1 Koryntian 10 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Przykłady z dziejów Izraela

1 Nie chcę bowiem, abyście byli nieświadomi, bracia, że nasi ojcowie wszyscy byli pod obłokiem i wszyscy przeszli przez morze. 2 Wszyscy też w Mojżesza byli ochrzczeni w obłoku i w morzu, (Rz 6,3; Ga 3,27) 3 wszyscy ten sam pokarm duchowy jedli 4 i wszyscy ten sam napój duchowy pili; pili bowiem z towarzyszącej im duchowej skały, a tą skałą był Chrystus. 5 Ale większość z nich nie spodobała się Bogu, ciała ich bowiem zostały rozrzucone po pustkowiu. (Hbr 3,17; Hbr 11,6; Jud 1,5) 6 Rzeczy te stały się dla nas wzorcami,^[1] abyśmy my nie byli pożądającymi złych rzeczy, jak tamci pożądali. (1 Kor 10,11) 7 Nie stawajcie się też bałwochwalcami, jak niektórzy z nich; jak napisano: Usiadł lud, aby jeść i pić, i powstali, aby się bawić. (1 Kor 5,11; 1 Kor 10,14) 8 Ani nie oddawajmy się nierządowi, jak niektórzy z nich się oddawali i jednego dnia padło dwadzieścia trzy tysiące. (1 Kor 5,1; Ap 2,14) 9 Nie wystawiajmy też na próbę Chrystusa, jak niektórzy z nich wystawiali i poginęli od wężów, (Mt 4,7) 10 ani nie szemrajcie, tak jak niektórzy z nich szemrali i zostali pobici przez niszczyciela. (Flp 2,14) 11 Rzeczy te spadły na tamtych wzorcowo i zostały spisane, by być przestrogą dla nas, których dosięgnął koniec wieków. (Rz 4,23; Rz 4,24; 1 Kor 10,6; 1 P 4,7)

Rz 4,23Rz 4,241 Kor 10,61 P 4,7

12 Dlatego kto myśli, że już stanął, niech uważa, by nie upadł. (Rz 5,2; Rz 11,20; 1 Kor 3,18; 2 Kor 1,24)

Rz 5,2Rz 11,201 Kor 3,182 Kor 1,24

13 Próba was nie dopadła, za wyjątkiem ludzkiej;^[2] Bóg jednak jest wierny; On nie dopuści, aby was próbowano ponad to, na co was stać, ale wraz z próbą da wyjście, abyście mogli przetrwać. (Mt 6,13; 1 Kor 1,9; 1 Tes 5,24; Jk 1,13; 2 P 2,9)

Mt 6,131 Kor 1,91 Tes 5,24Jk 1,132 P 2,9

14 Dlatego, ukochani moi, uciekajcie od bałwochwalstwa. (1 Kor 10,7; 1 J 5,21) 15 Przemawiam jak do rozsądnych; sami rozsądźcie, co mówię. (1 Kor 11,13) 16 Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czy nie jest wspólnotą krwi Chrystusa? Chleb, który łamiemy, czy nie jest wspólnotą^[3] ciała Chrystusa? (Mt 20,22; Mt 26,26; Mt 26,27; Mk 14,22; Mk 14,23; Łk 22,19; Łk 22,20; Dz 2,42; Dz 20,7; 1 Kor 10,21; 1 Kor 11,23; 1 Kor 11,25; Hbr 9,14; Hbr 10,5; Hbr 10,10; 1 P 1,19; 1 P 2,24; Ap 14,10)

Mt 20,22Mt 26,26Mt 26,27Mk 14,22Mk 14,23Łk 22,19Łk 22,20Dz 2,42Dz 20,71 Kor 10,211 Kor 11,231 Kor 11,25Hbr 9,14Hbr 10,5Hbr 10,101 P 1,191 P 2,24Ap 14,10

17 Ponieważ jest jeden chleb, my, liczni, jesteśmy jednym ciałem, wszyscy bowiem bierzemy cząstkę z jednego chleba. (Rz 12,5; 1 Kor 12,12; 1 Kor 12,13; 1 Kor 12,20; 1 Kor 12,27; Ef 2,16; Ef 4,4; Ef 4,16; Kol 3,15)

