1 Królewska 16

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Wtedy PAN skierował swoje Słowo do Jehu, syna Chananiego. Dotyczyło ono Baszy i głosiło:2 Ponieważ wywyższyłem cię z prochu i uczyniłem cię księciem nad moim ludem Izraelem, a ty poszedłeś drogą Jeroboama i uwikłałeś w grzech mój lud, Izrael, pobudzając Mnie ich grzechami do gniewu,3 oto wymiotę[1] Baszę i jego ród! Postąpię z twoim rodem tak, jak z rodem Jeroboama, syna Nebata.4 Kto u Baszy umrze w mieście, tego pożrą psy, a kto umrze w polu, tego pożre ptactwo.5 Pozostałe sprawy Baszy, to, czego dokonał, oraz jego potęga, zostały opisane w zwoju Dziejów królów Izraela.6 Gdy Basza spoczął ze swoimi ojcami, został pochowany w Tirsie, a władzę królewską po nim objął jego syn Ela.7 Tak zaś za pośrednictwem proroka Jehu, syna Chananiego, Słowo PANA spełniło się na Baszy i na całym jego rodzie. Stało się tak za całe zło, które czynił on w oczach PANA, pobudzając Go do gniewu dziełami swoich rąk, po to, by stać się jak dom Jeroboama, który zginął za swoje czyny.8 Ela,[2] syn Baszy, panował nad Izraelem w Tirsie przez dwa lata, od dwudziestego szóstego roku panowania Asy, króla Judy.9 Lecz sprzysiągł się przeciw niemu jego sługa Zimri, dowódca połowy oddziału rydwanów. Ela przebywał wtedy w Tirsie. Siedział akurat przy piwie w domu Arsy, zarządcy pałacu.10 Zimri wszedł, ugodził go śmiertelnie i przejął po nim władzę. Stało się to w dwudziestym siódmym roku panowania Asy, króla Judy.11 Ledwie doszedł do władzy i zasiadł na tronie, wybił cały ród Baszy. Nie pozostawił w jego rodzie żadnego mężczyzny[3] — ani krewnych, ani przyjaciół.12 Tak to właśnie Zimri wytępił cały ród Baszy, zgodnie ze Słowem PANA, które wypowiedział o Baszy za pośrednictwem proroka Jehu.13 Stało się tak za wszystkie grzechy Baszy oraz Eli, jego syna, których dopuścili się oni sami i w które uwikłali też całego Izraela, pobudzając swoimi marnościami[4] do gniewu PANA, Boga Izraela.14 Pozostałe sprawy Eli, wszystko, czego dokonał, zostało opisane w zwoju Dziejów królów Izraela.15 W dwudziestym siódmym roku panowania Asy, króla Judy, na siedem dni, w Tirsie, zapanował Zimri.[5] W tym czasie wojsko oblegało Gibeton należący do Filistynów.16 Gdy wojsko prowadzące oblężenie usłyszało, że Zimri sprzysiągł się przeciw królowi i zabił go, wówczas jeszcze tego samego dnia, w obozie, cały Izrael obwołał królem Izraela Omriego, dowódcę wojska.17 Po objęciu władzy Omri, a z nim cały Izrael, wyruszył z Gibetonu i obległ Tirsę.18 Gdy Zimri zobaczył, że miasto zostało zdobyte, wycofał się do warowni pałacu królewskiego, podpalił nad sobą pałac królewski i zginął w płomieniach19 za swoje grzechy, których dopuścił się, czyniąc to, co złe w oczach PANA, krocząc drogą Jeroboama, żyjąc w jego grzechu, który popełnił i w który uwikłał również Izraela.20 Pozostałe sprawy Zimriego, łącznie ze spiskiem, który uknuł, zostały opisane w zwoju Dziejów królów Izraela.21 Po jego śmierci doszło do podziału w Izraelu. Część ludu była za Tibnim, synem Ginata, i jego chciała obwołać królem, a druga część była za Omrim.22 Zwolennicy Omriego okazali się jednak mocniejsi niż zwolennicy Tibniego, syna Ginata, i gdy Tibni zginął, przy władzy pozostał Omri.23 Omri panował nad Izraelem dwanaście lat, w tym w Tirsie sześć lat, od trzydziestego pierwszego roku panowania