Zapisz się darmowo

Łukasza 17

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Następnie powiedział do swoich uczniów: Niemożliwe jest, by nie doszło do skandali,[1] lecz biada temu, który je wywołuje. (Mt 5,29; Mt 11,16; Mt 13,41; Mt 16,23; Mt 18,7; Łk 22,22; Rz 16,17) 2 Korzystniej by mu było, gdyby kamień młyński zawisł mu wokół szyi i został wrzucony do morza, niż by przez skandal przyczynił się do upadku jednego z tych małych. (Mt 18,6; Mk 9,42; Łk 10,29) 3 Uważajcie na siebie![2] Jeśliby zgrzeszył twój brat,[3] upomnij go, i jeśli się opamięta, odpuść mu. (Mt 6,14; Mt 18,15; Mt 18,35; Mk 11,25; Łk 8,18; Ef 4,32; Kol 3,13) 4 I jeśliby siedem razy na dzień zgrzeszył przeciw tobie i siedem razy zwrócił się do ciebie, mówiąc: Żałuję tego – odpuść mu. (Mt 18,21) 5 Apostołowie powiedzieli do Pana: Dodaj nam wiary. (Mk 9,23) 6 Pan zaś odpowiedział: Gdybyście mieli wiarę jak ziarno gorczycy, moglibyście powiedzieć tej czarnej morwie:[4] Wykorzeń się i zasadź się w morzu – i usłuchałaby was.[5] (Mt 13,31; Mt 17,20; Mt 21,21; Mk 11,23; Łk 13,19; Łk 17,5; Łk 19,4) 7 Kto zaś z was, mając sługę zajętego przy orce lub wypasie, powie mu, gdy ten wróci z pola: Wejdź i zaraz spocznij przy stole? 8 Czy nie powie mu raczej: Przygotuj coś na wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż się najem i napiję, a potem i ty będziesz jadł i pił? (Łk 12,35; Łk 12,37) 9 Czy ma wdzięczność dla sługi za to, że wykonał, co [mu] polecono?[6] 10 Tak i wy, gdy wykonacie wszystko, co wam polecono, mówcie: Jesteśmy niepotrzebnymi[7] sługami; wykonaliśmy to, co było naszą powinnością.[8] (1 Kor 9,16) 11 W czasie podążania do Jerozolimy,[9] przechodził środkiem Samarii i Galilei. (Mt 19,1; Łk 4,14; Łk 9,51; Łk 9,52; Łk 9,53; Łk 13,22) 12 Gdy wchodził do pewnej wioski, wyszło Mu naprzeciw dziesięciu trędowatych mężczyzn, którzy stanęli z daleka 13 i donośnym głosem zawołali: Jezusie! Mistrzu! Zmiłuj się nad nami! (Mt 9,27; Mt 15,22; Łk 18,38) 14 Gdy ich zobaczył, powiedział do nich: Idźcie, pokażcie się kapłanom. A kiedy szli, zostali oczyszczeni. (Mt 8,4; Łk 5,14) 15 Jeden zaś z nich, gdy zobaczył, że został wyleczony, zawrócił, głośno chwaląc Boga. (Mt 9,8; Łk 7,16; Łk 18,43) 16 Upadł też na twarz u Jego stóp i dziękował Mu; a był on Samarytaninem. (Mt 10,5; Łk 5,12; 1 Kor 14,25) 17 Wtedy Jezus zapytał: Czyż nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Dziewięciu więc gdzie? 18 Czy nie znalazł się nikt, kto by zawrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec? 19 I powiedział mu: Wstań i idź! Twoja wiara cię ocaliła. (Mt 9,22; Mk 5,34; Łk 7,50; Łk 8,48; Łk 18,42) 20 Zapytany zaś przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie Królestwo Boże, odpowiedział im: Królestwo Boże nie przychodzi dostrzegalnie.[10] (Łk 5,21; Łk 6,2; Łk 7,30; Łk 7,39; Łk 8,10; Łk 9,27; Łk 10,9; Łk 10,11; Łk 11,2; Łk 11,20; Łk 11,38; Łk 11,53; Łk 13,18; Łk 13,31; Łk 14,1; Łk 15,2; Łk 16,14; Łk 16,16; Łk 19,11; Łk 19,39; Łk 21,31; Łk 22,16; Łk 22,18; Łk 23,42; Dz 1,6; Rz 14,17) 21 Ani nie będą mówić: Oto tu! albo: Tam! Oto bowiem Królestwo Boże jest wewnątrz was. (Mt 24,23; Mk 13,21; Łk 17,23) 22 Powiedział też do uczniów: Nadejdą dni, gdy będziecie pragnęli zobaczyć jeden z dni Syna Człowieczego, ale nie zobaczycie. (Łk 5,35) 23 I będą do was mówić: Oto tam! Albo: Oto tu! Nie idźcie ani nie biegnijcie. (Mk 13,21; Łk 17,21; Łk 21,8) 24 Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, świeci z jednego krańca nieba aż po drugi, tak będzie z Synem Człowieczym w Jego Dniu. (Mt 24,27; Łk 17,30; 1 Kor 1,8) 25 Najpierw jednak musi wiele wycierpieć, być poddany próbie i odrzucony[11] przez to pokolenie.[12] (Mt 16,21; Mt 17,22; Mt 20,18; Mk 8,31; Mk 9,31; Mk 10,33; Łk 9,22; Łk 18,32) 26 I jak było za dni Noego, tak też będzie za dni Syna Człowieczego. (Mt 24,37; 1 Tes 5,2) 27 Jedli, pili, żenili się i za mąż wydawali aż do dnia, gdy Noe wszedł do arki i nastał potop – i wygubił wszystkich. (Hbr 11,7; 1 P 3,20; 2 P 2,5) 28 Podobnie było też za dni Lota: jedli, pili, kupowali, sprzedawali, sadzili, budowali, (2 P 2,7) 29 a w dniu, gdy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba ogień z siarką i wygubił wszystkich. (2 P 2,6; Jud 1,7; Ap 14,10) 30 Tak właśnie będzie w dniu, gdy objawi się Syn Człowieczy. (Mt 10,23; Mt 16,27; Mt 24,3; Mt 24,27; Mt 24,37; Mt 24,39; Mt 25,31; 1 Kor 1,7; 1 Tes 2,19; 2 Tes 1,7; 2 Tes 2,8; 1 P 1,7; 1 P 1,13; 1 P 4,13; 2 P 3,4; Ap 1,7) 31 W tym dniu, jeśli ktoś będzie na dachu, a jego rzeczy w domu, niech nie schodzi na dół, aby je zabrać; i kto będzie na polu, podobnie, niech nie wraca z powrotem. (Mt 24,17; Mk 13,15) 32 Pamiętajcie o żonie Lota. 33 Kto będzie próbował uchronić swoją duszę, straci ją, a kto ją straci, zachowa ją przy życiu. (Mt 10,39; Mt 16,25; Mk 8,35; Łk 9,24) 34 Mówię wam: Tej nocy dwaj będą na jednym posłaniu, jeden będzie wzięty,[13] drugi pozostawiony. (Mt 24,38; Mt 24,40; 1 Tes 4,17) 35 Dwie mleć będą w tym samym miejscu, jedna będzie wzięta, druga pozostawiona. 36 Dwóch będzie na polu; jeden będzie wzięty, drugi pozostawiony.[14] (Mt 24,40) 37 Wtedy Go zapytali: Gdzie, Panie?[15] On zaś odpowiedział im: Gdzie padlina, tam zbiorą się sępy. (Mt 24,28; Mt 28,11) 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny ©
2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).