1براستی، خدا برای اسرائيل نيكوست يعنی برای آنانی كه پاكدل هستند.2اما من نزديک بود ايمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم.3زيرا بر كاميابی بدكاران و شروران حسد بردم.4ديدم كه در زندگی آنها درد و رنجی وجود ندارد، بدنی قوی و سالم دارند،5مانند سايرين در زحمت نمیافتند و هيچ گرفتاری ندارند؛6در نتيجه با تكبر راه میروند و به مردم ظلم میكنند.7قلبشان مملو از خباثت است و از فكرشان شرارت تراوش میكند.8مردم را مسخره میكنند و حرفهای كثيف بر زبان میرانند. با غرور سخن میگويند و نقشههای شوم میكشند.9به خدايی كه در آسمان است كفر میگويند و به انسانی كه بر زمين است فحاشی میكنند.10-12خداشناسان گول زندگی پرناز و نعمت آنها را میخورند و میگويند: «خدا نمیداند بر اين زمين چه میگذرد. به اين مردم شرور نگاه كنيد! ببينيد چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود میافزايند.»13پس آيا من بیجهت خود را پاک نگه داشتهام و نگذاشتهام دستهايم به گناه آلوده شوند؟14نتيجهای كه هر روز از اين كار عايدم میشود رنج و زحمت است.15ولی اگر اين فكرهايم را بر زبان میآوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمیشدم.16هر چه فكر كردم نتوانستم بفهمم كه چرا بدكاران در زندگی كامياب هستند؛17تا اينكه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت كار آنها پی بردم.18ای خدا، تو بدكاران را بر پرتگاههای لغزنده گذاشتهای تا بيفتند و نابود شوند.19آری، آنها ناگهان غافلگير شده، از ترس قالب تهی خواهند كرد.20آنها مانند خوابی هستند كه وقتی انسان بيدار میشود از ذهنش محو شده است؛ همچنين وقتی تو ای خداوند، برخيزی آنها محو و نابود خواهند شد!21وقتی من به اين حقيقت پی بردم، از خود شرمنده شدم!22من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حيوان بیشعور رفتار كردم!23اما تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفتهای!24به صلاحديد خود مرا در زندگی هدايت خواهی كرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذيرفت.25ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ اين برای من كافی است و هيچ چيز ديگر بر زمين نمیخواهم.26اگرچه فكر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تكيهگاه هميشگی من هستی!27خدا كسانی را كه از او دور شوند و به او خيانت كنند، نابود خواهد كرد.28اما من از اينكه نزديک تو هستم لذت میبرم! ای خداوند، من به تو توكل نمودهام و تمام كارهايت را میستايم!
1A Psalm of Asaph. Truly God is good to Israel, to those who are pure in heart. (مزامير 24:4; مزامير 50:1; نوشته ء يوحنا 1:47)2But as for me, my feet had almost stumbled, my steps had nearly slipped.3For I was envious of the arrogant when I saw the prosperity of the wicked. (ايوب 21:7; مزامير 37:1; مزامير 37:7; مزامير 92:7; امثال 23:17; اِرميا 12:1)4For they have no pangs until death; their bodies are fat and sleek.5They are not in trouble as others are; they are not stricken like the rest of mankind. (اشعيا 53:4)6Therefore pride is their necklace; violence covers them as a garment. (داوران 8:26; مزامير 109:18)7Their eyes swell out through fatness; their hearts overflow with follies. (ايوب 15:27)8They scoff and speak with malice; loftily they threaten oppression. (2پطرس 2:18; نامه ء يهودا 1:16)9They set their mouths against the heavens, and their tongue struts through the earth.10Therefore his people turn back to them, and find no fault in them.[1] (ايوب 15:16)11And they say, “How can God know? Is there knowledge in the Most High?” (ايوب 22:13)12Behold, these are the wicked; always at ease, they increase in riches. (مزامير 73:3)13All in vain have I kept my heart clean and washed my hands in innocence. (ايوب 34:9; مزامير 26:6; مزامير 73:1)14For all the day long I have been stricken and rebuked every morning. (مزامير 73:5; مزامير 101:8; مکاشفه 3:19)15If I had said, “I will speak thus,” I would have betrayed the generation of your children. (مزامير 14:5)16But when I thought how to understand this, it seemed to me a wearisome task, (جامعه 8:17)17until I went into the sanctuary of God; then I discerned their end. (مزامير 20:2; مزامير 37:38)18Truly you set them in slippery places; you make them fall to ruin. (مزامير 35:6)19How they are destroyed in a moment, swept away utterly by terrors! (اعداد 16:21; ايوب 18:11)20Like a dream when one awakes, O Lord, when you rouse yourself, you despise them as phantoms. (ايوب 20:8; مزامير 78:65)21When my soul was embittered, when I was pricked in heart,22I was brutish and ignorant; I was like a beast toward you. (ايوب 11:12; ايوب 18:3; مزامير 49:10)23Nevertheless, I am continually with you; you hold my right hand. (مزامير 41:12; مزامير 63:8)24You guide me with your counsel, and afterward you will receive me to glory. (مزامير 32:8; مزامير 49:15)25Whom have I in heaven but you? And there is nothing on earth that I desire besides you. (مزامير 16:2; فيليپی 3:8)26My flesh and my heart may fail, but God is the strength[2] of my heart and my portion forever. (مزامير 16:5; مزامير 18:2; مزامير 40:12; مزامير 84:2; دانيال 12:3)27For behold, those who are far from you shall perish; you put an end to everyone who is unfaithful to you. (خروج 34:15; اعداد 15:39; مزامير 106:39; مزامير 119:155; نامهء يعقوب 4:4)28But for me it is good to be near God; I have made the Lord God my refuge, that I may tell of all your works. (مزامير 14:6; مزامير 118:17; يهودى نژاد 10:22; نامهء يعقوب 4:8)