Dzieje Apostolskie 3 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Uzdrowienie niepełnosprawnego

1 Piotr zaś i Jan^[1] wstępowali do świątyni^[2] na godzinę modlitwy, o dziewiątej.^[3] (Mk 9,2; Mk 13,3; Mk 14,33; Łk 18,10; Łk 22,8; Dz 2,46; Dz 4,3; Dz 8,14; Dz 10,3; Dz 10,9; Dz 10,30; Dz 15,1; Ga 2,9)

Mk 9,2Mk 13,3Mk 14,33Łk 18,10Łk 22,8Dz 2,46Dz 4,3Dz 8,14Dz 10,3Dz 10,9Dz 10,30Dz 15,1Ga 2,9

2 A wnoszony był jakiś mężczyzna, chromy od łona swej matki, który był codziennie sadzany przy bramie świątyni zwanej Piękną,^[4] aby prosił wchodzących do świątyni o jałmużnę;^[5] (Łk 7,22; Łk 11,41; Łk 12,33; Dz 9,36; Dz 10,2; Dz 10,4; Dz 10,31; Dz 14,8; Dz 24,17)

Łk 7,22Łk 11,41Łk 12,33Dz 9,36Dz 10,2Dz 10,4Dz 10,31Dz 14,8Dz 24,17

3 ten zobaczył Piotra i Jana, gdy mieli wejść do świątyni, i zaczął prosić, aby otrzymać jałmużnę. 4 Piotr zaś wpatrzył się w niego wraz z Janem i powiedział: Spójrz na nas. (Dz 13,9; Dz 14,9) 5 A on przyjrzał się im, oczekując, że coś od nich otrzyma. 6 Piotr natomiast powiedział: Srebra i złota nie posiadam, lecz co mam, to ci daję: W imieniu Jezusa Chrystusa z Nazaretu, wstań^[6] i chodź! (Mk 16,17; Dz 2,22; Dz 3,16; Dz 4,7; Dz 4,10; Dz 16,18; 2 Kor 6,10)

Mk 16,17Dz 2,22Dz 3,16Dz 4,7Dz 4,10Dz 16,182 Kor 6,10

7 Następnie uchwycił go za prawą rękę i podniósł go; wtedy natychmiast wzmocniły się jego stopy i kostki, 8 podskoczył, stanął i zaczął chodzić, i wszedł z nimi do świątyni, chodząc, skacząc i wielbiąc Boga. (Dz 2,47; Dz 14,10) 9 I cały lud zobaczył go, jak chodzi i wielbi Boga; (Dz 4,16; Dz 4,21; Dz 5,13)

Dz 4,16Dz 4,21Dz 5,13

10 rozpoznali go przy tym, że to on był tym, który dla jałmużny siadywał przy Bramie Pięknej świątyni; i ogarnęło ich zdumienie oraz zachwyt^[7] z powodu tego, co mu się przydarzyło. (Mk 5,42; Dz 10,10) 11 A gdy on trzymał się Piotra i Jana, zbiegł się do nich cały zdumiony lud, do portyku zwanego Salomonowym.^[8] (Dz 5,12)

Kazanie Piotra w Portyku Salomona

12 Gdy Piotr to zobaczył, odezwał się do ludu:^[9] Mężowie Izraelici, dlaczego dziwicie się temu i dlaczego nam się tak przypatrujecie, jakbyśmy własną mocą lub pobożnością sprawili, że on chodzi?^[10] (Dz 3,16; 2 Kor 3,5; Hbr 12,12)

Dz 3,162 Kor 3,5Hbr 12,12

13 Bóg Abrahama i Bóg Izaaka, i Bóg Jakuba – Bóg naszych ojców, obdarzył chwałą Sługę swego, Jezusa,^[11] którego wy wydaliście i zaparliście się przed Piłatem, który uznał, że należało Go uwolnić; (Mt 12,18; Mt 22,32; Mk 8,31; Mk 12,26; Łk 23,14; Dz 2,23; Dz 7,32; Dz 27,30)

Mt 12,18Mt 22,32Mk 8,31Mk 12,26Łk 23,14Dz 2,23Dz 7,32Dz 27,30

14 wy jednak zaparliście się Świętego i Sprawiedliwego i wyprosiliście sobie, aby wam ułaskawiono mordercę;^[12] (Mt 27,20; Mk 15,7; Mk 15,11; Mk 15,15; Łk 23,18; Łk 23,25; Dz 2,27; Dz 7,52; Dz 22,14; 1 J 2,1)

