Rzymian 15 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

1 My zaś, mocni, powinniśmy nosić słabości niemocnych, a nie dogadzać sobie samym. 2 Każdy z nas niech bliźniemu sprawia przyjemność – dla dobra, ku zbudowaniu. (Rz 14,1; 1 Kor 9,19; 1 Kor 10,24; 1 Kor 10,33)

Rz 14,11 Kor 9,191 Kor 10,241 Kor 10,33

3 Gdyż i Chrystus nie sobie samemu dogadzał, ale jak napisano: Zniewagi znieważających Ciebie spadły na Mnie. 4 Cokolwiek bowiem uprzednio napisano, napisano dla naszego pouczenia, abyśmy przez wytrwałość i przez pociechę [płynącą z] Pism mieli nadzieję. (Rz 4,23; 1 Kor 10,11) 5 A Bóg wytrwałości i pociechy niech wam sprawi, abyście byli jednej myśli względem siebie nawzajem wzorem Chrystusa Jezusa, (Rz 12,16; 1 Kor 1,10; Flp 2,2; 1 P 3,8)

Rz 12,161 Kor 1,10Flp 2,21 P 3,8

6 abyście jednomyślnie, jednymi ustami chwalili Boga i Ojca naszego Pana, Jezusa Chrystusa. 7 Dlatego przygarniajcie jedni drugich, jak i Chrystus przygarnął was dla chwały Boga. (Rz 14,1; Rz 16,2) 8 Mówię bowiem, że Chrystus stał się sługą obrzezania ze względu na prawdę Bożą, aby potwierdzić obietnice [dane] ojcom (Dz 3,25) 9 i aby narody ze względu na miłosierdzie oddały chwałę Bogu, jak napisano: Dlatego będę Cię wyznawał wśród narodów i śpiewał Twojemu imieniu. (Rz 9,23; Rz 11,3) 10 I znowu mówi: Cieszcie się, narody, wraz z Jego ludem.^[1] 11 I znów: Uwielbiajcie Pana, wszystkie narody, i niech Go wysławiają wszystkie ludy!^[2] 12 I znów Izajasz mówi: Nastanie korzeń Jessaja, który też został ustanowiony, by rządzić narodami; w Nim narody będą pokładać nadzieję. (Mt 12,21; Ap 5,5) 13 A Bóg nadziei niech was wypełni wszelką radością i pokojem, gdy [trwacie] w wierze, po to, byście obfitowali w nadziei, w mocy Ducha Świętego. 14 Ja sam zaś, moi bracia, jestem przekonany co do was, że i wy pełni jesteście dobroci, napełnieni wszelkim poznaniem, zdolni też jedni drugich pouczać. 15 Odważniej zaś napisałem wam tu i ówdzie, jako ten, który wam przypomina, [a to] ze względu na łaskę daną mi przez Boga, (Rz 1,5; Rz 12,3) 16 abym był dla narodów sługą^[3] Chrystusa Jezusa, sprawującym świętą służbę [zwiastowania] ewangelii Bożej, aby narody stały się przyjemną ofiarą, uświęconą w Duchu Świętym.^[4] (Rz 11,13; 1 Kor 6,11; Flp 2,17; 1 P 2,5; 1 P 2,9; Ap 1,6)

Rz 11,131 Kor 6,11Flp 2,171 P 2,51 P 2,9Ap 1,6

17 Mam zatem chlubę w Chrystusie Jezusie w tym, co odnosi się do Boga. (1 Kor 9,16; 2 Kor 10,15; 2 Kor 11,16; Hbr 2,17; Hbr 5,1)

1 Kor 9,162 Kor 10,152 Kor 11,16Hbr 2,17Hbr 5,1

18 Nie odważę się bowiem czegokolwiek powiedzieć o tym, czego Chrystus nie dokonał przeze mnie dla posłuszeństwa pogan, czy to słowem, czy czynem, (Dz 15,12; Dz 21,19; Rz 1,5; Rz 16,26; 2 Kor 3,5)

Dz 15,12Dz 21,19Rz 1,5Rz 16,262 Kor 3,5

19 w mocy znaków i cudów, w mocy Ducha Bożego, tak że od Jerozolimy i okolic^[5] aż po Illirię^[6] dopełniłem [dzieła zwiastowania] ewangelii Chrystusa.^[7] (Mk 16,17; Dz 4,30; Dz 20,1; Rz 15,13; 1 Kor 2,4; 2 Kor 12,12; 2 Kor 13,1; 2 Tes 2,3; 1 Tm 1,5; Hbr 2,4)

Mk 16,17Dz 4,30Dz 20,1Rz 15,131 Kor 2,42 Kor 12,122 Kor 13,12 Tes 2,31 Tm 1,5Hbr 2,4

20 W ten to sposób stawiam sobie za punkt honoru^[8] głosić ewangelię nie tam, gdzie już wspominano imię Chrystusa, abym nie budował na cudzym fundamencie, (2 Kor 10,15) 21 lecz jak napisano: Zobaczą [Go] ci, którym o Nim nie głoszono, a ci, którzy nie usłyszeli, zrozumieją.

