1Abijam[1] objął władzę królewską nad Judą w osiemnastym roku panowania Jeroboama, syna Nebata.2Panował on w Jerozolimie trzy lata.[2] Jego matka miała na imię Maaka[3] i była córką Absaloma.[4] (1 Krl 15,1; 2 Krn 11,20; 2 Krn 13,2)3Popełniał on wszystkie te grzechy, których przed nim dopuszczał się jego ojciec. Jego serce nie było bez reszty oddane PANU, jego Bogu, tak jak bez reszty oddane było serce jego praojca Dawida.4Lecz właśnie dlatego, że Dawid był tak szczery, PAN, jego Bóg, nie chciał zgasić lampy jego dynastii w Jerozolimie i osadził na tronie jego potomka, a Jerozolimie zapewnił ochronę.5Dawid bowiem czynił to, co prawe w oczach PANA, i przez całe życie nie odstąpił od niczego, co mu przykazał, poza sprawą Uriasza Chetyty.6Przez cały okres jego rządów między Abijamem a Jeroboamem trwała wojna zapoczątkowana jeszcze za czasów Rechabeama.7Pozostałe sprawy Abijama, wszystko, czego dokonał, zostało opisane w zwoju Dziejów królów Judy. Między Abijamem a Jeroboamem trwała wojna.8Gdy Abijam spoczął ze swoimi ojcami, pochowano go w Mieście Dawida, a władzę królewską po nim objął jego syn Asa.
Asa królem Judy (2Krn 14:1-16:14)
9Asa[5] został królem Judy w dwudziestym[6] roku panowania Jeroboama, króla Izraela.10Panował w Jerozolimie czterdzieści jeden lat. Jego babka miała na imię Maaka[7] i była córką Absaloma.[8]11Asa czynił to, co prawe w oczach PANA, podobnie jak Dawid, jego praojciec.12Wypędził z kraju kapłanów [innych bóstw][9] i usunął wszystkie posążki,[10] które sporządzili jego ojcowie.13Nawet Maakę, swoją babkę, pozbawił godności królowej-matki za to, że dopuściła się okropności w swoim oddaniu dla Aszery. Asa ściął tę jej okropność i spalił nad potokiem Kidron.14I chociaż świątynki nie znikły z kraju, to jednak serce Asy pozostało szczerze oddane PANU aż do kresu jego dni.15Sprowadził też z powrotem dary poświęcone przez swojego ojca oraz sprzęty poświęcone dla świątyni PANA, srebro, złoto i naczynia.16Między Asą a Baszą, królem Izraela, przez cały czas sprawowania przez nich władzy, toczyła się wojna.17Basza, król Izraela, wyruszył nawet przeciw Judzie i zaczął budować umocnienia oblężnicze przeciw Ramie, aby odciąć mieszkańców miasta od Asy, króla Judy.18Wtedy Asa wziął całe srebro i złoto pozostałe w skarbcach świątyni PANA i pałacu królewskiego, powierzył je swoim sługom i posłał ich do Ben-Hadada, syna Tabrimona, syna Chezjona, króla Aramu, mieszkającego w Damaszku, z takim poselstwem:19Niech będzie przymierze między mną a tobą, tak jak między moim ojcem a twoim. Oto przesyłam ci dar, srebro i złoto. Zerwij swoje przymierze z Baszą, królem Izraela, aby odstąpił ode mnie.20Ben-Hadad posłuchał króla Asy i wyprawił dowódców swoich wojsk przeciw miastom Izraela. Kazał uderzyć na Ijon, Dan, Abel-Bet-Maaka oraz cały okręg Kineret, to jest obszary zajmowane przez Naftalego.21Gdy Basza o tym usłyszał, zaprzestał budować fortyfikacje przeciw Ramie i powrócił do Tirsy.22Król Asa natomiast zwołał wszystkich Judejczyków, bez wyjątku, i polecił przenieść spod Ramy kamienie oraz drewno, z których budował Basza, i przy ich użyciu wzmocnić Gebę Beniaminicką oraz Mispę.23Wszystkie pozostałe sprawy Asy, cała jego potęga, to, czego dokonał, miasta, które rozbudował, wszystko to zostało opisane w zwoju Dziejów królów Judy. Na starość jednak Asa chorował na nogi.24Gdy Asa spoczął ze swoimi ojcami, został pochowany przy nich w Mieście Dawida, swojego ojca, a władzę królewską po nim objął jego syn Jehoszafat.
