1Terwijl Hij op een van die dagen de mensen in de tempel het goede nieuws vertelde, kwamen de mannen van de Hoge Raad naar Hem toe.2Ze vroegen Hem: ‘Mag U dit alles wel doen? Wie heeft U daar de bevoegdheid voor gegeven?’3‘Ik heb eerst een vraag voor u,’ antwoordde Hij.4‘Van wie kreeg Johannes de bevoegdheid om te dopen? Van God of van de mensen?’5Ze bespraken deze vraag onderling en zeiden tegen elkaar: ‘Als we zeggen dat God hem die bevoegdheid had gegeven, zetten we onszelf klem. Want dan zal Hij vragen: “Waarom hebt u hem dan niet geloofd?”6Maar als we zeggen dat mensen hem die bevoegdheid hadden gegeven, zal het volk ons vermoorden, want dat is ervan overtuigd dat Johannes een profeet was.’7Ten slotte zeiden ze dat ze het niet wisten.8Jezus antwoordde daarop: ‘Dan geef Ik ook geen antwoord op uw vraag.’9Hierna vertelde Jezus de mensen een gelijkenis. ‘Een man legde een wijngaard aan en verhuurde die aan enkele boeren. Daarna ging hij voor lange tijd naar het buitenland.10In de oogsttijd stuurde hij een knecht naar de boerderij om zijn deel van de oogst op te halen. Maar de boeren gaven hem een pak slaag en stuurden hem met lege handen terug.11De eigenaar stuurde een andere knecht, maar die kwam er niet veel beter af. Ook hij werd geslagen en uitgescholden. Ze stuurden hem met lege handen terug.12Daarna stuurde de eigenaar een derde man en die werd nog slechter behandeld. De boeren joegen hem zwaargewond het erf af.13“Wat nu?” vroeg de eigenaar zich af. “Ik weet het al. Ik zal mijn geliefde zoon sturen. Hem zullen ze wel ontzien.”14Maar toen de boeren zijn zoon zagen aankomen, zeiden ze tegen elkaar: “Dit is onze kans! Die jongen erft al het land als zijn vader sterft. We zullen hem vermoorden, dan is het land van ons.”15Ze sloegen hem het erf af en vermoordden hem. Wat zal de eigenaar nu doen?16Reken maar dat hij die boeren hun verdiende loon zal geven. Hij zal hen doden en de wijngaard aan anderen verhuren.’ ‘Zoiets zouden die boeren nooit doen!’ protesteerden de mensen die stonden te luisteren.17Jezus keek hen aan en vroeg: ‘Wat betekent deze zin uit de Psalmen dan: “De steen die door de bouwers was afgekeurd, is juist de hoeksteen geworden.” ’18Hij voegde eraan toe: ‘Wie over die steen valt, zal te pletter slaan. En wie onder die steen terechtkomt, zal vermorzeld worden.’19De bijbelgeleerden en leidende priesters zouden Hem graag meteen gevangennemen. Want zij begrepen heel goed dat deze gelijkenis op hen sloeg. Zij waren die misdadige boeren! Maar ze durfden Hem nog niets te doen, omdat ze bang waren voor het volk.20Daarom probeerden ze Hem iets te laten zeggen waarvoor de Romeinse gouverneur Hem gevangen kon nemen. Zij hielden Hem goed in de gaten en stuurden enkele handlangers op Hem af die zich voordeden als rechtvaardige mensen.21‘Meester,’ zeiden die tegen Jezus, ‘wij weten dat U eerlijk bent. Wat U de mensen leert, is de waarheid. U laat Zich niet beïnvloeden door wat anderen denken, maar zegt ronduit wat God wil.22Is het toegestaan de keizer belasting te betalen of niet?’23Hij had hen echter door en zei:24‘Laat me eens een geldstuk zien. Wiens afbeelding staat erop?’ ‘Van de Romeinse keizer,’ antwoordden zij.25‘Welnu,’ zei Hij. ‘Geef dan aan de keizer wat van de keizer is en aan God wat van God is.’26Daar wisten ze niets op te zeggen. Hun plan om Hem in het bijzijn van de mensen op een woord te vangen, was op niets uitgelopen.
