Marka 15,27 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Jezus przed Piłatem

1 Zaraz wczesnym rankiem arcykapłani wraz ze starszymi, znawcami Prawa i całym Sanhedrynem^[1] odbyli naradę, po czym związali Jezusa, odprowadzili i wydali Piłatowi.^[2] (Mt 26,4; Mt 27,1; Mt 27,11; Mk 3,6; Mk 10,33; Mk 14,18; Łk 22,66; Łk 23,1; Łk 23,3; Dz 3,13; Dz 4,26)

Mt 26,4Mt 27,1Mt 27,11Mk 3,6Mk 10,33Mk 14,18Łk 22,66Łk 23,1Łk 23,3Dz 3,13Dz 4,26

2 I zapytał Go Piłat: Czy Ty jesteś królem Żydów? A On odpowiedział mu: Sam mówisz.^[3] (Mt 2,2; Mk 15,9; Mk 15,12; Mk 15,18; Mk 15,26)

Mt 2,2Mk 15,9Mk 15,12Mk 15,18Mk 15,26

3 Arcykapłani zaś oskarżali Go o wiele rzeczy.^[4] (Łk 23,2) 4 Wtedy Piłat znów Go zapytał: Nic nie odpowiadasz? Zobacz, jak bardzo Cię oskarżają. 5 Ale Jezus nic już nie odpowiedział, tak że Piłat się dziwił. (Mk 14,61)

Jezus i Barabasz

6 Na święta jednak uwalniał im jednego więźnia, tego, o którego prosili.^[5] (Mt 27,15; Łk 23,17) 7 I był tam pewien [człowiek], imieniem Barabasz,^[6] uwięziony wraz z buntownikami, którzy podczas rozruchów dopuścili się zabójstwa. (Dz 3,14; Dz 5,36) 8 Wówczas wystąpił tłum i zaczął prosić o to, aby uczynił im to, co zawsze. 9 Piłat zaś odezwał się do nich: Czy chcecie, abym wypuścił wam króla Żydów? (Mk 15,2) 10 Przekonywał się bowiem [coraz bardziej], że arcykapłani wydali Go z zawiści. 11 Ale arcykapłani podburzyli tłum, aby im raczej wypuścił Barabasza. (Dz 3,14) 12 Na to Piłat odezwał się ponownie: Co więc chcecie, abym zrobił z tym, którego nazywacie królem Żydów? 13 A oni znowu zakrzyknęli: Ukrzyżuj Go! 14 Piłat jednak nie przestawał pytać: Co więc złego uczynił? Ale oni tym bardziej krzyczeli: Ukrzyżuj Go! 15 Wtedy Piłat, chcąc uczynić zadość tłumowi, uwolnił im Barabasza, a Jezusa po ubiczowaniu^[7] wydał, by został ukrzyżowany. (Mk 10,34; Łk 18,33) 16 Żołnierze zatem odprowadzili Go na wewnętrzny dziedziniec, to jest do pretorium,^[8] i zwołali cały oddział.^[9] 17 Ubrali Go w purpurę^[10] i nałożyli Mu wieniec upleciony z cierni. 18 I zaczęli Go pozdrawiać: Witaj, królu Żydów!^[11] (Mk 15,2) 19 Bili Go przy tym trzciną po głowie i pluli na Niego, a zginając kolana, kłaniali Mu się. (Mk 10,34; Mk 14,65) 20 A kiedy wyśmiali Go, zdjęli z Niego purpurę i ubrali Go w Jego szaty. I wyprowadzili Go, aby Go ukrzyżować. (Mk 15,31) 21 I przymusili przechodzącego [tamtędy] niejakiego Szymona Cyrenejczyka, ojca Aleksandra^[12] i Rufusa,^[13] który szedł z pola, aby poniósł Jego krzyż. (Mt 5,41; Mt 27,32; Łk 23,26; Rz 16,13)