Apostoł o swoich zamiarach

22 Dlatego też wielokrotnie miałem przeszkody w przyjściu do was;^[9] (Rz 1,13; Rz 15,20) 23 teraz jednak, nie mając już miejsca w tych stronach, a [jednocześnie] od wielu lat żywiąc pragnienie przyjścia do was, 24 mam nadzieję, że po drodze, gdy będę szedł do Hiszpanii, odwiedzę was i że przez was zostanę tam wysłany,^[10] gdy się przedtem wami po trosze nacieszę. (Rz 15,30; 1 Kor 16,6) 25 Teraz zaś idę do Jerozolimy, aby usłużyć świętym. (Dz 19,21; Dz 20,22) 26 Macedonia bowiem i Achaja uznały za słuszne zebrać pewną składkę na ubogich spośród świętych^[11] w Jerozolimie. (Dz 4,32; Dz 6,1; Dz 11,29; 1 Kor 16,1; 2 Kor 8,1; 2 Kor 9,2; 2 Kor 9,12; Ga 2,10)

Dz 4,32Dz 6,1Dz 11,291 Kor 16,12 Kor 8,12 Kor 9,22 Kor 9,12Ga 2,10

27 Uznały za słuszne natomiast, bo też są ich dłużnikami, bo skoro narody dostąpiły udziału w ich [dobrach] duchowych, dłużni są usłużyć im w cielesnych. (Rz 9,4; 1 Kor 9,11; Ga 6,6) 28 Po załatwieniu tego i po przypieczętowaniu im tego owocu, wybiorę się przez wasze [strony] do Hiszpanii. 29 A wiem, że idąc do was, przyjdę w pełni Chrystusowego błogosławieństwa.^[12] (Rz 1,11) 30 Proszę was zaś, bracia, przez [wzgląd na] naszego Pana, Jezusa Chrystusa, oraz przez [wzgląd na] miłość Ducha, abyście dołączyli i wraz ze mną walczyli w modlitwach^[13] o mnie do Boga, (Mt 26,42; Łk 22,44; 2 Kor 1,11; Ef 1,17; Flp 1,27; Kol 4,3; Kol 4,12; 2 Tes 3,1)

Mt 26,42Łk 22,442 Kor 1,11Ef 1,17Flp 1,27Kol 4,3Kol 4,122 Tes 3,1

31 abym został uratowany od nieposłusznych [wierze]^[14] w Judei i aby moja posługa na rzecz Jerozolimy została dobrze przyjęta przez świętych, (Dz 14,2; Rz 11,30; 2 Tes 3,2)

Dz 14,2Rz 11,302 Tes 3,2

32 tak bym z radością, za wolą Bożą, przyszedł do was i mógł się razem z wami odświeżyć.^[15] (Rz 1,10) 33 A Bóg pokoju niech będzie z wami wszystkimi. Amen. (Rz 16,20; Flp 4,9; 1 Tes 5,23; Hbr 13,20)

Rz 16,20Flp 4,91 Tes 5,23Hbr 13,20

Słowo Życia

od Biblica

1 Zatem my, utwierdzeni w wierze, mamy obowiązek wspierać słabych w ich zmaganiach, nie zaś myśleć tylko o sobie. 2 Każdy powinien dbać o dobro innych i wzmacniać ich duchowo. 3 Przecież i Chrystus nie dbał tylko o siebie. Czytamy bowiem: „Zniewagi tych, którzy Ciebie znieważają, spadły również na Mnie”. 4 To, co od dawna zawarte jest w Piśmie, zostało zapisane również ze względu na nas, abyśmy ucząc się cierpliwości i czerpiąc zachętę z Pisma, wzmacniali nadzieję na przyszłość. 5 Niech więc Bóg—źródło cierpliwości i zachęty—pomoże wam traktować siebie nawzajem tak, jak to robił Chrystus. 6 Wtedy wszyscy jednomyślnie będziemy wielbić Boga—Ojca naszego Pana, Jezusa Chrystusa.