De Sadduceeën over de opstanding
27Wat later kwamen enkele Saddu-ceeën naar Hem toe. Volgens hun leer bestaat er geen opstanding uit de dood.28‘Meester,’ zeiden ze, ‘in de boeken van Mozes staat: “Als een getrouwde man sterft zonder kinderen na te laten, moet zijn broer met de weduwe trouwen. Die kan er dan voor zorgen dat zijn overleden broer toch nageslacht krijgt.”29Nu weten wij van een familie met zeven broers. De oudste trouwde en stierf zonder kinderen na te laten.30Zijn broer trouwde met de weduwe en hij stierf ook.31Er waren nog steeds geen kinderen. En zo ging het verder. De een na de ander trouwde met de vrouw en stierf zonder kinderen na te laten.32Ten slotte stierf de vrouw ook.33Nu is onze vraag: wie zal bij de opstanding uit de dood haar man zijn? Want ze is met alle zeven getrouwd geweest.’34Jezus antwoordde: ‘Trouwen is iets voor de mensen van deze wereld.35Maar de mensen die het waard zijn in Gods nieuwe wereld te komen, zullen opstaan uit de dood. In die nieuwe wereld zullen zij niet meer trouwen.36Zij kunnen niet meer sterven. Wat dat betreft lijken zij op engelen. Zij zijn kinderen van God, kinderen die uit de dood zijn opgestaan.37Dat de doden weer levend worden, staat overigens duidelijk in de boeken van Mozes. Als hij vertelt hoe hij God in de brandende braamstruik zag, spreekt hij over “de God van Abraham, de God van Isaak en de God van Jakob.”38De Here is niet een God van doden, maar van levenden. God beschouwt iedereen als levend.’39‘Dat hebt U goed gezegd, Meester,’ merkte een bijbelgeleerde op.40Van toen af durfde niemand Jezus nog iets te vragen.41Daarna had Hij een vraag voor hen: ‘Waarom wordt gezegd dat de Christus rechtstreeks van David zal afstammen?42Want David schreef in een van zijn Psalmen: “God zei tegen mijn Here: Kom naast Mij zitten, aan mijn rechterhand,43totdat Ik uw vijanden aan U onderworpen heb.”44Hoe kan de Christus nu Davids zoon zijn en tegelijk zijn Here?’45Alle omstanders konden het horen toen Hij tegen zijn leerlingen zei: ‘Ik waarschuw jullie voor de bijbelgeleerden.46Ze vinden het heerlijk om in deftige gewaden rond te lopen en op straat eerbiedig te worden gegroet. Zij hechten er veel waarde aan in de synagogen en bij de feestmaaltijden op de voornaamste plaatsen te zitten.47Maar houd ze in de gaten! Zij maken de weduwen zelfs hun huis afhandig. En voor de vrome schijn zeggen zij lange gebeden op. De straf die zij krijgen, zal daarom zwaarder zijn.’
1One day, as Jesus[1] was teaching the people in the temple and preaching the gospel, the chief priests and the scribes with the elders came up (Mat 21:23; Mar 11:27; Luk 19:47; Hand 4:1; Hand 6:12)2and said to him, “Tell us by what authority you do these things, or who it is that gave you this authority.” (Ex 2:14; Joh 1:25; Hand 4:7)3He answered them, “I also will ask you a question. Now tell me,4was the baptism of John from heaven or from man?” (Luk 15:18; Luk 15:21; Joh 3:27)5And they discussed it with one another, saying, “If we say, ‘From heaven,’ he will say, ‘Why did you not believe him?’ (Mat 21:32; Luk 7:30)6But if we say, ‘From man,’ all the people will stone us to death, for they are convinced that John was a prophet.” (Mat 11:9; Joh 5:35)7So they answered that they did not know where it came from.8And Jesus said to them, “Neither will I tell you by what authority I do these things.”
The Parable of the Wicked Tenants
9And he began to tell the people this parable: “A man planted a vineyard and let it out to tenants and went into another country for a long while. (Ps 80:8; Hoogl 8:11; Jes 5:1; Mat 21:28; Mat 21:33; Mat 25:14; Mar 12:1; Mar 13:34)10When the time came, he sent a servant[2] to the tenants, so that they would give him some of the fruit of the vineyard. But the tenants beat him and sent him away empty-handed. (2 Kron 24:19; 2 Kron 36:15; Neh 9:26; Jer 37:15; Jer 38:6; Mat 5:12; Mat 22:6; Mat 23:34; Mat 23:37; Luk 20:9; Hand 7:52; 2 Cor 11:24; 1 Tess 2:15; Heb 11:36)11And he sent another servant. But they also beat and treated him shamefully, and sent him away empty-handed. (Mat 22:4; Luk 20:10; Hand 5:41)12And he sent yet a third. This one also they wounded and cast out. (Luk 20:10)13Then the owner of the vineyard said, ‘What shall I do? I will send my beloved son; perhaps they will respect him.’ (Mat 3:17)14But when the tenants saw him, they said to themselves, ‘This is the heir. Let us kill him, so that the inheritance may be ours.’ (1 Kon 21:19; Joh 1:11; Rom 8:17; Heb 1:2)15And they threw him out of the vineyard and killed him. What then will the owner of the vineyard do to them? (Heb 13:12)16He will come and destroy those tenants and give the vineyard to others.” When they heard this, they said, “Surely not!” (Mat 8:11; Mat 21:43; Mat 24:50; Mat 25:19; Luk 19:27; Hand 13:46; Hand 18:6; Hand 28:28)17But he looked directly at them and said, “What then is this that is written: “‘The stone that the builders rejected has become the cornerstone’?[3] (Ps 118:22; Mar 10:21; Hand 4:11; 1 Petr 2:7)18Everyone who falls on that stone will be broken to pieces, and when it falls on anyone, it will crush him.” (Jes 8:14; Dan 2:34; Dan 2:44; Rom 9:32; 1 Petr 2:8)