Mt 5,41Mt 27,32Łk 23,26Rz 16,13

Ukrzyżowanie Jezusa

22 Tak przyprowadzili Go na miejsce Golgota,^[14] co w tłumaczeniu znaczy Miejsce Czaszki. (Mt 27,33; Łk 23,33; Łk 23,44) 23 Dawali Mu wino zmieszane z mirrą,^[15] ale On nie przyjął. (Mt 2,11) 24 Wtedy ukrzyżowali Go i rozdzielili Jego szaty, rzucając o nie losy, co kto ma zabrać. 25 A gdy Go ukrzyżowali, była godzina trzecia.^[16] (Mk 9,1) 26 Był też napis z powodem Jego skazania, głoszący: Król Żydów. (Mk 15,2) 27 Ukrzyżowali też wraz z Nim dwóch zbójców, jednego po prawicy, a drugiego po Jego lewicy.^[17] 28 W ten sposób wypełniły się słowa Pisma: I został zaliczony do przestępców.^[18] (Łk 22,37) 29 A ci, którzy przechodzili obok, bluźnili Mu, kiwając głowami i mówiąc: Hej, Ty, który burzysz przybytek i odbudowujesz go w trzy dni, (Mt 12,31; Mk 14,58) 30 zejdź z krzyża i uratuj siebie! 31 Podobnie arcykapłani drwili między sobą wraz ze znawcami Prawa i mówili: Innych uratował, a siebie samego uratować nie może. (Mk 15,20; Łk 4,23; Łk 23,39) 32 Chrystus, król Izraela! Niech teraz zejdzie z krzyża, abyśmy zobaczyli i uwierzyli. Ubliżali Mu również ci, którzy wraz z Nim zostali ukrzyżowani.^[19] (Łk 23,39; Łk 23,40)

Rozdarcie zasłony

33 A gdy nadeszła godzina szósta, ciemność ogarnęła całą ziemię aż do godziny dziewiątej.^[20] (Mt 27,45; Mk 12,1; Mk 15,1; Łk 23,44)

Mt 27,45Mk 12,1Mk 15,1Łk 23,44

34 O godzinie dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: Eloi, Eloi, lema sabachtani? To w tłumaczeniu znaczy: Boże mój, Boże mój, dlaczego Mnie opuściłeś? (Hbr 5,7) 35 A niektórzy ze stojących obok, gdy to usłyszeli, mówili: Spójrzcie, woła Eliasza! 36 Wtedy ktoś podbiegł, napełnił gąbkę winnym octem,^[21] zatknął na trzcinę i próbował dać Mu pić, mówiąc: Poczekajcie, zobaczmy, czy Eliasz przyjdzie Go zdjąć. 37 Jezus zaś zawołał donośnym głosem i oddał ostatnie tchnienie.^[22] 38 Wtedy zasłona przybytku została rozdarta na dwoje, od góry do dołu. (Ef 2,14; Hbr 10,19) 39 A setnik, który stał naprzeciw, gdy zobaczył, że w taki sposób oddał ostatnie tchnienie, powiedział: Ten człowiek naprawdę był Synem Boga.^[23] (Mt 27,40; Mt 27,43) 40 Były [tam] też kobiety, które przyglądały się z daleka, a wśród nich Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba Mniejszego i Jozesa, oraz Salome. (Mk 15,47; Mk 16,1; Mk 16,9; Łk 8,2)

Mk 15,47Mk 16,1Mk 16,9Łk 8,2

41 One, gdy był w Galilei, chodziły za Nim i usługiwały Mu; lecz było też wiele innych, które wraz z Nim przyszły do Jerozolimy. (Łk 8,3)

Pogrzeb Jezusa

42 Gdy zaś nastał wieczór, a było to Przygotowanie, to jest przed szabatem, (Mt 27,57; Łk 23,50) 43 przyszedł Józef z Arymatei, szanowany radny, który sam też oczekiwał Królestwa Bożego. Odważnie wszedł do Piłata i prosił o ciało Jezusa. (Mt 3,2; Mk 1,15; Mk 15,15; Łk 2,25; Łk 2,38)

