2 Koryntian 4

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Dlatego, mając tę posługę, według okazanego nam miłosierdzia,[1] nie poddajemy się,[2] (Dz 20,24; Rz 11,13; 1 Kor 7,25; 2 Kor 3,6; 2 Kor 3,8; 2 Kor 4,16; 2 Kor 5,18; 1 Tm 1,12; 1 Tm 1,13)2 ale wyrzekliśmy się skrytości wstydu, nie postępujemy w przebiegłości i nie przekręcamy Słowa Bożego, ale w jawności prawdy[3] stawiamy samych siebie, w obliczu Boga, wobec każdego ludzkiego sumienia. (Rz 6,21; 2 Kor 2,17; 2 Kor 4,1; Ef 4,14; Ef 4,24; Kol 1,5; 1 Tes 2,5; 1 Tm 2,4; 1 Tm 3,15)3 A jeśli nawet nasza ewangelia pozostaje zakryta, zakryta jest w tych, którzy giną, (Mt 13,15; 1 Kor 1,18; 2 Kor 2,15; 2 Kor 3,14)4 w których bóg tego wieku zaślepił umysły niewierzących, aby jasno nie zobaczyli światła ewangelii chwały Chrystusa, który jest obrazem Boga. (Mt 15,14; Mt 23,16; Mt 23,17; Mt 23,19; Mt 23,24; 2 Kor 3,8; 2 Kor 3,18; 2 Kor 4,6; Ef 2,2; Kol 1,15; Hbr 1,3)5 Gdyż nie siebie samych głosimy, lecz Jezusa Chrystusa, Pana, siebie zaś [przedstawiamy] jako wasze sługi przez Jezusa.[4] (1 Kor 1,23; 1 Kor 8,6; 1 Kor 9,19; 1 Kor 12,3)6 Bo Bóg, który powiedział: Z ciemności ma zajaśnieć światło – jest Tym, który zajaśniał w naszych sercach dla światła poznania chwały Boga w obliczu Jezusa Chrystusa.[5] (Mt 4,16; Dz 26,18; 2 Kor 2,10; 2 Kor 3,18; 2 Kor 4,4; Ef 5,8; Kol 1,13; 1 Tes 5,5; 1 P 2,9; 2 P 1,19; 1 J 1,5; 1 J 2,8)7 Mamy zaś ten skarb w naczyniach glinianych, aby ogrom mocy był od Boga, a nie z nas. (Mt 6,21; Mt 13,44; Dz 9,15; Rz 9,21; Rz 9,23; 1 Kor 2,4; 2 Kor 5,1; Ef 1,19; Ef 3,7; Ef 3,20; Kol 1,29; 2 Tm 2,20)8 Zewsząd uciskani, ale nie przytłoczeni, niepewni,[6] jednak nie zrozpaczeni, (2 Kor 1,5; 2 Kor 1,8; 2 Kor 7,5)9 prześladowani, ale nie opuszczeni, powaleni, ale nie pokonani,[7]10 zawsze śmierć Jezusa w ciele noszący, aby i życie Jezusa zostało w naszym ciele ujawnione. (Rz 6,5; Rz 6,8; Rz 8,36; Ga 2,20; Flp 1,20; Flp 3,10)11 Stale bowiem my, którzy żyjemy, wydawani jesteśmy na śmierć z powodu Jezusa, aby i życie Jezusa zostało objawione w naszym śmiertelnym ciele. (Dz 3,15; Dz 5,20; Rz 5,10; Rz 6,4; Rz 8,11; Rz 8,36; 1 Kor 4,9; 1 Kor 15,31; 1 Kor 15,53; 2 Kor 1,9; 2 Kor 5,4; 2 Kor 6,9; Kol 3,4; 2 Tm 2,11; 1 J 1,2)12 W ten sposób śmierć działa w nas, a życie w was. (1 Kor 15,36)13 Mając zaś tego samego ducha wiary, zgodnie z tym, co jest napisane: Uwierzyłem, dlatego przemówiłem, i my wierzymy – i dlatego też mówimy, (Rz 8,4; 2 Kor 1,24; 2 Kor 5,7)14 wiedząc, że Ten, który wzbudził Pana Jezusa, nas też z Jezusem wzbudzi i razem z wami [przed sobą] stawi. (Dz 2,24; Rz 8,11; 1 Kor 6,14; 1 Kor 15,20; 1 Kor 15,52; Kol 1,22; Kol 1,28; 1 Tes 4,14; 1 Tes 4,16; Jud 1,24)15 To wszystko natomiast ze względu na was, aby dzięki łasce, która w obfitości okazała się dla wielu, zaobfitowało dziękczynienie – dla chwały Bożej. (1 Kor 15,10; 2 Kor 1,3; 2 Kor 1,20; 2 Kor 8,19; 2 Kor 9,11)16 Dlatego nie poddajemy się; bo choć nasz zewnętrzny człowiek niszczeje, nasz wewnętrzny odnawia się z dnia na dzień. (Rz 12,2; 2 Kor 4,1; Ef 3,16; Ef 4,23; Ef 4,24; Kol 3,10)17 Gdyż chwilowa lekkość naszego ucisku zapewnia nam niepomiernie większą wagę wiecznej chwały; (Rz 8,17; 2 Tm 2,10; Hbr 2,10; 1 P 1,6; 1 P 5,10)18 nam, którzy nie zabiegamy o to, co widzialne, ale o to, co niewidzialne; gdyż to, co widzialne, jest tymczasowe, a to, co niewidzialne – wieczne. (Kol 1,16; Hbr 11,1; Hbr 11,3)