1Potem Jezus powiedział: —Ja jestem prawdziwym krzewem winorośli, a mój Ojciec—ogrodnikiem.2Odcina każdą gałązkę, która nie owocuje, a tę, która już owocuje, oczyszcza, aby owocowała jeszcze lepiej.3Wy już jesteście oczyszczeni dzięki temu, co wam powiedziałem.4Trwajcie we Mnie, a Ja będę trwał w was. Tak jak gałązka nie może owocować sama z siebie, jeśli nie trwa w krzewie, tak i wy—jeśli nie trwacie we Mnie.5Ja jestem krzewem winorośli, a wy—jego gałązkami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten obficie owocuje. Beze Mnie jednak nic nie możecie zrobić.6Jeżeli ktoś nie trwa we Mnie, zostanie odrzucony—tak jak gałązka, która usycha. Zbiera się takie, wrzuca do ognia i spala.7Jeśli jednak będziecie we Mnie trwać, a moje słowa—w was, proście o cokolwiek chcecie, a tak się stanie.8Mój Ojciec dozna chwały przez to, że obficie zaowocujecie i staniecie się moimi uczniami.9Ukochałem was tak, jak Mnie ukochał Ojciec. Trwajcie więc w mojej miłości.10A będziecie w niej trwać, gdy okażecie posłuszeństwo moim nakazom—tak jak Ja jestem posłuszny nakazom mojego Ojca i trwam w Jego miłości.11Mówię o tym po to, abyście mieli w sobie moją radość i abyście byli nią napełnieni.12Daję wam moje przykazanie, abyście kochali się nawzajem, tak jak Ja was ukochałem.13Nikt nie kocha bardziej niż ten, kto oddaje swoje życie za przyjaciół.14Wy jesteście moimi przyjaciółmi, jeśli robicie to, co wam nakazuję.15Już nie nazywam was sługami, bo sługa nie wie, co zamierza jego pan. Nazwałem was przyjaciółmi, bo powiedziałem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca.16To nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was. Przeznaczyłem was do tego, abyście szli i przynosili owoc—trwały owoc!—i aby Ojciec dał wam to, o co Go poprosicie w moim imieniu.17Nakazuję wam więc, abyście kochali jedni drugich!
Nienawiść ze strony świata
18Jeśli świat was nienawidzi, to pamiętajcie, że Mnie najpierw znienawidził.19Gdybyście należeli do świata, kochałby was. Ponieważ jednak nie należycie do niego—bo Ja was wybrałem dla siebie—nienawidzi was.20Przypomnijcie sobie, co wam niedawno powiedziałem: Sługa nie jest ważniejszy od swojego pana. Skoro Mnie prześladowali, i was będą prześladować. A jeśli słuchali moich słów, i waszych posłuchają.21Ze względu na Mnie będą was prześladować, bo nie znają Tego, który Mnie posłał.22Gdybym nie przyszedł i nie mówił do nich, nie mieliby grzechu. Lecz teraz już nie mogą się usprawiedliwić.23Kto Mnie nienawidzi, nienawidzi także mojego Ojca.24Nie mieliby grzechu, gdybym nie uczynił na ich oczach cudów, których nikt nigdy nie dokonał. Oni jednak widzieli je, a mimo to znienawidzili i Mnie, i Ojca.25W ten sposób sprawdziły się słowa zapisane w Piśmie: „Znienawidzili Mnie bez powodu”.26Lecz Pocieszyciel—Duch prawdy, którego poślę wam od mojego Ojca, opowie wam o Mnie,27a wy opowiecie o Mnie innym, bo jesteście ze Mną od samego początku.
1“I am the true vine, and my Father is the vinedresser. (Jer 2,21; 1 Kor 3,9)2Every branch in me that does not bear fruit he takes away, and every branch that does bear fruit he prunes, that it may bear more fruit. (Mt 3,10; Mt 7,19; Mt 13,12; Mt 15,13; Jan 15,6; Rz 11,17; Rz 11,22; 2 P 1,8)3Already you are clean because of the word that I have spoken to you. (Jan 13,10; Jan 15,7; Jan 17,17; Ef 5,26)4Abide in me, and I in you. As the branch cannot bear fruit by itself, unless it abides in the vine, neither can you, unless you abide in me. (Jan 3,15; Jan 6,56; Jan 15,5; Flp 1,11; Kol 1,23; 1 J 2,6)5I am the vine; you are the branches. Whoever abides in me and I in him, he it is that bears much fruit, for apart from me you can do nothing. (Jan 15,16; Rz 6,5; Kol 1,6; Kol 1,10)6If anyone does not abide in me he is thrown away like a branch and withers; and the branches are gathered, thrown into the fire, and burned. (Ez 15,4; Mt 13,40; Jan 15,2)7If you abide in me, and my words abide in you, ask whatever you wish, and it will be done for you. (Jan 8,31; Jan 14,13)8By this my Father is glorified, that you bear much fruit and so prove to be my disciples. (Iz 61,3; Mt 5,16; Jan 15,5; 2 Kor 9,13; Flp 1,11)9As the Father has loved me, so have I loved you. Abide in my love. (Jan 5,20; Jan 13,34)10If you keep my commandments, you will abide in my love, just as I have kept my Father’s commandments and abide in his love. (Jan 8,55; Jan 10,18; Jan 14,15; Jan 14,23; Jan 17,4; Flp 2,8)11These things I have spoken to you, that my joy may be in you, and that your joy may be full. (Jan 3,29; Jan 16,24; Jan 17,13; 2 Kor 2,3; 1 J 1,4; 2 J 1,12)12“This is my commandment, that you love one another as I have loved you. (Jan 13,34)13Greater love has no one than this, that someone lay down his life for his friends. (Jan 10,11; Rz 5,7; Ef 5,2)14You are my friends if you do what I command you. (Mt 12,50; Łk 12,4; Jan 15,10)15No longer do I call you servants,[1] for the servant does not know what his master is doing; but I have called you friends, for all that I have heard from my Father I have made known to you. (Rdz 18,17; Jan 3,32; Jan 8,26; Jan 8,40; Jan 13,7; Jan 13,12; Jan 15,20; Jan 16,13; Jan 17,26; 1 Kor 2,16; 1 Kor 13,9)16You did not choose me, but I chose you and appointed you that you should go and bear fruit and that your fruit should abide, so that whatever you ask the Father in my name, he may give it to you. (Jan 13,18; Jan 14,13; Jan 15,7; 2 J 1,8)17These things I command you, so that you will love one another. (Jan 15,12)