Mt 3,2Mk 1,15Mk 15,15Łk 2,25Łk 2,38

44 Piłat zdziwił się, że już nie żyje, przywołał jednak setnika i zapytał go, czy dawno umarł. (Mk 15,39) 45 Upewniony przez setnika, podarował zwłoki Józefowi. 46 Ten zaś kupił płótno, zdjął Go, owinął w prześcieradło, złożył w grobowcu wykutym w skale, a na wejście do grobowca zatoczył kamień. (Mk 16,3) 47 Maria Magdalena zaś i Maria, matka Jozesa, przyglądały się, gdzie Go złożono. (Mk 15,40)

Słowo Życia

od Biblica

Jezus przed Piłatem

1 Następnego dnia, wczesnym rankiem, najwyżsi kapłani, starsi i przywódcy religijni zebrali się razem z całą Wysoką Radą i postanowili przekazać Jezusa pod zbrojną eskortą Piłatowi, rzymskiemu gubernatorowi. 2 A gdy przyprowadzono Jezusa do Piłata, ten zapytał Go: —Jesteś Królem Żydów? —Sam to potwierdzasz—odpowiedział mu Jezus. 3 A ponieważ, obecni tam, najwyżsi kapłani ciągle wysuwali przeciwko Niemu wiele zarzutów, 4 Piłat zapytał Go: —Czemu nic nie mówisz? Czy nie słyszysz tych wszystkich oskarżeń? 5 Lecz, ku jego wielkiemu zdziwieniu, Jezus nie odezwał się już ani słowem. 6 A był zwyczaj, że raz w roku, na święto Paschy, Piłat uwalniał na prośbę ludu jednego żydowskiego więźnia. 7 W tym czasie przebywał właśnie w więzieniu Barabasz, skazany wraz z innymi za morderstwo popełnione podczas rozruchów. 8 Gdy więc, jak co roku, przed rezydencją Piłata, zebrali się ludzie proszący o uwolnienie więźnia, gubernator zapytał ich: 9 —Czy chcecie, abym uwolnił Króla Żydów? 10 Zorientował się bowiem, że to najwyżsi kapłani z nienawiści uknuli ten spisek przeciwko Jezusowi. 11 Kapłani jednak podburzyli tłum i ten, zamiast o Jezusa, prosił o uwolnienie Barabasza. 12 —Co mam zatem zrobić z Królem Żydów?—kontynuował Piłat. 13 —Ukrzyżuj go!—zawołali w odpowiedzi. 14 —Ale dlaczego?—dopytywał Piłat. —Jakie przestępstwo popełnił? Oni jednak nie słuchali go i coraz głośniej wołali: —Ukrzyżuj go!!! 15 Chcąc więc zadowolić tłum, Piłat uwolnił Barabasza. Jezusa natomiast kazał ubiczować i skazał na śmierć przez ukrzyżowanie.

Żołnierze śmieją się z Jezusa

16 Żołnierze wyprowadzili Go na dziedziniec i zwołali cały oddział. 17 Ubrali Go w purpurowy płaszcz i włożyli na Jego głowę koronę uplecioną z długich, ostrych cierni. 18 Potem, niby to oddając Mu honory, wykrzykiwali: —Niech żyje Król Żydów! 19 I bili Go po głowie trzcinowym kijem, pluli na Niego i drwiąc padali na kolana, aby oddać Mu pokłon. 20 Gdy im się to znudziło, ściągnęli z Niego purpurowy płaszcz, nałożyli Mu z powrotem Jego własne ubranie i poprowadzili na ukrzyżowanie.