Paying Taxes to Caesar
19The scribes and the chief priests sought to lay hands on him at that very hour, for they perceived that he had told this parable against them, but they feared the people. (Luk 19:47)20So they watched him and sent spies, who pretended to be sincere, that they might catch him in something he said, so as to deliver him up to the authority and jurisdiction of the governor. (1 Kon 14:6; Mat 22:15; Mat 27:2; Mat 27:11; Mat 28:14; Mar 3:2; Mar 12:13; Luk 11:54; Luk 14:1; Luk 20:26; Hand 23:24)21So they asked him, “Teacher, we know that you speak and teach rightly, and show no partiality,[4] but truly teach the way of God. (Hand 10:34; Hand 13:10; Hand 18:25)22Is it lawful for us to give tribute to Caesar, or not?” (Mat 17:25; Luk 2:1; Luk 3:1)23But he perceived their craftiness, and said to them, (1 Cor 3:19; 2 Cor 4:2; 2 Cor 11:3; 2 Cor 12:16; Ef 4:14)24“Show me a denarius.[5] Whose likeness and inscription does it have?” They said, “Caesar’s.” (Mat 18:28)25He said to them, “Then render to Caesar the things that are Caesar’s, and to God the things that are God’s.” (Rom 13:7)26And they were not able in the presence of the people to catch him in what he said, but marveling at his answer they became silent. (Luk 20:20)
Sadducees Ask About the Resurrection
27There came to him some Sadducees, those who deny that there is a resurrection, (Mat 3:7; Mat 16:1; Mat 22:34; Hand 4:1; Hand 4:2; Hand 5:17; Hand 23:6; Hand 23:8)28and they asked him a question, saying, “Teacher, Moses wrote for us that if a man’s brother dies, having a wife but no children, the man[6] must take the widow and raise up offspring for his brother. (Deut 25:5)29Now there were seven brothers. The first took a wife, and died without children.30And the second31and the third took her, and likewise all seven left no children and died.32Afterward the woman also died.33In the resurrection, therefore, whose wife will the woman be? For the seven had her as wife.”34And Jesus said to them, “The sons of this age marry and are given in marriage, (Mat 24:38; Luk 10:6; Luk 16:8; Luk 17:27; Luk 20:35)35but those who are considered worthy to attain to that age and to the resurrection from the dead neither marry nor are given in marriage, (Mat 22:8; Mar 10:30; Luk 18:30; Luk 20:34; Hand 5:41; 2 Tess 1:5; 2 Tess 1:11)36for they cannot die anymore, because they are equal to angels and are sons of God, being sons[7] of the resurrection. (Gen 1:26; Ps 82:6; Luk 10:6; Rom 8:19; Rom 8:23; 1 Cor 15:52; 1 Cor 15:54; Heb 2:7; Heb 2:9; Op 21:4)37But that the dead are raised, even Moses showed, in the passage about the bush, where he calls the Lord the God of Abraham and the God of Isaac and the God of Jacob. (Ex 3:1; Ex 3:6; Ex 3:15; Luk 20:28; Hand 7:32)38Now he is not God of the dead, but of the living, for all live to him.” (Rom 6:11; Rom 14:7; 2 Cor 5:15; Gal 2:19; 1 Tess 5:10; Heb 9:14; 1 Petr 4:2)39Then some of the scribes answered, “Teacher, you have spoken well.” (Mat 22:34; Mar 12:28)40For they no longer dared to ask him any question. (Mat 22:46; Mar 12:34)
Whose Son Is the Christ?
41But he said to them, “How can they say that the Christ is David’s son? (Mat 1:1; Mat 1:17; Mat 22:41; Mar 12:35)42For David himself says in the Book of Psalms, “‘The Lord said to my Lord, “Sit at my right hand, (Ps 110:1; Hand 2:34; 1 Cor 15:25; Heb 1:13; Heb 10:13)43until I make your enemies your footstool.”’ (Hand 7:49)44David thus calls him Lord, so how is he his son?” (Rom 1:3)
Beware of the Scribes
45And in the hearing of all the people he said to his disciples, (Mat 23:1; Mat 23:5; Mar 12:38; Luk 11:43)46“Beware of the scribes, who like to walk around in long robes, and love greetings in the marketplaces and the best seats in the synagogues and the places of honor at feasts, (Luk 14:7)47who devour widows’ houses and for a pretense make long prayers. They will receive the greater condemnation.” (Mat 6:5; Mat 6:7; Luk 11:39; Luk 16:14)