Tytusa 1,8 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pozdrowienie

1 Paweł, sługa Boga,^[1] apostoł zaś Jezusa Chrystusa, stosownie do wiary wybranych Bożych^[2] i poznania^[3] prawdy zgodnej z pobożnością, (Mt 22,14; Łk 4,19; Dz 13,48; Dz 17,30; Rz 1,1; 1 Tm 2,4; 1 Tm 6,3; 2 Tm 2,10)

Mt 22,14Łk 4,19Dz 13,48Dz 17,30Rz 1,11 Tm 2,41 Tm 6,32 Tm 2,10

2 z powodu nadziei życia wiecznego, które przed wiecznymi czasami obiecał niekłamiący Bóg, (Rz 16,25; Ef 3,9; Kol 1,26; 1 Tm 1,16; 2 Tm 1,9; Tt 3,7; Hbr 6,18)

Rz 16,25Ef 3,9Kol 1,261 Tm 1,162 Tm 1,9Tt 3,7Hbr 6,18

3 a we właściwych czasach objawił – swoje Słowo – w głoszeniu,^[4] które zostało mi powierzoned^[5] według nakazu naszego Zbawcy, Boga, (Dz 5,20; Rz 10,14; Ef 1,9; Ef 2,17; Flp 2,16; 1 Tes 2,13; 1 Tm 1,1; 1 Tm 1,11; 1 Tm 2,6; 1 Tm 2,7; 1 Tm 6,15; 2 Tm 1,10; 2 Tm 4,17; Tt 2,10; Tt 3,4)

Dz 5,20Rz 10,14Ef 1,9Ef 2,17Flp 2,161 Tes 2,131 Tm 1,11 Tm 1,111 Tm 2,61 Tm 2,71 Tm 6,152 Tm 1,102 Tm 4,17Tt 2,10Tt 3,4

4 do Tytusa, prawowitego syna^[6] według wspólnej wiary:^[7] Łaska i pokój od Boga Ojca i od Chrystusa Jezusa, naszego Zbawcy. (2 Kor 2,13; 2 Kor 7,6; 2 Kor 8,6; 2 Kor 8,16; 2 Kor 8,18; 2 Kor 8,23; 2 Kor 12,16; 2 Kor 12,18; Ga 2,1; Ga 2,3; 1 Tm 1,2; 1 Tm 4,12; 2 Tm 4,10; Tt 2,15; Tt 3,12)

2 Kor 2,132 Kor 7,62 Kor 8,62 Kor 8,162 Kor 8,182 Kor 8,232 Kor 12,162 Kor 12,18Ga 2,1Ga 2,31 Tm 1,21 Tm 4,122 Tm 4,10Tt 2,15Tt 3,12

Zadanie ustanowienia starszych

5 Pozostawiłem cię na Krecie po to, byś uporządkował pozostałe [sprawy] i ustanowił po miastach prezbiterów – jak ci nakazałem – (Dz 14,23; Dz 27,7) 6 jeśli ktoś jest nienaganny, mąż jednej żony, ma wierzące dzieci,^[8] nie pod zarzutem rozpasania lub niekarności. (1 Tm 3,2; 1 Tm 3,10) 7 Biskup^[9] bowiem jako zarządca^[10] Boży powinien być nienaganny, nie samowolny, nie porywczy, nie pijący, nie władczy, nie chciwy zysku, (Łk 12,42; 1 Kor 4,1; 2 Tm 2,24; 1 P 5,2; 2 P 2,10)

Łk 12,421 Kor 4,12 Tm 2,241 P 5,22 P 2,10

8 ale gościnny,^[11] przyjazny temu, co dobre,^[12] rozsądny, sprawiedliwy, ofiarny,^[13] zdyscyplinowany,^[14] (Rz 12,13; 2 Tm 3,3; 1 P 4,9) 9 trzymający się – zgodnie z pouczeniem – wiernego Słowa,^[15] aby był w stanie zarówno zachęcić zdrowym pouczeniem, jak i przekonywać przeciwnych.^[16] (2 Tes 2,15; 1 Tm 1,10; 2 Tm 1,13; 2 Tm 2,25; 2 Tm 4,3; Tt 2,1)

2 Tes 2,151 Tm 1,102 Tm 1,132 Tm 2,252 Tm 4,3Tt 2,1

Stosunek do osób trudnych

10 Wielu bowiem jest i niekarnych, próżnych gadułów, zwodzicieli, zwłaszcza tych z obrzezania, (Dz 11,2; 1 Tm 1,6; 2 Tm 3,13)

Dz 11,21 Tm 1,62 Tm 3,13

11 których trzeba uciszyć, gdyż oni całe domy wywracają, ucząc, czego nie trzeba, dla brzydkiego^[17] zysku. (1 Tm 5,13; 1 Tm 6,5; 2 Tm 3,6; 1 P 5,2; 2 P 2,3)

