1W przeddzień święta Paschy Jezus wiedział już, że nadszedł Jego czas—czas odejścia ze świata do Ojca. Tym, których ukochał, chciał okazać miłość aż do samego końca.2W czasie uroczystej kolacji diabeł zawładnął sercem Judasza (syna Szymona z Kariotu) i pobudził go do zdrady.3Jezus wiedział, że Ojciec wszystko Mu powierzył. Wiedział również, że przyszedł od Ojca i do Niego odchodzi.4Dlatego wstał od kolacji, przebrał się, przepasał ręcznikiem,5a potem nalał wody do miski i zaczął myć uczniom nogi, wycierając je ręcznikiem, który miał na sobie.6Gdy podszedł do Szymona Piotra, ten zawołał: —Panie, Ty myjesz mi nogi?!7—Teraz nie zrozumiesz tego, co robię—odpowiedział Jezus. —Ale później zrozumiesz.8—O, nie!—protestował Piotr. —Nigdy nie będziesz mi mył nóg! —Jeśli tego nie zrobię, nie będziesz do Mnie należał—odrzekł Jezus.9—W takim razie umyj nie tylko moje nogi, ale także ręce i głowę!10—Wykąpany nie musi się myć, bo jest już czysty. Wystarczy, że opłucze nogi. Wy jesteście już czyści—jednak nie wszyscy.11Wiedział bowiem, kto Go zdradzi. Dlatego powiedział: „Nie wszyscy jesteście czyści”.12Po umyciu im nóg Jezus z powrotem się przebrał, usiadł z nimi i zapytał: —Czy rozumiecie, co zrobiłem?13Nazywacie Mnie „Nauczycielem” oraz „Panem” i macie rację, bo Nim jestem.14Skoro więc Ja, wasz Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wy powinniście czynić podobnie.15Dałem wam przykład, abyście postępowali wobec siebie tak, jak Ja.16Zapewniam was: Sługa nie jest ważniejszy od swojego pana, a posłaniec—od tego, kto go posłał.17Jeśli będziecie o tym pamiętać i tak postępować—będziecie szczęśliwi.
Jezus zapowiada zdradę
18Nie do wszystkich jednak odnosi się to, co powiedziałem. Wiem bowiem, kogo wybrałem. Muszą się jednak wypełnić słowa Pisma: „Ten, który jadł ze Mną chleb, zwrócił się przeciwko Mnie”.19Mówię o tym już teraz, abyście—gdy tak się stanie—uwierzyli, że JA JESTEM.20Zapewniam was: Kto przyjmuje mojego posłańca, Mnie samego przyjmuje. A kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał.
Jezus wskazuje zdrajcę
21Potem, przejęty do głębi, powtórzył raz jeszcze: —Zapewniam was: Jeden z was Mnie zdradzi!22Zaniepokojeni uczniowie popatrzyli po sobie, zastanawiając się, o kim mówi.23Jeden z nich, najbliższy przyjaciel Jezusa, siedział tuż przy Nim.24Szymon Piotr dał mu więc znak, aby zapytał, o kogo chodzi.25Ten więc nachylił się i zapytał: —Panie, kto to?26—To ten, któremu podam kawałek umoczonego w sosie chleba—odrzekł Jezus. Umoczył więc kawałek i podał Judaszowi.27On zjadł i wtedy opanował go szatan. Jezus zaś powiedział do Judasza: —Zrób szybko to, co zamierzasz.28Nikt jednak tego nie zrozumiał.29Ponieważ Judasz był skarbnikiem, niektórzy myśleli, że Jezus wydał mu polecenie: „Kup rzeczy potrzebne na święto” lub „Zanieś pieniądze biednym”.30Gdy więc Judasz zjadł podany kawałek chleba, natychmiast wyszedł. A była już noc.
Jezus zapowiada zaparcie się Piotra
31Po jego wyjściu Jezus powiedział: —Ja, Syn Człowieczy, zostałem teraz otoczony chwałą. I otoczę chwałą Boga.32On zaś wkrótce otoczy chwałą Mnie.33Kochani! Będę z wami jeszcze tylko chwilę. Potem będziecie Mnie szukać, ale jak powiedziałem przywódcom, tak i wam powtarzam: Tam, gdzie idę, nie możecie pójść.34Daję wam nowe przykazanie, abyście się wzajemnie kochali. Jak Ja was ukochałem, tak wy macie kochać jedni drugich.35Jeśli będziecie okazywać sobie nawzajem miłość, wszyscy rozpoznają, że naprawdę jesteście moimi uczniami.36—Panie, ale dokąd odchodzisz?—zaniepokoił się Szymon Piotr. —Teraz nie możesz iść tam razem ze Mną—odpowiedział Jezus—ale kiedyś pójdziesz.37—Dlaczego nie teraz, Panie? Oddam za Ciebie życie!38—Oddasz za Mnie życie?—odparł Jezus. —Zapewniam cię, że zanim rano zapieje kogut, trzy razy zaprzeczysz, że Mnie znasz.
