Łukasza 2

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny

Narodziny Jezusa

1 Właśnie w tych dniach wyszedł dekret od cesarza Augusta, aby spisać cały [zamieszkany] świat. (Łk 3,1) 

2 Pierwszy ten spis odbył się, gdy Kwiryniusz był namiestnikiem Syrii. (Łk 3,1; Dz 5,37) 

3 Wszyscy zatem szli, by się spisać, każdy do swojego miasta. (Łk 2,4) 

4 Poszedł też Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, dlatego że był z domu i z rodu Dawida, (Mt 1,16; Mt 2,1; Mt 2,23; Łk 1,26; Łk 1,27) 

5 by poddać się spisowi wraz z poślubioną sobie Marią, która była w ciąży. (Łk 1,27) 

6 Akurat gdy tam byli, wypełniły się dni jej rozwiązania. (Mk 1,15; Ga 4,4; Ef 1,10) 

7 I urodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go [w pieluszki] i położyła Go w żłobie, ponieważ w izbie nie było dla nich miejsca. (Mt 1,25; Mt 13,55; Mk 14,14; Łk 1,31; Łk 8,20; Łk 10,34; Łk 22,11; Dz 1,14; Dz 15,13; 2 Kor 5,17; Ga 1,19; Ga 2,20; Ap 3,20) 

8 A byli w tej okolicy pasterze, którzy obozowali [w polu] i trzymali nocą straże przy swoim stadzie. 

9 I stanął nad nimi anioł Pana i oświeciła ich zewsząd chwała Pana, i ogarnął ich wielki strach. (Łk 1,11; Łk 1,26; Łk 15,10; Łk 22,43) 

10 Lecz anioł przemówił do nich: Przestańcie się bać, bo oto ogłaszam wam wielką radość, która stanie się [udziałem] całego ludu, (Mt 14,27; Łk 1,13; Łk 1,19; Łk 1,30; Łk 8,1; Rz 10,1; 1 Tm 2,4) 

11 gdyż dziś urodził się wam Zbawca, którym jest Chrystus Pan, w mieście Dawida. (Mt 1,16; Mt 1,21; Mt 16,16; Łk 1,43; Łk 1,47; Dz 2,36; Dz 5,31; Dz 9,22; Flp 2,11; Flp 3,20; 1 J 4,14) 

12 A to będzie wam znakiem: Znajdziecie Niemowlę owinięte [w pieluszki] i położone w żłobie. 

13 I nagle zjawił się z aniołem tłum wojska niebieskiego, który wielbił Boga i powtarzał: (Mt 26,53) 

14 Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli. (Łk 1,79; Łk 19,38; Dz 10,35; Rz 10,1; Ef 1,5; Ef 2,14; Ef 2,17; Ef 3,21; Flp 1,15; Ap 5,13) 

15 A gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze zaczęli mówić jeden do drugiego: Dostańmy się aż do Betlejem i zobaczmy to spełnione słowo, które Pan nam oznajmił. (Łk 1,20; Łk 1,45) 

16 Poszli więc, śpiesząc się, i znaleźli Marię, Józefa oraz Niemowlę leżące w żłobie. 

17 Kiedy zaś zobaczyli, oznajmili [im] o słowie, które im zostało powiedziane o tym Dziecku. (Łk 2,10) 

18 Wtedy wszyscy, którzy usłyszeli, zdziwili się tym, o czym im opowiedzieli pasterze. (Łk 1,21; Łk 1,63; Łk 2,33) 

19 Maria zaś zachowywała wszystkie te słowa i kojarzyła je w swoim sercu. (Łk 1,66; Łk 2,51) 

20 Potem pasterze wrócili, chwaląc i wielbiąc Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli – tak, jak to im zostało powiedziane. (Mt 9,8; Łk 7,16) 

21 A gdy się wypełniło osiem dni, aby je obrzezać, nadano Mu imię Jezus, jak zostało nazwane przez anioła, zanim poczęło się ono w łonie. (Mt 1,21; Mt 1,25; Łk 1,31; Rz 15,8) 

Poświęcenie Jezusa w świątyni

22 A gdy, zgodnie z Prawem Mojżesza, wypełniły się dni ich oczyszczenia, przynieśli je do Jerozolimy, aby przedstawić je Panu – 

23 jak napisano w Prawie Pana: Każdy mężczyzna otwierający łono zwany będzie świętym dla Pana – (Łk 1,6; Łk 2,27; Łk 2,39) 

24 i aby złożyć ofiarę według tego, co powiedziano w Prawie Pana: parę synogarlic lub dwa młode gołębie. 

