1Ja też, bracia, nie mogłem mówić do was jak do ludzi duchowych. Mówiłem jak do cielesnych, jak do niemowląt w Chrystusie.2Podawałem wam mleko, a nie pokarm stały, bo nie mogliście go przyjąć. Teraz również nie możecie,3gdyż pozostajecie cieleśni. Cóż, skoro jest wśród was zazdrość, dochodzi do kłótni, to czy nie jesteście cieleśni i nie postępujecie po ludzku?4Kiedy jeden mówi: Ja należę do Pawła, drugi: Ja do Apollosa, to czy nie jesteście ludźmi?5Kim jest Apollos? I kim Paweł? Narzędziami, dzięki którym uwierzyliście. Każdy zrobił to, co mu wyznaczył Pan.6Ja zasadziłem, Apollos podlał, lecz wzrost był sprawą Boga.7Nie liczy się zatem ten, kto sadzi, ani ten, kto podlewa, tylko Bóg, który daje wzrost.8Między tym, który sadzi, i tym, który podlewa, nie ma wielkiej różnicy — stosownie do swego wysiłku każdy odbierze zapłatę.9My, jako należący do Boga, jesteśmy współpracownikami; a wy — Bożą rolą oraz Jego budowlą.10Według udzielonej mi przez Boga łaski, jako mądry mistrz budowlany, położyłem fundament. Inni na nim budują. I niech każdy uważa, jak buduje.11Co do fundamentu, nikt nie może położyć innego, poza tym, który już jest, a którym jest Jezus Chrystus.12Natomiast, czy ktoś na tym fundamencie buduje ze złota, srebra, drogich kamieni, z drewna, siana czy słomy,13to się okaże w tym[1] Dniu. Każde dzieło przejdzie próbę ognia i w ten sposób wyjdzie na jaw jego wartość.14Jeśli czyjeś dzieło, wzniesione na tym fundamencie, przetrwa, ten otrzyma nagrodę.15Jeśli czyjeś dzieło spłonie, ten poniesie stratę, choć sam będzie zbawiony, tak jednak, jakby został ocalony z ognia.16Czy nie wiecie, że jesteście przybytkiem Boga i że Duch Boży mieszka w was?17Jeśli ktoś niszczy przybytek Boga, tego zniszczy Bóg, gdyż przybytek Boga jest święty, a wy właśnie nim jesteście.18Niech nikt samego siebie nie oszukuje. Jeśli ktoś z was uważa, że jest mądry w obecnym wieku, niech się stanie głupi, aby zmądrzeć.19Gdyż mądrość tego świata jest głupstwem u Boga. Napisane jest bowiem: On chwyta mądrych w sidła ich przebiegłości;20a także: Pan zna rozważania mądrych, wie, że są jałowe.[2]21A zatem niech się nikt nie chlubi jakimkolwiek człowiekiem. Wszystko bowiem jest wasze:22Paweł, Apollos, Kefas, świat, życie i śmierć, teraźniejszość i przyszłość — wszystko należy do was.23Wy zaś do Chrystusa, a Chrystus — do Boga.
1 Koryntian 3
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
Kościół w swej naturze i wynikająca z tego przestroga
16Czy nie wiecie, że jesteście przybytkiem Boga[13] i Duch Boży mieszka w was? (Rz 8,9; 1 Kor 6,19; 2 Kor 6,16; Ef 2,21; Hbr 3,6; 1 P 2,5)17Jeśli ktoś niszczy przybytek Boga, tego zniszczy Bóg, gdyż przybytek Boga jest święty i wy nim jesteście.18Niech nikt samego siebie nie oszukuje; jeśli ktoś z was uważa, że jest mądry w obecnym wieku, niech się stanie głupim, aby stać się mądrym. (1 Kor 8,2; Ga 6,3; Jk 1,22)19Gdyż mądrość tego świata jest głupstwem u Boga. Napisane jest bowiem: On chwyta mądrych w ich przebiegłość; (1 Kor 1,20)20i znowu: Pan zna rozważania mądrych, że są marne.21A zatem niech nikt nie chlubi się ludźmi; wszystko bowiem jest wasze,22czy to Paweł,[14] czy Apollos,[15] czy Kefas,[16] czy świat, czy życie, czy śmierć, czy teraźniejszość, czy przyszłość – wszystko wasze, (Rz 8,38; Flp 1,20)23wy zaś Chrystusowi, a Chrystus – Boży. (1 Kor 11,3; 1 Kor 15,23; 2 Kor 10,7; Ga 3,29)