Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
od Ewangeliczny Instytut Biblijny1W tych okolicznościach, gdy wokół zgromadził się kilkudziesięciotysięczny[1] tłum, tak że deptali się nawzajem, zaczął mówić najpierw do swoich uczniów: Strzeżcie się zakwasu, to jest obłudy, faryzeuszów. (Mt 16,6; Mt 16,11; Mt 16,12; Mt 23,28; Mk 8,15; Mk 12,15; Łk 12,56; 1 Kor 5,6; Ga 5,9)2Nie ma zaś nic ukrytego, co nie zostanie ujawnione, ani tajnego, co nie zostanie poznane. (Mt 10,26; Mk 4,22; Łk 8,17; 1 Tm 5,25)3Stąd cokolwiek powiedzieliście w ciemności, zostanie usłyszane przy świetle, a to, o czym szeptaliście w skrytkach[2] do ucha, zostanie ogłoszone z dachów [domów].
Odwaga w głoszeniu dobrej nowiny
4Mówię zaś wam, moim przyjaciołom: Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, a potem nie mają już nic do zrobienia. (1 P 3,14)5Wskażę wam, kogo macie się bać: Bójcie się Tego, który po zabiciu ma prawo wtrącić do Gehenny.[3] Tak! Mówię wam: Tego się bójcie! (Hbr 10,31; Ap 20,10; Ap 20,14)6Czy pięciu wróbli nie sprzedają za dwa assariony?[4] A ani jeden z nich nie jest zapomniany przed Bogiem. (Mt 10,29; Łk 2,1)7Lecz nawet włosy waszej głowy wszystkie są policzone.[5] Przestańcie się bać![6] Znaczycie więcej niż wiele wróbli. (Mt 6,26; Mt 10,31; Mt 12,12; Łk 12,24)8Mówię zaś wam: Do każdego, kto Mnie wyzna przed ludźmi, Syn Człowieczy przyzna się przed aniołami Boga. (Mt 10,32; Łk 15,10; Łk 19,10; Rz 10,9; 1 Tm 5,21; Ap 3,5)9Każdy zaś, kto się Mnie zaprze przed ludźmi, także dozna zaparcia się go przed aniołami Boga. (Mk 8,38; Łk 9,26; Łk 13,25; 2 Tm 2,12)10Każdemu, kto powie słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie odpuszczone; temu zaś, kto zbluźni przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie odpuszczone. (Mt 8,20; Mt 11,19; Mt 12,31; Mk 3,28; 1 J 5,16)11A gdy was będą ciągać do synagog, przed rządy i władze, nie martwcie się, jak lub czym się obronić albo co powiedzieć; (Mt 10,17; Mt 10,19; Mk 13,11; Łk 21,12; Łk 21,14)12Duch Święty bowiem pouczy was w tej godzinie, co trzeba powiedzieć. (Łk 21,15)
Jezus wobec sporu o majątek
13Powiedział Mu zaś ktoś z tłumu: Nauczycielu, powiedz mojemu bratu, aby podzielił się ze mną dziedzictwem.[7]14Lecz On odpowiedział mu: Człowieku, kto Mnie ustanowił sędzią lub rozjemcą nad wami?15Powiedział też do nich: Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, gdyż nie z dostatku własnych dóbr człowiek czerpie swoje życie.[8] (1 Tm 6,10; Hbr 13,5; Jk 5,2)16Opowiedział im też taką przypowieść: Pewnemu bogatemu człowiekowi dobrze obrodziło pole.17Zaczął więc sobie myśleć: Co mam zrobić, gdyż nie mam gdzie zgromadzić moich plonów?18I powiedział: To zrobię: Zburzę moje stodoły, zbuduję większe i zgromadzę tam całe moje zboże oraz moje dobra.19I powiem swojej duszy: Duszo, masz wiele dóbr złożonych na wiele lat; odpoczywaj, najedz się, napij się, świętuj! (1 Kor 15,32; Jk 4,13)20Bóg zaś powiedział mu: Bezmyślny! Tej nocy zażądają twojej duszy, a to, co przygotowałeś, czyje będzie? (Mt 10,28)21Tak będzie z tym, kto gromadzi skarby dla siebie, lecz co do Boga nie jest bogaty.[9] (Mt 6,19; Ef 1,18; Ef 3,8; Kol 2,3; 1 Tm 6,6; 1 Tm 6,17; Hbr 11,26; Jk 2,5; Jk 4,1; Jk 4,4; Jk 4,6; Jk 5,3; Ap 3,17)