Rz 12,51 Kor 12,121 Kor 12,131 Kor 12,201 Kor 12,27Ef 2,16Ef 4,4Ef 4,16Kol 3,15

18 Przyjrzyjcie się Izraelowi według ciała; czy ci, którzy spożywają ofiary, nie są uczestnikami ołtarza? 19 Co zatem mówię? Czy to, że ofiara składana bóstwom jest czymś? Albo że bóstwo jest czymś? (1 Kor 8,4) 20 Raczej że to, co ofiarują, ofiarują demonom,^[4] a nie Bogu; nie chcę natomiast, abyście stawali się wspólnikami demonów. (2 Kor 6,15; 1 Tm 4,1; Ap 9,20) 21 Nie możecie pić kielicha Pańskiego i kielicha demonów; nie możecie brać cząstki ze stołu Pańskiego i stołu demonów. (1 Kor 10,16; 2 Kor 6,15) 22 Czy pobudzamy [tu] Pana do zazdrości? Czy jesteśmy mocniejsi niż On? (2 Kor 11,2) 23 Wszystko wolno,^[5] ale nie wszystko niesie korzyść; wszystko wolno, ale nie wszystko buduje. (1 Kor 6,12) 24 Niech nikt nie szuka swego, lecz tego, co bliźniego.^[6] (Rz 15,2; 1 Kor 10,33; 1 Kor 13,5) 25 Wszystko, co jest sprzedawane na targu mięsnym,^[7] jedzcie, o nic z powodu sumienia nie pytając;^[8] (1 Kor 8,4; 1 Kor 10,27; 1 Tm 4,3)

1 Kor 8,41 Kor 10,271 Tm 4,3

26 gdyżPańska jest ziemia oraz [cała] jej pełnia. 27 Jeśli zaprasza was ktoś z niewierzących, a chcecie pójść, jedzcie wszystko, co przed wami postawią, o nic z powodu sumienia nie pytając. (Łk 10,8; 1 Kor 8,7; 1 Kor 10,25)

Łk 10,81 Kor 8,71 Kor 10,25

28 Jeśli jednak ktoś powiedziałby wam: To jest ofiara złożona bóstwom, nie jedzcie ze względu na tego, który to wyjawił, a także na sumienie; (Rz 14,15; Rz 14,21) 29 o sumieniu zaś mówię nie twoim, lecz bliźniego; bo dlaczego moja wolność ma być sądzona przez czyjeś sumienie? (1 Kor 8,7) 30 Jeśli ja uczestniczę z wdzięcznością, dlaczego mam być obrażany za to, za co ja dziękuję? (Dz 27,35; Rz 14,6; 1 Tm 4,3)

Dz 27,35Rz 14,61 Tm 4,3

31 Cokolwiek zatem jecie czy pijecie, cokolwiek czynicie, wszystko czyńcie na chwałę Boga. (Rz 14,17; 1 Kor 6,20; Kol 3,17; 1 P 4,11)

Rz 14,171 Kor 6,20Kol 3,171 P 4,11

32 Bądźcie ludźmi, którzy nie dają powodu do potknięć ani Żydom, ani Grekom, ani zgromadzeniu Boga, (Rz 14,13; Rz 14,20; Rz 14,21; 1 Kor 8,9; 1 Kor 8,13)

Rz 14,13Rz 14,20Rz 14,211 Kor 8,91 Kor 8,13

33 jak i ja wszystkich we wszystkim zadawalam, nie szukając własnej korzyści, lecz wielu, aby byli zbawieni. (Rz 11,14; Rz 15,2; 1 Kor 9,20; 1 Kor 9,22; 1 Kor 10,24; 1 Kor 13,5)