Nadab królem Izraela
25Co do Izraela, to Nadab, syn Jeroboama, został jego królem w drugim roku panowania Asy, króla Judy, i panował w Izraelu dwa lata.26Czynił on to, co złe w oczach PANA, kroczył drogą swojego ojca i dopuszczał się grzechu, w który wciągnął on również Izraela.27Lecz sprzymierzył się przeciw niemu Basza, syn Achiasza, z domu Issachara, i zabił go w Gibetonie, należącym do Filistynów, bo właśnie to miasto oblegał Nadab wraz z całym Izraelem.28Basza zabił go w trzecim roku panowania Asy, króla Judy, i przejął po nim władzę.29Kiedy umocnił się na swoim tronie, wybił cały dom Jeroboama. Nie pozostało u Jeroboama żadne ludzkie tchnienie. Basza wytępił wszystkich, zgodnie ze Słowem PANA, które wypowiedział On za pośrednictwem swojego sługi Achiasza z Szilo.30Stało się tak za grzechy Jeroboama, które popełnił i w które uwikłał Izraela, pobudzając przez to PANA, Boga Izraela, do gniewu.31Pozostałe sprawy Nadaba, wszystko, czego dokonał, zostało opisane w zwoju Dziejów królów Izraela.32Między Asą a Baszą, królem Izraela, toczyła się wojna przez cały okres sprawowania przez nich władzy.
Basza królem Izraela
33W trzecim roku panowania Asy, króla Judy, Basza,[11] syn Achiasza, został królem Izraela i panował w Tirsie przez dwadzieścia cztery lata.34Czynił on to, co złe w oczach PANA, kroczył drogą Jeroboama, dopuszczał się podobnego jak on grzechu, w który uwikłał również Izraela.
1 Królewska 15
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
1Abijam[1] zapanował nad Judą w osiemnastym roku [panowania] Jeroboama, syna Nebata.2Panował w Jerozolimie trzy lata.[2] Jego matka miała na imię Maaka[3] i była córką Absaloma.[4]3Żył on we wszystkich grzechach swojego ojca, których ten dopuszczał się przed nim, a jego serce nie było szczere wobec JHWH, jego Boga, tak jak [szczere było] serce Dawida, jego ojca.4Jednak, ze względu na Dawida, dał mu JHWH, jego Bóg, lampę w Jerozolimie, ustanawiając po nim jego syna i pozwalając Jerozolimie ostać się.5Dawid bowiem czynił to, co prawe w oczach JHWH, i po wszystkie dni swojego życia nie odstąpił od niczego, co mu przykazał, poza sprawą Uriasza Chetyty.[5]6Pomiędzy Rechabeamem a Jeroboamem trwała natomiast wojna przez wszystkie dni jego życia.[6]7Pozostałe zaś sprawy Abijama i wszystko, czego dokonał, czyż nie jest to spisane w zwoju Kronik królów Judy? Między Abijamem a Jeroboamem trwała wojna.8Gdy Abijam spoczął ze swoimi ojcami,[7] pochowano go w Mieście Dawida, a władzę po nim objął Asa, jego syn.
