Jana 19,1 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

1 Wtedy Piłat wziął Jezusa i ubiczował. 2 Żołnierze zaś spletli wieniec z cierni, włożyli Mu na głowę, okryli Go płaszczem z purpury, (Łk 23,11) 3 podchodzili do Niego i mówili: Witaj, królu Żydów! I wymierzali mu policzki. (Mt 26,67) 4 A Piłat znów wyszedł na zewnątrz i powiedział do nich: Oto wyprowadzam Go wam na zewnątrz, abyście wiedzieli, że nie znajduję w Nim żadnej winy. (Łk 23,14; Łk 23,22) 5 Jezus zatem wyszedł na zewnątrz, mając na sobie wieniec z cierni i płaszcz z purpury. A [Piłat] powiedział im: Oto człowiek! 6 Gdy więc arcykapłani i podwładni zobaczyli Go, zawołali: Ukrzyżuj! Ukrzyżuj! Piłat im na to: Weźcie Go wy i ukrzyżujcie, ja bowiem nie znajduję w Nim winy. (Dz 3,13) 7 Żydzi odpowiedzieli Mu: My mamy Prawo, a według Prawa powinien umrzeć, gdyż czynił się Synem Boga! (Mt 26,63) 8 Gdy więc Piłat usłyszał te słowa, tym bardziej się przestraszył, 9 ponownie wszedł do pretorium i zapytał Jezusa: Skąd Ty jesteś? Ale Jezus nie dał mu odpowiedzi. (Mt 26,62; Mk 14,61; Łk 23,9) 10 Piłat zatem powiedział: Ze mną nie chcesz rozmawiać? Czyżbyś nie wiedział, że mam władzę Cię wypuścić i mam władzę Cię ukrzyżować? 11 Jezus odpowiedział mu: Nie miałbyś żadnej władzy nade Mną, gdyby ci [to] nie zostało dane z góry; dlatego większy grzech ma ten, który Mnie tobie wydał. (Rz 13,1) 12 Odtąd Piłat starał się Go wypuścić, ale Żydzi wołali: Jeśli Go wypuścisz, nie jesteś przyjacielem cesarza; każdy bowiem, kto czyni się królem, przeciwstawia się cesarzowi. (Dz 17,7) 13 Gdy więc Piłat usłyszał te słowa, wyprowadził Jezusa i zasiadł na krześle sędziowskim, w miejscu zwanym Litostratos,^[1] a po hebrajsku Gabbata.^[2] 14 A był to Dzień Przygotowania Paschy, około szóstej godziny.^[3] I powiedział do Żydów: Oto wasz król! 15 A oni zawołali: Precz! Precz! Ukrzyżuj Go! Piłat zapytał ich: Czy mam ukrzyżować waszego króla? Arcykapłani odpowiedzieli: Nie mamy króla oprócz cesarza!

Ukrzyżowanie Jezusa

16 Wtedy więc wydał Go im, aby został ukrzyżowany. Wzięli zatem Jezusa, (Mt 27,26; Mk 15,15; Łk 23,24) 17 a [On], dźwigając własny krzyż, wyszedł na [miejsce] zwane Miejscem Czaszki, które po hebrajsku nazywane jest Golgotą. 18 Tam Go ukrzyżowali; a wraz z Nim dwóch innych, po jednej i po drugiej stronie, Jezusa zaś pośrodku. 19 Piłat sporządził też napis i umieścił go nad krzyżem – było napisane: Jezus z Nazaretu, Król Żydów. (Mt 2,2; Mt 2,23; Mk 1,24) 20 Napis ten przeczytało wielu Żydów, gdyż miejsce, w którym Jezus został ukrzyżowany, znajdowało się blisko miasta, a był napisany po hebrajsku, po łacinie i po grecku. (Hbr 13,12) 21 Arcykapłani żydowscy mówili w związku z tym Piłatowi: Nie pisz: Król Żydów, ale że On powiedział: Jestem Królem Żydów. 22 Piłat odpowiedział: Co napisałem – napisałem. 23 Żołnierze zatem, gdy ukrzyżowali Jezusa, wzięli Jego szaty i podzielili [je] na cztery części – każdemu żołnierzowi część – oraz tunikę. Tunika jednak była bez szwu, cała od góry tkana. 24 Rozstrzygnęli zatem między sobą: Nie rozcinajmy jej, ale losujmy o nią, czyja będzie – aby się wypełniło Pismo, które mówi: Rozdzielili między siebie moje szaty, a o moją tunikę rzucali losy. To właśnie uczynili żołnierze. 25 Stały zaś przy krzyżu Jezusa Jego matka i siostra Jego matki, Maria, [żona] Klopasa, i Maria Magdalena. (Mt 27,55; Mt 27,61; Mk 15,40; Łk 8,2; Łk 23,49)

Mt 27,55Mt 27,61Mk 15,40Łk 8,2Łk 23,49

26 Jezus więc, gdy zobaczył matkę i stojącego przy niej ucznia, którego kochał, zwrócił się do matki: Kobieto, oto twój syn! (Mt 12,46) 27 Następnie powiedział do ucznia: Oto twoja matka! I od tej godziny uczeń wziął ją do siebie.^[4]

Wykonało się!