Rz 11,14Rz 15,21 Kor 9,201 Kor 9,221 Kor 10,241 Kor 13,5

Słowo Życia

od Biblica

Ostrzeżenia płynące z historii Izraela

1 Przyjaciele, przypomnijcie sobie pewne fakty: Kiedyś na pustyni nasi przodkowie byli prowadzeni przez obłok i wszyscy przeszli przez Morze Czerwone. 2 Wszyscy, wraz z Mojżeszem, zostali zanurzeni w obłoku i w morzu. 3 Wszyscy spożywali ten sam duchowy pokarm 4 i pili ten sam duchowy napój. Czerpali bowiem wodę z towarzyszącej im duchowej skały, którą był sam Chrystus. 5 Mimo to większość z nich nie znalazła uznania w oczach Boga i zginęła na pustyni. 6 Powinno to być dla nas przestrogą, abyśmy, tak jak oni, nie dążyli do zła. 7 Nie oddawajcie czci bożkom—jak tamci. Pismo przecież mówi, że oddając cześć złotemu cielcowi „zasiedli do jedzenia i picia, a potem wstali, aby tańczyć”. 8 Nie ulegajmy rozwiązłości seksualnej—jak tamci, gdy jednego dnia zginęło dwadzieścia trzy tysiące osób. 9 Nie róbmy testów na wiarygodność Chrystusa—jak oni robili i poginęli z powodu jadowitych węży. 10 I nie narzekajcie na Boga—jak oni narzekali i zginęli, porażeni przez anioła śmierci. 11 Wszystko, co ich spotkało, stanowi ostrzeżenie i zostało zapisane dla nas, żyjących u progu końca czasów. Jest to przestroga dla nas. 12 Dlatego ten, kto sądzi, że stoi, niech uważa, żeby nie upadł. 13 Pokusy, których doświadczacie, są normalną i ludzką rzeczą. Ale Bóg jest wierny i nie pozwoli, abyście byli kuszeni ponad wasze siły. Dopuszczając pokusę, pokaże wam również drogę wyjścia, abyście mogli wyjść z niej cało.

Kult bożków a Wieczerza Pańska

14 Kochani, unikajcie wszystkiego, co ma jakikolwiek związek z kultem bożków. 15 Wiem, że jesteście mądrzy, więc sami oceńcie moje słowa: 16 Czy kielich z winem, za który dziękujemy podczas Wieczerzy Pańskiej, nie wyraża naszego udziału we krwi Chrystusa? A wspólnie łamany chleb? Czy nie wyraża naszej jedności jako Jego ciała? 17 Wszyscy dzielimy się przecież jednym chlebem, bo choć jest nas wielu, stanowimy jedno ciało. 18 Zwróćcie uwagę na przykład Izraela: Ci, którzy spożywają pokarm ofiarowany na ołtarzu świątyni, jednoczą się w ten sposób ze świątynią Boga. 19 Czy chcę przez to powiedzieć, że pogańskie bóstwa lub ofiary składane im mają jakieś znaczenie? Absolutnie nie! 20 Chcę tylko pokazać wam, że ofiary te w rzeczywistości składane są demonom, a nie Bogu. Ja zaś nie chciałbym, abyście mieli z nimi cokolwiek wspólnego. 21 Nie możecie jednocześnie pić z kielicha Pana i z kielicha demonów! Nie możecie również zasiadać za stołem Pana i za stołem demonów! 22 Czy mamy pobudzać Pana do zazdrości o nas? Czy jesteśmy od Niego mocniejsi?

Wolność wierzącego

23 Wszystko jest dozwolone, ale nie wszystko przynosi korzyść. Wszystko nam wolno, ale nie wszystko wzmacnia naszą wiarę. 24 Nie bądźcie egoistami—dbajcie o dobro innych! 25 Kupujcie takie mięso, jakie jest w sprzedaży. Dla spokoju sumienia nie pytajcie, czy było ono ofiarowane bożkom. 26 „Do Pana należy bowiem ziemia i wszystko, co na niej żyje”. 27 Jeśli zostaniecie zaproszeni przez kogoś, kto nie wierzy Jezusowi, i chcecie skorzystać z jego gościny, jedzcie wszystko, czym was poczęstuje, dla spokoju sumienia nie pytając o pochodzenie pokarmu. 28 Ale gdyby ktoś was ostrzegł, mówiąc: „Te pokarmy były przecież ofiarowane bożkom!”, nie jedzcie—ze względu na tego człowieka i sumienie. 29 Mówię oczywiście o jego sumieniu, nie waszym. Dlaczego bowiem czyjeś sumienie miałoby ograniczać moją wolność? 30 Jeśli dzięki łasce Boga mogę coś zjeść i dziękuję Mu za ten pokarm, to dlaczego ktoś miałby mnie potępiać? 31 Tak więc, jeśli jecie, pijecie lub czynicie cokolwiek innego, zawsze róbcie to tak, aby oddawać chwałę Bogu. 32 Nie doprowadzajcie do upadku ani Żydów, ani pogan, ani kogokolwiek, kto należy do kościoła Boga. 33 Postępujcie tak, jak ja, który zabiegam o dobro innych ludzi i nie szukam własnej korzyści. Staram się bowiem, aby inni mogli dostąpić zbawienia.