1W tym czasie zachorował Abiasz, syn Jeroboama.[1] (1 Krl 1,1)2Jeroboam powiedział więc do swojej żony: Wstań, proszę, przebierz się, aby nie poznano, że jesteś żoną Jeroboama, i udaj się do Szilo. Oto tam jest Achiasz, prorok, on mi zapowiedział, że zostanę królem nad tym ludem.3Weź do ręki dziesięć chlebów, ciastka[2] i dzban[3] miodu – i idź do niego. On ci oznajmi, co będzie z chłopcem. (Joz 9,5; Jer 19,1; Jer 19,10)4Żona Jeroboama tak właśnie postąpiła. Wstała, poszła do Szilo i przybyła do domu Achiasza. Achiasz nie mógł już wówczas widzieć, bo oczy mu stanęły z powodu sędziwego wieku.[4]5Lecz JHWH powiedział do Achiasza: Oto nadchodzi żona Jeroboama, aby szukać u ciebie Słowa w związku ze swoim synem, bo on choruje. Powiedz jej tak a tak. A kiedy przyjdzie, będzie udawała kogoś innego.6Achiasz zatem, ledwie usłyszał odgłos jej stóp, gdy podeszła do wejścia, powiedział: Wejdź, żono Jeroboama! Dlaczego to udajesz kogoś innego? Zostałem do ciebie posłany – ciężka [rzecz]!7Idź, powiedz Jeroboamowi: Tak mówi JHWH, Bóg Izraela: Wywyższyłem cię spośród ludu i ustanowiłem cię księciem[5] nad moim ludem Izraelem,8wydarłem królestwo domowi Dawida i dałem je tobie, ty jednak nie byłeś taki, jak mój sługa Dawid, który przestrzegał moich przykazań i który kroczył za Mną z całego swojego serca, czyniąc tylko to, co prawe w moich oczach,9lecz zacząłeś postępować gorzej niż wszyscy, którzy byli przed tobą; poszedłeś i porobiłeś sobie innych bogów i [zwykłe] odlewy, aby Mnie rozgniewać – Mnie rzuciłeś za plecy.10Dlatego oto Ja sprowadzę nieszczęście na dom Jeroboama i wytępię u Jeroboama każdego mężczyznę[6] w Izraelu, niewolnego i wolnego,[7] i zamiotę[8] za domem Jeroboama, jak zamiata się gnój[9] – całkowicie! (Pwt 32,36; 1 Sm 25,22; 1 Sm 25,34; 1 Krl 15,29; 1 Krl 16,3; 1 Krl 16,11; 1 Krl 21,21; 2 Krl 9,8; Ez 4,12; Ez 4,15)11Kto u Jeroboama umrze w mieście, tego pożrą psy, a kto umrze w polu, tego pożre ptactwo niebios, gdyż JHWH tak zapowiada! (1 Sm 31,8)12Ty zaś wstań i idź do swojego domu; gdy twoje stopy wejdą do miasta, chłopiec umrze.13Będzie go opłakiwał cały Izrael i pochowają go, bo jedynie on z domu Jeroboama zejdzie do grobu, gdyż jedynie u niego z domu Jeroboama znalazła się jakaś dobra rzecz względem JHWH, Boga Izraela.14JHWH ustanowi też sobie króla nad Izraelem, który wytępi dom Jeroboama – to jest ten dzień! Co [więcej], nawet teraz!15JHWH uderzy Izraela tak, że zachwieje się jak trzcina w wodzie, wykorzeni Izraela z tej dobrej ziemi, którą dał ich ojcom, i rozsieje ich poza Rzeką,[10] za to, że porobili sobie aszery, drażniąc JHWH. (Pwt 12,3; Pwt 16,21; Sdz 6,25; Sdz 6,28; Sdz 6,30; 2 Krl 17,1; 2 Krl 17,6; 2 Krl 17,21; 2 Krl 18,4)16I wyda Izraela z powodu grzechów Jeroboama, które popełnił i którymi zwiódł Izraela.17Żona Jeroboama wstała i odeszła – i przybyła do Tirsy; a gdy przekraczała próg domu, chłopiec umarł.18Pochowano go i opłakiwano go, cały Izrael, zgodnie ze Słowem JHWH, które wypowiedział za pośrednictwem swojego sługi Achiasza, proroka.19Pozostałe sprawy Jeroboama, jak walczył i jak panował, oto zostały one spisane w zwoju Kronik[11] królów Izraela.20A dni, przez które Jeroboam panował, było dwadzieścia dwa lata, po czym spoczął on ze swoimi ojcami, a panowanie po nim objął Nadab, jego syn.
Panowanie Rechabeama
21Rechabeam zaś, syn Salomona, panował w Judzie. Rechabeam miał czterdzieści jeden lat, kiedy objął władzę, a panował w Jerozolimie, mieście, które JHWH wybrał spośród wszystkich plemion Izraela, aby tam złożyć swoje imię, przez siedemnaście lat. Jego matka miała na imię Naama, [była] Ammonitką. (2 Krn 12,1; 2 Krn 12,13)22Judejczycy czynili to, co jest złe w oczach JHWH, i pobudzali Go do zazdrości swoimi grzechami, które popełniali gorliwiej niż to wszystko, co czynili ich ojcowie.23Oni również budowali sobie wzniesienia[12] i pomniki,[13] i aszery[14] na każdym wzgórzu i pod każdym zielonym drzewem. (1 Krl 15,13; 1 Krl 18,19; 2 Krl 17,9; 2 Krl 21,7; 2 Krl 23,4; 2 Krl 23,7; 2 Krn 15,16)24W [ich] ziemi również byli poświęceni[15] – popełniali te same obrzydliwości, co narody, które JHWH wydziedziczył[16] przed synami Izraela.
Najazd Szyszaka
25W piątym roku[17] panowania Rechabeama Szyszak,[18] król Egiptu, wyprawił się przeciw Jerozolimie (1 Krl 11,14; 2 Krn 12,1)26zabrał skarby domu JHWH i skarby domu królewskiego – wszystko zabrał! Zabrał też wszystkie złote puklerze, które sporządził Salomon.[19] (1 Krl 10,16; 2 Krn 9,15)27Zamiast nich król Rechabeam sporządził wówczas puklerze z miedzi i powierzył je ręce dowódców straży przybocznej,[20] którzy pilnowali wejścia do domu królewskiego.28I ilekroć król wchodził do domu JHWH, brali je strażnicy przyboczni z sobą, po czym odnosili je do wartowni straży przybocznej.29Pozostałe sprawy Rechabeama i wszystko, czego dokonał, czyż nie jest to spisane w zwoju Kronik[21] królów Judy?30Przez wszystkie dni między Rechabeamem a Jeroboamem toczyła się wojna.31A gdy Rechabeam spoczął ze swoimi ojcami, został pochowany przy swoich ojcach w Mieście Dawida. Jego matka miała na imię Naama, [była] Ammonitką.[22] Władzę po nim objął Abijam,[23] jego syn. (2 Krn 12,16)