1Niech wasze serca nie drżą ze strachu. Wierzcie Bogu—i Mi wierzcie!2W domu mojego Ojca jest wiele mieszkań. Gdyby tak nie było, to czy mówiłbym wam, że idę przygotować wam miejsce?3A gdy odejdę i wszystko przygotuję, wrócę i zabiorę was ze sobą, abyście byli tam, gdzie Ja.4Przecież znacie drogę prowadzącą tam, dokąd odchodzę.
Jezus drogą do Ojca
5—Panie, nie mamy pojęcia, dokąd odchodzisz—odezwał się Tomasz. —Jak więc możemy znać drogę?6—Ja jestem drogą, prawdą i życiem—odpowiedział mu Jezus. —Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze Mnie.7Jeśli Mnie poznaliście, będziecie znać także mojego Ojca. Zresztą już Go znacie, bo Go zobaczyliście.8—Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy—rzekł Filip.9—Filipie! Tak długo z wami przebywam, a wciąż jeszcze nie wiesz, kim jestem?—odpowiedział Jezus. —Kto Mnie zobaczył, zobaczył również Ojca. Dlaczego więc prosisz: Pokaż nam Ojca?10Czy nie wierzysz, że jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Dzieła, o których wam mówię, nie są moją inicjatywą. Dokonuje ich Ojciec, który jest we Mnie.11Uwierzcie, że jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. A jeśli nie chcecie wierzyć Mi na słowo, uwierzcie ze względu na dzieła Ojca.12Zapewniam was: Kto Mi wierzy, będzie czynił cuda takie, jak Ja—a nawet jeszcze większe, bo już odchodzę do Ojca.13I zrobię to, o co poprosicie w moim imieniu—w ten sposób otoczę mojego Ojca chwałą.14Jeśli będziecie Mnie o coś prosić w moim imieniu, zrobię to.
Jezus obiecuje Ducha Świętego
15Jeśli Mnie kochacie, będziecie posłuszni moim nakazom.16A Ja poproszę Ojca, aby dał wam innego Pocieszyciela—takiego, który pozostanie z wami na zawsze.17Jest to Duch prawdy, którego świat nie może przyjąć, bo Go nie dostrzega i nie zna. Wy jednak Go znacie, bo już jest z wami, a będzie także w was.18Nie zostawię was samych—przyjdę do was.19Już za chwilę zniknę z oczu świata. Ale wy Mnie widzicie, bo żyję—i wy też będziecie żyć.20W tym dniu przekonacie się, że Ja jestem w Ojcu, wy—we Mnie, a Ja—w was.21Pamiętajcie: Ten Mnie naprawdę kocha, kto zna moje nakazy i stosuje się do nich. A kto Mnie kocha, tego kocha również mój Ojciec, i Ja go kocham, i objawię mu siebie.22Zapytał Go wtedy Juda (nie ten z Kariotu): —Panie, dlaczego nie objawisz się światu, a tylko nam?23—Kto Mnie kocha, będzie posłuszny moim słowom—odparł Jezus. —Mój Ojciec też będzie go kochał i przyjdziemy do niego, i w nim zamieszkamy.24Kto zaś nie kocha Mnie, nie będzie posłuszny moim słowom. A moje słowa nie pochodzą ode Mnie, ale od Ojca, który Mnie posłał.25Mówię o tym teraz, dopóki jestem z wami.26Gdy Ojciec pośle do was w moim imieniu Pocieszyciela—Ducha Świętego—to On wszystkiego was nauczy i przypomni to, o czym wcześniej mówiłem.27Zostawiam wam mój pokój i daję go wam. Nie jest to pokój, jaki oferuje świat, ale pokój pochodzący ode Mnie. Niech więc wasze serca nie drżą ze strachu i niech się nie lękają.28Pamiętacie, że powiedziałem wam: Odchodzę, ale przyjdę do was znowu. Gdybyście Mnie szczerze kochali, cieszylibyście się, że wracam do Ojca, który jest większy ode Mnie.29Tak więc uprzedziłem was o tym, co nastąpi, abyście uwierzyli Mi, gdy to się stanie.30Musimy jednak kończyć tę rozmowę, bo zbliża się władca tego świata. Nie ma on jednak nade Mną żadnej władzy.31Chcę, aby cały świat zobaczył, że kocham Ojca i robię wszystko, co Mi polecił. Teraz jednak wstańmy i chodźmy stąd!
1“Let not your hearts be troubled. Believe in God;[1] believe also in me. (Jan 12,44; Jan 14,27; Jan 16,22; 1 P 3,14)2In my Father’s house are many rooms. If it were not so, would I have told you that I go to prepare a place for you?[2] (Jan 2,16; Jan 8,21; Jan 13,33; Jan 13,36; Jan 16,7)3And if I go and prepare a place for you, I will come again and will take you to myself, that where I am you may be also. (Jan 12,26; Jan 14,18; Jan 14,28; Jan 21,22)4And you know the way to where I am going.”[3]5Thomas said to him, “Lord, we do not know where you are going. How can we know the way?” (Jan 11,16; Jan 13,36)6Jesus said to him, “I am the way, and the truth, and the life. No one comes to the Father except through me. (Jan 1,14; Jan 1,17; Jan 11,25; Ef 2,18; Hbr 9,8; Hbr 10,20; 1 J 5,20)7If you had known me, you would have known my Father also.[4] From now on you do know him and have seen him.” (Jan 6,46; Jan 8,19; 1 J 2,13)8Philip said to him, “Lord, show us the Father, and it is enough for us.” (Wj 33,18; Jan 1,43; Jan 12,21)9Jesus said to him, “Have I been with you so long, and you still do not know me, Philip? Whoever has seen me has seen the Father. How can you say, ‘Show us the Father’? (Jan 10,30; Jan 12,45; Jan 15,24; Kol 1,15; Hbr 1,3)10Do you not believe that I am in the Father and the Father is in me? The words that I say to you I do not speak on my own authority, but the Father who dwells in me does his works. (Jan 5,19; Jan 10,38)11Believe me that I am in the Father and the Father is in me, or else believe on account of the works themselves. (Jan 5,36; Jan 14,10)12“Truly, truly, I say to you, whoever believes in me will also do the works that I do; and greater works than these will he do, because I am going to the Father. (Mt 17,20; Mt 21,21; Mk 11,23; Mk 16,17; Jan 7,33; Jan 13,1; Jan 13,3; Jan 14,28; Jan 16,5; Jan 16,10; Jan 16,17; Jan 16,28; Jan 17,11; Jan 17,13; Jan 20,17)13Whatever you ask in my name, this I will do, that the Father may be glorified in the Son. (Mt 7,7; Jan 13,31; Jan 15,16; Jan 16,23)14If you ask me[5] anything in my name, I will do it. (Jan 14,13)