Jana 3

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Był wśród faryzeuszów człowiek o imieniu Nikodem, radny żydowski.2 Przyszedł on do Jezusa w nocy i powiedział: Mistrzu! Wiemy, że przychodzisz od Boga jako nauczyciel; nikt bowiem nie mógłby czynić takich znaków jak Ty, gdyby nie było z nim Boga.3 Jezus odpowiedział: Ręczę i zapewniam, kto się nie narodzi na nowo, nie może zobaczyć Królestwa Bożego.4 Nikodem na to: Jak może urodzić się człowiek, gdy jest stary? Nie wejdzie przecież ponownie do łona swej matki, aby znów wydała go na świat.5 Jezus odpowiedział: Ręczę i zapewniam, że kto się nie narodzi z wody i Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego.6 Co się narodziło z ciała, jest ciałem, a co się narodziło z Ducha, jest duchem.7 Nie dziw się, że ci powiedziałem: Musicie się na nowo narodzić.8 Wiatr wieje, dokąd chce — słyszysz jego szum, ale nie wiesz, skąd nadciąga i dokąd zmierza; tak jest z każdym, kto się narodził z Ducha.[1]9 Jak to w ogóle możliwe? — zapytał Nikodem.10 Jezus odpowiedział: Nie wiesz? A przecież nie jesteś zwykłym nauczycielem Izraela.11 Ręczę i zapewniam, mówimy o tym, co wiemy, i świadczymy o tym, co widzieliśmy, ale nie przyjmujecie naszego świadectwa.12 Jeśli nie wierzycie w to, co wam mówiłem o ziemskich sprawach, to jak uwierzycie, gdy wam powiem o niebieskich?13 Nikt z ludzi nie przebywał w niebie; o niebie może mówić tylko Ten, który stamtąd przyszedł — Syn Człowieczy.14 Podobnie jak Mojżesz wywyższył na pustyni węża, tak On musi być wywyższony,15 aby każdy, kto wierzy, miał w Nim życie wieczne.16 Bóg bowiem tak bardzo ukochał świat, że dał swego Jedynego[2] Syna, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.17 Bóg nie posłał swego Syna na świat, aby wydał On na świat wyrok, lecz aby świat został przez Niego zbawiony.18 Ten, kto wierzy w Niego, nie stanie przed sądem; lecz na tym, kto nie wierzy, już ciąży wyrok, ponieważ odmówił wiary w imię Jedynego Syna Bożego.19 Oto na czym polega sąd: Światło przyszło na świat, lecz ludzie wybrali ciemność, gdyż ich postępki były złe.20 Ten bowiem, kto postępuje nieuczciwie, nie lubi światła i z obawy przed wykryciem nawet nie zbliża się do niego.21 Kto jednak postępuje zgodnie z prawdą, nie boi się światła; chce on, aby stało się jasne, że to, co czyni, wypływa z szacunku dla Boga.22 Potem Jezus wraz ze swoimi uczniami udał się na tereny Judei, gdzie z nimi przebywał i chrzcił.23 Również Jan chrzcił w Enon blisko Salim, ponieważ obszar ten obfitował w wodę. Ludzie przychodzili tam i dawali się chrzcić.24 (Jan bowiem nie został jeszcze wtrącony do więzienia).25 Doszło przy tym do sporu między uczniami Jana a pewnym Żydem. Rzecz dotyczyła oczyszczenia.26 Wówczas przyszli do Jana z takimi słowami: Nauczycielu, Ten, który był z tobą za Jordanem — o którym ty złożyłeś świadectwo — On teraz chrzci i wszyscy ciągną do Niego.27 Jan odpowiedział: Człowiek nie może wziąć niczego, jeśli nie jest mu dane z nieba.28 Wy sami jesteście świadkami mojego wyznania, że ja nie jestem Chrystusem, lecz zostałem przed Nim posłany.29 Kto ma u boku pannę młodą, ten jest panem młodym. Natomiast drużba pana młodego, ten, który przy nim stoi i słucha, cieszy się każdym jego słowem. Tej właśnie radości doświadczam w całej pełni.30 Jego musi być coraz więcej, a mnie — coraz mniej.31 Kto przychodzi z góry, jest ponad wszystkimi. Kto pochodzi z ziemi, należy do niej i mówi jak ludzie z tej ziemi. Ten, który przychodzi z nieba, jest ponad wszystkimi.32 Świadczy On o tym, co widział i słyszał, lecz Jego świadectwa nikt nie przyjmuje.33 Kto przyjął Jego świadectwo, potwierdził tym samym, że Bóg mówi prawdę.34 Ten bowiem, którego posłał Bóg, wypowiada słowa Boga, gdyż [Bóg] daje Ducha bez miary.35 Ojciec kocha Syna i wszystko przekazał w Jego ręce.36 Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne, kto natomiast odmawia Synowi posłuszeństwa, nie zazna życia, lecz ciąży na nim Boży gniew.