25 A oto był w Jerozolimie człowiek imieniem Symeon. Człowiek ten był sprawiedliwy i oddany, oczekujący pociechy Izraela, a Duch Święty był na nim; (Łk 1,6; Łk 1,41; Łk 1,67; Łk 1,75; Łk 2,38; Łk 23,50; Łk 23,51; Dz 2,5; Dz 8,2; Dz 22,12) 

26 i zostało mu powiedziane przez Ducha Świętego, że nie ujrzy śmierci, zanim nie zobaczy Chrystusa [posłanego] przez Pana. (Łk 2,11; Łk 9,20; Łk 23,35; Hbr 11,5) 

27 Przyszedł [on] w Duchu do świątyni i gdy rodzice wnosili Dziecko Jezus, by postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, (Łk 2,23; Dz 6,8; Dz 6,10; Dz 8,39) 

28 on wziął je w ramiona, błogosławił Boga i powiedział: 

29 Teraz, Władco, zwalniasz swego sługę, według swojego słowa, w pokoju, (Łk 1,38) 

30 gdyż moje oczy zobaczyły Twoje zbawienie, (Łk 3,6) 

31 które przygotowałeś wobec wszystkich ludów: (Tt 2,11) 

32 światło dla objawienia narodom i chwałę Twojego ludu – Izraela. (Dz 13,47; Dz 26,23) 

33 A Jego ojciec i matka dziwili się z powodu wypowiadanych o Nim [słów]. 

34 Symeon zaś błogosławił ich i powiedział do Marii, Jego matki: Oto Ten został ustanowiony na upadek i powstanie wielu w Izraelu i jako znak, któremu sprzeciwiać się będą – (Mt 11,18; Mt 11,19; Mt 21,44; Dz 28,22; Rz 9,32; 1 Kor 1,22; 1 Kor 1,23; 2 Kor 2,16; 1 P 2,8) 

35 i twoją własną duszę przeszyje miecz – po to, by zostały objawione zamysły wielu serc. (Ap 2,12; Ap 2,16; Ap 6,8) 

36 Była też prorokini Anna, córka Fanuela, z plemienia Aszer; ta była bardzo posunięta w swoich dniach, a od swego dziewictwa żyła z mężem siedem lat. (Dz 21,9) 

37 Była ona wdową do osiemdziesiątego czwartego roku życia, nie opuszczała świątyni, dniami i nocami posługując w postach i w modlitwach. (Mt 6,16; Dz 13,3; Dz 14,23; 1 Tm 5,3; 1 Tm 5,5; 1 Tm 5,9) 

38 W tej godzinie stanęła obok, zaczęła dziękować Bogu i mówić o Nim wszystkim, którzy oczekiwali odkupienia Jerozolimy. (Łk 2,25; Łk 24,21) 

39 A gdy wypełnili wszystko zgodnie z Prawem Pana, wrócili do Galilei, do swego miasta Nazaret. (Mt 2,23; Łk 2,4; Łk 2,23) 

40 Dziecko zaś rosło i nabierało sił napełniane mądrością, a łaska Boża była na Nim. (Łk 1,80; Łk 2,52) 

Dwunastoletni Jezus w świątyni

41 Jego rodzice zaś chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. (Łk 22,8) 

42 A gdy ukończył dwanaście lat i, zgodnie ze zwyczajem, udali się na Święto, 

43 to po zakończeniu dni [świątecznych], kiedy już wracali, chłopiec Jezus został w Jerozolimie; a Jego rodzice nie wiedzieli o tym. 

44 Sądząc jednak, że jest gdzieś w gromadzie [idących], uszli dzień drogi, po czym zaczęli Go szukać wśród krewnych i znajomych, 

45 a gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy i tam Go szukali. 

46 I dopiero po trzech dniach znaleźli Go w świątyni, siedzącego pośród nauczycieli, słuchającego ich i pytającego ich. (Mt 26,55; Łk 5,17) 

47 Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni Jego rozumem i Jego odpowiedziami. (Mt 7,28; Mk 1,22; Mk 6,2; Łk 4,22; Łk 4,32) 

48 Na Jego widok zdziwili się, a Jego matka powiedziała do Niego: Dziecko, dlaczego nam to zrobiłeś? Oto Twój ojciec i ja zmartwieni szukaliśmy Cię. 

49 I odpowiedział im: Dlaczego Mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że w tym, co jest mego Ojca, Ja być muszę? (Łk 10,22; Łk 22,29) 

50 Lecz oni nie zrozumieli tego słowa, które im powiedział. (Mk 9,32; Łk 9,45) 

51 I poszedł z nimi i przyszedł do Nazaretu, i był im uległy. A Jego matka uważnie zachowywała wszystkie te słowa w swoim sercu. (Łk 2,19) 

52 Jezus zaś czynił postępy w mądrości i dojrzewaniu oraz w łasce u Boga i u ludzi. (Łk 1,80; Łk 2,20) 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny ©
2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).