Zapisz się darmowo

Marka 8

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 W tych dniach, gdy znów tłum był wielki i nie mieli co jeść, przywołał uczniów i powiedział do nich: 2 Bardzo mi żal tych ludzi, bo już trzy dni przebywają ze Mną, a nie mają co jeść. 3 Gdybym ich głodnych rozpuścił do domów, opadną z sił po drodze, bo niektórzy przybyli z daleka. 4 Jego uczniowie odpowiedzieli: Skąd tu na pustkowiu wziąć tyle chleba, żeby ich wszystkich nakarmić? 5 I zapytał: Ile macie bochenków? Siedem — odparli. 6 Wtedy polecił zebranym rozłożyć się na ziemi, po czym wziął te siedem chlebów, podziękował Bogu, łamał i rozdawał swoim uczniom, a ci z kolei kładli chleb przed ludźmi. I tak rozdzielili go wśród zgromadzonych. 7 Mieli ponadto kilka rybek. Je też pobłogosławił i polecił rozdać. 8 Spożyli więc posiłek i nasycili się, a pozostawionymi kawałkami napełnili siedem koszy. 9 Tych, którzy jedli, było około czterech tysięcy. Jezus odprawił ich, 10 a następnie wsiadł do łodzi i wraz ze swoimi uczniami przybył w okolice Dalmanuty. 11 Przyszli do Niego faryzeusze i wdali się z Nim w spór. Domagali się o Niego znaku z nieba, chcąc w ten sposób wystawić Go na próbę. 12 On natomiast westchnął głęboko i powiedział: Dlaczego ci ludzie żądają znaku? Zapewniam was, że to pokolenie go nie otrzyma. 13 Po tych słowach zostawił ich, znów wsiadł do łodzi i przeprawił się na drugą stronę. 14 Uczniowie natomiast zapomnieli wziąć chleba. Mieli ze sobą w łodzi tylko jeden bochenek. 15 On tymczasem zaczął ich przestrzegać: Uważajcie, strzeżcie się zakwasu faryzeuszów i zakwasu Heroda! 16 Te słowa przypomniały im o chlebie. Żałowali, że go nie mają. 17 Jezus to zauważył i powiedział: Dlaczego rozprawiacie, że nie macie chleba? Jeszcze do was nie dociera i nie rozumiecie? Czy wasze serca są z kamienia? 18 Macie oczy i nie widzicie? Macie uszy i nie słyszycie? I nie pamiętacie? 19 Gdy rozdzieliłem te pięć chlebów dla pięciu tysięcy, ile koszy napełniliście pozostawionymi kawałkami? Dwanaście — odpowiedzieli. 20 A gdy te siedem chlebów dla czterech tysięcy, ile koszyków pełnych kawałków zebraliście? Odpowiedzieli: Siedem. 21 Zapytał więc: Jeszcze nie rozumiecie? 22 Tak przybyli do Betsaidy. Wówczas przyprowadzili Mu niewidomego i prosili, aby go dotknął. 23 On zaś wziął go za rękę, wyprowadził poza wieś, plunął mu w oczy, położył na niego ręce i zapytał: Czy widzisz coś? 24 Ten zaś, ponieważ odzyskał wzrok, powiedział: Dostrzegam ludzi; widzę, jak chodzą, przypominają mi drzewa. 25 Wtedy Jezus znów nałożył ręce na jego oczy, a on przejrzał i wrócił do zdrowia — zaczął widzieć wszystko bardzo wyraźnie. 26 Jezus odesłał go do domu, mówiąc: Tylko nie wchodź do wsi. 27 I wyszedł Jezus wraz ze swoimi uczniami do wiosek w pobliżu Cezarei Filipowej. Po drodze zaczął pytać swoich uczniów: Za kogo Mnie ludzie uważają? 28 Według jednych — odpowiedzieli — jesteś Janem Chrzcicielem, według innych Eliaszem, a jeszcze inni uważają Cię za jednego z proroków. 29 I zapytał ich: A według was, kim jestem? Wtedy Piotr wyznał: Ty jesteś Chrystusem. 30 On zaś stanowczo zabronił im komukolwiek o tym mówić. 