Jana 3

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Był zaś człowiek spośród faryzeuszów, na imię mu było Nikodem,[1] dostojnik żydowski.[2]2 Ten przyszedł do Niego w nocy i powiedział: Rabbi![3] Wiemy,[4] że przyszedłeś od Boga jako nauczyciel; nikt bowiem nie mógłby czynić takich znaków, jakie Ty czynisz, gdyby Bóg z nim nie był. (Mt 22,16; Łk 3,23; Dz 2,22; Dz 10,38)3 Jezus odpowiedział mu: Ręczę i zapewniam[5] cię, kto nie zostanie zrodzony na nowo,[6] nie może zobaczyć Królestwa Bożego.[7] (Mt 3,2; Mt 18,3; Łk 17,21; Jk 1,18; 1 P 1,3; 1 P 1,23; 1 J 5,1)4 Nikodem powiedział do Niego: Jak może urodzić się człowiek, będąc starcem? Nie może powtórnie wejść do łona swojej matki i zostać urodzony.5 Jezus odpowiedział: Ręczę i zapewniam cię, jeśli ktoś nie zostanie zrodzony z wody i Ducha, nie zdoła wejść do Królestwa Bożego. (Mt 3,11; Dz 22,16; Tt 3,5)6 Co zostało zrodzone z ciała, jest ciałem, a co zostało zrodzone z Ducha, jest duchem. (Rz 8,5; 1 Kor 15,50)7 Nie dziw się, że ci powiedziałem: Musicie zostać zrodzeni na nowo.8 Wiatr wieje, dokąd chce, i jego szum słyszysz, ale nie pojmujesz, skąd nadciąga i dokąd zmierza; tak jest z każdym, kto został zrodzony z Ducha. (1 Kor 2,14)9 Nikodem na to: Jak to może się stać?10 Jezus odpowiedział: Ty jesteś takim[8] nauczycielem[9] Izraela i tego nie wiesz?[10]11 Ręczę i zapewniam cię, mówimy o tym, co wiemy,[11] i świadczymy o tym, co widzieliśmy, ale naszego świadectwa nie przyjmujecie.12 Jeśli powiedziałem wam o ziemskich sprawach i nie wierzycie, to jak uwierzycie, jeśli wam powiem o niebieskich?13 A nikt nie wstąpił do nieba jak tylko Ten, który zstąpił z nieba, Syn Człowieczy.[12] (Dz 2,34; Rz 10,6; Ef 4,8; Hbr 4,14; Hbr 9,24)14 I jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni,[13] tak musi być wywyższony Syn Człowieczy,15 aby każdy, kto wierzy, miał w Nim[14] życie wieczne. (Mk 1,15; Dz 13,39; Dz 16,31; Rz 3,22; Rz 10,9; 1 J 5,1; 1 J 5,5; 1 J 5,10)16 Tak[15] bowiem Bóg ukochał świat, że Syna Jednorodzonego[16] dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. (Rz 5,8; Rz 8,32; Ef 2,4; Tt 3,4; 1 J 4,9; 1 J 5,10; 1 J 5,13)17 Gdyż nie posłał Bóg Syna na świat, aby [Ten] osądził[17] świat, ale aby świat był przez Niego zbawiony.[18] (Mt 1,21; Łk 2,11; Łk 19,10; Dz 17,31; 1 Tm 1,15; 1 Tm 2,5; 1 J 2,2)18 Kto wierzy w Niego, nie będzie[19] sądzony; kto zaś nie wierzy, już jest osądzony, gdyż nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego. (1 J 4,9)19 Bo na tym właśnie polega sąd, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej pokochali ciemność niż światło, ponieważ ich czyny były złe. (Rz 1,21; Rz 13,3; 1 J 1,5)20 Każdy bowiem, kto postępuje niegodziwie, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby nie zostały wyjawione jego czyny. (Ef 5,13)21 Lecz kto postępuje zgodnie z prawdą,[20] zbliża się do światła, aby wyszło na jaw, że jego czyny zostały dokonane w Bogu. (Ef 5,8; 1 J 1,6)22 Potem Jezus, wraz ze swoimi uczniami, poszedł do ziemi judzkiej i tam przebywał z nimi i chrzcił.[21]23 Również Jan chrzcił w Ainon[22] blisko Salim,[23] gdyż tam było dużo wody, i [ludzie tam] przychodzili i byli chrzczeni. (Mt 3,1; Mt 3,6)24 Jan bowiem nie był jeszcze wtrącony do więzienia. (Mt 14,3; Mk 6,17)25 Doszło zatem do sporu ze strony uczniów Jana z [pewnym] Żydem odnośnie do oczyszczenia.26 I przyszli do Jana, i powiedzieli mu: Rabbi, Ten, który był z tobą za Jordanem, o którym ty złożyłeś świadectwo, oto On chrzci i wszyscy idą do Niego. (Mt 23,7)27 Jan odpowiedział: Człowiek nie jest w stanie niczego wziąć, jeśli nie jest mu to dane z nieba. (Hbr 5,4)28 Wy sami mi poświadczacie, że powiedziałem: Ja nie jestem Chrystusem, lecz zostałem przed Nim posłany.29 Kto ma pannę młodą, ten jest panem młodym; a drużba[24] pana młodego, który stoi i słucha go, cieszy się niezmiernie głosem pana młodego. Ta zatem moja radość została dopełniona. (Mt 9,15; Flp 2,2; 1 J 1,4; 2 J 1,12; Ap 19,7)30 On musi rosnąć, a ja stawać się mniejszym. (1 Kor 15,36; 1 Kor 15,53)31 Kto przychodzi z góry, jest ponad wszystkimi, kto pochodzi z ziemi, jest ziemski i mówi po ziemsku. Ten, który przychodzi z nieba, jest ponad wszystkimi, (1 J 4,5)32 świadczy o tym, co widział i słyszał, lecz Jego świadectwa nikt nie przyjmuje.33 Kto przyjął Jego świadectwo, przypieczętował [tym samym], że Bóg jest prawdomówny.[25]34 Ten bowiem, którego Bóg posłał, wypowiada słowa Boga; gdyż [Bóg] daje Ducha bez miary.[26] (Mt 12,18; Łk 4,18; Dz 10,38)35 Ojciec kocha Syna i wszystko przekazał w Jego rękę.[27] (Mt 11,27; Mt 28,18)36 Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne, nieposłuszny zaś Synowi nie zobaczy życia, ale ciąży na nim gniew Boga. (Rz 1,18; Rz 2,8; Ef 5,6; 1 Tes 2,16)