Asy, króla Judy.24 Omri nabył od Szemera, za dwa talenty srebra,[6] górę Samarię. Obwarował ją, a miasto, które na niej zbudował, nazwał od imienia Szemera, wcześniejszego właściciela tej góry, Samarią.25 Omri czynił jednak to, co złe w oczach PANA, postępował gorzej niż wszyscy, którzy panowali przed nim.26 Kroczył on we wszystkim drogą Jeroboama, syna Nebata, i żył w jego grzechu, w który uwikłał on Izraela, pobudzając swoimi marnościami do gniewu PANA, Boga Izraela.27 Pozostałe sprawy Omriego, których dokonał, i jego potęga, do której doszedł, zostały opisane w zwoju Dziejów królów Izraela.28 Gdy Omri spoczął ze swoimi ojcami, został pochowany w Samarii, a władzę po nim objął jego syn Achab.29 Achab,[7] syn Omriego, objął władzę nad Izraelem w trzydziestym ósmym roku panowania Asy, króla Judy, i panował nad Izraelem w Samarii dwadzieścia dwa lata. (1 Krl 18,1; 1 Krl 20,1)30 Achab, syn Omriego, czynił to, co złe w oczach PANA. Czynił to bardziej zapamiętale niż wszyscy, którzy panowali przed nim.31 Mało, że popełniał grzechy Jeroboama, syna Nebata, pojął również za żonę Izebel,[8] córkę Etbaala,[9] króla Sydończyków. Służył on Baalowi i bił mu pokłony.32 Wzniósł też Baalowi ołtarz w świątyni Baala, którą zbudował w Samarii,33 a ponadto sporządził posąg Aszery. Achab czynił więcej dla pobudzenia do gniewu PANA, Boga Izraela, niż wszyscy królowie Izraela, którzy panowali przed nim.34 Za jego dni Chiel[10] z Betel odbudował Jerycho. Kosztem Abirama,[11] swojego pierworodnego, założył fundamenty miasta, a kosztem Seguba, swojego najmłodszego, wstawił jego bramy. Stało się tak zgodnie ze Słowem PANA, które wypowiedział za pośrednictwem Jozuego, syna Nuna.

1 Królewska 16

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Wtedy stało się Słowo JHWH do Jehu, syna Chananiego, o Baszy, tej treści:2 Ponieważ wywyższyłem cię z prochu i uczyniłem cię księciem[1] nad moim ludem Izraelem, a ty poszedłeś drogą Jeroboama i wciągnąłeś w grzech mój lud Izrael, aby Mnie pobudzić do gniewu ich grzechami,3 oto zamiotę[2] po Baszy i po jego domu i postąpię z twoim domem tak, jak z domem Jeroboama, syna Nebata.4 Kto u Baszy umrze w mieście, tego pożrą psy, a kto u niego umrze w polu, tego pożre ptactwo niebios.5 Pozostałe sprawy Baszy i to, czego dokonał, i jego potęga, czyż nie są one spisane w zwoju Kronik królów Izraela?6 Gdy Basza spoczął ze swoimi ojcami, został pochowany w Tirsie, a władzę po nim objął Ela, jego syn.[3]7 Tak też za pośrednictwem Jehu, syna Chananiego, proroka, Słowo JHWH spełniło się na Baszy i na całym jego domu, za całe zło, które czynił w oczach JHWH, pobudzając Go do gniewu czynami swoich rąk, by stał się jak dom Jeroboama, za którego [niegodziwość] zabił go.8 Ela,[4] syn Baszy, panował nad Izraelem w Tirsie przez dwa lata, od dwudziestego szóstego roku [panowania] Asy, króla Judy.