1Dla prowadzącego chór. Na [melodię]: Nie niszcz.[1] Dawidowy. Miktam.[2] Gdy uciekał sprzed oblicza Saula do jaskini. (1 Sm 22,1; 1 Sm 24,1; 1 Sm 24,4; 1 Sm 26,9; Ps 16,1; Ps 58,1; Ps 59,1; Ps 75,1; Iz 65,8)2Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się nade mną, Bo w Tobie moja dusza szuka ucieczki I w cień Twoich skrzydeł uciekam, Aż przeminą złe pragnienia![3] (Pwt 32,11; Rt 2,12; Ps 17,8; Ps 36,8; Ps 61,5; Ps 63,8; Ps 91,4; Mt 23,37)3Wołam do Boga Najwyższego, Do Boga, Stróża moich spraw.[4] (Ps 46,5; Ps 47,3; Ps 73,11; Ps 78,17; Ps 82,6)4On ześle [pomoc] z nieba i wybawi mnie, Podepcze mego gnębiciela. Sela. Bóg ześle swoją łaskę i swoją wierność.5Moja dusza mieszka pośród lwów, Gotowych pochłonąć synów ludzkich, Ich zęby niczym włócznie i strzały, A ich języki niczym ostry miecz. (Ps 7,3; Ps 10,9; Ps 17,12; Ps 22,14; Ps 22,22; Ps 55,22; Jk 3,6)6Wznieś się nad niebiosa, o Boże, Niech nad całą ziemią [zajaśnieje] Twoja chwała! (Ps 108,6)7Zastawili sieć na moje kroki, Zgięli moją duszę, wykopali przede mną dół – Lecz wpadli do niego. Sela. (Ps 7,16; Ps 9,16; Ps 35,7; Przyp 26,27; Kazn 10,8; Jer 5,26)8Gotowe jest moje serce, o Boże, Gotowe jest moje serce, Będę śpiewał i grał. (Ps 108,2)9Zbudź się, moja chwało! Zbudź się, harfo i cytro, A ja obudzę jutrzenkę. (Ps 17,15)10Będę Cię wysławiał wśród ludów, o Panie, Będę dla Ciebie grał wśród narodów, (1 Krn 16,8; Ps 21,14; Ps 27,6; Ps 105,1)11Bo wielkość Twojej łaski sięga niebios, A Twej wierności – obłoków. (Ps 36,6)12Wznieś się nad niebiosa, Boże, Niech nad całą ziemią [zajaśnieje] Twoja chwała! (Ps 108,2)