Zapisz się darmowo

Łukasza 2

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Właśnie[1] w tych dniach wyszedł dekret[2] od cesarza Augusta,[3] aby spisać[4] cały [zamieszkany] świat.[5] (Łk 3,1) 2 Pierwszy ten spis[6] odbył się, gdy Kwiryniusz[7] był namiestnikiem Syrii. (Łk 3,1; Dz 5,37) 3 Wszyscy zatem szli, by się spisać, każdy do swojego miasta.[8] (Łk 2,4) 4 Poszedł[9] też Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem,[10] dlatego że był z domu i z rodu Dawida,[11] (Mt 1,16; Mt 2,1; Mt 2,23; Łk 1,26; Łk 1,27) 5 by poddać się spisowi wraz[12] z poślubioną sobie[13] Marią, która była w ciąży. (Łk 1,27) 6 Akurat gdy tam byli, wypełniły się dni jej rozwiązania.[14] (Mk 1,15; Ga 4,4; Ef 1,10) 7 I urodziła swego pierworodnego Syna,[15] owinęła Go [w pieluszki] i położyła Go w żłobie,[16] ponieważ w izbie[17] nie było dla nich miejsca.[18] (Mt 1,25; Mt 13,55; Mk 14,14; Łk 1,31; Łk 8,20; Łk 10,34; Łk 22,11; Dz 1,14; Dz 15,13; 2 Kor 5,17; Ga 1,19; Ga 2,20; Ap 3,20) 8 A byli w tej okolicy pasterze,[19] którzy obozowali [w polu] i trzymali nocą straże przy swoim stadzie.[20] 9 I stanął nad nimi anioł Pana i oświeciła ich zewsząd chwała Pana, i ogarnął ich wielki strach.[21] (Łk 1,11; Łk 1,26; Łk 15,10; Łk 22,43) 10 Lecz anioł przemówił do nich: Przestańcie się bać, bo oto ogłaszam wam wielką radość, która stanie się [udziałem] całego ludu, (Mt 14,27; Łk 1,13; Łk 1,19; Łk 1,30; Łk 8,1; Rz 10,1; 1 Tm 2,4) 11 gdyż dziś urodził się wam Zbawca, którym jest Chrystus Pan, w mieście Dawida. (Mt 1,16; Mt 1,21; Mt 16,16; Łk 1,43; Łk 1,47; Dz 2,36; Dz 5,31; Dz 9,22; Flp 2,11; Flp 3,20; 1 J 4,14) 12 A to będzie wam znakiem: Znajdziecie Niemowlę owinięte [w pieluszki] i położone w żłobie. 13 I nagle zjawił się z aniołem tłum wojska niebieskiego, który wielbił Boga i powtarzał: (Mt 26,53) 14 Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli.[22] (Łk 1,79; Łk 19,38; Dz 10,35; Rz 10,1; Ef 1,5; Ef 2,14; Ef 2,17; Ef 3,21; Flp 1,15; Ap 5,13) 15 A gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze zaczęli mówić jeden do drugiego: Dostańmy się aż do Betlejem i zobaczmy to spełnione słowo, które Pan nam oznajmił. (Łk 1,20; Łk 1,45) 16 Poszli więc, śpiesząc się, i znaleźli Marię, Józefa oraz Niemowlę leżące w żłobie. 17 Kiedy zaś zobaczyli, oznajmili [im] o słowie, które im zostało powiedziane o tym Dziecku. (Łk 2,10) 18 Wtedy wszyscy, którzy usłyszeli, zdziwili się[23] tym, o czym im opowiedzieli pasterze. (Łk 1,21; Łk 1,63; Łk 2,33) 19 Maria zaś zachowywała[24] wszystkie te słowa i kojarzyła je w swoim sercu. (Łk 1,66; Łk 2,51) 20 Potem pasterze wrócili, chwaląc i wielbiąc Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli – tak, jak to im zostało powiedziane. (Mt 9,8; Łk 7,16) 21 A gdy się wypełniło osiem dni, aby je obrzezać, nadano Mu imię Jezus, jak zostało nazwane przez anioła, zanim poczęło się[25] ono w łonie. (Mt 1,21; Mt 1,25; Łk 1,31; Rz 15,8) 22 A gdy, zgodnie z Prawem Mojżesza, wypełniły się dni ich oczyszczenia, przynieśli je do Jerozolimy, aby przedstawić je Panu – 23 jak napisano w Prawie Pana: Każdy mężczyzna otwierający łono zwany będzie świętym dla Pana – (Łk 1,6; Łk 2,27; Łk 2,39) 24 i aby złożyć ofiarę według tego, co powiedziano w Prawie Pana: parę synogarlic lub dwa młode gołębie. 