O tym, co najważniejsze
22Do swoich zaś uczniów powiedział: Dlatego mówię wam: Przestańcie martwić się o duszę, o to, co by zjeść, a także o ciało, o to, w co by się ubrać. (Mt 6,25; 1 P 5,7)23Dusza bowiem znaczy więcej niż pokarm, a ciało niż ubranie.24Przypatrzcie się[10] krukom, że nie sieją ani żną, nie mają też spichlerza ani stodoły – i Bóg karmi je; o ile więcej wy znaczycie niż ptaki! (Łk 12,7)25Kto z was, troszcząc się, może do długości[11] swego [życia] dodać [choćby] godzinę?[12] (Łk 12,26; Łk 19,3)26Jeśli więc nawet tego, co najmniejsze, nie potraficie, dlaczego martwicie się o resztę?27Przypatrzcie się liliom,[13] jak rosną; nie trudzą się ani nie przędą, a mówię wam, nawet Salomon w całej swojej chwale nie odziewał się tak, jak jedna z nich.28Jeśli więc trawę na polu, która dziś jest, a jutro będzie wrzucona do pieca, Bóg tak przyozdabia, o ileż bardziej was, o małowierni? (Mt 6,30; Mt 8,26; Mt 14,31; Mt 16,8; Mt 17,20)29Więc i wy przestańcie szukać, co by tu zjeść lub co by tu wypić, i przestańcie się niepokoić. (Flp 4,6)30Tego wszystkiego bowiem szukają narody tego świata; wasz Ojciec zaś wie, że tego potrzebujecie. (Mt 6,8)31Lecz szukajcie Jego Królestwa, a te rzeczy będą wam dodane. (Łk 11,2)32Nie bój się, mała trzódko, gdyż waszemu Ojcu spodobało się dać wam Królestwo. (Łk 10,21; Łk 12,7; Łk 22,29; Dz 20,28; Ef 1,5; Ef 1,9; Flp 2,13; 1 P 5,2; Ap 1,6)33Sprzedajcie swoje posiadłości i złóżcie jałmużnę.[14] Sporządźcie sobie sakiewki, które się nie niszczą, skarb niewyczerpany[15] w niebiosach, gdzie złodziej nie podchodzi i mól nie pożera, (Mt 19,21; Mk 10,21; Łk 16,9; Łk 18,22; Dz 2,45; Dz 9,36; Dz 10,2; Dz 10,4; 2 Kor 9,9; 1 Tm 6,17; Jk 5,2)34bo tam, gdzie jest wasz skarb, będzie też wasze serce. (Mt 6,21)
Wezwanie do czujności
35Niech wasze biodra będą przepasane i lampy zapalone; (Mt 25,1; Mt 25,7; Ef 6,14; 1 P 1,13)36a wy podobni do ludzi oczekujących swego pana, aż wróci z wesela, abyście gdy przyjdzie i zapuka, natychmiast mu otworzyli. (Mt 25,6; Mk 13,35; Ap 3,20)37Szczęśliwi ci słudzy, których pan, gdy przyjdzie, zastanie czuwających. Zapewniam was, że przepasze się, usadzi ich przy stole, po czym podejdzie i będzie im usługiwał. (Mt 20,28; Mt 24,42; Mt 25,13; Łk 17,7; Łk 22,27)38Czy przyjdzie o drugiej, czy o trzeciej straży[16] i tak ich zastanie – szczęśliwi oni będą!39To zaś wiedzcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie zjawi się złodziej, nie dopuściłby do włamania w swoim domu.