Łukasza 12

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny

1 W tych okolicznościach, gdy wokół zgromadził się kilkudziesięciotysięczny tłum, tak że deptali się nawzajem, zaczął mówić najpierw do swoich uczniów: Strzeżcie się zakwasu, to jest obłudy, faryzeuszów. (Mt 16,6; Mt 16,11; Mt 16,12; Mt 23,28; Mk 8,15; Mk 12,15; Łk 12,56; 1 Kor 5,6; Ga 5,9) 

2 Nie ma zaś nic ukrytego, co nie zostanie ujawnione, ani tajnego, co nie zostanie poznane. (Mt 10,26; Mk 4,22; Łk 8,17; 1 Tm 5,25) 

3 Stąd cokolwiek powiedzieliście w ciemności, zostanie usłyszane przy świetle, a to, o czym szeptaliście w skrytkach do ucha, zostanie ogłoszone z dachów [domów]. 

Odwaga w głoszeniu dobrej nowiny

4 Mówię zaś wam, moim przyjaciołom: Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, a potem nie mają już nic do zrobienia. (1 P 3,14) 

5 Wskażę wam, kogo macie się bać: Bójcie się Tego, który po zabiciu ma prawo wtrącić do Gehenny. Tak! Mówię wam: Tego się bójcie! (Hbr 10,31; Ap 20,10; Ap 20,14) 

6 Czy pięciu wróbli nie sprzedają za dwa assariony? A ani jeden z nich nie jest zapomniany przed Bogiem. (Mt 10,29; Łk 2,1) 

7 Lecz nawet włosy waszej głowy wszystkie są policzone. Przestańcie się bać! Znaczycie więcej niż wiele wróbli. (Mt 6,26; Mt 10,31; Mt 12,12; Łk 12,24) 

8 Mówię zaś wam: Do każdego, kto Mnie wyzna przed ludźmi, Syn Człowieczy przyzna się przed aniołami Boga. (Mt 10,32; Łk 15,10; Łk 19,10; Rz 10,9; 1 Tm 5,21; Ap 3,5) 

9 Każdy zaś, kto się Mnie zaprze przed ludźmi, także dozna zaparcia się go przed aniołami Boga. (Mk 8,38; Łk 9,26; Łk 13,25; 2 Tm 2,12) 

10 Każdemu, kto powie słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie odpuszczone; temu zaś, kto zbluźni przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie odpuszczone. (Mt 8,20; Mt 11,19; Mt 12,31; Mk 3,28; 1 J 5,16) 

11 A gdy was będą ciągać do synagog, przed rządy i władze, nie martwcie się, jak lub czym się obronić albo co powiedzieć; (Mt 10,17; Mt 10,19; Mk 13,11; Łk 21,12; Łk 21,14) 

12 Duch Święty bowiem pouczy was w tej godzinie, co trzeba powiedzieć. (Łk 21,15) 

Jezus wobec sporu o majątek

13 Powiedział Mu zaś ktoś z tłumu: Nauczycielu, powiedz mojemu bratu, aby podzielił się ze mną dziedzictwem. 

14 Lecz On odpowiedział mu: Człowieku, kto Mnie ustanowił sędzią lub rozjemcą nad wami? 

15 Powiedział też do nich: Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, gdyż nie z dostatku własnych dóbr człowiek czerpie swoje życie. (1 Tm 6,10; Hbr 13,5; Jk 5,2) 

16 Opowiedział im też taką przypowieść: Pewnemu bogatemu człowiekowi dobrze obrodziło pole. 

17 Zaczął więc sobie myśleć: Co mam zrobić, gdyż nie mam gdzie zgromadzić moich plonów? 

18 I powiedział: To zrobię: Zburzę moje stodoły, zbuduję większe i zgromadzę tam całe moje zboże oraz moje dobra. 

19 I powiem swojej duszy: Duszo, masz wiele dóbr złożonych na wiele lat; odpoczywaj, najedz się, napij się, świętuj! (1 Kor 15,32; Jk 4,13) 

