1Dla prowadzącego chór. Na [melodię]: Lilia świadectw.[1] Miktam[2] Dawida – dla pouczenia. (Ps 16,1; Ps 45,1; Ps 69,1; Ps 80,1; Ps 119,88; Pnp 2,1; Pnp 2,16; Pnp 4,5; Pnp 5,13; Pnp 6,2; Pnp 7,3; Iz 35,2; Oz 14,5; Łk 12,27)2Gdy walczył z Aram-Naharaim oraz z Aram-Sobą[3] i gdy Joab, wracając, pobił Edom, dwanaście tysięcy, w dolinie Melach.[4] (2 Sm 8,3; 2 Sm 8,13; 2 Sm 10,1; 1 Krn 18,12; 1 Krn 19,1)3Boże, odrzuciłeś nas, złamałeś,[5] Pogniewałeś się na nas – odnów nas! (2 Sm 5,20; Ps 44,10)4Wstrząsnąłeś ziemią, rozłupałeś ją; Ulecz jej rozpadliny, bo się chwieje. (Iz 24,19)5Swój lud wystawiłeś na ciężką próbę, Napoiłeś nas odurzającym winem. (Ps 75,9; Iz 51,17; Iz 51,22; Jer 25,15; Jer 25,27; Ez 23,31; Ap 14,10; Ap 16,19)6Dałeś sztandar[6] tym, którzy się Ciebie boją, By dać im uciec przed obliczem łuku! Sela. (Wj 17,15; Jer 4,6)7Właśnie po to, aby zostali wybawieni Twoi ukochani, Wyratuj nas swoją prawicą i odpowiedz nam.8Bóg przemówił w swojej świętości: Z radością rozdzielę Szekem I podzielę dolinę Sukot. (Ps 108,8; Am 4,2)9Moim jest Gilead i moim Manasses, Efraim zaś osłoną mojej głowy. Juda jest moim berłem, (Rdz 49,10)10Moab miednicą, w której się myję,[7] Na Edom rzucam mój sandał;[8] Nad Filisteą odtrąbię zwycięstwo.[9] (Pwt 11,24; Pwt 25,9; Rt 4,7; Ps 137,7; Iz 34,5; Iz 63,1; Jer 49,7; Lm 4,21; Ez 25,12; Ez 35,1; Ab 1,1)11Kto mnie wprowadzi do warownego miasta? Kto mnie poprowadzi aż do Edomu?12Czy nie Ty, Boże, który nas odrzuciłeś? I czy nie wyruszysz, Boże, z naszymi zastępami?13Daj nam pomoc przeciw nieprzyjacielowi, Bo nic niewart jest ludzki ratunek.14Dzięki Bogu będziemy poczynać sobie odważnie,[10] On zdepcze naszych nieprzyjaciół. (Jan 16,33)