1Gdy Rechabeam przybył do Jerozolimy, zebrał cały ród Judy i Beniamina, sto osiemdziesiąt tysięcy doborowych, doświadczonych w walce wojowników, aby podjąć walkę z Izraelem i przywrócić sobie królestwo. (1 Krl 12,21)2Wtedy PAN skierował swoje Słowo do Szemajasza, męża Bożego:3Powiedz Rechabeamowi, synowi Salomona, królowi Judy, i całemu Izraelowi w Judzie oraz Beniaminowi:4Tak mówi PAN: Nie wyruszajcie i nie walczcie z waszymi braćmi. Niech każdy wraca do swojego domu, gdyż ode Mnie wyszła ta sprawa. Posłuchali więc słów PANA i zawrócili z wyprawy przeciw Jeroboamowi.
Rządy Rechabeama nad Judą
5Rechabeam zamieszkał w Jerozolimie i przebudował niektóre miasta Judy na twierdze.6Były to: Betlejem, Etam, Tekoa,7Bet-Sur, Socho, Adullam,8Gat, Maresza, Zyf,9Adoraim, Lakisz, Azeka,10Sorea, Ajalon i Hebron — były to miasta warowne na obszarze Judy i Beniamina.11Rechabeam umocnił te twierdze, ustanowił w nich książąt i zaopatrzył je w składy żywności, oliwy i wina.12Każde też z miast wyposażył w tarcze i dzidy i w ten sposób wydatnie je dozbroił. Tak więc należały do niego Juda i Beniamin.13Kapłani natomiast i Lewici, rozsiani po całym Izraelu, przybywali do niego z całego ich obszaru.[1]14Lewici bowiem porzucali swoje pastwiska i swoje posiadłości, a ruszali do Judy i do Jerozolimy, ponieważ Jeroboam i jego synowie odsunęli ich od posług kapłańskich na rzecz PANA.15Zamiast nich ustanowili sobie innych kapłanów. Mieli oni obsługiwać świątynki, służyć bożkom w postaci kozłów[2] i cielców, które Jeroboam tam poustawiał. (Kpł 17,7; Iz 34,14)16Za nimi, ze wszystkich plemion Izraela, przybywali do Jerozolimy też ci, którzy całym sercem pragnęli żyć według woli PANA, Boga Izraela, i Jemu, PANU, Bogu swoich ojców, składać ofiary.17Przez to wzmocnili królestwo Judy i wsparli Rechabeama, syna Salomona — na trzy lata, ponieważ przez trzy lata kroczyli drogą Dawida i Salomona.18Rechabeam pojął sobie za żonę Machalat, córkę Jerimota,[3] syna Dawida, oraz Abihail, córkę Eliaba, syna Jessaja. (1 Krn 3,9)19Urodziła mu ona synów: Jeusza, Szemariasza i Zahama.20Po niej pojął za żonę Maakę, córkę Absaloma, która urodziła mu Abiasza, Attaja, Zizę i Szelomita.21Rechabeam jednak kochał Maakę, córkę Absaloma, bardziej niż pozostałe żony i nałożnice, bo miał osiemnaście żon, sześćdziesiąt[4] nałożnic i był ojcem dwudziestu ośmiu synów oraz sześćdziesięciu córek.22Na czele swoich dzieci Rechabeam postawił Abiasza, syna Maaki. Jego bowiem, księcia wśród braci, Rechabeam zamierzał uczynić królem.23Król postąpił też rozsądnie, rozpraszając swoich synów po całym obszarze Judy i Beniamina, po wszystkich warownych miastach. Rozsyłając ich tam, zadbał, by żyli dostatnio i mieli mnóstwo żon.