Mt 27,20Mk 15,7Mk 15,11Mk 15,15Łk 23,18Łk 23,25Dz 2,27Dz 7,52Dz 22,141 J 2,1

15 zabiliście natomiast Sprawcę życia, którego Bóg wzbudził z martwych – czego my jesteśmy świadkami.^[13] (Łk 24,48; Dz 1,8; Dz 2,23; Dz 2,24; Dz 2,32; Dz 4,10; Dz 5,30; Dz 5,32; Dz 10,39; Dz 13,28; 1 Kor 15,1; 1 J 5,12)

Łk 24,48Dz 1,8Dz 2,23Dz 2,24Dz 2,32Dz 4,10Dz 5,30Dz 5,32Dz 10,39Dz 13,281 Kor 15,11 J 5,12

16 Dzięki wierze w Jego imię wzmocniło Jego imię tego, którego widzicie i znacie, a wiara przez Niego [wzbudzona] dała mu to pełne zdrowie^[14] wobec was wszystkich. 17 A teraz, bracia, wiem, że w nieświadomości to zrobiliście, podobnie jak wasi przełożeni; (Łk 23,34; Dz 13,27; Dz 22,5; 1 Kor 2,8; 1 Tm 1,13)

Łk 23,34Dz 13,27Dz 22,51 Kor 2,81 Tm 1,13

18 Bóg zaś wypełnił w ten sposób to, co [dokładnie] przepowiedział przez usta wszystkich proroków, że Jego Chrystus będzie cierpiał.^[15] (Mt 27,46; Łk 24,27; Łk 24,44; Łk 24,46; Dz 4,25; Dz 8,32; Dz 17,3; 1 P 1,11)

Mt 27,46Łk 24,27Łk 24,44Łk 24,46Dz 4,25Dz 8,32Dz 17,31 P 1,11

19 Dlatego opamiętajcie się i nawróćcie,^[16] aby były zmazane wasze grzechy, (Dz 2,38; Dz 9,35; Dz 11,21; Dz 14,15; Dz 15,19; Dz 26,18; Dz 26,20; Dz 28,27)

Dz 2,38Dz 9,35Dz 11,21Dz 14,15Dz 15,19Dz 26,18Dz 26,20Dz 28,27

20 aby przyszły sprzed oblicza Pana czasy wytchnienia^[17] i aby wam posłał wybranego już wcześniej Chrystusa Jezusa, (1 P 1,20) 21 którego niebo musi przyjąć aż do czasów odnowy wszystkiego,^[18] o czym Bóg mówił od wieku przez usta swoich świętych proroków. (Mt 17,11; Mt 19,28; Mk 9,12; Łk 1,70; Dz 1,6; Rz 8,20; Ap 21,1)

Mt 17,11Mt 19,28Mk 9,12Łk 1,70Dz 1,6Rz 8,20Ap 21,1

22 Mojżesz powiedział przecież: Proroka jak ja wzbudzi wam Pan, wasz Bóg, spośród waszych braci; Jego będziecie słuchać^[19] we wszystkim, co do was powie.^[20] (Mt 17,5; Mk 9,7; Dz 3,26; Dz 7,37)

Mt 17,5Mk 9,7Dz 3,26Dz 7,37

23 I stanie się, że każda dusza, która by nie posłuchała tego proroka, zostanie usunięta^[21] z ludu. 24 I wszyscy prorocy, którzy przemawiali kolejno począwszy od Samuela,^[22] zapowiadali te dni.^[23] (Dz 13,20; Dz 13,22; Dz 13,34; Hbr 1,5)

Dz 13,20Dz 13,22Dz 13,34Hbr 1,5

25 Wy jesteście synami proroków i przymierza, które ustanowił Bóg względem waszych ojców, mówiąc do Abrahama: I w nasieniu^[24] twoim będą błogosławione wszystkie rody^[25] ziemi. (Rz 9,4; Ga 3,8; Ga 3,16) 26 Wam najpierw wzbudził Bóg swojego Sługę i posłał Go, aby wam błogosławił przez odwrócenie każdego z was od waszych niegodziwości.^[26] (Mt 13,15; Mk 7,27; Dz 3,13; Dz 3,22; Dz 5,31; Dz 13,46; Dz 17,30; Dz 28,27; Rz 1,16; 1 Tm 2,4; 2 P 3,9)

