Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)
od Ewangeliczny Instytut Biblijny1Naśladujcie Boga jako ukochane dzieci.2Żyjcie też w miłości, podobnie jak Chrystus. On nas[1] ukochał i dla naszego ratunku dobrowolnie złożył siebie Bogu na ofiarę niczym piękny zapach.3Natomiast nierząd, różnego rodzaju nieczystość lub chciwość niech nawet nie będą wspominane wśród was. To niegodne świętych,4tak samo jak nieprzyzwoitość, powtarzanie głupstw czy błaznowanie. Nam przystoi wdzięczność.5Tego bowiem możecie być pewni, że żadna osoba rozwiązła, nieczysta, chciwa, to znaczy służąca innym sprawom zamiast Bogu,[2] nie ma udziału w Królestwie Chrystusa i Boga.6Niech was nikt nie zwodzi pustymi słowami. To właśnie z ich powodu gniew Boga spada na ludzi, którzy Go odrzucają.7Nie bądźcie zatem ich wspólnikami.8Kiedyś wprawdzie byliście ciemnością, teraz jednak — światłem w Panu. Poczynajcie więc sobie jako dzieci światła;9a owoc światła wyraża się we wszelkiej dobroci, w sprawiedliwości i prawdzie.10Jako tacy skupiajcie się na tym, co jest miłe Panu.11Nie bądźcie uczestnikami bezowocnych czynów ciemności. Obnażajcie raczej ich bezwartościowość.12Bo o tym, co się wśród ludzi nieprawych potajemnie dzieje, wstyd nawet mówić.13A wszystko to staje się jasne dzięki światłu.14Światło ujawnia ukryte sprawy. Dlatego czytamy: Obudź się, który śpisz! Powstań z martwych! A zajaśnieje ci Chrystus.
Mądrość w życiu codziennym
15Zwracajcie zatem uwagę na własne postępowanie. Nie zachowujcie się jak niemądrzy. Żyjcie raczej jak ludzie mądrzy,16którzy nie marnują najdrobniejszej chwili, szczególnie że przyszło nam żyć w trudnych czasach.17Dlatego koniec z brakiem rozsądku. Starajcie się pojąć, co jest wolą Pana.18Nie upijajcie się też winem, bo przy tym łatwo o nieprzyzwoitość, ale dbajcie o to, aby Duch mógł was stale napełniać.19W związku z tym powtarzajcie sobie psalmy, sięgajcie do hymnów i natchnionych pieśni — z całego serca grajcie i śpiewajcie Panu.20Dziękujcie też zawsze, za wszystko, Bogu i Ojcu w imieniu naszego Pana, Jezusa Chrystusa.
Chrześcijańskie małżeństwo
21Bądźcie względem siebie nawzajem ulegli z szacunku dla Chrystusa.22Żony, ulegajcie swym mężom jak Panu.23Bo mąż jest głową żony, tak jak Chrystus Głową Kościoła — On jest Zbawcą Ciała.24Toteż jak Kościół ulega Chrystusowi, żony niech to czynią względem mężów, we wszystkim.25Mężowie natomiast, kochajcie swoje żony, tak jak Chrystus ukochał Kościół. On wydał za niego samego siebie,26aby go uświęcić po oczyszczeniu przez kąpiel wodną w Słowie.27Chciał przez to przygotować sobie Kościół godny chwały, bez plam i zmarszczek lub czegoś w tym rodzaju, ale święty, niczym nie skalany.28Podobnie mężowie niech kochają swoje żony — tak, jak własne ciała. Kto kocha swoją żonę, kocha samego siebie.29Nikt przecież swego ciała nie ma w nienawiści, raczej je karmi i chroni — tak jak Chrystus Kościół.30Jesteśmy bowiem członkami Jego Ciała.31Właśnie dlatego opuści człowiek ojca i matkę, połączy się ze swą żoną i będzie z nią jednym ciałem.32Jest to wielka tajemnica — odnoszę to do Chrystusa i Kościoła.33Niech zatem każdy z was kocha swoją żonę jak samego siebie, a żona niech swojego męża ma w poszanowaniu.
Efezjan 5
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
15Patrzcie więc uważnie, jak postępujecie, nie jak niemądrzy, ale jak mądrzy, (Mt 10,16; Mt 25,2; Kol 4,5)16wykupując czas,[6] ponieważ dni są złe. (Ef 6,13; Kol 4,5)17Dlatego nie bądźcie nierozsądni, ale dociekajcie, co jest wolą Pana. (Rz 12,2; Ef 5,10; Kol 1,9)18I nie upijajcie się winem, [bo] w tym jest rozwiązłość, ale dbajcie, by Duch was napełniał,[7] (Łk 21,34; Ef 1,17; Ef 3,19)19zwracając się do siebie w psalmach, hymnach i natchnionych pieśniach,[8] śpiewając i grając w swoim sercu Panu, (1 Kor 14,15; Kol 3,16)20dziękując[9] zawsze za wszystko Bogu i Ojcu w imieniu naszego Pana, Jezusa Chrystusa,[10] (Ef 5,4; Ef 5,19; Kol 1,19; Kol 3,17; 1 Tes 5,18; Hbr 4,16; Hbr 10,20)
Chrześcijańskie małżeństwo
21ulegli sobie nawzajem w bojaźni Chrystusowej,[11] (1 P 5,5)22żony własnym mężom jak Panu, (Kol 3,18; Tt 2,5; 1 P 3,1)23bo mąż jest głową żony, jak i Chrystus Głową Zgromadzenia – On sam, Zbawca ciała. (1 Kor 11,3; Ef 1,22; Ef 4,15; Kol 1,18)24Toteż jak Zgromadzenie ulega[12] Chrystusowi, tak i żony mężom we wszystkim.25Mężowie, kochajcie swoje[13] żony, jak i Chrystus ukochał Zgromadzenie i wydał za nie samego siebie, (Ga 1,4; Ef 5,2; Ef 5,28; Ef 5,33; Kol 3,19; 1 P 3,7)26aby je uświęcić, oczyściwszy kąpielą[14] wodną w słowie,[15] (Dz 22,16; 1 Kor 6,11; Tt 3,5; Hbr 10,10; Hbr 10,14; Hbr 13,12)27aby sam sobie stawić Zgromadzenie chwalebne, nie mające plamy ani zmarszczki, ani żadnej z tych rzeczy, ale żeby było święte i nieskalane. (2 Kor 11,2; Ef 1,4; Kol 1,22)28Tak też mężowie powinni kochać swoje żony jak własne ciała. Kto kocha swoją żonę, kocha samego siebie.29Gdyż nikt nigdy swego ciała nie miał w nienawiści, ale je żywi i ogrzewa – jak i Chrystus Zgromadzenie, (1 Kor 3,2; 1 Tes 2,7)30bo jesteśmy członkami Jego ciała. (Rz 12,5; 1 Kor 6,15; 1 Kor 12,12; 1 Kor 12,18; 1 Kor 12,27; Ef 1,23; Kol 1,18)31Właśnie dlatego opuści człowiek ojca i matkę i połączy się ze swą żoną, i będą ci dwoje jednym ciałem. (Mt 19,5; Mk 10,7; 1 Kor 6,16)32Wielka to jest tajemnica, ja zaś odnoszę to do Chrystusa i do Zgromadzenia. (1 Kor 6,17; Ef 3,3; 1 Tm 3,16; Ap 19,7)33A zatem i wy z osobna, niech każdy kocha swoją żonę jak siebie samego, a żona niech szanuje swojego męża.