Psalm 147 | Einheitsübersetzung 2016

Einheitsübersetzung 2016

Bekenntnis zu Gott, dem Erhalter der Welt und Israels

1 Halleluja! Ja, gut ist es, unserem Gott zu singen und zu spielen, ja, schön und geziemend ist Lobgesang. (Ps 92,2) 2 Der HERR baut Jerusalem auf, er sammelt die Versprengten Israels. (Ps 51,20; Jes 11,12; Jer 31,10) 3 Er heilt, die gebrochenen Herzens sind, er verbindet ihre Wunden. (Hi 5,18; Jes 61,1; Jer 33,6) 4 Er bestimmt die Zahl der Sterne und ruft sie alle mit Namen. (Jes 40,26; Bar 3,34) 5 Groß ist unser Herr und gewaltig an Kraft, seine Einsicht ist ohne Grenzen. (Ps 145,3; Jes 40,28) 6 Der HERR hilft auf den Gebeugten, er drückt die Frevler zu Boden.^[1] (Ps 75,8; Ps 145,14; Lk 1,52) 7 Stimmt dem HERRN ein Danklied an, spielt unserem Gott mit der Leier! 8 Er bedeckt den Himmel mit Wolken, / er spendet der Erde Regen, er lässt Gras auf den Bergen sprießen. (Hi 5,10; Ps 104,11; Jer 14,22; Joe 2,23)

Hi 5,10Ps 104,11Jer 14,22Joe 2,23

9 Er gibt dem Vieh seine Nahrung, den jungen Raben, die schreien. (Hi 38,41; Lk 12,24) 10 Er hat keine Freude an der Stärke des Rosses, er hat keinen Gefallen an der Kraft des Helden. (1Sam 16,7; Ps 20,8) 11 Gefallen hat der HERR an denen, die ihn fürchten, an denen, die auf seine Liebe warten. 12 Jerusalem, rühme den HERRN! Lobe deinen Gott, Zion! (Jer 33,10) 13 Denn er hat die Riegel deiner Tore festgemacht, die Kinder in deiner Mitte gesegnet. 14 Er verschafft deinen Grenzen Frieden, er sättigt dich mit bestem Weizen. (Ps 81,17) 15 Er sendet seinen Spruch zur Erde, in Eile läuft sein Wort dahin. (Hi 38,20; Ps 33,9; Weis 18,15) 16 Er gibt Schnee wie Wolle, Reif streut er aus wie Asche. 17 Eis wirft er herab wie Brocken, vor seinem Frost - wer kann da bestehen? (Hi 37,10) 18 Er sendet sein Wort und lässt sie schmelzen, er lässt seinen Wind wehen - da rieseln die Wasser. 19 Er verkündet Jakob sein Wort, Israel seine Gesetze und seine Entscheide. (5Mo 4,8; Ps 78,5) 20 An keinem anderen Volk hat er so gehandelt, sie kennen sein Recht nicht. Halleluja!^[2]

Schlachter 2000

von Genfer Bibelgesellschaft

1 Lobt den HERRN! Denn es ist gut, unsrem Gott zu lobsingen: es ist lieblich, es gebührt [ihm] Lobgesang. (Ps 16,7; Ps 34,2; Ps 65,2; Ps 92,2; Ps 96,4; Ps 135,3)

Ps 16,7Ps 34,2Ps 65,2Ps 92,2Ps 96,4Ps 135,3

2 Der HERR baut Jerusalem; die Zerstreuten Israels wird er sammeln. (5Mo 30,3; 1Chr 16,35; Neh 2,3; Neh 2,17; Neh 6,15; Jer 31,10; Dan 9,25)

5Mo 30,31Chr 16,35Neh 2,3Neh 2,17Neh 6,15Jer 31,10Dan 9,25

3 Er heilt, die zerbrochenen Herzens sind, und verbindet ihre Wunden. (Hi 5,18; Ps 34,19; Jer 33,6) 4 Er zählt die Zahl der Sterne und nennt sie alle mit Namen. (Jes 40,26) 5 Groß ist unser Herr und reich an Macht; sein Verstand ist unermesslich. (Hi 12,13; Hi 36,5; Ps 135,5; Jes 40,28)

Hi 12,13Hi 36,5Ps 135,5Jes 40,28

6 Der HERR richtet die Elenden wieder auf; er erniedrigt die Gottlosen bis zur Erde. (2Chr 33,23; Ps 146,8; Mal 3,21; Lk 18,14)