31 I zaczął ich uczyć, że Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć i być odrzucony przez starszych, arcykapłanów oraz przez znawców Prawa, że musi być zabity, a po trzech dniach zmartwychwstać. 32 Mówił o tym śmiało. A Piotr odprowadził Go na stronę i zaczął upominać. 33 On zaś odwrócił się, spojrzał na swoich uczniów i tak zganił Piotra: Odejdź ode Mnie, szatanie, bo nie myślisz o tym, co Boże, tylko o tym, co ludzkie. 34 Potem przywołał do siebie tłum wraz ze swoimi uczniami i zwrócił się do nich: Jeśli ktoś chce pójść za Mną, niech się wyrzeknie samego siebie, weźmie swój krzyż i naśladuje Mnie. 35 Kto bowiem pragnie swoją duszę ocalić, utraci ją, a kto utraci swoją duszę ze względu na Mnie i dobrą nowinę, ocali ją. 36 Bo co za korzyść odniósł człowiek, który pozyskał cały świat, jeśli utracił własną duszę? 37 Co bowiem człowiek może dać w zamian za swoją duszę? 38 Kto wstydzi się Mnie i moich słów przed tym cudzołożnym i grzesznym pokoleniem, tego i Syn Człowieczy będzie się wstydził, gdy przyjdzie w chwale swego Ojca wraz ze świętymi aniołami. 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki
© 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Marka 8

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 W tych dniach, gdy znów tłum był liczny i nie mieli co jeść, przywołał uczniów i powiedział do nich: (Mt 15,32) 2 Żal Mi tych ludzi, bo już trzy dni pozostają ze Mną, a nie mają co jeść. (Mt 9,36) 3 Jeśli rozpuszczę ich głodnych do ich domów, zasłabną w drodze, a niektórzy z nich przybyli z daleka. 4 Odpowiedzieli Mu Jego uczniowie: Skąd ktoś tutaj, na pustkowiu, zdoła nasycić ich chlebem? 5 I zapytał ich: Ile macie chlebów? Odpowiedzieli: Siedem. 6 Wtedy polecił tłumowi spocząć na ziemi. Następnie wziął te siedem chlebów, podziękował, łamał i zaczął rozdawać swoim uczniom, aby ci kładli przed [nimi]. I rozłożyli je przed tłumem. (Łk 22,19; Dz 27,35) 7 Mieli też kilka rybek. Pobłogosławił je więc i powiedział, by je również rozkładać. 8 Zjedli więc i nasycili się, i zebrali siedem koszów pozostałych kawałków. 9 Było ich zaś około czterech tysięcy. I rozpuścił ich. 10 Zaraz też wsiadł do łodzi wraz ze swoimi uczniami i przybył w okolice Dalmanuty.[1] (Mt 15,21; Mt 15,39; Mk 7,24) 11 Wtedy wyszli faryzeusze i zaczęli z Nim rozprawiać, domagając się od Niego znaku z nieba – wystawiając Go na próbę. (Mt 12,38; Łk 11,16; Łk 11,29; Łk 21,11; 1 Kor 1,22) 12 On zaś westchnął w swoim duchu i powiedział: Dlaczego to pokolenie[2] szuka znaku? Zapewniam was, że temu pokoleniu znak nie będzie dany. (Mk 7,34) 13 I opuścił ich, znów wsiadł [do łodzi] i przeprawił się na drugą stronę. 14 I zapomnieli wziąć chlebów – i mieli z sobą w łodzi tylko jeden chleb.[3] (Mt 16,5) 15 I przestrzegał ich, mówiąc: Uważajcie, strzeżcie się zakwasu faryzeuszów i zakwasu Heroda.[4] (Mt 14,1; Mk 2,13; Mk 3,6; Łk 12,1; Łk 13,31; 1 Kor 5,6; Ga 5,9) 16 Oni tymczasem rozprawiali między sobą o tym, że nie mają chlebów. 