[17] (Mt 24,43; 1 Tes 5,2; 2 P 3,10; Ap 3,3; Ap 16,15)40I wy bądźcie gotowi, gdyż Syn Człowieczy przyjdzie o godzinie, której się nie domyślacie. (Mt 24,42; Mt 25,10; Mk 13,33; Łk 12,47)41Wtedy Piotr zapytał: Panie, czy do nas mówisz tę przypowieść, czy też do wszystkich? (Mk 13,37)42A Pan odpowiedział: A kto jest tym wiernym rządcą, roztropnym, którego pan ustanowił nad swoją służbą [domową], aby im dawał przydział zboża o czasie? (Mt 25,21; Mt 25,23; Łk 16,1; Łk 16,8; Łk 16,10; 1 Kor 4,2; 2 Tm 2,2; 2 Tm 2,15; Hbr 3,5; 1 P 4,10)43Szczęśliwy ten sługa, którego jego pan, gdy przyjdzie, zastanie tak czyniącego. (Ap 16,15)44Rzeczywiście,[18] mówię wam, postawi go nad całym swoim mieniem. (Mt 25,21; Mt 25,23)45Jeśli jednak sługa ten powiedziałby w swoim sercu: Mój pan zwleka z przyjściem – i zacząłby bić służących i służące,[19] jeść, pić i upijać się, (Mt 25,5; 1 Tes 5,7; Hbr 10,37; 2 P 3,9)46przyjdzie pan tego sługi w dniu, w którym się nie spodziewa, i o godzinie, w której nie oczekuje, przetnie go na pół,[20] a jego dział wyznaczy mu z niewiernymi.[21] (Łk 12,40; 2 P 3,12)47Ten zatem sługa, który znał wolę swego pana, lecz nie przygotował się ani nie postąpił według jego woli, odbierze wiele [razów].48Ten natomiast, który [jej] nie znał, a zrobił coś zasługującego na baty, odbierze niewiele razów. Od każdego bowiem, komu wiele dano, wiele będzie się żądać, i od tego, komu wiele powierzono, więcej będzie się wymagać. (Mt 25,29)
Zapowiedź podziałów
49Ogień przyszedłem rzucić na ziemię i jak pragnę, aby już zapłonął. (Mt 10,34; Rz 12,11)50W chrzcie mam być zanurzony i jak jestem udręczony, póki się to nie dopełni. (Mt 26,38; Mk 10,38)51Czy myślicie, że zjawiłem się, aby dać ziemi pokój? Wcale nie; mówię wam, raczej rozdwojenie. (Dz 14,4; Dz 23,7)52Od teraz bowiem pięciu w jednym domu będzie podzielonych; trzej przeciw dwom i dwaj przeciw trzem;53będą podzieleni ojciec z synem i syn z ojcem, matka z córką i córka z matką, teściowa ze swoją synową, a synowa z teściową. (Mt 20,21)
Ważność znaków czasu
54Powiedział też tłumom: Gdy zobaczycie chmurę podnoszącą się na zachodzie, zaraz mówicie: Nadciąga burza – i tak się dzieje.55A gdy wieje z południa, mówicie: Będzie upał – i jest. (Mt 16,2)56Obłudnicy! Oblicze ziemi i nieba umiecie rozeznawać, więc jak to jest, że nie umiecie rozeznawać tego czasu? (Mt 16,3; Łk 12,1; Łk 13,15)
Wezwanie do ugodowości
57Dlaczego też sami z siebie nie rozstrzygacie, co jest sprawiedliwe?58Kiedy bowiem udajesz się[22] ze swoim przeciwnikiem do urzędnika, [już] w drodze podejmij trud, by uwolnić się od niego, aby nie zaciągnął cię do sędziego, a sędzia nie przekazał cię posterunkowemu, a posterunkowy[23] nie wrzucił cię do więzienia. (Mt 5,25)59Mówię ci, na pewno nie wyjdziesz stamtąd, póki nie oddasz ostatniego leptona.[24]