1Pieśń. Psalm Dawida.2Boże, me serce jest gotowe: Pragnę śpiewać i grać, Pragnę całym sobą!3Obudź się, harfo i cytro, A ja obudzę jutrzenkę!4Wysławiać Cię będę, PANIE, pośród ludów, Będę Ci grał wśród narodów,5Gdyż wielkość Twej łaski sięga niebios, A Twej wierności[1] — obłoków.6Wznieś się nad niebiosa, o Boże, Niech nad całą ziemią zajaśnieje Twa chwała!7Jeśli mają ocaleć ci, których kochasz, Wyratuj ich swoją prawicą — i daj mi odpowiedź!8I Bóg przemówił w swojej świętości:[2] Zatryumfuję i rozdzielę Sychem, Rozmierzę też dolinę Sukkot!9Moim jest Gilead i moim Manasses, Efraim jest hełmem, który chroni mą głowę, A Juda — moim berłem!10Moab jest miednicą służącą mi do mycia, Na Edom rzucę swój sandał,[3] Nad Filisteą wzniosę okrzyk na wiwat!11Kto mnie wprowadzi do warownego grodu? Kto mnie zawiedzie aż po Edom?12Czy nie Ty, Boże, który nas odrzuciłeś? Czy nie wyruszysz, Boże, z naszymi hufcami?13Udziel nam wsparcia przeciwko wrogowi, Bo ludzki ratunek jest niczym!14Jedynie w Bogu stać nas będzie na męstwo,[4] To On podepcze naszych nieprzyjaciół.
Psalm 108
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
1Pieśń. Psalm Dawida.[1]2Boże, moje serce gotowe: Pragnę śpiewać i grać – Pragnę całym sobą![2] (Kol 3,16)3Obudź się, harfo i cytro, A ja obudzę jutrzenkę!4Wysławiać Cię będę, JHWH, pośród ludów, Będę grał dla Ciebie wśród narodów,5Gdyż wielka jest Twoja łaska – nad niebiosa, A Twoja wierność[3] sięga obłoków.6Wznieś się nad niebiosa, o Boże, I niech Twoja chwała [zajaśnieje] ponad całą ziemią.7Po to, by ocaleni zostali Twoi ukochani, Wyratuj [ich] swoją prawicą i odpowiedz mi!8Bóg przemówił w swojej świętości:[4] Z radością rozdzielę Sychem[5] I rozmierzę dolinę Sukkot.[6]9Moim Gilead i moim Manasses,[7] Efraim jest osłoną mej głowy, A Juda – moim berłem!10Moab – moją miednicą do mycia, Na Edom rzucę swój sandał,[8] Nad Filisteą – wzniosę mój okrzyk!11Kto mnie wprowadzi do warownego grodu? Kto mnie zaprowadzi aż do Edomu?12Czy [nie Ty], Boże, który nas odrzuciłeś? Czy nie wyruszysz, Boże, z naszymi zastępami?13Udziel nam pomocy przeciw nieprzyjacielowi, Bo ludzki ratunek jest niczym!14W Bogu będziemy sobie poczynać dzielnie, On podepcze naszych nieprzyjaciół. (Flp 4,13)