Psalm 146

Einheitsübersetzung 2016

von Katholisches Bibelwerk
1 Halleluja! Lobe den HERRN, meine Seele! /2 Ich will den HERRN loben in meinem Leben, meinem Gott singen und spielen, solange ich da bin. (Ps 7,18; Ps 104,33)3 Vertraut nicht auf Fürsten, nicht auf den Menschen, durch den es keine Rettung gibt! (Ps 118,8)4 Schwindet sein Lebensgeist, kehrt er zurück zur Erde, an jenem Tag sind seine Pläne zunichte. (1Mo 3,19; Hi 10,9; Ps 90,3; Ps 103,14; Ps 104,29; Pred 12,7)5 Selig, wer den Gott Jakobs als Hilfe hat, wer seine Hoffnung auf den HERRN, seinen Gott, setzt. (Jer 17,7)6 Er ist es, der Himmel und Erde erschafft, / das Meer und alles, was in ihm ist. Er hält die Treue auf ewig.[1] (Apg 4,24; Apg 14,15)7 Recht schafft er den Unterdrückten, / Brot gibt er den Hungernden, der HERR befreit die Gefangenen. (Ps 68,7; Ps 103,6; Jes 61,1)8 Der HERR öffnet die Augen der Blinden, / der HERR richtet auf die Gebeugten, der HERR liebt die Gerechten. (Ps 145,14)9 Der HERR beschützt die Fremden, / er hilft auf den Waisen und Witwen, doch den Weg der Frevler krümmt er. (Ps 10,18)10 Der HERR ist König auf ewig, dein Gott, Zion, durch alle Geschlechter. Halleluja! (Ps 24,7)

Psalm 146

Schlachter 2000

von Genfer Bibelgesellschaft
1 Hallelujah! Lobe den HERRN, meine Seele! (Ps 103,1; Ps 105,45; Ps 106,1)2 Ich will den HERRN loben, solange ich lebe, und meinem Gott lobsingen, solange ich bin. (Ps 104,33)3 Verlasst euch nicht auf Fürsten, auf ein Menschenkind, bei dem keine Rettung ist! (Ps 62,10; Ps 118,8; Jes 2,22)4 Fährt sein Geist aus, wird er wieder zu Erde; an dem Tag ist’s aus mit allen seinen Plänen. (1Mo 3,19; Ps 104,29; Pred 9,5)5 Wohl dem, dessen Hilfe der Gott Jakobs ist, dessen Hoffnung ruht auf dem HERRN, seinem Gott! (5Mo 33,29; Ps 33,12; Ps 71,5; Jer 14,22; Kol 1,27)6 Er hat Himmel und Erde gemacht, das Meer und alles, was darin ist; er bewahrt Treue auf ewig. (5Mo 7,9; Ps 78,72; Ps 86,15; Ps 124,8; Jer 32,17)7 Er verschafft den Unterdrückten Recht und gibt den Hungrigen Brot. Der HERR löst die Gebundenen. (Ps 72,2; Ps 103,6; Ps 132,15; Jes 49,9; Jes 51,14; Jes 61,1; Mt 6,11; Lk 13,16)8 Der HERR macht die Blinden sehend; der HERR richtet die Elenden auf; der HERR liebt die Gerechten. (Ps 11,7; Ps 145,14; Mt 9,30; Lk 13,12; Joh 9,1; Joh 9,12; Joh 9,32; Apg 26,18)9 Der HERR behütet den Fremdling; er erhält Waisen und Witwen; aber die Gottlosen lässt er verkehrte Wege gehen. (5Mo 10,18; Ps 1,6; Ps 10,14; Ps 31,18; Ps 68,6; Ps 147,6; Lk 17,18)10 Der HERR wird herrschen in Ewigkeit, dein Gott, o Zion, von Geschlecht zu Geschlecht! Hallelujah! (2Mo 15,18; Ps 145,13; Dan 7,13; Phil 2,9)

Psalm 146

الكتاب المقدس

von Biblica
1 هَلِّلُويَا! سَبِّحِي يَا نَفْسِي الرَّبَّ.2 أُسَبِّحُ الرَّبَّ مَادُمْتُ حَيًّا، وَأَشْدُو لإِلَهِي مَادُمْتُ مَوْجُوداً.3 لَا تَتَوَكَّلُوا عَلَى الرُّؤَسَاءِ، وَلَا عَلَى ابْنِ آدَمَ الَّذِي لَا يَسْتَطِيعُ أَنْ يُخَلِّصَكُمْ.4 تَنْطَلِقُ رُوحُهُ مِنْهُ فَيَعُودُ إِلَى تُرَابِهِ، وَآنَئِذٍ تَنْدَثِرُ تَدَابِيرُهُ.5 طُوبَى لِمَنْ يَكُونُ إِلَهُ يَعْقُوبَ مُعِينَهُ، وَرَجَاؤُهُ فِي الرَّبِّ إِلَهِهِ،6 خَالِقِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَالْبَحْرِ وَكُلِّ مَا فِيهَا، الأَمِينِ إِلَى الأَبَدِ.7 مُنْصِفِ الْمَظْلُومِينَ وَرَازِقِ الْجِيَاعِ طَعَاماً. يُحَرِّرُ الرَّبُّ الْمَأْسُورِينَ.8 الرَّبُّ يَفْتَحُ أَعْيُنَ الْعُمْيِ. الرَّبُّ يُنْهِضُ الْمُنْحَنِينَ. الرَّبُّ يُحِبُّ الصِّدِّيقِينَ.9 الرَّبُّ يَحْفَظُ الْغُرَبَاءَ، يَعْضُدُ الْيَتَامَى وَالأَرَامِلَ، وَلَكِنَّهُ يُحْبِطُ مَسَاعِيَ الأَشْرَارِ.10 الرَّبُّ يَمْلِكُ إِلَى الأَبَدِ. يَمْلِكُ إِلَهُكِ يَا صِهْيَوْنُ مِنْ جِيلٍ إِلَى جِيلٍ. هَلِّلُويَا.

Psalm 146

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

von Biblica
1 خداوند را سپاس باد! ای جان من، خداوند را ستايش كن.2 آری، تا زندهام خداوند را سپاس خواهم گفت؛ تا نفس دارم خدای خود را ستايش خواهم كرد.3 بر رهبران انسانی توكل نكنيد؛ آنها همگی فانی هستند و قادر به نجات دادن نيستند.4 وقتی آنها میميرند به خاک باز میگردند و تمام نقشههايشان نقش بر آب میشود!5 اما خوشا به حال كسی كه خدای يعقوب مددكار اوست و اميدش بر يهوه، خدای او میباشد،6 همان خدايی كه آسمان و زمين و دريا و آنچه را كه در آنهاست، آفريد. او خدايی است كه هميشه نسبت به وعدههايش امين میماند،7 به داد مظلومان میرسد، و گرسنگان را سير میكند. خداوند اسيران را آزاد میسازد،8 چشمان كوران را باز میكند و آنان را كه زير بار مشقت خم شدهاند، راست میگرداند. خداوند نيكان را دوست دارد،9 از غريبان محافظت میكند، از يتيمان و بيوهزنان نگهداری مینمايد؛ اما نقشههای بدكاران را نقش بر آب میكند.10 خداوند تا ابد سلطنت مینمايد. ای اورشليم، خدای تو در طی تمام دورانها حكمرانی خواهد كرد. خداوند را سپاس باد!