1Now before the Feast of the Passover, when Jesus knew that his hour had come to depart out of this world to the Father, having loved his own who were in the world, he loved them to the end. (Jan 1,11; Jan 6,4; Jan 12,1; Jan 12,23; Jan 13,3; Jan 13,34; Jan 16,28; Jan 17,6; Jan 17,9)2During supper, when the devil had already put it into the heart of Judas Iscariot, Simon’s son, to betray him, (Jan 6,70; Jan 13,11; Jan 13,27; Dz 5,3)3Jesus, knowing that the Father had given all things into his hands, and that he had come from God and was going back to God, (Mt 11,27; Jan 8,42; Jan 14,12; Jan 16,28; Jan 17,2; Ap 2,27)4rose from supper. He laid aside his outer garments, and taking a towel, tied it around his waist. (Łk 22,27; Jan 21,7)5Then he poured water into a basin and began to wash the disciples’ feet and to wipe them with the towel that was wrapped around him. (2 Krl 3,11)6He came to Simon Peter, who said to him, “Lord, do you wash my feet?”7Jesus answered him, “What I am doing you do not understand now, but afterward you will understand.” (Jan 12,16; Jan 13,12; Jan 13,36; Jan 15,15)8Peter said to him, “You shall never wash my feet.” Jesus answered him, “If I do not wash you, you have no share with me.” (Mt 16,22; 1 Kor 6,11; Ef 5,26; Tt 3,5; Hbr 10,22)9Simon Peter said to him, “Lord, not my feet only but also my hands and my head!”10Jesus said to him, “The one who has bathed does not need to wash, except for his feet,[1] but is completely clean. And you[2] are clean, but not every one of you.” (Rdz 18,4; Jan 13,18; Jan 15,3)11For he knew who was to betray him; that was why he said, “Not all of you are clean.” (Jan 2,24; Jan 6,64; Jan 13,2)12When he had washed their feet and put on his outer garments and resumed his place, he said to them, “Do you understand what I have done to you? (Jan 13,4; Jan 13,7)13You call me Teacher and Lord, and you are right, for so I am. (Mt 23,8; Mt 23,10; Łk 6,46; 1 Kor 8,6; 1 Kor 12,3; Flp 2,11)14If I then, your Lord and Teacher, have washed your feet, you also ought to wash one another’s feet. (1 Tm 5,10; 1 P 5,5)15For I have given you an example, that you also should do just as I have done to you. (Mt 11,29)16Truly, truly, I say to you, a servant[3] is not greater than his master, nor is a messenger greater than the one who sent him. (Mt 10,24; Jan 15,20)17If you know these things, blessed are you if you do them. (Łk 11,28; Jk 1,22)18I am not speaking of all of you; I know whom I have chosen. But the Scripture will be fulfilled,[4] ‘He who ate my bread has lifted his heel against me.’ (Ps 41,9; Mt 1,22; Mt 26,23; Mk 3,13; Łk 6,13; Jan 6,70; Jan 13,10; Jan 13,26; Jan 15,16; Jan 15,19; Jan 17,12; Dz 1,2)19I am telling you this now, before it takes place, that when it does take place you may believe that I am he. (Jan 14,29; Jan 16,4)20Truly, truly, I say to you, whoever receives the one I send receives me, and whoever receives me receives the one who sent me.” (Mt 10,40)
One of You Will Betray Me
21After saying these things, Jesus was troubled in his spirit, and testified, “Truly, truly, I say to you, one of you will betray me.” (Mt 26,21; Mk 14,18; Łk 22,21; Jan 12,27; Dz 1,17)22The disciples looked at one another, uncertain of whom he spoke. (Łk 22,23)23One of his disciples, whom Jesus loved, was reclining at table at Jesus’ side,[5] (Łk 16,22; Jan 19,26; Jan 20,2; Jan 21,7; Jan 21,20)24so Simon Peter motioned to him to ask Jesus[6] of whom he was speaking.25So that disciple, leaning back against Jesus, said to him, “Lord, who is it?” (Mk 4,36; Jan 21,20)26Jesus answered, “It is he to whom I will give this morsel of bread when I have dipped it.” So when he had dipped the morsel, he gave it to Judas, the son of Simon Iscariot. (Rt 2,14; Mt 26,23; Mt 26,25; Mk 14,20; Jan 6,71)27Then after he had taken the morsel, Satan entered into him. Jesus said to him, “What you are going to do, do quickly.” (Łk 12,50; Łk 22,3; Jan 13,2; 1 Kor 11,27)28Now no one at the table knew why he said this to him.29Some thought that, because Judas had the moneybag, Jesus was telling him, “Buy what we need for the feast,” or that he should give something to the poor. (Jan 12,5; Jan 12,6; Jan 13,1)30So, after receiving the morsel of bread, he immediately went out. And it was night. (1 Sm 28,8)
36Simon Peter said to him, “Lord, where are you going?” Jesus answered him, “Where I am going you cannot follow me now, but you will follow afterward.” (Jan 7,34; Jan 13,7; Jan 14,2; Jan 21,18; 2 P 1,14)37Peter said to him, “Lord, why can I not follow you now? I will lay down my life for you.” (Mt 26,33; Mk 14,29; Łk 22,33)38Jesus answered, “Will you lay down your life for me? Truly, truly, I say to you, the rooster will not crow till you have denied me three times. (Jan 18,27)