28 Następnie Jezus, świadom, że już wszystko się wykonało, powiedział, dla wypełnienia Pisma: Chcę pić. (Mt 27,45; Mk 15,33; Łk 23,44) 29 Stało tam zaś naczynie pełne winnego octu;^[5] owinęli zatem hizop gąbką nasączoną winnym octem i podali Mu do ust. 30 Gdy więc Jezus przyjął winny ocet, powiedział: Wykonało się! Po czym skłonił głowę i oddał ducha. (Łk 12,50)

Okoliczności śmierci Jezusa

31 W związku z tym, że był to Dzień Przygotowania [i chodziło o to], aby ciała nie pozostały przez szabat na krzyżu – dzień tego szabatu był bowiem wielki – Żydzi prosili Piłata, aby im połamano golenie^[6] i usunięto. 32 Przyszli więc żołnierze i połamali golenie pierwszemu i drugiemu ukrzyżowanemu wraz z Nim; 33 gdy jednak podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie połamali Mu goleni, 34 za to jeden z żołnierzy przebił włócznią Jego bok i zaraz wypłynęła krew i woda. (Dz 20,28; Rz 3,25; 1 Kor 10,4; 1 P 1,18; 1 J 1,7; 1 J 5,6; Ap 1,5; Ap 1,7; Ap 12,11; Ap 21,6; Ap 22,1)

Dz 20,28Rz 3,251 Kor 10,41 P 1,181 J 1,71 J 5,6Ap 1,5Ap 1,7Ap 12,11Ap 21,6Ap 22,1

35 Ten zaś, który to widział, poświadczył, a jego świadectwo jest prawdziwe; on też wie, że mówi prawdę, abyście i wy uwierzyli.^[7] (Łk 24,48) 36 To bowiem stało się, aby wypełniło się Pismo: Kość jego nie będzie złamana. 37 I znów w innym [miejscu] Pismo mówi: Będą patrzeć na [tego], którego przebili. (Ap 1,7)

Pogrzeb Jezusa

38 Potem zaś Józef z Arymatei, który – z obawy przed Żydami – potajemnie był uczniem Jezusa, poprosił Piłata, aby mógł zabrać ciało Jezusa. I Piłat pozwolił. Poszedł więc i zabrał Jego ciało. (Mt 27,57; Mk 15,42; Łk 23,50) 39 Przyszedł też Nikodem, który poprzednio przybył do [Jezusa] nocą, i przyniósł około stu litr^[8] mieszaniny mirry i aloesu. (Mt 2,11) 40 Wzięli więc ciało Jezusa i owinęli je w płótna, wraz z wonnościami, zgodnie z żydowskim zwyczajem grzebalnym. (Mt 26,12; Łk 24,12) 41 W miejscu zaś, gdzie został ukrzyżowany, był ogród, a w ogrodzie nowy grobowiec, w którym nikt jeszcze nie był złożony. 42 Tam zatem, ze względu na żydowski Dzień Przygotowania^[9] – gdyż blisko był grobowiec – położyli Jezusa.

Słowo Życia

od Biblica

Jezus skazany na ukrzyżowanie

1 Piłat kazał więc wyprowadzić Jezusa i ubiczować. 2 Żołnierze włożyli na Jego głowę koronę uplecioną z długich, ostrych cierni i ubrali Go w purpurowy płaszcz. 3 Podchodzili do Niego, bili po twarzy i wykrzykiwali: —Niech żyje Król Żydów! 4 Potem Piłat raz jeszcze wyszedł do tłumu mówiąc: —Wyprowadzam go tu, żebyście zobaczyli, że nie znajduję w nim żadnej winy. 5 Wtedy Jezus wyszedł na zewnątrz—w purpurowym płaszczu i koronie cierniowej na głowie. —Oto człowiek!—rzekł Piłat. 6 —Ukrzyżuj! Ukrzyżuj go!—zaczęli krzyczeć kapłani i ich strażnicy na widok Jezusa. —Sami go ukrzyżujcie! Ja nie znajduję w nim żadnej winy!—odpowiedział Piłat. 7 —My też mamy Prawo. I według naszego Prawa powinien zginąć, bo nazywał siebie Synem Bożym!—wołali. 8 Te słowa jeszcze bardziej przestraszyły Piłata. 9 Ponownie wszedł do rezydencji i zapytał Jezusa: —Skąd pochodzisz? Ale Jezus nic mu nie odpowiedział. 10 —Nie chcesz ze mną rozmawiać?—dziwił się. —Czy nie wiesz, że mam prawo cię uwolnić albo ukrzyżować? 11 —Nie miałbyś nade Mną władzy, gdyby nie dano ci jej z góry—odrzekł Jezus. —Dlatego większy grzech popełnił ten, który oddał Mnie w twoje ręce. 12 Od tego momentu Piłat starał się uwolnić Jezusa, ale żydowscy przywódcy ostro się temu sprzeciwiali: —Jeśli go uwolnisz, nie będziesz przyjacielem cezara. Kto obwołuje się królem, występuje przecież przeciwko cezarowi. 13 Usłyszawszy to, Piłat znowu wyprowadził Jezusa na zewnątrz, sam zaś usiadł na fotelu sędziowskim, w miejscu zwanym Kamienny Bruk (po hebrajsku: „Gabbata”). 14 Było około południa, następnego dnia rozpoczynała się Pascha. Wtedy rzekł do zebranych: —Oto wasz król! 15 —Precz z nim! Przecz! Ukrzyżuj go!—krzyczeli. —Mam ukrzyżować waszego króla?!—pytał Piłat. —Nie mamy żadnego króla oprócz cezara!—zawołali najwyżsi kapłani. 16 Wówczas Piłat wydał im Jezusa, aby Go ukrzyżowali. I zabrali Go.