17 Zauważył to i powiedział im: Dlaczego rozprawiacie, że nie macie chleba? Jeszcze nie pojmujecie i nie rozumiecie? Czy macie swe serce zatwardziałe? (Mt 26,10; Mk 6,52; Mk 7,18) 18 Macie oczy i nie widzicie? Macie uszy i nie słyszycie? I nie pamiętacie? (Mt 13,13) 19 Gdy połamałem te pięć chlebów dla pięciu tysięcy, ile pełnych koszów[5] kawałków zebraliście? Odpowiedzieli Mu: Dwanaście. (Mk 6,41) 20 A gdy te siedem dla czterech tysięcy, ile pełnych koszyków[6] kawałków zebraliście? Odpowiedzieli Mu: Siedem. 21 Zaczął więc mówić: Jeszcze nie rozumiecie?[7] (Mk 6,51; Mk 7,17; Mk 8,1; Mk 8,14; Mk 8,27; Mk 8,33; Mk 9,5; Mk 9,10; Mk 9,33; Mk 10,28; Mk 10,35; Mk 14,19; Mk 14,29; Mk 14,32) 22 Tak przybyli do Betsaidy. Wtedy przyprowadzili Mu niewidomego i prosili Go, aby go dotknął. (Mk 6,45) 23 A On wziął niewidomego za rękę, wyprowadził go poza wieś, plunął mu w oczy, położył na niego ręce i zapytał go: Czy widzisz coś? (Mk 5,23; Mk 5,41; Mk 7,33; Mk 9,27) 24 Ten zaś, gdy odzyskał wzrok, powiedział: Dostrzegam ludzi i widzę, że chodzą jak drzewa. 25 Wtedy znów położył ręce na jego oczy, a on przejrzał i powrócił do zdrowia; i zaczął widzieć wszystko bardzo wyraźnie. 26 I odesłał go do jego domu, mówiąc: Tylko nie wchodź do wsi. 27 I wyszedł Jezus wraz ze swoimi uczniami do wiosek Cezarei Filipowej. Po drodze zaczął pytać swoich uczniów, mówiąc im: Za kogo uważają Mnie ludzie? (Mt 16,13; Łk 9,18) 28 Ci zaś odpowiedzieli Mu: [Jedni] za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, a jeszcze inni za jednego z proroków. (Mt 14,2; Mk 6,14; Mk 9,13; Łk 9,8) 29 Wtedy On ich zapytał: A wy za kogo Mnie uważacie?[8] Wtedy Piotr odpowiedział Mu: Ty jesteś Chrystus. (Mt 1,17) 30 I surowo im przykazał, aby nikomu o Nim nie mówili. (Mt 16,20; Łk 9,21) 31 I zaczął ich uczyć, że Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć i po próbie być odrzucony przez starszych, przez arcykapłanów oraz przez znawców Prawa, że musi być zabity, a po trzech dniach zmartwychwstać.[9] (Mt 12,40; Mt 16,21; Mt 17,22; Mt 27,63; Mk 8,27; Mk 8,34; Mk 9,9; Mk 9,12; Mk 9,31; Mk 9,33; Mk 10,33; Mk 10,35; Mk 12,10; Łk 9,22; Łk 13,32; Łk 17,25; Łk 24,7; Dz 2,23; Dz 4,11; 1 P 2,4) 32 Wypowiadał to Słowo z odwagą. A Piotr wziął Go na stronę i zaczął Go upominać. 33 On zaś odwrócił się, spojrzał na swoich uczniów i zganił Piotra: Odejdź ode Mnie, szatanie, bo nie myślisz o tym, co Boże, tylko o tym, co ludzkie. (Mt 4,10; Rz 8,5; Kol 3,1) 34 I przywołał do siebie tłum wraz ze swoimi uczniami i powiedział do nich: Jeśli ktoś chce pójść za Mną, niech wyrzeknie się samego siebie, weźmie swój krzyż i rusza za Mną. (Mt 10,38; Mt 16,24; Łk 9,23; Łk 14,27) 35 Kto bowiem chce swoją duszę ocalić, utraci ją, a kto utraci swoją duszę ze względu na Mnie i ewangelię, ocali ją. (Mk 10,29; 1 Kor 9,23; 2 Tm 1,8; Flm 1,13) 36 Bo cóż pomoże człowiekowi, choćby zyskał cały świat, jeśli straci własną duszę? 37 Co bowiem człowiek może dać w zamian za swoją duszę? 38 Bo kto wstydzi się Mnie i moich słów przed tym cudzołożnym i grzesznym pokoleniem, tego i Syn Człowieczy będzie się wstydził, gdy przyjdzie w chwale swojego Ojca wraz ze świętymi aniołami. (Mt 10,33; Mt 12,39; Mt 25,31; Dz 10,22; Rz 1,16; 1 Tes 2,19; 1 Tes 4,16; 2 Tm 1,8; 2 Tm 1,12; 2 Tm 1,16; Jk 4,4; Jud 1,14; Ap 1,7; Ap 14,10) 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny
© 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).