1Wysławiajcie PANA, ponieważ jest dobry, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!2Niech to powiedzą odkupieni przez PANA, Ci, których wykupił z ręki gnębiciela,3Zebrał z przeróżnych krajów: Ze wschodu i zachodu, Z północy i z południa!4Błądzili po pustyni, po pustkowiach, Nie mogli znaleźć drogi do miejsc zamieszkałych;5Dręczył ich głód i pragnienie, Byli też bliscy załamania.[1]6I wtedy, w swojej niedoli, wołali do PANA — A On wyzwolił ich z pognębienia,7Poprowadził ich prostą drogą, Tak że doszli do miast zamieszkałych przez ludzi.8Niech wysławiają PANA, Jego łaskę i cuda na rzecz synów ludzkich,9Gdyż nakarmił spragnioną duszę, A jej głód zaspokoił dobrem!10Serca ludzi siedzących w ciemności i pogrążonych w mroku,[2] Związanych nędzą i żelazem11Z powodu swego buntu przeciw słowom Boga Oraz pogardy dla rad Najwyższego,12Upokorzył mozołem, A gdy się potykali, nie miał im kto pomóc.13I wtedy, w swojej niedoli, wołali do PANA — A On wyzwolił ich z pognębienia;14Wyprowadził z ciemności oraz z gęstego mroku I skruszył to, co ich trzymało w więzieniu.15Niech wysławiają PANA, Jego łaskę i cuda na rzecz synów ludzkich,16Gdyż wyrwał wrota ze spiżu I połamał żelazne zasuwy.17Potracili rozum, i przez swe nieprawości, przez swoje winy cierpieli.18Obrzydł im wszelki pokarm, Stanęli na progu śmierci.19I wtedy, w swojej niedoli, wołali do PANA, A On wyzwolił ich z pognębienia,20Posłał swoje Słowo, uzdrowił ich I ochronił przed całkowitym zniszczeniem.21Niech wysławiają PANA, Jego łaskę i cuda na rzecz synów ludzkich,22Niech złożą dziękczynne ofiary I niech z radością sławią Jego czyny!23Ci, którzy na statkach wyruszyli w morze, Prowadzili handel na zamorskich szlakach,24Ci widzieli wielkie dzieła PANA, Jego cuda na bezkresnych głębiach.25Oto wydał rozkaz — zerwała się wichura! Podniosły się potężne fale!26Parli w górę ku niebu, Pruli w dół, w otchłanie, Ich dusze zastygały w przerażeniu.27Zataczali się i chwiali jak pijani, Ich mądrość poszła w rozsypkę.28I wtedy, w swojej niedoli, wołali do PANA, A On wyzwolił ich z pognębienia,29Uciszył wzburzone morze I uspokoił jego fale.30Ucieszył ich ten spokój, Uradowało to, że ich wprowadził do upragnionej przystani.31Niech wysławiają PANA, Jego łaskę i cuda na rzecz synów ludzkich,32Niech Go wywyższają w zgromadzeniu ludu I chwalą Go w radzie starszych!33Zamienił rzeki w pustynię, A źródła wód w suchą ziemię —34Z powodu zła swych mieszkańców Żyzna ziemia stała się ugorem.35Ale także pustynię zamienił w jeziora I suchą ziemię w źródła.36W niej osadził głodnych, A oni wybudowali tam miasto na mieszkanie.37Obsiali pola, zasadzili winnice I zebrali obfite plony.38Błogosławił im i bardzo się rozrośli, Zadbał też, by nie zabrakło im bydła.39[Ich wrogowie natomiast] zmaleli i podupadli Przez ucisk, nieszczęście i rozpacz.40Dostojnych dotknął pogardą, Zmusił do błądzenia po pustynnych bezdrożach,41Ale ubogiego wyprowadził z nędzy, A jego rodzinę rozmnożył niczym owce w stadzie.42Prawi to zobaczą — i ogarnie ich radość, Wszelkie bezprawie natomiast zamknie swoje usta.43Kto mądry, niech z tego korzysta[3] I niech rozważa w swych myślach przejawy łaski PANA!