2Chr 33,23Ps 146,8Mal 3,21Lk 18,14

7 Stimmt dem HERRN ein Danklied an, lobsingt unserem Gott mit der Harfe, (Ps 98,5) 8 der den Himmel mit Wolken bedeckt, der Regen bereitet für die Erde und auf den Bergen Gras wachsen lässt; (Ps 104,13; Jer 14,22; Joe 2,23; Sach 10,1)

Ps 104,13Jer 14,22Joe 2,23Sach 10,1

9 der dem Vieh sein Futter gibt, den jungen Raben, die [zu ihm] schreien! (Hi 38,41; Ps 104,27; Mt 6,26) 10 Er hat keine Freude an der Stärke des Rosses, noch Gefallen an der Kraft des Mannes; (Ps 20,8; Ps 33,16; Ps 33,17; Pred 9,11; Hes 1,7; 2Kor 12,9)

Ps 20,8Ps 33,16Ps 33,17Pred 9,11Hes 1,72Kor 12,9

11 der HERR hat Gefallen an denen, die ihn fürchten, die auf seine Gnade hoffen. (Ps 33,18; Mal 3,16) 12 Rühme den HERRN, Jerusalem; Zion, lobe deinen Gott! (Ps 48,2; Ps 65,2) 13 Denn er hat die Riegel deiner Tore befestigt, deine Kinder gesegnet in deiner Mitte; (Neh 7,1; Jes 65,18; Jer 33,10) 14 er gibt deinen Grenzen Frieden und sättigt dich mit dem besten Weizen. (3Mo 26,6; Ps 81,17) 15 Er sendet seinen Befehl auf die Erde; sein Wort läuft sehr schnell. (Ps 33,9; Ps 107,20) 16 Er gibt Schnee wie Wolle, er streut Reif wie Asche, (Hi 37,6; Hi 38,22; Hi 38,29; Jes 1,18)

Hi 37,6Hi 38,22Hi 38,29Jes 1,18

17 er wirft sein Eis wie Brocken; wer kann bestehen vor seinem Frost? (Jos 10,11; Hi 38,29; Jes 28,2) 18 Er sendet sein Wort, so zerschmelzen sie; er lässt seinen Wind wehen, so tauen sie auf. (Ps 78,48; Zef 2,5) 19 Er verkündet Jakob sein Wort, Israel seine Satzungen und Rechtsbestimmungen. (5Mo 33,2; Mal 3,22; Röm 3,2) 20 So hat er an keinem Heidenvolk gehandelt, und die Rechtsbestimmungen kennen sie nicht. Hallelujah! (5Mo 4,6; Apg 14,16)