[5]9 Lecz sprzysiągł się przeciw niemu jego sługa Zimri, dowódca połowy [oddziału] rydwanów. W Tirsie pił on, [Ela], do upicia piwo w domu Arsy, który stał nad domem [królewskim] w Tirsie.10 Zimri wszedł, pchnął go i uśmiercił – w dwudziestym siódmym roku [panowania] Asy, króla Judy[6] – i objął władzę po nim.11 Kiedy zapanował i zasiadł na tronie, wybił cały dom Baszy; nie pozostawił u niego żadnego mężczyzny[7] ani krewnych,[8] ani przyjaciela.12 Tak to właśnie Zimri wytępił cały dom Baszy,[9] zgodnie ze Słowem JHWH, które wypowiedział o Baszy za pośrednictwem proroka Jehu.13 [Stało się tak] za wszystkie grzechy Baszy i za grzechy Eli, jego syna, które popełnili i przez które wciągnęli w grzech całego Izraela, pobudzając swoimi marnościami[10] do gniewu JHWH, Boga Izraela.14 Pozostałe sprawy Eli i wszystko, czego dokonał, czyż nie są one spisane w zwoju Kronik królów Izraela?15 W dwudziestym siódmym roku panowania Asy, króla Judy,[11] przez siedem dni panował w Tirsie Zimri.[12] Lud oblegał wtedy Gibeton należący do Filistynów.16 Gdy lud prowadzący oblężenie usłyszał, że Zimri sprzysiągł się przeciw królowi i zabił go, cały Izrael, tego samego dnia, w obozie, obwołał królem nad Izraelem Omriego, dowódcę wojska.17 Wtedy Omri, a z nim cały Izrael, wyruszył z Gibetonu i oblegli Tirsę.18 Gdy Zimri zobaczył, że miasto zostało zdobyte, wycofał się do warowni domu królewskiego, podpalił nad sobą dom królewski ogniem i zginął19 za swoje grzechy, które popełnił, czyniąc to, co złe w oczach JHWH, krocząc drogą Jeroboama[13] i [żyjąc] w jego grzechu, który popełnił i przez który wciągnął w grzech Izraela.20 Pozostałe sprawy Zimriego i jego sprzysiężenie, które uknuł, czyż nie są one spisane w zwoju Kronik królów Izraela?21 Wtedy to lud Izraela podzielił się na połowy. Połowa ludu była za Tibnim, synem Ginata, i jego chciała obwołać królem, a połowa była za Omrim.22 Lecz lud, który był za Omrim, okazał się mocniejszy niż lud, który był za Tibnim, synem Ginata. Gdy Tibni zginął, zapanował Omri.23 Omri[14] panował nad Izraelem dwanaście lat – w Tirsie panował sześć lat – od trzydziestego pierwszego roku [panowania] Asy, króla Judy.24 Kupił on od Szemera górę Samarię[15] za dwa talenty srebra,[16] obwarował tę górę i nazwał miasto, które zbudował, od imienia Szemera, pana tej góry, Samaria.[17]25 Omri czynił jednak to, co złe w oczach JHWH, i postępował gorzej niż wszyscy, którzy byli przed nim.26 Kroczył całkowicie drogą Jeroboama, syna Nebata, i [żył] w jego grzechu, przez który wciągnął [on] w grzech Izraela, pobudzając swoimi marnościami do gniewu JHWH, Boga Izraela.27 Pozostałe zaś sprawy Omriego, których dokonał, i jego potęga, do której doszedł, czyż nie zostały one spisane w zwoju Kronik królów Izraela?28 Gdy Omri spoczął ze swoimi ojcami, został pochowany w Samarii, a władzę po nim objął Achab, jego syn.[18]29 Achab,[19] syn Omriego, zapanował nad Izraelem[20] w trzydziestym ósmym roku [panowania] Asy, króla Judy,[21] i panował Achab, syn Omriego, nad Izraelem w Samarii dwadzieścia dwa lata.30 Czynił zaś Achab, syn Omriego,[22] to, co złe w oczach JHWH, bardziej niż wszyscy, którzy byli przed nim.31 Mało, że chodził w grzechach Jeroboama, syna Nebata, pojął jeszcze za żonę Izebel,[23] córkę Etbaala,[24] króla Sydończyków, służył Baalowi[25] i kłaniał mu się.32 Wzniósł ponadto Baalowi ołtarz w domu Baala, który zbudował w Samarii.33 Achab sporządził również Aszerę – i czynił więcej dla pobudzenia do gniewu JHWH, Boga Izraela,[26] niż wszyscy królowie Izraela, którzy byli przed nim.34 Za jego dni Chiel[27] z Betel odbudował Jerycho. Posadowił je kosztem Abirama,[28] swojego pierworodnego, a kosztem Seguba,[29] swojego najmłodszego, wstawił jego bramy, zgodnie ze Słowem JHWH, które wypowiedział za pośrednictwem Jozuego, syna Nuna.