Psalm 107
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
1Wysławiajcie JHWH, ponieważ jest dobry, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!2Niech powiedzą [to] odkupieni[1] przez JHWH, Ci, których wykupił z ręki gnębiciela,3Zebrał z [przeróżnych] ziem: Ze wschodu i zachodu, Z północy i z południa!4Błądzili po pustyni, po pustkowiu, Nie znajdowali drogi do zamieszkałego miasta.5Byli głodni i spragnieni, Omdlewała w nich dusza,6Wtedy zawołali do JHWH w swej niedoli – [A On] wyzwolił ich z pognębienia.7Poprowadził ich prostą drogą, Aby doszli do zamieszkałego miasta.8Niech wysławiają JHWH – Jego łaskę i Jego cuda dla synów ludzkich,9Gdyż nasycił duszę spragnioną[2] I duszę wygłodniałą[3] napełnił dobrem! (Łk 1,53)10Siedzących w ciemności i w cieniu śmierci, Więźniów nędzy i żelaza –11Ponieważ zbuntowali się przeciwko słowom Boga I pogardzili radą Najwyższego –12Upokorzył ich serce mozołem; Potykali się – i nie było pomocnika.13Wtedy zawołali do JHWH w swej niedoli – [A On] wybawił ich z pognębienia.14Wyprowadził[4] ich z ciemności oraz cienia śmierci – I skruszył ich kajdany.15Niech wysławiają[5] JHWH – Jego łaskę i Jego cuda dla synów ludzkich,16Gdyż pokruszył wrota ze spiżu I połamał żelazne zasuwy.17Głupcy – przez swe występne drogi i przez swoje winy cierpieli.[6]18Wszelki pokarm obrzydł ich duszy I zbliżyli się do bram śmierci.19Wtedy zawołali do JHWH w swej niedoli, [A On] wybawił ich z pognębienia –20Posłał swoje Słowo i uleczył ich, I uratował ich przed dołem. (Mt 8,17; Dz 20,32; Ap 19,13)21Niech wysławiają JHWH – Jego łaskę i Jego cuda dla synów ludzkich,[7]22Niech składają ofiary dziękczynne, Niech z radością głoszą Jego czyny!23Ci, którzy zeszli na statkach na morze, Którzy prowadzili handel na wielkich wodach –24Ci widzieli dzieła JHWH I Jego cuda na głębinach.[8]25Powiedział – i powstał wiatr burzy, Podniosły się jej fale![9]26Szli w górę, ku niebu, Schodzili w otchłanie; Ich dusza[10] truchlała w nieszczęściu.[11]27Zataczali się i chwiali jak pijani, A cała ich mądrość przepadła.28Wtedy zawołali do JHWH w swej niedoli, [A On] wyprowadził ich[12] z pognębienia.29Sprowadził burzę do ciszy I uspokoiły się jej fale.[13] (Mt 8,26)30Ucieszyli się, że stanęły – I zaprowadził ich do upragnionej przystani.[14] (Dz 27,44)31Niech wysławiają JHWH – Jego łaskę i Jego cuda dla synów ludzkich!32Niech Go wywyższają w zgromadzeniu ludu I chwalą Go w radzie starszych!33Zamienił rzeki w pustynię I źródła wód w suchą ziemię.34Żyzną ziemię w ugór Z powodu zła mieszkających w niej.35Zamienił pustynię w stawy [pełne] wody, A ziemię suchą[15] w źródła wód.[16]36Osadził tam głodnych[17] I założyli miasto[18] dla zamieszkania.37Obsiali pola i zasadzili winnice I zrobili obfite zbiory.38Błogosławił im i bardzo się rozmnożyli, Nie umniejszył też ich bydła.39Zmaleli jednak[19] i podupadli[20] Przez ucisk, nieszczęście i rozpacz.40Wylał pogardę na dostojnych I doprowadził do ich błądzenia po pustkowiach bez drogi,41Lecz podniósł z nędzy[21] ubogiego I uczynił[22] [ich] rodziny jak stada owiec.42Prawi to widzą i cieszą się – I wszelkie bezprawie zamyka swe usta.[23]43Kto mądry, niech tego przestrzega, Niech się zastanowi nad łaską JHWH!