uniknęli ostrza miecza, umocnieni wydźwignęli się z niemocy, stali się mężni na wojnie, zmusili do odwrotu obce wojska.[22]35Kobiety otrzymały swoich zmarłych przez wskrzeszenie;[23] inni natomiast zostali zamęczeni, nie przyjąwszy uwolnienia, aby dostąpić lepszego zmartwychwstania.[24] (Flp 3,11; Ap 20,5)36Drudzy z kolei przeszli próbę zniewag i biczowań, a ponadto kajdan i więzienia;37byli kamienowani, przerzynani, pomarli przez ścięcie mieczem, błąkali się w owczych, w kozich skórach, wynędzniali, uciskani, poniewierani;[25] (Łk 11,51)38ci, których świat nie był godzien, tułali się po pustkowiach i górach, po jaskiniach i rozpadlinach ziemi.[26]39I ci wszyscy, którzy z powodu wiary otrzymali [dobre] świadectwo, nie otrzymali tego, co głosiła obietnica,[27]40gdyż Bóg ze względu na nas przewidział coś lepszego – tak by [oni] bez nas nie zostali doprowadzeni do celu.[28] (Hbr 7,19; Hbr 7,22; Hbr 8,6; Hbr 9,23; 2 P 3,9; 2 P 3,15)