1 Tymoteusza 3

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Słuszne jest stwierdzenie,[1] że kto ubiega się o starszeństwo,[2] pragnie pięknej pracy. (1 Tm 2,15)2 Starszy zatem ma być nienaganny. Powinien być mężem jednej żony,[3] człowiekiem trzeźwo myślącym, umiarkowanym, przyzwoitym, gościnnym, zdolnym do nauczania,3 wolnym od nałogów, nie wybuchowym, lecz łagodnym, niekłótliwym, nie nastawionym na pieniądz,4 dobrze kierującym własnym domem, dzieci trzymającym w posłuszeństwie, z wszelką godnością.5 Bo skoro ktoś nie potrafi kierować własnym domem, jak może troszczyć się o kościół Boży?6 Starszy nie powinien być człowiekiem świeżo nawróconym, aby nie popadł w pychę i nie ściągnął na siebie wyroku podobnego jak diabeł.7 Powinien natomiast cieszyć się dobrą opinią u ludzi spoza kościoła, aby nie spotkał się z lekceważeniem i nie wpadł w sidła diabła.8 To samo odnosi się do opiekunów.[4] Powinni być ludźmi szanowanymi, niedwulicowymi, nie nadużywającymi wina, niechciwymi brudnego zysku,9 zachowującymi z czystym sumieniem tajemnicę wiary.10 Niech oni najpierw przejdą okres próbny, a potem — jeśli okażą się nienaganni — rozpoczną posługę.11 Podobnie kobiety: Powinny budzić szacunek, nie mieć skłonności do obmawiania, zachowywać trzeźwość i wierność pod każdym względem.12 Opiekunowie powinni być mężami jednej żony, dobrze kierującymi dziećmi oraz własnymi domami.13 Ci bowiem, którzy mogą się wykazać wspaniałą służbą, zyskują sobie piękną pozycję i wiele śmiałości w wierze, której źródłem jest Chrystus Jezus.14 Te rzeczy przekazuję ci w nadziei, że wkrótce do ciebie przyjdę.15 Gdybym jednak opóźniał przybycie, to masz wiedzieć, jak trzeba sobie radzić w domu Bożym, który jest kościołem żywego Boga, filarem i podporą prawdy.16 A niezaprzeczalnie wielka jest tajemnica pobożności: Ten, który objawił się w ciele, dostąpił usprawiedliwienia w duchu, widziany był przez aniołów, ogłoszony wśród narodów, zyskał wiarę na świecie, został wzięty do chwały.

1 Tymoteusza 3

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Wiarygodne to Słowo:[1] Jeśli ktoś sięga[2] po biskupstwo,[3] pragnie pięknej pracy.[4] (Dz 20,28; 1 Tm 2,15; 1 Tm 6,10; Tt 1,5; Hbr 11,16)2 Biskup[5] zatem ma być nienaganny, mąż jednej żony,[6] trzeźwy, umiarkowany, przyzwoity, gościnny, zdolny nauczać, (Dz 20,17; Rz 12,13; Flp 1,1; 1 Tm 5,10; 2 Tm 2,24; Tt 1,5; Tt 1,6; Tt 1,7; 1 P 1,13; 1 P 4,7; 1 P 5,1)3 niepijący,[7] nie wybuchowy, lecz łagodny, niekłótliwy, nie zamiłowany w pieniądzach,[8] (1 Tm 6,10; 2 Tm 2,24; Tt 2,3; Tt 3,2; Hbr 13,5; 1 P 5,2)4 pięknie kierujący własnym domem, dzieci mający w posłuszeństwie, z wszelką godnością – (Tt 1,6)5 jeśli bowiem ktoś nie potrafi kierować własnym domem, to jak zatroszczy się o zgromadzenie Boga? –6 nie świeżo nawrócony, aby nadęty nie ściągnął na siebie wyroku diabła.[9] (1 Tm 1,20; 1 Tm 6,4; 2 Tm 3,4; Tt 3,11)7 A powinien też mieć piękne świadectwo u ludzi z zewnątrz, aby nie popadł w lekceważenie i sidła diabła.[10] (2 Kor 8,21; Kol 4,5; 1 Tm 6,9; 2 Tm 2,26; 1 P 2,12)8 Tak samo diakoni:[11] godni, niedwulicowi, nie nadużywający wina, niechciwi brudnego zysku, (Dz 6,3; Rz 13,4; Flp 1,1; Tt 2,3)9 zachowujący z czystym sumieniem tajemnicę wiary.[12] (2 Kor 5,17; Ga 2,20; Kol 1,27; 1 Tm 1,19)10 I tacy niech najpierw zostaną wypróbowani, a potem niech posługują jako nienaganni. (2 Kor 8,22)11 Kobiety[13] tak samo: godne, nieskłonne do obmowy, trzeźwe, wierne we wszystkim. (Rz 16,1; 1 Tm 3,1; Tt 2,2)12 Diakoni niech będą mężami jednej żony, pięknie kierującymi dziećmi i własnymi domami.13 Ci bowiem, którzy posługiwali wspaniale, zyskują sobie piękną[14] pozycję i wiele śmiałości[15] w wierze, która jest w Chrystusie Jezusie.14 Te [rzeczy] piszę ci w nadziei, że wkrótce do ciebie przyjdę;15 gdybym jednak opóźniał się – [to] abyś wiedział, jak należy postępować[16] w domu Bożym, który jest zgromadzeniem[17] Boga żyjącego, filarem i podporą prawdy. (Mt 16,16; 1 Kor 10,32; Ga 2,9; Ef 2,19; 1 Tm 4,10; Hbr 3,6; Ap 3,12)16 A niezaprzeczalnie wielka jest tajemnica[18] pobożności[19] – Ten,[20] objawiony w ciele, usprawiedliwiony w duchu, widziany przez aniołów, ogłoszony wśród narodów, przyjęty wiarą na świecie, uniesiony w chwale.[21] (Mk 16,19; Dz 1,9; Rz 8,3; Rz 16,25; 1 Kor 2,7; 1 Kor 4,1; Ef 1,9; Ef 3,3; Ef 3,4; Ef 3,9; Ef 6,19; Kol 1,26; Kol 4,3; 2 Tm 3,5; Hbr 2,14)