Powód do radości pogan

7 Okazujcie sobie akceptację, tak jak Chrystus okazał ją wam, oddając przez to chwałę Bogu. 8 On przyszedł do Izraela jako sługa, aby potwierdzić, że Bóg jest wierny i dotrzymuje obietnic danych przodkom. 9 Przyszedł również po to, aby poganie wielbili Boga za okazaną im miłość. Pismo mówi bowiem: „Z tego powodu poganie będą Cię wielbić i śpiewać pieśni na cześć Twojego imienia”. 10 W innym zaś miejscu napisano: „Radujcie się poganie razem z Jego narodem”, 11 a także: „Chwalcie Pana, wszystkie narody, uwielbiajcie Go wszystkie ludy”. 12 Prorok Izajasz powiedział: „Przyjdzie potomek Jessego, który będzie królem nad poganami. W Nim poganie pokładać będą nadzieję”. 13 Niech więc Bóg, który obdarza ludzi nadzieją, napełnia radością i pokojem wszystkich was, którzy Mu wierzycie. Niech daruje wam również nadzieję płynącą z mocy Ducha Świętego.

Paweł—posłany do pogan

14 Przyjaciele, jestem przekonany, że macie w sobie życzliwość dla innych. Macie też niezbędną wiedzę i możecie pomagać sobie nawzajem. 15 Nie wahałem się jednak zwrócić waszej uwagi na tych kilka spraw, bo wiem, że wystarczy tylko wam o tym przypomnieć. Dzięki Bożej łasce 16 jestem bowiem sługą Jezusa Chrystusa posłanym do pogan, aby głosić im dobrą nowinę i aby Duch Święty przemienił ich w wonną ofiarę dla Boga. 17 Jestem dumny z tego, czego dokonał przeze mnie Jezus Chrystus w tej Bożej służbie 18 i nie ośmielę się mówić o czymkolwiek innym. Pragnę tylko opowiadać o tym, czego Bóg dokonał przeze mnie, prowadząc pogan do posłuszeństwa Mu. A działał On przez moje słowa i czyny 19 oraz przez cudowne znaki dokonywane mocą Ducha Świętego. W ten sposób rozniosłem dobrą nowinę o Chrystusie od Jerozolimy aż po Ilirię. 20 A zawsze zależało mi na tym, aby głosić Chrystusa tam, gdzie wieść o Nim jeszcze nie dotarła. Nie chciałem bowiem wchodzić na teren czyjejś służby, 21 ale pragnąłem działać według słów Pisma: „Zobaczą Go i poznają ci, którzy Go nigdy nie widzieli ani nigdy o Nim nie słyszeli”.

Plany odwiedzenia Rzymu

22 Teraz wiecie już, dlaczego jeszcze nigdy was nie odwiedziłem. 23 Ale skończyłem już tutaj moją pracę i nareszcie, po tak wielu latach, gotów jestem do was przyjechać. 24 Wybieram się bowiem do Hiszpanii i chciałbym po drodze was zobaczyć. Mam też nadzieję, że gdy się wami nacieszę, wyprawicie mnie w dalszą podróż.

Chrześcijańska pomoc

25 Teraz udaję się do Jerozolimy z pomocą materialną dla wierzących. 26 Kościoły Macedonii i Grecji postanowiły bowiem wesprzeć tamtejszych wierzących, którzy są w potrzebie. 27 Zapragnęły tego, bo mają wobec nich dług wdzięczności: skoro jako poganie mają udział w ich dobrach duchowych, powinni zadbać o ich potrzeby materialne. 28 Gdy tylko przekażę ich dar i doprowadzę sprawę do końca, odwiedzę was w drodze do Hiszpanii. 29 A jestem przekonany, że przyjadę do was z błogosławieństwem Chrystusa. 30 Bardzo was jednak proszę—ze względu na naszego Pana, Jezusa Chrystusa, i na miłość Ducha Świętego—abyście udzielili mi pomocy modląc się za mnie do Boga. 31 Proście Go, aby uchronił mnie przed wrogami w Judei i aby wierzący w Jerozolimie życzliwie przyjęli ofiarowaną im pomoc. 32 Módlcie się również o to, abym—zgodnie z wolą Pana—przybył do was z radością w sercu i abyśmy mogli nawzajem się pokrzepić. 33 Niech Bóg, który obdarza ludzi pokojem, będzie z wami wszystkimi. Amen!