25 A oto był w Jerozolimie człowiek imieniem Symeon.[26] Człowiek ten był sprawiedliwy i oddany,[27] oczekujący pociechy Izraela, a Duch Święty był na nim; (Łk 1,6; Łk 1,41; Łk 1,67; Łk 1,75; Łk 2,38; Łk 23,50; Łk 23,51; Dz 2,5; Dz 8,2; Dz 22,12) 26 i zostało mu powiedziane przez Ducha Świętego, że nie ujrzy śmierci, zanim nie zobaczy Chrystusa [posłanego] przez Pana. (Łk 2,11; Łk 9,20; Łk 23,35; Hbr 11,5) 27 Przyszedł [on] w Duchu[28] do świątyni[29] i gdy rodzice wnosili Dziecko Jezus, by postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, (Łk 2,23; Dz 6,8; Dz 6,10; Dz 8,39) 28 on wziął je w ramiona, błogosławił Boga i powiedział: 29 Teraz, Władco, zwalniasz swego sługę, według swojego słowa, w pokoju, (Łk 1,38) 30 gdyż moje oczy zobaczyły Twoje zbawienie, (Łk 3,6) 31 które przygotowałeś wobec wszystkich ludów: (Tt 2,11) 32 światło dla objawienia narodom i chwałę Twojego ludu – Izraela. (Dz 13,47; Dz 26,23) 33 A Jego ojciec i matka dziwili się z powodu wypowiadanych o Nim [słów]. 34 Symeon zaś błogosławił ich i powiedział do Marii, Jego matki: Oto Ten został ustanowiony na upadek i powstanie wielu w Izraelu i jako znak, któremu sprzeciwiać się będą – (Mt 11,18; Mt 11,19; Mt 21,44; Dz 28,22; Rz 9,32; 1 Kor 1,22; 1 Kor 1,23; 2 Kor 2,16; 1 P 2,8) 35 i twoją własną duszę przeszyje miecz[30] – po to, by zostały objawione zamysły wielu serc. (Ap 2,12; Ap 2,16; Ap 6,8) 36 Była też prorokini Anna, córka Fanuela, z plemienia Aszer; ta była bardzo posunięta w swoich dniach, a od swego dziewictwa żyła z mężem siedem lat. (Dz 21,9) 37 Była ona wdową do osiemdziesiątego czwartego roku życia, nie opuszczała świątyni, dniami i nocami posługując w postach i w modlitwach. (Mt 6,16; Dz 13,3; Dz 14,23; 1 Tm 5,3; 1 Tm 5,5; 1 Tm 5,9) 38 W tej godzinie stanęła obok,[31] zaczęła dziękować Bogu i mówić o Nim wszystkim, którzy oczekiwali odkupienia Jerozolimy. (Łk 2,25; Łk 24,21) 39 A gdy wypełnili wszystko zgodnie z Prawem Pana, wrócili do Galilei, do swego miasta Nazaret. (Mt 2,23; Łk 2,4; Łk 2,23) 40 Dziecko zaś rosło i nabierało sił napełniane mądrością, a łaska Boża była na Nim. (Łk 1,80; Łk 2,52) 41 Jego rodzice zaś chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. (Łk 22,8) 42 A gdy ukończył dwanaście lat i, zgodnie ze zwyczajem, udali się na Święto, 43 to po zakończeniu dni [świątecznych], kiedy już wracali, chłopiec Jezus został w Jerozolimie; a Jego rodzice nie wiedzieli o tym. 44 Sądząc jednak, że jest gdzieś w gromadzie [idących], uszli dzień drogi, po czym zaczęli Go szukać wśród krewnych i znajomych,[32] 45 a gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy i tam Go szukali. 46 I dopiero po trzech dniach znaleźli Go w świątyni, siedzącego pośród nauczycieli, słuchającego ich i pytającego ich. (Mt 26,55; Łk 5,17) 47 Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni Jego rozumem[33] i Jego odpowiedziami. (Mt 7,28; Mk 1,22; Mk 6,2; Łk 4,22; Łk 4,32) 48 Na Jego widok zdziwili się, a Jego matka powiedziała do Niego: Dziecko,[34] dlaczego nam to zrobiłeś? Oto Twój ojciec i ja zmartwieni szukaliśmy Cię. 49 I odpowiedział im: Dlaczego Mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że w tym, co jest mego Ojca, Ja być muszę?