1 Tm 5,131 Tm 6,52 Tm 3,61 P 5,22 P 2,3

12 Jeden z nich, ich własny prorok, powiedział: Kreteńczycy zawsze kłamcy, złe bestie, brzuchy leniwe.^[18] (Dz 17,23; Dz 17,28) 13 Świadectwo to jest prawdziwe. Z tego powodu karć^[19] ich surowo, by byli zdrowi w wierze^[20] (2 Kor 13,10; 1 Tm 5,20; 2 Tm 4,2; Tt 2,15)

2 Kor 13,101 Tm 5,202 Tm 4,2Tt 2,15

14 i nie zważali na żydowskie mity oraz przykazania ludzi, którzy odwracają się od prawdy. (Mt 15,9; Kol 2,22; 1 Tm 1,4; 1 Tm 4,3; 1 Tm 4,7; 2 Tm 4,4)

Mt 15,9Kol 2,221 Tm 1,41 Tm 4,31 Tm 4,72 Tm 4,4

15 Dla czystych wszystko jest czyste, dla skalanych zaś i niewierzących nic nie jest czyste, ale skalane są zarówno ich umysł, jak i sumienie. (Mt 15,11; Mk 7,15; Łk 11,41; Dz 10,15; Rz 14,14; Rz 14,20; 2 Tm 3,8)

Mt 15,11Mk 7,15Łk 11,41Dz 10,15Rz 14,14Rz 14,202 Tm 3,8

16 Utrzymują, że znają Boga, lecz swoimi czynami zapierają się Go – są obrzydliwi, nieposłuszni i niezdolni do żadnego dobrego dzieła. (Łk 6,46; 1 Tm 5,8; 2 Tm 3,5; 1 J 1,6; 1 J 2,4; Ap 21,8)

Łk 6,461 Tm 5,82 Tm 3,51 J 1,61 J 2,4Ap 21,8

Słowo Życia

od Biblica

Pozdrowienie

1 Ja, Paweł, piszę do ciebie jako sługa Boga i apostoł Jezusa Chrystusa. Zostałem bowiem powołany do tego, aby głosić wiarę ludziom wybranym przez Boga i pomóc im poznać prawdę. Dlatego nauczam ich, jak mają żyć, aby podobać się Bogu. 2 Wiara ta daje ludziom niepodważalną nadzieję na życie wieczne, które Bóg obiecał już przed wiekami—a On nigdy nie kłamie. 3 Teraz zaś, w ustalonym przez siebie czasie, Bóg—nasz Zbawiciel—objawił światu dobrą nowinę i zlecił mi głoszenie jej. 4 Tytusie, dzięki naszej wspólnej wierze, jesteś mi jak rodzony syn. Niech Bóg Ojciec i Chrystus Jezus, nasz Zbawiciel, obdarzają cię swoją łaską i pokojem!

Zadanie Tytusa na Krecie

5 Zostawiłem cię na Krecie, abyś dokończył to, co jeszcze zostało do zrobienia, i byś we wszystkich miastach wyznaczył spośród wierzących starszych, którzy będą kierować miejscowymi kościołami. Jak już ci wcześniej powiedziałem, 6 muszą to być ludzie nienaganni: wierni swoim żonom i mający wierzące dzieci, którym nie można zarzucić niemoralności i nieposłuszeństwa. 7 Przywódca, który w imieniu Boga zarządza Jego kościołem, musi być bowiem bez zarzutu. Nie może to być człowiek zarozumiały, impulsywny, pijak, awanturnik ani ktoś, kto jest zachłanny. 8 Przeciwnie, powinien być gościnny, kochający dobro, rozsądny, prawy, pobożny i opanowany. 9 Powinien wiernie trzymać się prawdy i umieć—poprzez zdrową naukę—zachęcać innych wierzących, a także wykazywać błędy tym, którzy się jej sprzeciwiają. 10 Wielu jest bowiem takich, którzy nie okazują posłuszeństwa, a poprzez bezsensowne dyskusje zwodzą innych ludzi, szczególnie tych, którzy wywodzą się z judaizmu. 11 Takich trzeba zdecydowanie uciszać, bo swoim złym nauczaniem przynoszą szkodę całym rodzinom. Tym, co ich naprawdę interesuje, są pieniądze. 12 Nawet ich własny prorok powiedział o nich: „Kreteńczycy to kłamcy, złe bestie i lenie”. 13 I miał rację! Dlatego zwracaj Kreteńczykom uwagę na ich grzechy i prowadź ich do zdrowej wiary, 14 aby nie słuchali żydowskich opowiadań i przykazań wymyślonych przez ludzi, którzy odrzucają prawdę. 15 Dla tych, którzy mają czyste serce, wszystko jest czyste i dobre. Dla tych zaś, którzy mają w sercach zło i nie wierzą w prawdę, nie ma nic czystego. Ich sumienie i umysł są bowiem pogrążone w grzechu. 16 Twierdzą, że znają Boga, ale ich życie zdecydowanie temu zaprzecza. Ludzie ci budzą odrazę, nie są bowiem zdolni do okazania posłuszeństwa Bogu i czynienia jakiegokolwiek dobra.