Asa królem Judy
9Asa[8] zapanował jako król Judy w dwudziestym[9] roku [panowania] Jeroboama, króla Izraela.10Panował zaś w Jerozolimie czterdzieści jeden lat. Jego matka miała na imię Maaka[10] [i była] córką Absaloma.[11]11Asa czynił to, co prawe w oczach JHWH, tak jak Dawid, jego ojciec.12Wypędził ze [swojej] ziemi poświęconych[12] i usunął wszystkie plugastwa,[13] które sporządzili jego ojcowie.13Nawet Maakę, swoją matkę,[14] pozbawił godności królowej-matki za to, że dopuściła się okropności dla Aszery. Asa ściął tę jej okropność i spalił nad potokiem Kidron.14I chociaż wzniesienia nie znikły [z kraju], jednak serce Asy było szczere wobec JHWH po wszystkie jego dni.15Sprowadził też [z powrotem] rzeczy poświęcone przez swojego ojca i poświęcone[15] sprzęty domu JHWH, srebro, złoto i naczynia.16Między Asą a Baszą, królem Izraela, toczyła się wojna przez wszystkie ich dni.17Basza, król Izraela, wyruszył nawet przeciw Judzie i zaczął obudowywać[16] Ramę, aby nie dać nikomu wyjść do lub przyjść od Asy, króla Judy.18Wtedy Asa wziął całe srebro i złoto pozostałe w skarbcach domu JHWH oraz domu królewskiego, powierzył je swoim sługom i posłał ich król Asa do Ben-Hadada, syna Tabrimona,[17] syna Chezjona, króla Aramu, mieszkającego w Damaszku, ze słowami:19Niech będzie przymierze między mną a tobą, [tak jak] między moim ojcem a twoim ojcem. Oto przysyłam ci dar, srebro i złoto. Idź, zerwij swoje przymierze z Baszą, królem Izraela, aby odstąpił ode mnie.20I Ben-Hadad posłuchał króla Asy, i posłał dowódców swoich wojsk, które miał, przeciw miastom Izraela, i uderzył na Iljon i Dan, i Abel-Bet-Maaka, i całe Kineret – przeciw całej ziemi Naftalego.21Gdy Basza o tym usłyszał, przestał obudowywać Ramę i osiadł w Tirsie.22Król Asa zaś zwołał wszystkich Judejczyków, bez wyjątku, i przenieśli kamienie Ramy oraz drewno, z których budował Basza, i przy ich użyciu król Asa rozbudował Gebę Beniaminicką oraz Mispę.23Wszystkie pozostałe sprawy Asy i cała jego potęga, i wszystko, czego dokonał, i miasta, które rozbudował, czyż nie jest to spisane w zwoju Kronik królów Judy? W czasie swojej starości jednak chorował na nogi.24Gdy Asa spoczął ze swoimi ojcami,[18] został pochowany przy swoich ojcach w Mieście Dawida, swojego ojca, a władzę po nim objął Jehoszafat, jego syn.
Nadab królem Izraela
25Nadab zaś, syn Jeroboama, zapanował nad Izraelem w drugim roku[19] [panowania] Asy, króla Judy, i panował nad Izraelem dwa lata.26Czynił [on] to, co złe w oczach JHWH, kroczył drogą swojego ojca i [żył] w jego grzechu, przez który wciągnął on w grzech [również] Izraela.27Lecz spiskował przeciw niemu Basza, syn Achiasza, z domu Issachara, i zabił go Basza w Gibetonie, które należy do Filistynów, bo Nadab i cały Izrael oblegali Gibeton.28Basza uśmiercił go w trzecim[20] roku [panowania] Asy, króla Judy, i objął po nim władzę.29Kiedy już zapanował, wybił cały dom Jeroboama. Nie pozostało u Jeroboama żadne [ludzkie] tchnienie aż do jego [całkowitego] wytępienia, zgodnie ze Słowem JHWH, które wypowiedział za pośrednictwem swojego sługi Achiasza Szilonity.30[Stało się to] za grzechy Jeroboama, które popełnił i w które wciągnął Izraela, pobudzając do gniewu, do którego pobudził JHWH, Boga Izraela.31Pozostałe zaś sprawy Nadaba i wszystko, czego dokonał, czyż nie są one spisane w zwoju Kronik królów Izraela?32Między Asą i Baszą, królem Izraela, toczyła się wojna przez wszystkie ich dni.[21]
Basza królem Izraela
33W trzecim[22] roku [panowania] Asy, króla Judy, zapanował nad całym Izraelem Basza,[23] syn Achiasza, w Tirsie, na dwadzieścia cztery lata.34Czynił [on] to, co złe w oczach JHWH, kroczył drogą Jeroboama[24] i [żył] w jego grzechu, przez który wciągnął [on] w grzech również Izraela.