20 Bóg zaś powiedział mu: Bezmyślny! Tej nocy zażądają twojej duszy, a to, co przygotowałeś, czyje będzie? (Mt 10,28) 

21 Tak będzie z tym, kto gromadzi skarby dla siebie, lecz co do Boga nie jest bogaty. (Mt 6,19; Ef 1,18; Ef 3,8; Kol 2,3; 1 Tm 6,6; 1 Tm 6,17; Hbr 11,26; Jk 2,5; Jk 4,1; Jk 4,4; Jk 4,6; Jk 5,3; Ap 3,17) 

O tym, co najważniejsze

22 Do swoich zaś uczniów powiedział: Dlatego mówię wam: Przestańcie martwić się o duszę, o to, co by zjeść, a także o ciało, o to, w co by się ubrać. (Mt 6,25; 1 P 5,7) 

23 Dusza bowiem znaczy więcej niż pokarm, a ciało niż ubranie. 

24 Przypatrzcie się krukom, że nie sieją ani żną, nie mają też spichlerza ani stodoły – i Bóg karmi je; o ile więcej wy znaczycie niż ptaki! (Łk 12,7) 

25 Kto z was, troszcząc się, może do długości swego [życia] dodać [choćby] godzinę? (Łk 12,26; Łk 19,3) 

26 Jeśli więc nawet tego, co najmniejsze, nie potraficie, dlaczego martwicie się o resztę? 

27 Przypatrzcie się liliom, jak rosną; nie trudzą się ani nie przędą, a mówię wam, nawet Salomon w całej swojej chwale nie odziewał się tak, jak jedna z nich. 

28 Jeśli więc trawę na polu, która dziś jest, a jutro będzie wrzucona do pieca, Bóg tak przyozdabia, o ileż bardziej was, o małowierni? (Mt 6,30; Mt 8,26; Mt 14,31; Mt 16,8; Mt 17,20) 

29 Więc i wy przestańcie szukać, co by tu zjeść lub co by tu wypić, i przestańcie się niepokoić. (Flp 4,6) 

30 Tego wszystkiego bowiem szukają narody tego świata; wasz Ojciec zaś wie, że tego potrzebujecie. (Mt 6,8) 

31 Lecz szukajcie Jego Królestwa, a te rzeczy będą wam dodane. (Łk 11,2) 

32 Nie bój się, mała trzódko, gdyż waszemu Ojcu spodobało się dać wam Królestwo. (Łk 10,21; Łk 12,7; Łk 22,29; Dz 20,28; Ef 1,5; Ef 1,9; Flp 2,13; 1 P 5,2; Ap 1,6) 

33 Sprzedajcie swoje posiadłości i złóżcie jałmużnę. Sporządźcie sobie sakiewki, które się nie niszczą, skarb niewyczerpany w niebiosach, gdzie złodziej nie podchodzi i mól nie pożera, (Mt 19,21; Mk 10,21; Łk 16,9; Łk 18,22; Dz 2,45; Dz 9,36; Dz 10,2; Dz 10,4; 2 Kor 9,9; 1 Tm 6,17; Jk 5,2) 

34 bo tam, gdzie jest wasz skarb, będzie też wasze serce. (Mt 6,21) 

Wezwanie do czujności

35 Niech wasze biodra będą przepasane i lampy zapalone; (Mt 25,1; Mt 25,7; Ef 6,14; 1 P 1,13) 

36 a wy podobni do ludzi oczekujących swego pana, aż wróci z wesela, abyście gdy przyjdzie i zapuka, natychmiast mu otworzyli. (Mt 25,6; Mk 13,35; Ap 3,20) 

37 Szczęśliwi ci słudzy, których pan, gdy przyjdzie, zastanie czuwających. Zapewniam was, że przepasze się, usadzi ich przy stole, po czym podejdzie i będzie im usługiwał. (Mt 20,28; Mt 24,42; Mt 25,13; Łk 17,7; Łk 22,27) 

38 Czy przyjdzie o drugiej, czy o trzeciej straży i tak ich zastanie – szczęśliwi oni będą! 

39 To zaś wiedzcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie zjawi się złodziej, nie dopuściłby do włamania w swoim domu. (Mt 24,43; 1 Tes 5,2; 2 P 3,10; Ap 3,3; Ap 16,15) 