الكتاب المقدس

von Biblica

1 سَبِّحُوا الرَّبَّ، فَإِنَّ التَّرَنُّمَ لإِلَهِنَا طَيِّبٌ، وَتَسْبِيحُهُ مُلِذٌّ وَلائِقٌ. 2 يَبْنِي الرَّبُّ أُورُشَلِيمَ، وَيَجْمَعُ شَمْلَ الْمَنْفِيِّينَ مِنْ إِسْرَائِيلَ. 3 إِنَّهُ يَشْفِي مُنْكَسِرِي الْقَلْبِ وَيُضَمِّدُ جِرَاحَهُمْ. 4 يُحْصِي عَدَدَ الْكَوَاكِبِ وَيَدْعُوهَا جَمِيعَهَا بِأَسْمَائِهَا. 5 عَظِيمٌ هُوَ سَيِّدُنَا، وَفَائِقَةٌ هِيَ قُوَّتُهُ، وَلَا حَدَّ لِحِكْمَتِهِ. 6 يَرْفَعُ الرَّبُّ الْوُدَعَاءَ، وَيَطْرَحُ الأَشْرَارَ إِلَى الأَرْضِ. 7 رُدُّوا عَلَى الرَّبِّ بِحَمْدٍ، رَنِّمُوا لإِلَهِنَا عَلَى الْعُودِ. 8 فَهُوَ يَكْسُو السَّمَاوَاتِ سَحَاباً وَيُمْطِرُ عَلَى الأَرْضِ، وَيُنْبِتُ الْعُشْبَ عَلَى الْجِبَالِ. 9 يَهَبُ الطَّعَامَ لِلْبَهَائِمِ، وَلِفِرَاخِ الْغِرْبَانِ النَّاعِقَةِ. 10 لَا تَسْتَهْوِيهِ قُوَّةُ الْخَيْلِ، وَلَا تَسُرُّهُ سَاقَا الْعَدَّاءِ. 11 إِنَّمَا يَرْضَى الرَّبُّ بِخَائِفِيهِ، الرَّاجِينَ رَحْمَتَهُ. 12 مَجِّدِي الرَّبَّ يَا أُورُشَلِيمُ، وَسَبِّحِي إِلَهَكِ يَا صِهْيَوْنُ. 13 فَإِنَّهُ ثَبَّتَ عَوَارِضَ أَبْوَابِكِ (فِي وَجْهِ الأَعْدَاءِ)، وَبَارَكَ بَنِيكِ فِي دَاخِلِكِ. 14 هُوَ الَّذِي يَجْعَلُ حُدُودَكِ آمِنَةً، وَمِنْ أَفْضَلِ الْحِنْطَةِ يُشْبِعُكِ خُبْزاً. 15 يُصْدِرُ أَمْرَهُ إِلَى الأَرْضِ فَتُنَفِّذُهُ بِسُرْعَةٍ فَائِقَةٍ. 16 يَنْثُرُ الثَّلْجَ كَالصُّوفِ، وَيُذَرِّي الْجَلِيدَ كَالرَّمَادِ. 17 يُلْقِي بَرَدَهُ كَفُتَاتِ الْخُبْزِ. مَنْ يَصْمُدُ فِي وَجْهِ صَقِيعِهِ؟ 18 ثُمَّ يُصْدِرُ أَمْرَهُ فَيُذِيبُهَا. يُرْسِلُ رِيحَهُ فَتَسِيلُ الْمِيَاهُ. 19 يُعْلِنُ لِيَعْقُوبَ كَلِمَتَهُ وَلإِسْرَائِيلَ فَرَائِضَهُ وَأَحْكَامَهُ. 20 لَمْ يُعَامِلْ أُمَّةً أُخْرَى هَكَذَا، وَلَمْ يُعَرِّفْهَا أَحْكَامَهُ هَلِّلُويَا.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

von Biblica

در ستايش خدای قادر مطلق

1 خداوند را سپاس باد! چه خوب است كه خدای خود را با سرود بپرستيم؛ چه لذتبخش است كه او را بستاييم! 2 خداوند اورشليم را دوباره بنا میكند و پراكندگان اسرائيل را جمع مینمايد. 3 او دلشكستگان را شفا میبخشد و زخمهای ايشان را میبندد. 4 خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر يک از آنها را میداند. 5 خداوند ما بزرگ و تواناست و حكمت او را انتها نيست. 6 او بيچارگان را سرافراز میكند، اما روی بدكاران را به خاک میمالد. 7 خداوند را با سرود بپرستيد! او را با نغمهٔ بربط ستايش كنيد! 8 او ابرها را بر آسمان میگستراند و باران را بر زمين میباراند و گياه را میروياند، 9 به حيوانات غذا میدهد و روزی جوجهكلاغها را میرساند. 10 خداوند به نيروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمیسازد؛ 11 خشنودی او از كسانی است كه او را گرامی میدارند و به رحمت وی اميد بستهاند. 12 ای اورشليم، خداوند را ستايش كن! ای صهيون، خدای خود را سپاس بگو! 13 زيرا او دروازههايت را محكم به روی دشمن بسته و فرزندانت را كه در درون هستند بركت داده است. 14 او مرزهايت را در صلح و آرامش نگه میدارد و تو را با بهترين نان گندم سير مینمايد. 15 خداوند به زمين دستور میدهد و هر چه میفرمايد فوری عملی میشود. 16 او برف را مانند لحاف بر سطح زمين میگستراند و شبنم را همچون خاكستر همه جا پخش میكند. 17 خداوند دانههای تگرگ را مانند سنگريزه فرو میريزد و كيست كه تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟ 18 سپس دستور میدهد و يخها آب میشوند؛ باد میفرستد و آبها جاری میشوند. 19 او شريعت و احكام خود را به قوم اسرائيل داده است. 20 اين كار را تنها در مورد اسرائيل انجام داده است و نه قوم ديگری؛ لذا قومهای ديگر با شريعت او آشنا نيستند. خداوند را سپاس باد!