Zapisz się darmowo

Dzieje Apostolskie 14

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 W Ikonium zaś stało się tak samo. Weszli do synagogi Żydów i przemówili w taki sposób, że uwierzył liczny tłum zarówno Żydów, jak i Greków. (Dz 13,5; Dz 14,21; Dz 16,2) 2 Jednak nieposłuszni[1] Żydzi podburzyli i wrogo nastawili[2] dusze pogan przeciw braciom. (Dz 12,17; Dz 13,45; Dz 13,50; Dz 17,5; Dz 17,13; Dz 21,27) 3 Spędzili tam więc dłuższy czas,[3] z ufną odwagą głosząc o Panu, który poświadczał Słowo swojej łaski i sprawiał, że przez ich ręce działy się znaki i cuda. (Mk 16,17; Mk 16,20; Dz 2,43; Dz 4,13; Dz 4,29; Dz 4,33; Dz 5,12; Dz 14,26; Dz 15,11; Dz 19,11; Rz 15,18; Hbr 2,4) 4 Ludność miasta zaś była podzielona, jedni byli za Żydami, drudzy zaś za apostołami.[4] (Dz 17,4; Dz 23,7; Dz 28,24) 5 Gdy jednak doszło ze strony pogan i Żydów wraz z ich przełożonymi do próby znieważenia ich i ukamienowania, (Dz 7,58; Dz 14,19; 2 Kor 11,25; 2 Kor 12,10) 6 uświadomiwszy to sobie, uszli do miast likaońskich, Listry,[5] Derbe[6] oraz okolicy (Mt 10,23; Dz 14,20; Dz 16,1; 2 Tm 3,11) 7 i tam głosili ewangelię.[7] (Dz 11,19; Dz 13,32; Dz 14,15; Dz 14,21) 8 A mieszkał w Listrze pewien człowiek o bezwładnych stopach, chromy od łona swojej matki,[8] który nigdy nie chodził. (Dz 3,2) 9 Ten usłyszał przemawiającego Pawła, który gdy mu się przypatrzył i dostrzegł, że ma wiarę, by być zbawiony,[9] (Mt 9,2; Mt 9,22; Mt 9,28; Mt 19,25; Mk 10,26; Łk 18,23; Dz 4,12; Dz 15,1; Dz 15,11; Dz 27,31; 2 Tes 2,10; 1 Tm 2,4) 10 powiedział donośnym głosem: Stań prosto na swe nogi! Wówczas zerwał się – i zaczął chodzić. (Dz 3,8) 11 A kiedy tłumy zobaczyły, czego dokonał Paweł, podniosły swój głos i zaczęły mówić po likaońsku: Bogowie podobni ludziom zstąpili do nas. (Dz 8,10; Dz 28,6) 12 I zaczęto nazywać Barnabę Zeusem, a Pawła Hermesem, ponieważ był on głównym dzielącym się Słowem.[10] 13 A kapłan Zeusa będącego przed miastem, przyprowadził do bram woły z wieńcami i, wraz z tłumami, chciał je złożyć w ofierze. 14 Gdy to usłyszeli apostołowie Barnaba i Paweł, rozdarli swoje szaty i przyskoczyli do tłumu, krzycząc: (Mt 26,65) 15 Ludzie, dlaczego to robicie? I my jesteśmy ludźmi podobnymi do was, a głosimy wam ewangelię, abyście odwrócili się od tych marności do Boga żywego, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i wszystko, co w nich jest, (Łk 1,16; Dz 10,26; Dz 14,7; Dz 15,19; Dz 26,18; Dz 26,20; 1 Tes 1,9; Hbr 3,12; Jk 5,17; Ap 14,7) 16 który w minionych pokoleniach pozwalał[11] wszystkim narodom chodzić własnymi drogami, (Dz 17,30; 1 P 4,3) 17 chociaż nie pozostawał bez świadectwa o sobie, wyświadczając dobro, dając wam z nieba deszcz i czasy urodzajne, napełniając pokarmem i radością wasze serca. (Mt 5,45; Dz 17,27; Rz 1,19) 18 To mówiąc, ledwie powstrzymali tłumy od złożenia im ofiary. 19 Tymczasem z Antiochii[12] i z Ikonium przybyli Żydzi, przekonali tłumy, ukamienowali Pawła i wywlekli go na zewnątrz miasta, sądząc, że umarł. (Dz 13,45; Dz 13,50; Dz 14,2; Dz 14,5; Dz 17,13; 2 Kor 11,25; 2 Tm 3,11) 20 Kiedy go jednak obstąpili uczniowie, wstał i wszedł do miasta. A nazajutrz odszedł z Barnabą do Derbe.[13] (Dz 14,6) 21 Po ogłoszeniu dobrej nowiny także temu miastu i pozyskaniu znacznej liczby uczniów, wrócili do Listry, Ikonium i Antiochii; (Mt 28,19; Dz 13,14; Dz 13,51; Dz 14,1; Dz 14,6; Dz 14,7) 22 tam utwierdzali dusze uczniów, zachęcali, aby trwali w wierze i mówili, że przez wiele ucisków trzeba nam wejść do Królestwa Bożego. (Łk 21,16; Dz 1,3; Dz 11,23; Dz 13,43; Dz 15,32; Dz 15,41; Dz 16,5; Dz 18,23; Dz 19,8; Rz 5,3; 2 Kor 6,4; Kol 1,23; 1 Tes 3,3; 2 Tes 1,5; 2 Tm 3,12) 23 A gdy z ich udziałem wybrali[14] im po zgromadzeniach prezbiterów, pomodliwszy się z postami, przedstawili ich Panu, któremu zaufali. (Dz 6,6; Dz 10,41; Dz 11,26; Dz 11,30; Dz 13,3; Dz 20,17; Dz 20,28; Dz 20,32; Dz 21,18; 2 Kor 8,19; Flp 1,1; 1 Tm 3,1; Tt 1,5) 24 Potem przeszli przez Pizydię i doszli do Pamfilii. 25 A gdy opowiedzieli Słowo w Perge, zeszli do Atalii, 26 stamtąd zaś odpłynęli do Antiochii,[15] gdzie zostali powierzeni łasce Boga do tego dzieła, które wykonali. (Dz 13,1) 27 Po przybyciu zaś i zebraniu zgromadzenia opowiedzieli, jak wiele Bóg przez nich dokonał i że otworzył poganom drzwi wiary. (Dz 11,18; Dz 13,46; Dz 15,4; Dz 15,12; Dz 21,19; 1 Kor 16,9; 2 Kor 2,12; Kol 4,3; Ap 3,8) 28 I pozostali z uczniami czas niemały. 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny ©
2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Dzieje Apostolskie 14