[35] (Łk 10,22; Łk 22,29) 50 Lecz oni nie zrozumieli tego słowa, które im powiedział. (Mk 9,32; Łk 9,45) 51 I poszedł z nimi i przyszedł do Nazaretu, i był im uległy. A Jego matka uważnie zachowywała wszystkie te słowa[36] w swoim sercu. (Łk 2,19) 52 Jezus zaś czynił postępy w mądrości i dojrzewaniu[37] oraz w łasce u Boga i u ludzi. (Łk 1,80; Łk 2,20) 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny ©
2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Łukasza 2

Słowo Życia

od Biblica
1 Tymczasem August, rzymski cezar, wydał dekret o powszechnym spisie ludności w swoim państwie. 2 Był to pierwszy taki spis od chwili, gdy Kwiryniusz został gubernatorem Syrii. 3 Wszyscy udawali się więc do swoich rodzinnych miejscowości, aby dać się tam zapisać. 4 Józef musiał wyruszyć z Nazaretu w Galilei do Betlejem w Judei, rodzinnego miasta króla Dawida. Pochodził bowiem z jego rodu. 5 Wybrał się więc w drogę wraz z Marią, swoją narzeczoną, która była już w zaawansowanej ciąży. 6 Gdy tam dotarli, nadszedł czas porodu 7 i Maria urodziła swojego pierwszego Syna. Owinęła Go w pieluszki i położyła w stajennym żłobie, gdyż nie było już dla nich miejsca w tamtejszym zajeździe. 8 Tej właśnie nocy, na pobliskich łąkach pasterze pilnowali owiec. 9 Nagle stanął pośród nich anioł, a wokół zajaśniała chwała Pana. Bardzo się przestraszyli, 10 lecz anioł rzekł: —Nie bójcie się! Przynoszę wam radosną nowinę, która dotyczy wszystkich ludzi. 11 Dzisiaj w Betlejem narodził się Zbawiciel, długo oczekiwany Mesjasz i Pan! 12 Oto jak Go rozpoznacie: Ujrzycie Niemowlę owinięte w pieluszki, leżące w żłobie. 13 W tym momencie pojawiło się całe mnóstwo aniołów, którzy wielbili Boga: 14 —Chwała Bogu w niebie, a na ziemi pokój tym, których On kocha! 15 Gdy aniołowie powrócili do nieba, pasterze powiedzieli: —Chodźmy do Betlejem i zobaczmy ten cud, o którym usłyszeliśmy. 16 Pobiegli do miasteczka i odnaleźli Marię z Józefem. Zobaczyli też leżące w żłobie Niemowlę. 17 A wszystkim napotkanym ludziom opowiadali o tym, co przeżyli i co anioł mówił o Dziecku. 18 Słuchający ich nie mogli wyjść z podziwu, 19 a Maria zachowywała to wszystko w swoim sercu i wiele o tym rozmyślała. 20 Pasterze zaś powrócili do swoich stad, wielbiąc Boga za to, że usłyszeli i zobaczyli dokładnie to, co im zapowiedział anioł. 21 Po ośmiu dniach, podczas ceremonii obrzezania, nadano Dziecku imię Jezus, zgodnie z tym, co nakazał anioł, zanim jeszcze się poczęło. 22 Gdy zakończył się okres poporodowego oczyszczenia, ustalony w Prawie Mojżesza, rodzice zanieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go poświęcić Panu. 23 W Prawie napisano bowiem: „Każdego pierwszego syna poświęcicie Panu”. 24 Złożyli też ofiarę oczyszczenia, którą według Prawa mogła być para synogarlic lub dwa młode gołębie. 