Ukrzyżowanie

21 Po drodze zmusili przechodzącego tamtędy Szymona z Cyreny, ojca Aleksandra i Rufusa, aby niósł Jego krzyż. 22 W ten sposób doprowadzili Jezusa na miejsce zwane Golgotą (to znaczy: „Czaszką”). 23 Tam podali Mu do picia wino zaprawione gorzkimi ziołami, ale nie chciał go pić. 24 Potem Go ukrzyżowali, a o Jego ubranie rzucili losy, aby ustalić, co kto ma wziąć. 25 Była godzina dziewiąta rano. 26 Do krzyża przybito tabliczkę z opisem Jego winy: „Król Żydów”. 27 Po obu stronach Jezusa ukrzyżowano dwóch przestępców. 28 I tak spełniły się słowa Pisma: „Zaliczono Go do przestępców”. 29 Przechodzący obok ludzie śmiali się z Niego. Patrzyli z pogardą i wołali: —Widzisz, jak skończyłeś? Mówiłeś, że potrafisz zburzyć i w trzy dni odbudować świątynię! 30 Skoro jesteś taki mocny, uratuj teraz siebie samego i zejdź z krzyża! 31 Stali tam również najwyżsi kapłani i inni przywódcy religijni. Oni także naśmiewali się z Jezusa: —Innych potrafił ratować, a siebie uratować nie może! 32 Taki z niego Mesjasz, Król Izraela? Niech zejdzie z krzyża. Jeśli to zrobi, uwierzymy mu! Również przestępcy, wiszący obok Jezusa, naśmiewali się z Niego.

Śmierć Jezusa

33 Nagle, około południa, całą ziemię okrył mrok i aż do godziny trzeciej było ciemno. 34 Wtedy właśnie Jezus głośno zawołał: —Eloi, Eloi, lema sabachthani! (co znaczy: „Boże mój, Boże mój, czemu Mnie opuściłeś?”). 35 Stojący w pobliżu ludzie sądzili, że woła proroka Eliasza. 36 Jakiś człowiek pobiegł nawet po gąbkę, nasączył ją kwaśnym winem i podał Jezusowi, żeby się napił. —Zobaczmy, czy zjawi się Eliasz i pomoże mu zejść!—wytłumaczył zebranym. 37 Lecz Jezus wydał jeszcze jeden okrzyk i skonał. 38 W tej samej chwili zasłona w świątyni, oddzielająca miejsce najświętsze, rozdarła się na dwie części—od góry aż do dołu. 39 A rzymski dowódca, który stał obok krzyża i widział, jak Jezus umiera, zawołał: —To naprawdę był Syn Boży! 40 Kilka kobiet z daleka przyglądało się temu wszystkiemu—między innymi Maria z Magdali, Maria—matka Jakuba Mniejszego i Józefa, oraz Salome. 41 Wierzyły one w Jezusa i służyły Mu pomocą, gdy przebywał w Galilei. A teraz, wraz z wieloma innymi kobietami, przyszły za Nim do Jerozolimy.

Pogrzeb Jezusa

42 Ponieważ wszystko to wydarzyło się w dniu poprzedzającym szabat, 43 pewien powszechnie szanowany członek Wysokiej Rady, Józef z Arymatei, oczekujący nadejścia królestwa Bożego, zdobył się na odwagę i pod wieczór przyszedł do Piłata z prośbą o wydanie mu ciała Jezusa. 44 Piłat nie wierzył, że Jezus już nie żyje. Aby sprawdzić tę wiadomość, wezwał dowódcę odpowiedzialnego za ukrzyżowanie. 45 Gdy uzyskał od niego potwierdzenie, zezwolił Józefowi zabrać ciało. 46 Wtedy Józef kupił długie lniane płótno, owinął nim zdjęte z krzyża ciało Jezusa i złożył je w grobie, który był wykuty w skale. Wejście do grobu zamknięto przy pomocy ogromnego kamienia. 47 Maria z Magdali oraz Maria—matka Józefa, dokładnie zobaczyły, gdzie położono Jezusa.