Ukrzyżowanie

17 Jezus niósł swój krzyż na miejsce zwane Czaszką (po hebrajsku: „Golgota”). 18 Gdy dotarł na miejsce, ukrzyżowano Go razem z dwoma innymi skazańcami: Jezusa w środku, a tych dwóch po Jego prawej i lewej stronie. 19 Piłat zaś przygotował i kazał umieścić na krzyżu tabliczkę z napisem: „Jezus z Nazaretu, Król Żydów”. 20 Wielu Żydów mogło więc przeczytać ten opis Jego winy (sporządzony po hebrajsku, łacinie i grecku), bowiem miejsce, gdzie ukrzyżowano Jezusa, znajdowało się w pobliżu miasta. 21 Kapłani jednak domagali się od Piłata: —Nie pisz: „Król Żydów”, ale: „Twierdził, że jest Królem Żydów”. 22 —Napisałem i koniec!—odrzekł Piłat. 23 Po ukrzyżowaniu Jezusa, żołnierze zabrali Jego ubrania i podzielili je na cztery części—dla każdego po jednej. Wzięli też tunikę, która była utkana w całości—bez szwów. 24 —Nie rozdzierajmy jej—mówili między sobą—ale rzućmy o nią losy. Zobaczymy, kto ją wygra. W ten sposób spełniło się proroctwo: „Rozdzielają między siebie moje ubrania i rzucają losy o moją tunikę”. Tak właśnie uczynili żołnierze. 25 A obok krzyża Jezusa stały: Jego matka, Jego ciotka—Maria (żona Kleofasa) i Maria z Magdali. 26 Gdy Jezus zobaczył matkę stojącą obok ucznia, który był Jego najbliższym przyjacielem, rzekł do niej: —To jest twój syn! 27 A do ucznia: —To jest twoja matka! I od tego momentu uczeń wziął ją do swojego domu.

Śmierć Jezusa

28 Wiedząc, że Jego dzieło dobiegło już końca, Jezus—wypełniając zapowiedź Pisma—rzekł: —Jestem spragniony. 29 A stał tam dzban z kwaśnym winem. Nasączono nim więc gąbkę i na kiju podano Mu do ust. 30 Gdy Jezus skosztował, rzekł: —Wykonało się. Po tych słowach opuścił głowę i skonał. 31 Ponieważ był to dzień poprzedzający szabat i wielkie święto, żydowscy przywódcy nie chcieli zostawić martwych ciał na krzyżach do następnego dnia. Poprosili więc Piłata, aby połamano skazańcom nogi, przyspieszając ich śmierć, i usunięto ciała. 32 Przyszli więc żołnierze i połamali nogi—najpierw jednemu skazańcowi ukrzyżowanemu z Jezusem, potem drugiemu. 33 Gdy podeszli do Jezusa, zobaczyli, że już umarł. Nie łamali Mu więc nóg. 34 Jeden z żołnierzy przebił jednak włócznią Jego bok, z którego wypłynęła krew i woda. 35 Wiemy, że tak było, ponieważ potwierdził to naoczny świadek, a jego opis jest zgodny z prawdą. On wie, że przekazuje prawdę, abyście i wy uwierzyli. 36 Stało się tak, aby spełniły się słowa Pisma: „Kości Jego nie zostaną połamane”. 37 A także: „Będą patrzeć na Tego, którego przebili”.

Pogrzeb Jezusa

38 Po tym wszystkim niejaki Józef z Arymatei poprosił Piłata o zgodę na zabranie ciała Jezusa. Józef był Jego uczniem, jednak ukrywał się przed przywódcami, ponieważ się ich bał. 39 Przybył tam również Nikodem—ten, który kiedyś odwiedził Jezusa nocą i przyniósł z sobą około trzydziestu kilogramów mieszaniny mirry i aloesu. 40 Zabrali więc ciało Jezusa i—zgodnie z żydowskim zwyczajem pogrzebowym—obwiązali je lnianymi płótnami oraz obsypali balsamem. 41 Niedaleko miejsca ukrzyżowania, w ogrodzie, znajdował się nowy, nieużywany dotąd grobowiec. 42 Złożyli w nim więc ciało Jezusa, bo spieszyli się, aby zdążyć przed nastaniem szabatu.