25 A mieszkał wtedy w Jerozolimie niejaki Symeon. Był to człowiek prawy, bardzo pobożny i posłuszny Duchowi Świętemu. Nieustannie oczekiwał nadejścia upragnionego przez Żydów Mesjasza. 26 Duch Święty objawił mu, że nie umrze, dopóki Go nie ujrzy. 27 Tego właśnie dnia Symeon, kierowany przez Ducha, przyszedł do świątyni. Gdy więc rodzice przynieśli Jezusa, by zgodnie z Prawem poświęcić Go Panu, 28 spotkali Symeona. On zaś wziął Dziecko na ręce i uwielbił Boga, mówiąc: 29 —Teraz, Wszechmocny Panie, mogę spokojnie umrzeć. 30 Zobaczyłem bowiem Zbawiciela, 31 którego dałeś wszystkim ludom. 32 On jest światłem dla narodów i chwałą Twojego ludu, Izraela! 33 Słysząc te słowa o Jezusie, Józef i Maria zdumieli się. 34 Symeon zaś pobłogosławił ich i rzekł do Marii: —Ten Chłopiec stanie się przyczyną kontrowersji w Izraelu: jedni Go odrzucą, ściągając na siebie zgubę, a inni z radością Go przyjmą. 35 W ten sposób wyjdą na jaw najskrytsze ludzkie myśli. Twoją zaś duszę przeniknie miecz cierpienia. 36 Tego dnia była również w świątyni prorokini Anna, córka Fanuela, z rodu Asera. Została ona wdową po siedmiu latach małżeństwa, 37 a obecnie miała już osiemdziesiąt cztery lata—była więc w podeszłym wieku. Przez cały czas nie opuszczała jednak świątyni—dniem i nocą służyła bowiem Bogu, modląc się i powstrzymując się od posiłków. 38 Gdy spotkała Marię z małym Jezusem, zaczęła wychwalać Boga. Potem zaś wszystkim mieszkańcom Jerozolimy, którzy oczekiwali przyjścia Zbawiciela, mówiła, że Mesjasz już się narodził. 39 Po spełnieniu wszystkich wymogów Bożego Prawa, rodzice Jezusa powrócili do rodzinnego Nazaretu w Galilei. 40 Z upływem czasu Chłopiec dorastał, nabierał sił i stawał się coraz mądrzejszy, a Bóg nieustannie mu błogosławił. 41 Jego rodzice każdego roku udawali się do Jerozolimy na święto Paschy. 42 Gdy Jezus ukończył dwanaście lat, zabrali Go ze sobą. 43 Po skończonych uroczystościach wszyscy udali się w drogę powrotną, ale Jezus został w Jerozolimie. Początkowo rodzice tego nie zauważyli. 44 Szukali Go wśród krewnych i przyjaciół, bo sądzili, że idzie gdzieś w tłumie. 45 Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy, by tam kontynuować poszukiwania. 46 Dopiero po trzech dniach odnaleźli Jezusa. Siedział w świątyni, w gronie nauczycieli Prawa Mojżesza. Słuchał ich i zadawał im pytania, 47 a wszystkich obecnych zadziwiał swoimi wypowiedziami i mądrością. 48 Rodzice byli zaskoczeni tym widokiem. —Synu—powiedziała matka—dlaczego tak postąpiłeś? Szukaliśmy Cię z ojcem i bardzo się niepokoiliśmy. 49 —Dlaczego Mnie szukaliście?—zapytał. —Nie wiedzieliście, że powinienem zajmować się sprawami mojego Ojca? 50 Ale oni nie zrozumieli, co chciał przez to powiedzieć. 51 Wrócił razem z nimi do Nazaretu i był im posłuszny, a Jego matka wszystko to zachowywała w swoim sercu. 52 Jezus zaś rósł i nabierał mądrości, ciesząc się przychylnością Boga i ludzi. 

Polish Living New Testament TM
(Słowo Życia TM)
Copyright © 1991, 2005, 2016 by Biblica, Inc.
Used with permission. All rights reserved worldwide.

“Biblica”, “International Bible Society” and the Biblica Logo are trademarks registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.