Mt 13,15Mk 7,27Dz 3,13Dz 3,22Dz 5,31Dz 13,46Dz 17,30Dz 28,27Rz 1,161 Tm 2,42 P 3,9

Słowo Życia

od Biblica

Piotr uzdrawia kalekiego żebraka

1 Pewnego dnia Piotr i Jan szli do świątyni na popołudniową modlitwę o godzinie trzeciej. 2 Właśnie wtedy niesiono pewnego człowieka, który od urodzenia nie mógł chodzić. Codziennie kładziono go pod bramą świątyni, zwaną Piękną, aby mógł prosić wchodzących o wsparcie. 3 Widząc, że Piotr i Jan mają zamiar wejść, poprosił ich o datek. 4 Wtedy uważnie spojrzeli na niego, a Piotr rzekł: —Popatrz na nas. 5 Kaleka spojrzał na nich z nadzieją, że zaraz coś od nich dostanie. 6 Ale Piotr powiedział: —Nie mam złota ani srebra. Ale dam ci to, co mam. W imieniu Jezusa Chrystusa z Nazaretu mówię ci: Wstań i chodź! 7 Następnie podał mu prawą rękę i pomógł mu wstać. Chory natychmiast odzyskał władzę w stopach i kostkach. 8 Z radości podskoczył i zaczął chodzić! Następnie wszedł razem z nimi do świątyni, podskakując i wielbiąc Boga. 9 Wszyscy obecni zobaczyli, że chodzi i chwali Boga. 10 I rozpoznali w nim tego, który siedział przy Pięknej Bramie i żebrał. Wtedy ogarnęło ich zdumienie z powodu tego, co zobaczyli.

Piotr ponownie przemawia

11 Ponieważ uzdrowiony trzymał się blisko Piotra i Jana, wszyscy ruszyli za nimi do krużganka Salomona. 12 Widząc to, Piotr zwrócił się do tłumu: —Izraelici! Dlaczego tak się dziwicie? I dlaczego wpatrujecie się w nas tak, jakbyśmy własną mocą lub pobożnością sprawili, że ten człowiek chodzi? 13 Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba—Bóg naszych przodków—otoczył chwałą swojego sługę, Jezusa. Wy Go wydaliście Piłatowi i odrzuciliście, chociaż on chciał Go uwolnić. 14 Wzgardziliście Świętym i Prawym, a zażądaliście uwolnienia mordercy. 15 Zabiliście Dawcę życia! Bóg jednak wzbudził Go z martwych, czego my jesteśmy naocznymi świadkami! 16 Właśnie przez wiarę w tego Jezusa człowiek, którego tu widzicie i którego dobrze znacie, został uzdrowiony. Dzięki Jezusowi, na oczach was wszystkich, odzyskał pełną władzę w nogach! 17 Przyjaciele! Teraz jednak wiem, że działaliście w nieświadomości, tak jak i wasi przywódcy. 18 Bóg jednak wypełnił to, co wszyscy prorocy kiedyś zapowiedzieli o cierpieniu Mesjasza. 19 Opamiętajcie się więc i zwróćcie się do Boga, aby oczyścił was z grzechów. 20 Może pocieszy was wtedy i pośle do was Jezusa, Mesjasza. 21 Teraz jednak musi On pozostać w niebie aż do czasu ostatecznego odnowienia wszystkich rzeczy. Bóg dawno temu zapowiedział to poprzez swoich świętych proroków. 22 Już Mojżesz powiedział bowiem: „Bóg, wasz Pan, powoła spośród was proroka podobnego do mnie. Słuchajcie uważnie wszystkiego, co wam powie. 23 Każdy bowiem, kto nie będzie Mu posłuszny, zostanie wyłączony z ludu i ulegnie zagładzie”. 24 Począwszy od Samuela, wszyscy kolejni prorocy zapowiadali wydarzenia minionych dni—kontynuował Piotr. 25 —Wy zaś jesteście potomkami tych proroków i uczestnikami przymierza, które Bóg zawarł z waszymi przodkami. On powiedział Abrahamowi: „Przez twojego potomka będą błogosławieni wszyscy ludzie na ziemi”. 26 To dla was, jako pierwszych—wyjaśniał Piotr—Bóg wskrzesił swojego Sługę, Jezusa, i posłał Go, aby każdemu z was błogosławił, pomagając zerwać z grzesznym życiem.