Słowo Życia

od Biblica
1 W Ikonium apostołowie również udali się do synagogi. Dzięki ich nauczaniu mnóstwo Żydów i pogan uwierzyło Jezusowi. 2 Ale niektórzy Żydzi odrzucili dobrą nowinę i zbuntowali przeciwko nim także pogan. 3 Mimo to Paweł i Barnaba zostali tam na dłużej i odważnie mówili o Panu. On zaś dokonywał przez nich wielu cudów, potwierdzając, że to, co mówią o Jego łasce, jest prawdą. 4 Z tego powodu miasto podzieliło się: jedni byli po stronie żydowskich przywódców, drudzy—po stronie apostołów. 5 Gdy jednak Paweł i Barnaba dowiedzieli się, że niektórzy poganie oraz Żydzi, wraz z miejscowymi przywódcami, chcą ich znieważyć a potem—obrzucając kamieniami—zabić, 6 szybko uciekli do miast Likaonii: do Listry i Derbe, 7 gdzie dalej głosili dobrą nowinę. 8 W Listrze mieszkał pewien człowiek, który od urodzenia miał sparaliżowane nogi i nie mógł chodzić. 9 Bardzo dokładnie słuchał słów Pawła. Ten zaś zauważył go i dostrzegł w nim wiarę potrzebną do uzdrowienia. 10 Zawołał więc do niego: —Wstań na nogi! Chory zaś dosłownie podskoczył i natychmiast zaczął chodzić. 11 Wtedy zgromadzone tłumy, na widok czynu Pawła, zaczęły krzyczeć po likaońsku: —Pod postacią tych ludzi nawiedzili nas bogowie! 12 Barnabę uznali za Zeusa, a Pawła za Hermesa, bo to on głównie przemawiał. 13 Wtedy miejscowy kapłan świątyni Zeusa, położonej na peryferiach Listry, przyprowadził do bram miasta woły ustrojone girlandami kwiatów, aby razem z ludem złożyć je im w ofierze. 14 Gdy Barnaba i Paweł spostrzegli, co się dzieje, na znak oburzenia rozdarli ubrania i wbiegli w tłum, krzycząc: 15 —Ludzie! Co robicie?! Tak samo jak wy, jesteśmy tylko ludźmi! Przynieśliśmy wam dobrą nowinę, abyście odwrócili się od tych martwych bożków i zwrócili się ku żywemu Bogu, który stworzył niebo, ziemię, morze oraz wszystko, co w nich jest. 16 W przeszłości przyzwalał On wszystkim narodom chodzić własnymi drogami, 17 ale nigdy nie przestał dawać o sobie znać. Zawsze robił coś dobrego: zsyłał deszcze i dobre plony, dawał wam żywność i napełniał serca radością. 18 Z trudem udało im się powstrzymać lud od złożenia im ofiary. 19 Wkrótce jednak przybyli z Antiochii i Ikonium żydowscy przywódcy, którzy podburzyli tłumy. Wtedy obrzucono Pawła kamieniami i wywleczono go za miasto, sądząc, że nie żyje. 20 Lecz gdy otoczyli go wierzący, podniósł się i powrócił do miasta. A następnego dnia udał się wraz z Barnabą do Derbe. 21 Tam głosili dobrą nowinę i pozyskali wielu uczniów, po czym wrócili do Listry, Ikonium i Antiochii, 22 gdzie umacniali uczniów w wierze i zachęcali ich do ufania Jezusowi. Przypominali im też, że droga do królestwa Bożego prowadzi przez wiele cierpień. 23 Wyznaczyli tam również starszych, którzy mieli być przywódcami poszczególnych kościołów, a powstrzymując się od posiłków i modląc się, powierzyli ich opiece Pana, któremu uwierzyli. 24 Potem przez Pizydię przybyli z powrotem do Pamfilii. 25 Dzielili się słowem Bożym w Perge, po czym udali się do Attalii. 26 Stamtąd zaś popłynęli do Antiochii, w której rozpoczęli to dzieło, powierzone im dzięki łasce Boga. 27 Gdy się tam znaleźli, zebrali wszystkich wierzących i opowiedzieli im o tym, co Bóg uczynił przez nich i jak otworzył poganom drzwi do wiary. 28 I pozostali z tamtejszymi wierzącymi przez dłuższy czas. 

Polish Living New Testament TM
(Słowo Życia TM)
Copyright © 1991, 2005, 2016 by Biblica, Inc.
Used with permission. All rights reserved worldwide.

“Biblica”, “International Bible Society” and the Biblica Logo are trademarks registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.