Zapisz się darmowo

Psalm 62

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Dla prowadzącego chór. Psalm Dawida. 2 Jedynie w Bogu jest uciszenie mej duszy, Jemu zawdzięczam zbawienie, 3 Tylko On mą opoką i moim wybawcą, Moją twierdzą — dlatego nic mną nie zachwieje. 4 Jak długo będziecie wygrażać człowiekowi? Wy wszyscy, którzy chcecie jego zguby, Jesteście pułapką jak przechylona ściana, jak mur na wpół przewrócony.[1] 5 Bo myślą tylko o tym, jak zdeptać ludzką godność, Chętnie korzystają z kłamstwa, Ich usta zawsze skore są do życzeń szczęścia, Wnętrze zaś kryje przekleństwa. Sela. 6 Jedynie w Bogu ucisz się, ma duszo! W Nim źródło mojej nadziei, 7 Tylko On mą opoką i moim wybawcą, Moją twierdzą — i nic mną nie zachwieje. 8 Na Bogu opiera się moje zbawienie, w Nim ma nadzieja chwały, On gwarantem mej mocy, On moim ratunkiem — 9 Ufaj Mu, Jego ludu, zawsze i we wszystkim,[2] Wylewaj przed Nim to, co ci leży na sercu — Bóg bowiem jest naszą ucieczką! Sela. 10 Ludzie natomiast są tylko tchnieniem, Ich wiarygodność jest złudna,[3] Na wadze podnoszą się w górę, Razem wzięci są mniej pewni niż mgła.[4] 11 Nie ufajcie przemocy, Grabież to nie droga do bogactwa, A gdy się ono mnoży, nie wiążcie z nim swego serca! 12 Bóg przemówił raz jeden, Zrozumiałem jednak dwie sprawy: Że moc przynależy Bogu — 13 Jesteś zaś, Panie, łaskawy — I że Ty odpłacasz każdemu stosownie do jego postawy.[5] 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki
© 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Psalm 62

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Dla prowadzącego chór. Na [melodię] Jedutuna.[1] Psalm Dawida. 2 Jedynie w Bogu jest uciszenie mej duszy, Od Niego jest moje zbawienie. 3 Tylko On moją skałą i moim zbawieniem, Moją twierdzą – i nic mną wielce nie zachwieje. 4 Jak długo będziecie napadać na człowieka – Wy wszyscy – aby go dobić, Jakby był pochyloną ścianą, murem niemal przewróconym?[2] 5 Myślą tylko o tym, jak zdeptać jego godność, lubią kłamstwo, Swymi ustami błogosławią, Lecz we wnętrzu – złorzeczą. Sela. 6 Jedynie w Bogu ucisz się, ma duszo! Bo On jest [źródłem] mej nadziei; 7 Tylko On moją skałą i moim zbawieniem, Moją twierdzą – i nic mną nie zachwieje. 8 Na Bogu opiera się moje zbawienie i moja godność; Skała mej mocy, moja ucieczka jest w Bogu. 9 Ludu, ufajcie Mu o każdej porze, Wylewajcie przed Nim swe serca – Bóg jest naszą ucieczką! Sela. 10 Synowie ludzcy[3] są tylko tchnieniem, Kłamstwem są synowie człowieka,[4] Na wadze podnoszą się w górę, Są oni, razem wzięci, ulotniejsi niż mgła.[5] (Jk 4,14) 11 Nie ufajcie przemocy, Na grabieży nie budujcie bogactwa, A gdy się mnoży, nie umacniajcie serca![6] (Mt 19,22; Łk 12,19; 1 Tm 6,17) 12 Bóg przemówił raz jeden, A dwa razy to usłyszałem: Że moc przynależy Bogu – 13 U Ciebie zaś, Panie, jest łaska – I że[7] Ty odpłacasz każdemu zgodnie z jego czynem. (Mt 16,27; Rz 2,6) 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny
© 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).