1Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej. Była na nim matka Jezusa.2Jezus wraz z uczniami też został zaproszony.3W pewnej chwili zabrakło wina. Wtedy matka Jezusa powiedziała do Niego: Nie mają wina.4Jezus odpowiedział: Rozumiem twoje zatroskanie, ale co Mnie do tego, kobieto? Jeszcze nie nadeszła moja godzina.5Wtedy Jego matka zwróciła się do posługujących: Zróbcie, cokolwiek wam powie!6A było tam sześć kamiennych stągwi, ustawionych według żydowskich reguł czystości, każda mieszcząca około stu litrów[1] wody.7Jezus polecił: Napełnijcie stągwie wodą! I napełnili je aż po brzegi.8Wówczas powiedział: Teraz zaczerpnijcie i zanieście staroście wesela! I zanieśli.9Gdy starosta spróbował wody, która stała się winem — a nie wiedział, skąd się ono wzięło, gdyż wiedzieli o tym tylko posługujący, którzy zaczerpnęli wody — zawołał pana młodego10i powiedział: Każdy stawia najpierw dobre wino, a gdy goście sobie podpiją — gorsze; ty jednak dobre wino zachowałeś aż do tej pory.11W taki właśnie sposób, w Kanie Galilejskiej, Jezus dał początek znakom, ukazał swą chwałę i sprawił, że uczniowie uwierzyli w Niego.12Potem wraz z matką, braćmi i uczniami udał się do Kafarnaum, gdzie razem spędzili kilka dni.
Jezus i lekcja o świątyni
13Zbliżała się Pascha i Jezus udał się do Jerozolimy.14Zastał w świątyni sprzedających bydło, owce i gołębie oraz — przy swoich stanowiskach — ludzi, którzy trudnili się wymianą pieniędzy.15Wtedy ze sznurków ukręcił bicz i wszystkich — w tym owce i bydło — wypędził ze świątyni, wymieniającym pieniądze rozsypał monety, powywracał stoły,16a sprzedawcom gołębi powiedział: Zabierzcie to stąd, przestańcie robić targowisko z domu mego Ojca!17Jego uczniowie przypomnieli sobie wówczas słowa Pisma: Żarliwość o Twój dom Mnie pochłania.18Wtedy Żydzi zwrócili się do Niego: Jakim znakiem uzasadnisz ten swój czyn?19Jezus odpowiedział: Zburzcie tę świątynię, a ja wzniosę ją w trzy dni.20Żydzi na to: Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty wzniesiesz ją w trzy dni?21Jednak mówiąc o świątyni, Jezus miał na myśli swoje ciało.22Gdy więc został wzbudzony z martwych, Jego uczniowie przypomnieli sobie, że to mówił — i uwierzyli Pismu oraz Słowu, które wypowiedział.
Jezus wobec ludzkich tajemnic
23A gdy przebywał w Jerozolimie w czasie Paschy, wielu uwierzyło w Jego imię, widząc znaki, które czynił.24Jezus jednak im nie ufał, dlatego że znał wszystkich25i nie potrzebował świadectwa o człowieku. Sam bowiem rozpoznawał, co się w każdym kryje.
Jana 2
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
1Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej;[1] była tam też matka Jezusa. (Mt 12,46)2Na wesele zaproszony był też Jezus i Jego uczniowie.3A gdy zabrakło wina,[2] matka Jezusa powiedziała do Niego: Nie mają wina.4Jezus zaś odpowiedział jej: Co Mnie i tobie,[3] kobieto?[4] Jeszcze nie nadeszła moja godzina.[5] (Mt 26,18)5Wtedy Jego matka powiedziała posługującym: Zróbcie, cokolwiek wam powie!6A było tam sześć kamiennych stągwi, ustawionych według [reguł] czystości Żydów, każda mieszcząca dwie lub trzy miary [wody].[6] (Mk 7,3)7Jezus powiedział im: Napełnijcie stągwie wodą! I napełnili je aż po brzegi.8Wówczas powiedział: Teraz zaczerpnijcie i zanieście staroście! I oni zanieśli.9Gdy starosta spróbował wody, która stała się winem – a nie wiedział, skąd jest, choć wiedzieli posługujący, którzy zaczerpnęli wody – starosta zawołał pana młodego10i mówi mu: Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy sobie podpiją – gorsze; ty zaś dobre wino zachowałeś aż dotąd.11Taki [to] Jezus uczynił początek znaków,[7] w Kanie Galilejskiej, i ukazał swoją chwałę – i Jego uczniowie uwierzyli w Niego. (Mt 12,38)12Potem zszedł do Kafarnaum[8] – On sam i Jego matka, Jego bracia i Jego uczniowie, i pozostali tam kilka dni. (Mt 4,13; Mt 12,46)
Jezus i lekcja o świątyni
13Zbliżała się zaś Pascha[9] żydowska i Jezus udał się[10] do Jerozolimy. (Mt 21,12; Mk 11,15; Mk 14,1; Mk 14,12; Łk 2,41; Łk 19,45; 1 Kor 5,7)14W świątyni zastał sprzedających bydło, owce i gołębie, a także siedzących bankierów.[11]15Wtedy zrobił bicz ze sznurków,[12] wszystkich wypędził ze świątyni – w tym owce i bydło – wymieniającym pieniądze rozsypał monety i poprzewracał stoły,16a sprzedającym gołębie powiedział: Zabierzcie je stąd, nie czyńcie domu mego Ojca domem targu! (Łk 2,49)17[Wówczas] Jego uczniowie przypomnieli sobie, że jest napisane: Żarliwość o Twój dom mnie pożera.[13]18Wtedy Żydzi zwrócili się do Niego: Jakim znakiem uzasadnisz[14] nam, że [wolno Ci] to czynić? (Mt 12,38; Mt 21,23)19Jezus odpowiedział im: Zburzcie ten przybytek, a w trzy dni wzniosę go. (Mt 16,21; Mt 17,23; Mt 20,19; Mt 26,61; Mt 27,40; Mt 27,63; Mk 14,58; Mk 15,29; Dz 6,14)20Żydzi powiedzieli więc: Czterdzieści sześć lat[15] budowano ten przybytek, a Ty w trzy dni go wzniesiesz?21To jednak mówił o przybytku swojego ciała. (1 Kor 3,16; 1 Kor 6,19; Ef 2,21; Ap 21,22)22Gdy zatem został wzbudzony z martwych, Jego uczniowie przypomnieli sobie, że to mówił – i uwierzyli Pismu oraz Słowu,[16] które Jezus wypowiedział. (Łk 24,5; Łk 24,27; Dz 2,30)
Jezus wobec ludzkich tajemnic
23A gdy przebywał w Jerozolimie w [czasie] Paschy, w święto, wielu uwierzyło w Jego imię, widząc znaki, które czynił.24Jednak sam Jezus nie ufał[17] im dlatego, że znał wszystkich,25oraz dlatego, że nie miał potrzeby, aby ktoś świadczył o człowieku; sam bowiem rozpoznawał, co było w człowieku. (Mt 9,4)