40 I wy bądźcie gotowi, gdyż Syn Człowieczy przyjdzie o godzinie, której się nie domyślacie. (Mt 24,42; Mt 25,10; Mk 13,33; Łk 12,47) 

41 Wtedy Piotr zapytał: Panie, czy do nas mówisz tę przypowieść, czy też do wszystkich? (Mk 13,37) 

42 A Pan odpowiedział: A kto jest tym wiernym rządcą, roztropnym, którego pan ustanowił nad swoją służbą [domową], aby im dawał przydział zboża o czasie? (Mt 25,21; Mt 25,23; Łk 16,1; Łk 16,8; Łk 16,10; 1 Kor 4,2; 2 Tm 2,2; 2 Tm 2,15; Hbr 3,5; 1 P 4,10) 

43 Szczęśliwy ten sługa, którego jego pan, gdy przyjdzie, zastanie tak czyniącego. (Ap 16,15) 

44 Rzeczywiście, mówię wam, postawi go nad całym swoim mieniem. (Mt 25,21; Mt 25,23) 

45 Jeśli jednak sługa ten powiedziałby w swoim sercu: Mój pan zwleka z przyjściem – i zacząłby bić służących i służące, jeść, pić i upijać się, (Mt 25,5; 1 Tes 5,7; Hbr 10,37; 2 P 3,9) 

46 przyjdzie pan tego sługi w dniu, w którym się nie spodziewa, i o godzinie, w której nie oczekuje, przetnie go na pół, a jego dział wyznaczy mu z niewiernymi. (Łk 12,40; 2 P 3,12) 

47 Ten zatem sługa, który znał wolę swego pana, lecz nie przygotował się ani nie postąpił według jego woli, odbierze wiele [razów]. 

48 Ten natomiast, który [jej] nie znał, a zrobił coś zasługującego na baty, odbierze niewiele razów. Od każdego bowiem, komu wiele dano, wiele będzie się żądać, i od tego, komu wiele powierzono, więcej będzie się wymagać. (Mt 25,29) 

Zapowiedź podziałów

49 Ogień przyszedłem rzucić na ziemię i jak pragnę, aby już zapłonął. (Mt 10,34; Rz 12,11) 

50 W chrzcie mam być zanurzony i jak jestem udręczony, póki się to nie dopełni. (Mt 26,38; Mk 10,38) 

51 Czy myślicie, że zjawiłem się, aby dać ziemi pokój? Wcale nie; mówię wam, raczej rozdwojenie. (Dz 14,4; Dz 23,7) 

52 Od teraz bowiem pięciu w jednym domu będzie podzielonych; trzej przeciw dwom i dwaj przeciw trzem; 

53 będą podzieleni ojciec z synem i syn z ojcem, matka z córką i córka z matką, teściowa ze swoją synową, a synowa z teściową. (Mt 20,21) 

Ważność znaków czasu

54 Powiedział też tłumom: Gdy zobaczycie chmurę podnoszącą się na zachodzie, zaraz mówicie: Nadciąga burza – i tak się dzieje. 

55 A gdy wieje z południa, mówicie: Będzie upał – i jest. (Mt 16,2) 

56 Obłudnicy! Oblicze ziemi i nieba umiecie rozeznawać, więc jak to jest, że nie umiecie rozeznawać tego czasu? (Mt 16,3; Łk 12,1; Łk 13,15) 

Wezwanie do ugodowości

57 Dlaczego też sami z siebie nie rozstrzygacie, co jest sprawiedliwe? 

58 Kiedy bowiem udajesz się ze swoim przeciwnikiem do urzędnika, [już] w drodze podejmij trud, by uwolnić się od niego, aby nie zaciągnął cię do sędziego, a sędzia nie przekazał cię posterunkowemu, a posterunkowy nie wrzucił cię do więzienia. (Mt 5,25) 

59 Mówię ci, na pewno nie wyjdziesz stamtąd, póki nie oddasz ostatniego leptona. 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny ©
2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).